چرا قهوه برزیل دیگر طعم فوتبال نمی‌دهد؟
بازی‌سازی ساختار فدراسیون، تحول در داوری، تجهیز ورزشگاه ها و امکانات باشگاهی، عدم حضور چهره‌های خبره در راس امور و رفع بدهی‌های کلان باشگاه‌ها عواملی محسوب می‌شوند که مهد فوتبال را آزار می‌دهد.
خبرگزاری فارس: حتی بدبین‌ترین هواداران فوتبال در کشور برزیل تا قبل از شروع مسابقات جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل باور نداشتند که آخر و عاقبت «سلسائو» با شکست‌های سنگین و تحقیر‌آمیز مقابل آلمان و هلند همراه باشد.
علاقمندانی که در سال‌های اخیر شاهد افت تدریجی تیم کشور خود و حتی باشگاهی سرزمین مهد فوتبال دنیا بودند، پیش از شروع تورتمنتی که خود میزبان بودند، پیش خود می‌گفتند: اگر نتوانیم قهرمان جهان شویم حداقل دوم یا سوم خواهیم شد.
اما این ذهنیت، فقط یک خوش‌باوری بود. سلسائو از روز نخست جام جهانی با مشکلات فراوان فنی مواجه بود.لوئیس فلیپه اسکولاری، مربی وقت تیم ملی هم غرق در خواب و خیال بود. اما او و تیمش به جای آنکه مشکلات را برطرف کنند ، در خواب غفلت به سر بردند.
در این میان اشکالات ساختاری فوتبال برزیل، شرایط بدی را به وجود آورد، اوضاع آنقدر بد شد که مردان سلسائو مقابل آلمان ۷ بر یک باختند و به معنای واقعی تحقیر شدند.
بعد از آن اتفاق ناگوار که اشک میلیون‌ها عاشق سلسائو را در برزیل و سراسر جهان درآورد، مباحث کارشناسی در رسانه‌های برزیلی مطرح شد و هر تحلیل‌گری از زاویه دید خود، موضوع را تحلیل کرد.
بعد از گذشت ۳ ماه از رویداد بزرگ جام جهانی که برای آلمان و آرژانتین شیرین بود و برای مردم کشور مهد سامبا، نیشکر و البته قهوه، تلخ، دلایل زیادی در این بین برشمرده شده که ۵ مورد کلی ذکر شده است.
برزیل بعد از جام جهانی با دونگا، مربی جدیدش در بازی های دوستانه به برتری رسیده، اما شواهد گواهی می دهند که همچنان اساسی در فوتبال این کشور دیده می شود و برای برطرف شدن آنها باید راه حلی پیدا کرد.
۱-بازسازی فدراسیون فوتبال برزیل
در برزیل بسیاری بر این باور هستند که یکی از مشکلات اساسی که تیم‌های ملی و حتی فوتبال باشگاهی این کشور در مقطع کنونی با آن مواجه هستند، ساختار غلطی است که فدراسیون فوتبال این کشور دارد.
آنهایی که در کشور شکست خورده میزبان جام جهانی ۲۰۱۴ از نزدیک با «ریکاردو تکسیرا»، رئیس پیشین این سازمان از نزدیک کار کرده‌اند، نیک می دانند در دوران مدیریت این رئیس، چه اقداماتی اشتباهی صورت گرفته است.
وی که بیشتر به عنوان یک تاجر و ساختمان ساز از جایگاه فدراسیون «سوءاستفاده»کرده، قراردادهایی بست که هیچ گاه سود واقعی آن به تیم ملی تعلق نگرفت.
به باور اکثر کسانی که با «سلسائو» زندگی می‌کنند، وی حتی تیم‌های باشگاهی را نیز با قراردادهایی که منعقد می‌کرد، مورد حمایت قرار نداد.
در نتیجه یکسری اصول غلط در این سازمان حاکم شد. و به مرور زمان فدراسیونی که باید نقش مرجع و پیشرو می‌داشت، از اهداف خود منحرف شد؛ تا جایی که این سازمان حتی در قبال کشف و پرورش استعدادها، بسیار ناتوان عمل کرد.
