۱۵ نکته درباره يک سرطان مردانه
بررسي سرطان پروستات با استفاده از آزمايش خوني به‌نام PSA انجام مي‌شود.
سلامت: در هفته گذشته تعدادي از مردان براي بررسي سرطان پروستات به من مراجعه کرده بودند و چون مراجعه آنها غيرمعمول به‌نظر مي‌رسيد دليل آمدنشان را پرسيدم. گفتند در تاريخ ۲۹/۲/۹۳ در شبکه ۵ سيما در برنامه «به خانه برمي‌گرديم» کارشناس برنامه توصيه کرده تمام مردان بالاي ۵۰ سال، سالانه از نظر ابتلا به سرطان پروستات بررسي شوند اما چنين توصيه‌هايي مي‌تواند عواقب ناگواري براي جامعه داشته باشد. اين ماجرا، بهانه‌اي شد براي پرداختن به سوژه‌اي که مي‌تواند بر سلامت جنسي مرد و متعاقبا بر رابطه زناشويي تاثير بگذارد.
بررسي سرطان پروستات با استفاده از آزمايش خوني به‌نام PSA انجام مي‌شود.
پس از ۲ دهه توصيه به بررسي سرطان پروستات در مردان بالاي ۵۰ سال، دانشمندان به اين نتيجه رسيدند که اين اقدام نه‌تنها به طول عمر مردان اضافه نمي‌كند، بلکه باعث تحميل هزينه‌هاي بهداشتي درماني هنگفت به دولت‌ها و بيماران مي‌شود. علاوه بر اين، بررسي ساليانه باعث انجام اقدام‌هاي تشخيصي و درماني مي‌شود که عواقب و عوارض جبران‌ناپذيري در مردان دارد.
۶ نکته درباره سرطان پروستات
درباره سرطان پروستات گفتني‌هاي زيادي وجود دارد ولي دانستن ? نکته زير ضرورت دارد:
۱. سرطان پروستات در مردان خيلي شايع است.
۲. سرطان پروستات بيشتر مشي بطئي دارد و براي بيمار مشکل ايجاد نمي‌کند.
۳. بسياري از مرداني که دچار اين سرطان هستند، از ابتلا به آن بي‌خبرند.
۴. بيشتر مردان مبتلا به سرطان پروستات، به دليل بيماري ديگري فوت مي‌کنند، نه سرطان پروستات.
۵. ثابت شده است بسياري از مرداني که ميزان PSA خون آنها بالا گزارش شده، دچار سرطان پروستات نيستند.
۶. اگر در مردي ميزان PSA خون بالا باشد، بايد تمام اقدام‌هاي تشخيصي سرطان پروستات انجام شود که مهم‌ترين آن نمونه‌برداري از پروستات است. نمونه‌برداري از پروستات علاوه بر اينكه عوارض خطيري دارد، پرهزينه هم است. اگر جواب نمونه‌برداري طبيعي باشد، باز بيمار دل‌نگران مي‌ماند و از نظر علمي نمي‌توان گفت که به سرطان پروستات مبتلا نيست چون ممکن است نمونه‌برداري از محل طبيعي انجام شده باشد.
۲ نکته درباره درمان سرطان پروستات
اگر در مردي سرطان پروستات تشخيص داده شود به‌ناچار بايد درمان شروع شود:
۱. دو نوع درمان مرسوم راديوتراپي و عمل جراحي. راديوتراپي، روش درماني پرعارضه‌اي است و حجم مثانه را به اندازه يک فنجان مي‌کند و باعث التهاب روده مي‌شود. بيمار دچار اسهال و خونريزي ادراري مي‌شود و در روز ممکن است چند بار (بيش از ۱۰بار) به دستشويي برود.
۲. در عمل جراحي براي سرطان پروستات، کل پروستات خارج مي‌شود كه با عمل جراحي مرسوم پروستات در مردان متفاوت است. بعد از اين عمل، بيمار تقريبا صددرصد دچار ناتواني جنسي مي‌شود و حدود ۱۰ درصد بيماران دچار بي‌اختياري ادرار خواهند شد. علاوه بر اينها، اين عمل عوارض ديگري هم دارد و پرهزينه هم است.
