ایده‌هایی قابل پوشیدن با «لادن حیدری»
در کار تولیدی و مغازه استانداردهایی هست که در مزون لزومی به رعایت آنها نیست، چون کار مزون شخصی‌دوزی است و با توجه به سفارش مشتری و ویژگی‌های او لباس طراحی و دوخته می‌شود.
هنر آنلاین: "لادن حیدری" فارغ التحصیل رشته گرافیک است. او دوره طراحی لباس را در جهاد دانشگاهی دانشگاه شهید بهشتی گذرانده و هم اکنون محصولات خود را با نام "LOO-D" ارائه می‌دهد.
با توجه به تحصیل در رشته گرافیک، چه طور جذب طراحی لباس شدید؟
گرافیک و طراحی لباس خیلی به هم نزدیک هستند و من هم از کودکی به کشیدن لباس علاقه زیادی داشتم. به دلیل علاقه به طراحی لباس فعالیت در این زمینه را آغاز کردم و مدتی در ژورنال لباس لوتوس به عنوان طراح کار کردم. در آن دوره متوجه شدم مردم ما به مانتو اهمیت بیشتری می‌دهند بنابراین کار خود را معطوف به طراحی مانتو کردم. از سال ۸۶ کار طراحی لباس را شروع کردم و اوایل برای تولیدی‌ها کار طراحی انجام می‌دادم اما بعد از آن خودم به طور مستقل به فعالیت پرداختم.
دوره‌های طراحی لباسی که گذراندید چه تاثیری روی کار شما داشت؟
این دوره‌ها خیلی مهم است و گذراندن آنها تاثیر زیادی روی کار طراحی دارد. من اهمیت آن را در تفاوت کارهای خودم قبل و بعد از این کلاس‌ها متوجه شدم. داشتن علم طراحی لباس بسیار مهم است و دید آدم را به این کار عوض می‌کند. طراحی لباس این نیست که شخص فقط با جا‌به‌جا کردن پارچه‌های رنگی یک لباس بدوزد.
کارهای خود را چگونه به مشتری‌ها ارائه می‌کنید؟
قبلا برای تولیدی طراحی می‌کردم و هربار طرح‌هایم را می‌بردم و تعدادی از آنها انتخاب می‌شد تا به تولید انبوه برسد. اما بعد از مدتی یکی از تولیدی‌داران به من پیشنهاد کرد که خودم به تنهایی کار کنم. در آن زمان شوی لباس نبود و تعداد مزون‌ها خیلی کم بود و رقابتی بین آنها وجود نداشت. همچنین تولیدی‌ها قدرت مانور کمی داشتند و با پارچه‌های مشخص و محدود کار می‌کردند و بیشتر تولید آنها مانتوهای دانشجویی با رنگ‌های تیره بود. در حال حاضر خودم مزون دارم و از مشتری‌ها سفارش می‌گیرم و علاوه بر آن نمایشگاه‌های فصلی هم دارم.
با توجه به تجربه‌هایی که دارید، کار در مزون و تولیدی چه تفاوتی با هم دارند؟
در کار تولیدی و مغازه استانداردهایی هست که در مزون لزومی به رعایت آنها نیست، چون کار مزون شخصی‌دوزی است و با توجه به سفارش مشتری و ویژگی‌های او لباس طراحی و دوخته می‌شود. همچنین پارچه‌های مصرفی در مزون تفاوت زیادی با پارچه‌های تولیدی دارد. نکته دیگر این است که لباس خریداری شده از فروشگاه کاملا بر اساس سلیقه تولید کننده است و مشتری نمی‌تواند در آن تغییری ایجاد کند، اما در مزون شخص می‌تواند با سلیقه خود لباس را سفارش دهد یا در لباس آماده تا حد امکان تغییراتی ایجاد کند.
طرح‌های شما چه ویژگی خاصی دارند؟
مهم ترین مسئله برای من این است که کارهایم رنگ داشته باشند. همچنین سعی می‌کنم به لباس‌ها مدل بدهم و کارهای جدید و متفاوتی به وجود‌آورم. بسیار کم پیش می‌آید که لباس‌های موجود در مغازه‌ها طرح خاصی داشته باشند اما من سعی می‌کنم ایده‌های جدید در کارهایم بیاورم و آن ایده‌ها را قابل پوشیدن کنم.