حالا وقتی در برزیل در مورد این موضوع یعنی اشتباهات فدراسیون فوتبال برزیل صحبت می‌شود، روزنامه‌نگاران به نتایج و عملکرد «سلسائو» در جام جهانی اشاره می‌کنند.
آنها می‌گویند برزیلی که همیشه در داشتن نفرات پرشمار در همه پست‌ها، سرآمد تیم‌های جهان بود، کارش به جایی رسید که در جام جهانی تقریبا در همه پست‌ها، با کمبود بازیکن مواجه شد و اوج این ناتوانی را در باخت تاریخی و فراموش‌نشدنی ۷ بر یک مقابل آلمان، خودش را نشان داد.
۲- تغییر ماهیت داوری مسابقات
اگر حالا به ورزشگاه‌ها در برزیل سری بزنید و با هواداران همکلام شوید، یا از تحلیل‌گران سئوال کنید، همه به این نکته اتفاق نظر دارند که در داوری مسابقات فوتبال در برزیل باید اصلاحات بنیادین انجام گیرد.
کسانی که بامحبوب‌ترین ورزش این کشور ارتباط تنگاتنگی دارند، معتقدند همه ارکان داوری برزیل نیاز به خانه‌تکانی اساسی دارد.
آنها می‌گویند از مدیریت مسابقه گرفته، تا آگاهی به علوم مرتبط با داوری، همچنین استفاده از فن‌آوری روز و بحث دستمزد‌ها و حق داوری،همه و همه باید دستخوش تغییرات کاملی قرارگیرند.
ظاهرا در کشوری که خود مهد فوتبال دنیا بوده، داوران مثل بازیکنان، از همتاهای خود در سایر نقاط جهان،عقب افتاده‌اند. آنها هنگام مسابقات «زیاد »حرف می‌زنند و به «قوانین روز»فوتبال آگاهی و تسلط ندارند.در این حال ارتباط گروه داوران پیشکسوت با جوانتر‌ها قطع شده و هیچ تعاملی در این بین وجود ندارد.
به خاطر این نقاط ضعف اساسی، عمده مسابقات به جنجال کشیده شده است. کمیسیون داوری فدراسیون نیز از بدیهی ترین تحولات مثل قانون خط دروازه نیز دور افتاده است.
با توجه به این که نظم و کنترل مسابقه در دست داور است، اهالی فوتبال برزیل، ایجاد تحول اساسی داوران را عاملی مهم برای دگرگونی در ساختار فوتبال تنزل‌یافته این کشور آمریکای جنوبی قلمداد می‌کنند.
۳- بازسازی ورزشگاه‌ها و مجهز شدن باشگاه‌ها
یکی دیگر از اشکالات عمده کنونی برزیل، فرسودگی زیاد ورزشگاه‌ها ، ساختارها و سخت‌افزارهای تمرینی باشگاه‌ها است.
در سال‌های اخیر با وجودی که دولت برزیل قوانینی را برای بازسازی ورزشگاه‌ها تصویب کرده، اما در عمل ساختار ورزشگاه‌ها تغییری نکرده و همچنان در حالت فرسوده به سر می‌برند.
حتی باشگاه‌ها نیز از ایجاد بازسازی امکانات تمرینی خود عقب مانده‌اند. نکته عجیب آن است سهم فروش و درآمد آنان از واگذاری ستاره‌های ریز و درشت به تیم‌های متمول اروپایی بسیار افزایش یافته اما هیچ بخشی از درآمد‌ها آنان به عمران و بازسازی ورزشگاه‌ها اختصاص نیافته است.
با این شرایط بدیهی است که هواداران، این سرمایه اصلی فوتبال کشور از حضور در ورزشگاه‌ها ناراحت و سرخورده شده‌اند.