3 نکته يک توصيه غيرکارشناسانه
حالا برمي‌گردم به آنچه در ابتداي بحث درباره توصيه‌هاي غيرکارشناسانه در يک برنامه گفتم. اگر فرد خود را از نظر سرطان پروستات بررسي نکند، به احتمال زياد تا آخر عمر مشکلي هم پيدا نمي‌کند بنابراين توصيه به چنين اقدام‌هايي داراي تبعات زير است:
1. هزاران مرد براي بررسي از نظر ابتلا به سرطان پروستات به پزشک مراجعه مي‌کنند و براي تعداد قابل‌توجهي از آنها اقدام‌هاي تشخيصي و درماني بي‌مورد انجام مي‌شود.
2. سيستم بهداشتي - درماني متحمل صدها ميليون ريال هزينه مي‌شود که مي‌توانست در موارد ضروري هزينه شود.
3. تعداد انبوهي از خانواده‌ها ضمن متحمل‌شدن هزينه‌هاي هنگفت، بايد بار رواني موضوع و عوارض اقدام‌هاي تشخيصي و درماني ناشي از بررسي سرطان را متحمل شوند.
4 نکته پاياني
امروزه مجامع معتبر علمي اورولوژي از جمله انجمن اورولوژي آمريکا، بررسي معمول مردان بالاي 50 سال از نظر سرطان پروستات را توصيه نمي‌کند و تاكيد بيشتر مجامع معتبر علمي در مورد سرطان پروستات به‌شرح زير است:
1. مرداني که سابقه ابتلا به سرطان پروستات در خانواده‌شان وجود دارد (مثل پدر و برادر)، لازم است طبق يک برنامه منظم از نظر ابتلا به سرطان پروستات بررسي شوند.
2. چون ميزان شيوع سرطان پروستات در مردان سياه‌پوست بيشتر است، توصيه مي‌شود سياه‌پوستان از نظر وجود سرطان بررسي شوند.
3. اگر مردي شخصا درخواست آزمايش سرطان پروستات کند يا پزشک چنين درخواستي داشته باشد، بايد مزايا و معايب انجام اين تست را کاملا بداند و بعد اين كار برايش انجام شود.
4) در موارد بهداشتي، درماني مهم که کل جامعه را تحت‌تاثير قرار مي‌دهد، معمولا در اروپا و آمريکا انجمن‌هاي علمي مربوطه دستورالعمل صادر مي‌کنند. در کشور ما نيز انجمن اورولوژي، بايد موضع خود را درباره بررسي تمام مردان بالاي 50 سال از نظر سرطان پروستات مشخص و اعلام كند. علاوه بر اين، وزارت بهداشت نيز بايد در چنين مواردي با مشورت با کارشناسان خود دستورالعمل‌هاي لازم را صادر کند چون ممکن است از نظر اقليمي و نژادي دستورالعمل براي بررسي از نظر يک بيماري از يک کشور به کشور ديگر متفاوت باشد. اين مساله در تمام موارد مهم از جمله سرطان پستان، دهانه رحم در خانم‌ها، ديابت و... صدق مي‌کند. متاسفانه در کشور انجمن‌هاي علمي در اين مورد سکوت اختيار کرده‌اند.
مردان مشهوري که با سرطان پروستات جنگيدند
1. يان مک‌کلن
هنرپيشه مشهور بريتانيايي که در فيلم ارباب حلقه‌ها نقش گاندالف را بازي مي‌کرد، اخيرا در مصاحبه‌اي اعلام کرد در سال 2005 سرطان پروستات او تشخيص داده شده است و تا به حال با وجود اين بيماري زندگي فعالي دارد. مک کلن گفت سرطان پروستات او از نوع با رشد کند است و به جاهاي ديگر بدنش منتشر نشده. او در اين مصاحبه گفت که با توجه به محدود بودن و عدم انتشار سرطانش، در حال حاضر درماني دريافت نمي‌کند و فقط به طور منظم معاينه مي‌شود.