تحصیل در رشته گرافیک چه تاثیری روی طراحی لباس دارد؟
آشنایی با گرافیک در کار من خیلی مهم است چون به عنوان مثال رنگ‌شناسی می‌دانم و راحت می‌توانم رنگ‌ها را هماهنگ کنم. فروشگاه‌هایی که مزون‌دارها پارچه‌های خود را از آنها می‌خرند محدود هستند و در نتیجه هیچ کدام از ما پارچه خاص خود نداریم و پارچه‌ها عامل مشترک در کار ما هستند. پس باید کارهایی انجام دهیم که با وجود پارچه مشترک، لباس‌های ما با هم فرق داشته باشد. من سعی می‌کنم با طرح‌های گرافیکی و نقاشی روی لباس‌ها کاری متفاوت ارائه دهم که نمونه آن در مزون‌های دیگر نباشد. به نظر من کسی که در رشته‌های هنری تحصیل کرده باشد دید بهتری در این زمینه دارد.
به نظر شما مانتو یک لباس ایرانی است؟
برای اینکه یک لباس ایرانی داشته باشیم می‌توان از نقش‌های سنتی یا تلفیقی از آنها استفاده کرد. هنر دوخت‌های سنتی در همه شهرهای ایران وجود دارد و در حال حاضر خیلی از مزون‌ها از آنها استفاده می‌کنند. اما نمی‌توان روی همه مانتوها نشانه‌های ایرانی زد چون این موضوع خیلی سلیقه‌ای است. بعضی افراد لباس سنتی می‌پوشند و بعضی کارهای مدرن را دوست دارند. حوزه لباس آنقدر گسترده است که می‌توان سلیقه‌های مختلف را پوشش داد اما در مجموع فکر نمی‌کنم بتوان کاری کرد که مانتو به عنوان لباس ایرانی شناخته شود.
افزایش تعداد مزون‌ها چه تاثیری در شرایط طراحی لباس ما دارد؟
من اوائل از افزایش سریع تعداد مزون‌ها خیلی ناراحت بودم، اما بعد از مدتی متوجه شدم پوشش افراد جامعه عوض شده است، چون مزون‌ها تاثیر زیادی بر آنها داشتد و بعد از آن تولیدی‌ها هم مجبور شدند طرح‌های جدید بزنند. این موضوع باعث شده است زیبایی‌شناسی شهر عوض شود. این تغییرات خیلی خوب است و اگر همین‌طور پیش برود به نتایج خوبی می‌رسیم. هرقدر هم تعداد مزون‌ها زیاد شوند، هرکدام مشتری خودشان را دارند و می‌توانند نیاز مشتریان شهرستان‌ها و خارج از کشور را هم پاسخ دهند.
در طول سال‌های فعالیت خود به مشکلی هم برخورد کرده‌اید؟
تنها مشکلی که من در مورد کار دارم این است که عده‌ای حق مالکیت طرح‌ها را رعایت نمی‌کنند و طرح دیگران را از اینترنت برداشته، به خیاط می‌دهند و بعد هم با همان‌ها نمایشگاه برگزار می‌کنند. آنها توجه نمی‌کنند که هر طراحی به کار خود عرقی دارد و فقط می‌خواهند به عنوان طراح لباس مطرح شوند، در حالی‌که علم این کار را ندارند. مشکل دیگر ما افرادی هستند که از طرح لباس یک طراح خوششان می‌آید اما نمی‌خواهند برای آن پول بپردازند، پس عکس کار ما را پیش خیاط می‌برند تا دوخت آن برایشان ارزان تر تمام شود. من برای ثبت طرح‌هایم تلاش کردم اما به جایی نرسیدم چون تا وقتی که من پارچه‌ای نداشته باشم که اسم برند من روی آن حک شده باشد همه می‌توانند کار من را کپی کنند. من عضو بنیاد ملی مد و لباس هم هستم و شاهد بودم که در جلسه‌ها خیلی سعی شده تا حق مالکیت اثر برای طراحان ثبت شود. اما مهم ترین مسئله این است که ابتدا باید این فرهنگ در مزون‌ها به وجود آید که از کار یکدیگر کپی نکنند.