آنها هیچگاه از رفاه و آسایشی که یک تماشاگر آلمانی ، انگلیسی یا اسپانیایی برخوردار می‌شود، سهم نبرده‌اند. با این شرایط شما بگویید آیا نباید فوتبال برزیل لطمه بخورد؟
۴- عدم حضور کارشناسان حقیقی در راس تیم‌های باشگاهی
در سال‌های اخیر حضور چهره‌های شاخص فوتبال برزیل در پست‌های مثل سرمربی، مدیر ورزشی، رئیس باشگاه، مدیر عامل و ... کمرنگ و کمرنگ تر از قبل شده است.
بسیاری بر این باورند تیم‌های باشگاهی برزیل عمدتا در دست چهره‌های افتاده که با زیر و بم‌های فوتبال آشنا نیستند.
وقتی به اینگونه پست‌ها در تیم‌های باشگاهی نگاه می‌کنید، بیش از همه حضور تجار را می‌بینید که به خاطر داشتن سرمایه، کنترل تیم‌ها را در دست گرفته‌اند.
عمدتا تیم‌های باشگاهی به جای آنکه بنگاه‌های اقتصادی در خدمت ورزش فوتبال باشند، به مرکزی به برای تجارت صرف تبدیل شده اند.
معضلی که به بنیان فوتبال برزیل لطمه فراوان زده است.
۵- بدهی‌های کلان برخی باشگاه‌ها
وجود یکسری بدهی‌ها در برخی تیم‌های باشگاهی برزیل باعث شده که نتوانند به وظایف اصلی خود نظیر بازیکن سازی و پرورش استعدادها مشغول باشند.جدا از چند تیم سرشناس باشگاهی مثل سانتوس، فلامینگو، کورینتیانس یا سائوپائولو، به نظر می‌رسد آفتی به جان عمده باشگاه‌های برزیلی افتاده که نمی‌توانند دخل و خرج معقولی کنند. همین مساله باعث شده از سرمایه‌گذاری های کافی نظیر آنچه در گذشته اتفاق می‌افتاد، پرهیز کنند.
هم اکنون اتحادیه باشگاه‌ها از دولت و فدراسیون خواهان کمک شده تا بلکه بتواند با ایجاد ساختاری جدید، به باشگاه‌ها در این زمینه کمک کنند.
این که در آینده باشگاه‌های بدهکار و مقروض وجود نداشته باشد.
علاقمندانی که در سال‌های اخیر شاهد افت تدریجی تیم کشور خود و حتی باشگاهی سرزمین مهد فوتبال دنیا بودند، پیش از شروع تورتمنتی که خود میزبان بودند، پیش خود می‌گفتند: اگر نتوانیم قهرمان جهان شویم حداقل دوم یا سوم خواهیم شد.
اما این ذهنیت، فقط یک خوش‌باوری بود. سلسائو از روز نخست جام جهانی با مشکلات فراوان فنی مواجه بود.لوئیس فلیپه اسکولاری، مربی وقت تیم ملی هم غرق در خواب و خیال بود. اما او و تیمش به جای آنکه مشکلات را برطرف کنند ، در خواب غفلت به سر بردند.
در این میان اشکالات ساختاری فوتبال برزیل، شرایط بدی را به وجود آورد، اوضاع آنقدر بد شد که مردان سلسائو مقابل آلمان ۷ بر یک باختند و به معنای واقعی تحقیر شدند.
بعد از آن اتفاق ناگوار که اشک میلیون‌ها عاشق سلسائو را در برزیل و سراسر جهان درآورد، مباحث کارشناسی در رسانه‌های برزیلی مطرح شد و هر تحلیل‌گری از زاویه دید خود، موضوع را تحلیل کرد.
بعد از گذشت ۳ ماه از رویداد بزرگ جام جهانی که برای آلمان و آرژانتین شیرین بود و برای مردم کشور مهد سامبا، نیشکر و البته قهوه، تلخ، دلایل زیادی در این بین برشمرده شده که ۵ مورد کلی ذکر شده است.