2. راجر مور
بازيگر انگليسي که با ايفاي نقش جيمز باند در طول سال‌ها مشهور شد، در سال 1993 مبتلا به سرطان پروستات شد. او تحت عمل برداشتن کل پروستات قرار گرفت و بهبود کامل پيدا کرد.
3. رابرت دونيرو
بازيگر مشهور آمريکايي و برنده جايزه اسکار كه به خاطر نقش‌هايش در فيلم‌هايي مانند راننده تاکسي و گاو خشمگين به «مرد سرسخت» مشهور است، همين سرسختي را در زندگي واقعي هم نشان داده. او در 60 سالگي مبتلا به سرطان پروستات شد و خوشبختانه به گفته خودش به علت چكاپ‌هاي منظمي که انجام مي‌داد، سرطانش در مراحل اوليه تشخيص داده شد. جزئياتي درباره درمان او منتشر نشده است، اما سرطان طور کامل فروکش کرد و از در سال 2011 در 68 سالگي براي ششمين بار پدر شد. او و همسرش، گريس هيگواتر در اين سال از طريق مادر جانشين صاحب يک دختر شدند.
4. چارلتون هستون
سرطان پروستات چارلتون هستنون، بازيگر آمريکايي برنده جايزه اسکار كه با بازي در فيلم «ده فرمان» به شهرت رسيد، در سال 1988 تشخيص داده شد، اما پس از دوره کوتاهي از پرتودرماني فشرده، فروکش کرد.
5. دنيس هاپر
بازيگر و کارگردان آمريکايي در سال 2010 9 ماه پس از تشخيص سرطان پروستات درگذشت. سرطان پروستات او به استخوان‌هايش منتشر و آنقدر ضعيف شده بود که امکان ادامه شيمي‌درماني‌اش وجود نداشت.
6. رودي جولياني
شهردار سابق نيويورک، در سال 2000 مبتلا به سرطان پروستات شد. پدر جولياني نيز 19 سال پيش به علت ابتلا به همين بيماري درگذشته بود. جولياني که مصمم بود به سرنوشت پدرش دچار نشود، تحت يک برنامه درماني چندمرحله‌اي قرار گرفت که شامل يک دوره 4 ماهه هورمون‌درماني و کاشت ساچمه‌هاي فلزي راديواکتيو در پروستات (براي پرتوتابي به پروستات) و 5 هفته پرتودرماني خارجي و بعد تداوم هورمون‌درماني مي‌شد. گرچه اين طرح درماني تهاجمي بود، اما موفقيت‌آميز بود و باعث بهبودي جولياني شد.
بررسي سرطان پروستات با استفاده از آزمايش خوني به‌نام PSA انجام مي‌شود.
پس از ۲ دهه توصيه به بررسي سرطان پروستات در مردان بالاي ۵۰ سال، دانشمندان به اين نتيجه رسيدند که اين اقدام نه‌تنها به طول عمر مردان اضافه نمي‌كند، بلکه باعث تحميل هزينه‌هاي بهداشتي درماني هنگفت به دولت‌ها و بيماران مي‌شود. علاوه بر اين، بررسي ساليانه باعث انجام اقدام‌هاي تشخيصي و درماني مي‌شود که عواقب و عوارض جبران‌ناپذيري در مردان دارد.
۶ نکته درباره سرطان پروستات
درباره سرطان پروستات گفتني‌هاي زيادي وجود دارد ولي دانستن ? نکته زير ضرورت دارد:
۱. سرطان پروستات در مردان خيلي شايع است.
۲. سرطان پروستات بيشتر مشي بطئي دارد و براي بيمار مشکل ايجاد نمي‌کند.
۳. بسياري از مرداني که دچار اين سرطان هستند، از ابتلا به آن بي‌خبرند.
۴. بيشتر مردان مبتلا به سرطان پروستات، به دليل بيماري ديگري فوت مي‌کنند، نه سرطان پروستات.
۵. ثابت شده است بسياري از مرداني که ميزان PSA خون آنها بالا گزارش شده، دچار سرطان پروستات نيستند.