با توجه به تحصیل در رشته گرافیک، چه طور جذب طراحی لباس شدید؟
گرافیک و طراحی لباس خیلی به هم نزدیک هستند و من هم از کودکی به کشیدن لباس علاقه زیادی داشتم. به دلیل علاقه به طراحی لباس فعالیت در این زمینه را آغاز کردم و مدتی در ژورنال لباس لوتوس به عنوان طراح کار کردم. در آن دوره متوجه شدم مردم ما به مانتو اهمیت بیشتری می‌دهند بنابراین کار خود را معطوف به طراحی مانتو کردم. از سال ۸۶ کار طراحی لباس را شروع کردم و اوایل برای تولیدی‌ها کار طراحی انجام می‌دادم اما بعد از آن خودم به طور مستقل به فعالیت پرداختم.
دوره‌های طراحی لباسی که گذراندید چه تاثیری روی کار شما داشت؟
این دوره‌ها خیلی مهم است و گذراندن آنها تاثیر زیادی روی کار طراحی دارد. من اهمیت آن را در تفاوت کارهای خودم قبل و بعد از این کلاس‌ها متوجه شدم. داشتن علم طراحی لباس بسیار مهم است و دید آدم را به این کار عوض می‌کند. طراحی لباس این نیست که شخص فقط با جا‌به‌جا کردن پارچه‌های رنگی یک لباس بدوزد.
کارهای خود را چگونه به مشتری‌ها ارائه می‌کنید؟
قبلا برای تولیدی طراحی می‌کردم و هربار طرح‌هایم را می‌بردم و تعدادی از آنها انتخاب می‌شد تا به تولید انبوه برسد. اما بعد از مدتی یکی از تولیدی‌داران به من پیشنهاد کرد که خودم به تنهایی کار کنم. در آن زمان شوی لباس نبود و تعداد مزون‌ها خیلی کم بود و رقابتی بین آنها وجود نداشت. همچنین تولیدی‌ها قدرت مانور کمی داشتند و با پارچه‌های مشخص و محدود کار می‌کردند و بیشتر تولید آنها مانتوهای دانشجویی با رنگ‌های تیره بود. در حال حاضر خودم مزون دارم و از مشتری‌ها سفارش می‌گیرم و علاوه بر آن نمایشگاه‌های فصلی هم دارم.
با توجه به تجربه‌هایی که دارید، کار در مزون و تولیدی چه تفاوتی با هم دارند؟
در کار تولیدی و مغازه استانداردهایی هست که در مزون لزومی به رعایت آنها نیست، چون کار مزون شخصی‌دوزی است و با توجه به سفارش مشتری و ویژگی‌های او لباس طراحی و دوخته می‌شود. همچنین پارچه‌های مصرفی در مزون تفاوت زیادی با پارچه‌های تولیدی دارد. نکته دیگر این است که لباس خریداری شده از فروشگاه کاملا بر اساس سلیقه تولید کننده است و مشتری نمی‌تواند در آن تغییری ایجاد کند، اما در مزون شخص می‌تواند با سلیقه خود لباس را سفارش دهد یا در لباس آماده تا حد امکان تغییراتی ایجاد کند.
طرح‌های شما چه ویژگی خاصی دارند؟
مهم ترین مسئله برای من این است که کارهایم رنگ داشته باشند. همچنین سعی می‌کنم به لباس‌ها مدل بدهم و کارهای جدید و متفاوتی به وجود‌آورم. بسیار کم پیش می‌آید که لباس‌های موجود در مغازه‌ها طرح خاصی داشته باشند اما من سعی می‌کنم ایده‌های جدید در کارهایم بیاورم و آن ایده‌ها را قابل پوشیدن کنم.
تحصیل در رشته گرافیک چه تاثیری روی طراحی لباس دارد؟
آشنایی با گرافیک در کار من خیلی مهم است چون به عنوان مثال رنگ‌شناسی می‌دانم و راحت می‌توانم رنگ‌ها را هماهنگ کنم. فروشگاه‌هایی که مزون‌دارها پارچه‌های خود را از آنها می‌خرند محدود هستند و در نتیجه هیچ کدام از ما پارچه خاص خود نداریم و پارچه‌ها عامل مشترک در کار ما هستند. پس باید کارهایی انجام دهیم که با وجود پارچه مشترک، لباس‌های ما با هم فرق داشته باشد. من سعی می‌کنم با طرح‌های گرافیکی و نقاشی روی لباس‌ها کاری متفاوت ارائه دهم که نمونه آن در مزون‌های دیگر نباشد. به نظر من کسی که در رشته‌های هنری تحصیل کرده باشد دید بهتری در این زمینه دارد.
به نظر شما مانتو یک لباس ایرانی است؟
برای اینکه یک لباس ایرانی داشته باشیم می‌توان از نقش‌های سنتی یا تلفیقی از آنها استفاده کرد. هنر دوخت‌های سنتی در همه شهرهای ایران وجود دارد و در حال حاضر خیلی از مزون‌ها از آنها استفاده می‌کنند. اما نمی‌توان روی همه مانتوها نشانه‌های ایرانی زد چون این موضوع خیلی سلیقه‌ای است. بعضی افراد لباس سنتی می‌پوشند و بعضی کارهای مدرن را دوست دارند. حوزه لباس آنقدر گسترده است که می‌توان سلیقه‌های مختلف را پوشش داد اما در مجموع فکر نمی‌کنم بتوان کاری کرد که مانتو به عنوان لباس ایرانی شناخته شود.
افزایش تعداد مزون‌ها چه تاثیری در شرایط طراحی لباس ما دارد؟
من اوائل از افزایش سریع تعداد مزون‌ها خیلی ناراحت بودم، اما بعد از مدتی متوجه شدم پوشش افراد جامعه عوض شده است، چون مزون‌ها تاثیر زیادی بر آنها داشتد و بعد از آن تولیدی‌ها هم مجبور شدند طرح‌های جدید بزنند. این موضوع باعث شده است زیبایی‌شناسی شهر عوض شود. این تغییرات خیلی خوب است و اگر همین‌طور پیش برود به نتایج خوبی می‌رسیم. هرقدر هم تعداد مزون‌ها زیاد شوند، هرکدام مشتری خودشان را دارند و می‌توانند نیاز مشتریان شهرستان‌ها و خارج از کشور را هم پاسخ دهند.
در طول سال‌های فعالیت خود به مشکلی هم برخورد کرده‌اید؟
تنها مشکلی که من در مورد کار دارم این است که عده‌ای حق مالکیت طرح‌ها را رعایت نمی‌کنند و طرح دیگران را از اینترنت برداشته، به خیاط می‌دهند و بعد هم با همان‌ها نمایشگاه برگزار می‌کنند. آنها توجه نمی‌کنند که هر طراحی به کار خود عرقی دارد و فقط می‌خواهند به عنوان طراح لباس مطرح شوند، در حالی‌که علم این کار را ندارند. مشکل دیگر ما افرادی هستند که از طرح لباس یک طراح خوششان می‌آید اما نمی‌خواهند برای آن پول بپردازند، پس عکس کار ما را پیش خیاط می‌برند تا دوخت آن برایشان ارزان تر تمام شود. من برای ثبت طرح‌هایم تلاش کردم اما به جایی نرسیدم چون تا وقتی که من پارچه‌ای نداشته باشم که اسم برند من روی آن حک شده باشد همه می‌توانند کار من را کپی کنند. من عضو بنیاد ملی مد و لباس هم هستم و شاهد بودم که در جلسه‌ها خیلی سعی شده تا حق مالکیت اثر برای طراحان ثبت شود. اما مهم ترین مسئله این است که ابتدا باید این فرهنگ در مزون‌ها به وجود آید که از کار یکدیگر کپی نکنند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
سلام . میخواستم بدونم چطور میتونم با خانوم حیدری ارتباط برقرار کنم و از مزونشون دیدن کنم؟ چون هیچ آدرسی ندارم ازشون. خانوم حیدری لطفا ایمیل یا آدرس از خودتون بذارید.ممنونم