برزیل بعد از جام جهانی با دونگا، مربی جدیدش در بازی های دوستانه به برتری رسیده، اما شواهد گواهی می دهند که همچنان اساسی در فوتبال این کشور دیده می شود و برای برطرف شدن آنها باید راه حلی پیدا کرد.
۱-بازسازی فدراسیون فوتبال برزیل
در برزیل بسیاری بر این باور هستند که یکی از مشکلات اساسی که تیم‌های ملی و حتی فوتبال باشگاهی این کشور در مقطع کنونی با آن مواجه هستند، ساختار غلطی است که فدراسیون فوتبال این کشور دارد.
آنهایی که در کشور شکست خورده میزبان جام جهانی ۲۰۱۴ از نزدیک با «ریکاردو تکسیرا»، رئیس پیشین این سازمان از نزدیک کار کرده‌اند، نیک می دانند در دوران مدیریت این رئیس، چه اقداماتی اشتباهی صورت گرفته است.
وی که بیشتر به عنوان یک تاجر و ساختمان ساز از جایگاه فدراسیون «سوءاستفاده»کرده، قراردادهایی بست که هیچ گاه سود واقعی آن به تیم ملی تعلق نگرفت.
به باور اکثر کسانی که با «سلسائو» زندگی می‌کنند، وی حتی تیم‌های باشگاهی را نیز با قراردادهایی که منعقد می‌کرد، مورد حمایت قرار نداد.
در نتیجه یکسری اصول غلط در این سازمان حاکم شد. و به مرور زمان فدراسیونی که باید نقش مرجع و پیشرو می‌داشت، از اهداف خود منحرف شد؛ تا جایی که این سازمان حتی در قبال کشف و پرورش استعدادها، بسیار ناتوان عمل کرد.
حالا وقتی در برزیل در مورد این موضوع یعنی اشتباهات فدراسیون فوتبال برزیل صحبت می‌شود، روزنامه‌نگاران به نتایج و عملکرد «سلسائو» در جام جهانی اشاره می‌کنند.
آنها می‌گویند برزیلی که همیشه در داشتن نفرات پرشمار در همه پست‌ها، سرآمد تیم‌های جهان بود، کارش به جایی رسید که در جام جهانی تقریبا در همه پست‌ها، با کمبود بازیکن مواجه شد و اوج این ناتوانی را در باخت تاریخی و فراموش‌نشدنی ۷ بر یک مقابل آلمان، خودش را نشان داد.
۲- تغییر ماهیت داوری مسابقات
اگر حالا به ورزشگاه‌ها در برزیل سری بزنید و با هواداران همکلام شوید، یا از تحلیل‌گران سئوال کنید، همه به این نکته اتفاق نظر دارند که در داوری مسابقات فوتبال در برزیل باید اصلاحات بنیادین انجام گیرد.
کسانی که بامحبوب‌ترین ورزش این کشور ارتباط تنگاتنگی دارند، معتقدند همه ارکان داوری برزیل نیاز به خانه‌تکانی اساسی دارد.
آنها می‌گویند از مدیریت مسابقه گرفته، تا آگاهی به علوم مرتبط با داوری، همچنین استفاده از فن‌آوری روز و بحث دستمزد‌ها و حق داوری،همه و همه باید دستخوش تغییرات کاملی قرارگیرند.
ظاهرا در کشوری که خود مهد فوتبال دنیا بوده، داوران مثل بازیکنان، از همتاهای خود در سایر نقاط جهان،عقب افتاده‌اند. آنها هنگام مسابقات «زیاد »حرف می‌زنند و به «قوانین روز»فوتبال آگاهی و تسلط ندارند.در این حال ارتباط گروه داوران پیشکسوت با جوانتر‌ها قطع شده و هیچ تعاملی در این بین وجود ندارد.
به خاطر این نقاط ضعف اساسی، عمده مسابقات به جنجال کشیده شده است. کمیسیون داوری فدراسیون نیز از بدیهی ترین تحولات مثل قانون خط دروازه نیز دور افتاده است.