۶. اگر در مردي ميزان PSA خون بالا باشد، بايد تمام اقدام‌هاي تشخيصي سرطان پروستات انجام شود که مهم‌ترين آن نمونه‌برداري از پروستات است. نمونه‌برداري از پروستات علاوه بر اينكه عوارض خطيري دارد، پرهزينه هم است. اگر جواب نمونه‌برداري طبيعي باشد، باز بيمار دل‌نگران مي‌ماند و از نظر علمي نمي‌توان گفت که به سرطان پروستات مبتلا نيست چون ممکن است نمونه‌برداري از محل طبيعي انجام شده باشد.
۲ نکته درباره درمان سرطان پروستات
اگر در مردي سرطان پروستات تشخيص داده شود به‌ناچار بايد درمان شروع شود:
۱. دو نوع درمان مرسوم راديوتراپي و عمل جراحي. راديوتراپي، روش درماني پرعارضه‌اي است و حجم مثانه را به اندازه يک فنجان مي‌کند و باعث التهاب روده مي‌شود. بيمار دچار اسهال و خونريزي ادراري مي‌شود و در روز ممکن است چند بار (بيش از ۱۰بار) به دستشويي برود.
۲. در عمل جراحي براي سرطان پروستات، کل پروستات خارج مي‌شود كه با عمل جراحي مرسوم پروستات در مردان متفاوت است. بعد از اين عمل، بيمار تقريبا صددرصد دچار ناتواني جنسي مي‌شود و حدود ۱۰ درصد بيماران دچار بي‌اختياري ادرار خواهند شد. علاوه بر اينها، اين عمل عوارض ديگري هم دارد و پرهزينه هم است.
3 نکته يک توصيه غيرکارشناسانه
حالا برمي‌گردم به آنچه در ابتداي بحث درباره توصيه‌هاي غيرکارشناسانه در يک برنامه گفتم. اگر فرد خود را از نظر سرطان پروستات بررسي نکند، به احتمال زياد تا آخر عمر مشکلي هم پيدا نمي‌کند بنابراين توصيه به چنين اقدام‌هايي داراي تبعات زير است:
1. هزاران مرد براي بررسي از نظر ابتلا به سرطان پروستات به پزشک مراجعه مي‌کنند و براي تعداد قابل‌توجهي از آنها اقدام‌هاي تشخيصي و درماني بي‌مورد انجام مي‌شود.
2. سيستم بهداشتي - درماني متحمل صدها ميليون ريال هزينه مي‌شود که مي‌توانست در موارد ضروري هزينه شود.
3. تعداد انبوهي از خانواده‌ها ضمن متحمل‌شدن هزينه‌هاي هنگفت، بايد بار رواني موضوع و عوارض اقدام‌هاي تشخيصي و درماني ناشي از بررسي سرطان را متحمل شوند.
4 نکته پاياني
امروزه مجامع معتبر علمي اورولوژي از جمله انجمن اورولوژي آمريکا، بررسي معمول مردان بالاي 50 سال از نظر سرطان پروستات را توصيه نمي‌کند و تاكيد بيشتر مجامع معتبر علمي در مورد سرطان پروستات به‌شرح زير است:
1. مرداني که سابقه ابتلا به سرطان پروستات در خانواده‌شان وجود دارد (مثل پدر و برادر)، لازم است طبق يک برنامه منظم از نظر ابتلا به سرطان پروستات بررسي شوند.
2. چون ميزان شيوع سرطان پروستات در مردان سياه‌پوست بيشتر است، توصيه مي‌شود سياه‌پوستان از نظر وجود سرطان بررسي شوند.
3. اگر مردي شخصا درخواست آزمايش سرطان پروستات کند يا پزشک چنين درخواستي داشته باشد، بايد مزايا و معايب انجام اين تست را کاملا بداند و بعد اين كار برايش انجام شود.
4) در موارد بهداشتي، درماني مهم که کل جامعه را تحت‌تاثير قرار مي‌دهد، معمولا در اروپا و آمريکا انجمن‌هاي علمي مربوطه دستورالعمل صادر مي‌کنند. در کشور ما نيز انجمن اورولوژي، بايد موضع خود را درباره بررسي تمام مردان بالاي 50 سال از نظر سرطان پروستات مشخص و اعلام كند. علاوه بر اين، وزارت بهداشت نيز بايد در چنين مواردي با مشورت با کارشناسان خود دستورالعمل‌هاي لازم را صادر کند چون ممکن است از نظر اقليمي و نژادي دستورالعمل براي بررسي از نظر يک بيماري از يک کشور به کشور ديگر متفاوت باشد. اين مساله در تمام موارد مهم از جمله سرطان پستان، دهانه رحم در خانم‌ها، ديابت و... صدق مي‌کند. متاسفانه در کشور انجمن‌هاي علمي در اين مورد سکوت اختيار کرده‌اند.
مردان مشهوري که با سرطان پروستات جنگيدند
1. يان مک‌کلن
هنرپيشه مشهور بريتانيايي که در فيلم ارباب حلقه‌ها نقش گاندالف را بازي مي‌کرد، اخيرا در مصاحبه‌اي اعلام کرد در سال 2005 سرطان پروستات او تشخيص داده شده است و تا به حال با وجود اين بيماري زندگي فعالي دارد. مک کلن گفت سرطان پروستات او از نوع با رشد کند است و به جاهاي ديگر بدنش منتشر نشده. او در اين مصاحبه گفت که با توجه به محدود بودن و عدم انتشار سرطانش، در حال حاضر درماني دريافت نمي‌کند و فقط به طور منظم معاينه مي‌شود.
2. راجر مور
بازيگر انگليسي که با ايفاي نقش جيمز باند در طول سال‌ها مشهور شد، در سال 1993 مبتلا به سرطان پروستات شد. او تحت عمل برداشتن کل پروستات قرار گرفت و بهبود کامل پيدا کرد.
3. رابرت دونيرو
بازيگر مشهور آمريکايي و برنده جايزه اسکار كه به خاطر نقش‌هايش در فيلم‌هايي مانند راننده تاکسي و گاو خشمگين به «مرد سرسخت» مشهور است، همين سرسختي را در زندگي واقعي هم نشان داده. او در 60 سالگي مبتلا به سرطان پروستات شد و خوشبختانه به گفته خودش به علت چكاپ‌هاي منظمي که انجام مي‌داد، سرطانش در مراحل اوليه تشخيص داده شد. جزئياتي درباره درمان او منتشر نشده است، اما سرطان طور کامل فروکش کرد و از در سال 2011 در 68 سالگي براي ششمين بار پدر شد. او و همسرش، گريس هيگواتر در اين سال از طريق مادر جانشين صاحب يک دختر شدند.
4. چارلتون هستون
سرطان پروستات چارلتون هستنون، بازيگر آمريکايي برنده جايزه اسکار كه با بازي در فيلم «ده فرمان» به شهرت رسيد، در سال 1988 تشخيص داده شد، اما پس از دوره کوتاهي از پرتودرماني فشرده، فروکش کرد.
5. دنيس هاپر
بازيگر و کارگردان آمريکايي در سال 2010 9 ماه پس از تشخيص سرطان پروستات درگذشت. سرطان پروستات او به استخوان‌هايش منتشر و آنقدر ضعيف شده بود که امکان ادامه شيمي‌درماني‌اش وجود نداشت.
6. رودي جولياني
شهردار سابق نيويورک، در سال 2000 مبتلا به سرطان پروستات شد. پدر جولياني نيز 19 سال پيش به علت ابتلا به همين بيماري درگذشته بود. جولياني که مصمم بود به سرنوشت پدرش دچار نشود، تحت يک برنامه درماني چندمرحله‌اي قرار گرفت که شامل يک دوره 4 ماهه هورمون‌درماني و کاشت ساچمه‌هاي فلزي راديواکتيو در پروستات (براي پرتوتابي به پروستات) و 5 هفته پرتودرماني خارجي و بعد تداوم هورمون‌درماني مي‌شد. گرچه اين طرح درماني تهاجمي بود، اما موفقيت‌آميز بود و باعث بهبودي جولياني شد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر