طنز: لایف استایل گوسفندی!

مجله خط خطی - وحید میرزایی:

فصل اول:

طویله ی ما، خانه ی ما

یک گوسفند علی رغم دیدگاه عموم، برای محل زندگی اش یعنی طویله اهمیت زیادی قائل است. طویله که خاک یک گوسفند محسوب می شود، برای وی حکم ناموسش را دارد. البته ناموس یک گوسفند هم جایگاه ویژه ای در زندگی او دارد اما خب به هر حال طویله هم مهم است. حالا ول کنید اصلا. چه گیری است داده اید؟! گوسفندان در طویله سبک زندگی یا اصطلاحا لایف استایل خاص خود را دارند.

ناظران آگاه معتقدند سبک زندگی گوسفندان یکی از مدرن ترین شیوه های زندگی در میان موجودات است. به عنوان مثال یک گوسفند در طویله از یکسری حقوق مدنی برخوردار است که البته چون بیم آن می رود که مطلب سیاسی شود از گفتن آن اجتناب می کنیم اما علاوه بر این، خود گوسفندان به عنوان یک شخص حقیقی متعهد به اجرای قوانین وضع شده برای طویله می باشند.

به عنوان مثال برای ورود و خروج به طویله جهت جلوگیری از ازدحام در ورودی و خسارات مادی و معنوی ناشی از آن، ابتدا گوسفندان درون طویله خارج می شوند و سپس گوسفندان بیرون طویله منظم وارد می شوند.

سال ها بعد انسان ها با برداشتی آزاد از «قانون ورود و خروج طویله» قوانینی برای بیرون آمدن و داخل رفتن واگن های مترو اختراع کردند که البته در برخی کشورها همین هم رعایت نمی شود!

فصل دوم:

رعایت حقوق دیگران (صف)

متاسفانه در طول تاریخ به علت هجمه های زیادی که به گوسفندان شده است این فرضیه غلط در میان موجودات، خاصه انسان ها و دشمنان قسم خورده گوسفندان بنا گذارده شد که گوسفند مظهر و نماد بلاهت و عدم رعایت حقوق دیگران است. این باعث شده است انسان ها برای توصیف برخی رفتارهای نکوهیده همنوعانشان، یکدیگر را گوسفند خطاب کنند.

مثلا اگر فردی در صف نان یا صف بلیت مترو و سینما یا صف یارانه و سبد کالا، رعایت حقوق دیگران را نکرده یا اصطلاحا بیندازد توی صف، از جانب سایرین گوسفند یا بعضا ببعی خطاب می شود. به عنوان مثال «هوی گوسفند، کجا می ری؟» توهین آمیزترین جمله بشر به جامعه گوسفندان در طول تاریخ بوده است اما واقعیت این است که رعایت حقوق دیگران جزء لاینفک و جدایی ناپذیر زندگی گوسفندان است. مصداق بارز این خصلت را می توان موقع صرف علوفه از آخور دانست. گوسفندان هنگام صرف علوفه به ترتیب و داخل صفوف منظم و یکپارچه، بدون هیچ همهمه و بع بع اضافه و خارج از عرف، با حفظ شئونات گوسفندی به خوردن غذا مشغول می شوند.

فصل سوم:

پیش به سوی مرگ

باید پذیرفت مرگ سرنوشت محتوم هر موجود زنده ای است. نحوه مواجهه با این واقعیت، موجودات را از یکدیگر متمایز ساخته است. برخی موجودات که داعیه فهم و شعور دارند (قشنگ معلوم است داریم به انسان ها تیکه می اندازیم!) هنوز با این حقیقت کنار نیامده اند اما گوسفندان هرگز با شنیدن زمان سر بریدنشان نگرخیده و از ترس پشمشان فِر نمی خورد.

برای انتقال گوسفندان به کشتارگاه معمولا از وانت یا بعضا نیسان آبی استفاده می شود که البته آمارها نشان داده در مورد دوم گوسفندان قبل از مرگ در کشتارگاه در همان نیسان آبی بر اثر تصادف یا سکته قلبی ناشی از ترس، دار فانی را وداع می گویند. یادشان گرامی.

اما رفتار بسیار زیبا و مؤدبانه گوسفندانو آرامش مثال زدنی شان هنگام ورود به وانت در خور تحسین و ستایش است. گوسفندان هنگام سوار شدن هرگز همدیگر را هل نمی دهند و پشم های هم را نمی کشند. بع بع خارج از عرف نمی کنند و به ترتیب و با نظم سوار وانت می شوند. داخل وانت هم هر گوسفند بدون اینکه با صدای بلند با هم صحبت (بع بع) کنند، می ایستند. تازه دهانشان هم بو نمی دهد. مخلص اینکه آداب سوار شدن و پیاده شدن در وسیله نقلیه را گوسفندان به خوبی رعایت می کنند. ای کاش آن موجودات در اتوبوس هایشان این نکات را رعایت کنند!

فرجام:

امید است با مروری که بر بخشی از سبک زندگی گوسفندان این فرشتگان سفید پشم طبیعت شد، دیدگاه منفی عموم نسبت به گوسفندان کمی تعدیل شده و گوسفندان عزیز هم هر چه بیشتر و بهتر در ارتقای فرهنگ گوسفندی بکوشند. بع بع شان پرطنین و دمبه شان پر چرب باد.