با توجه به این که نظم و کنترل مسابقه در دست داور است، اهالی فوتبال برزیل، ایجاد تحول اساسی داوران را عاملی مهم برای دگرگونی در ساختار فوتبال تنزل‌یافته این کشور آمریکای جنوبی قلمداد می‌کنند.
۳- بازسازی ورزشگاه‌ها و مجهز شدن باشگاه‌ها
یکی دیگر از اشکالات عمده کنونی برزیل، فرسودگی زیاد ورزشگاه‌ها ، ساختارها و سخت‌افزارهای تمرینی باشگاه‌ها است.
در سال‌های اخیر با وجودی که دولت برزیل قوانینی را برای بازسازی ورزشگاه‌ها تصویب کرده، اما در عمل ساختار ورزشگاه‌ها تغییری نکرده و همچنان در حالت فرسوده به سر می‌برند.
حتی باشگاه‌ها نیز از ایجاد بازسازی امکانات تمرینی خود عقب مانده‌اند. نکته عجیب آن است سهم فروش و درآمد آنان از واگذاری ستاره‌های ریز و درشت به تیم‌های متمول اروپایی بسیار افزایش یافته اما هیچ بخشی از درآمد‌ها آنان به عمران و بازسازی ورزشگاه‌ها اختصاص نیافته است.
با این شرایط بدیهی است که هواداران، این سرمایه اصلی فوتبال کشور از حضور در ورزشگاه‌ها ناراحت و سرخورده شده‌اند.
آنها هیچگاه از رفاه و آسایشی که یک تماشاگر آلمانی ، انگلیسی یا اسپانیایی برخوردار می‌شود، سهم نبرده‌اند. با این شرایط شما بگویید آیا نباید فوتبال برزیل لطمه بخورد؟
۴- عدم حضور کارشناسان حقیقی در راس تیم‌های باشگاهی
در سال‌های اخیر حضور چهره‌های شاخص فوتبال برزیل در پست‌های مثل سرمربی، مدیر ورزشی، رئیس باشگاه، مدیر عامل و ... کمرنگ و کمرنگ تر از قبل شده است.
بسیاری بر این باورند تیم‌های باشگاهی برزیل عمدتا در دست چهره‌های افتاده که با زیر و بم‌های فوتبال آشنا نیستند.
وقتی به اینگونه پست‌ها در تیم‌های باشگاهی نگاه می‌کنید، بیش از همه حضور تجار را می‌بینید که به خاطر داشتن سرمایه، کنترل تیم‌ها را در دست گرفته‌اند.
عمدتا تیم‌های باشگاهی به جای آنکه بنگاه‌های اقتصادی در خدمت ورزش فوتبال باشند، به مرکزی به برای تجارت صرف تبدیل شده اند.
معضلی که به بنیان فوتبال برزیل لطمه فراوان زده است.
۵- بدهی‌های کلان برخی باشگاه‌ها
وجود یکسری بدهی‌ها در برخی تیم‌های باشگاهی برزیل باعث شده که نتوانند به وظایف اصلی خود نظیر بازیکن سازی و پرورش استعدادها مشغول باشند.جدا از چند تیم سرشناس باشگاهی مثل سانتوس، فلامینگو، کورینتیانس یا سائوپائولو، به نظر می‌رسد آفتی به جان عمده باشگاه‌های برزیلی افتاده که نمی‌توانند دخل و خرج معقولی کنند. همین مساله باعث شده از سرمایه‌گذاری های کافی نظیر آنچه در گذشته اتفاق می‌افتاد، پرهیز کنند.
هم اکنون اتحادیه باشگاه‌ها از دولت و فدراسیون خواهان کمک شده تا بلکه بتواند با ایجاد ساختاری جدید، به باشگاه‌ها در این زمینه کمک کنند.
این که در آینده باشگاه‌های بدهکار و مقروض وجود نداشته باشد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر