پدیده اى که فقط در خوزستان مى توان دید
پرنده‌های مهاجر که سرما را طاقت نمی‌آورند، قصد سفر به سرزمین‌هایی می‌کنند که در سرمای سخت زمستان مناطق شمالی معتدل‌ترند.
خبرآنلاین: پرنده‌های مهاجر که سرما را طاقت نمی‌آورند، قصد سفر به سرزمین‌هایی می‌کنند که در سرمای سخت زمستان مناطق شمالی معتدل‌ترند.
مقصدهای زمستانی پرندگان مهاجر اغلب در مناطق استوایی است و در این میان سالی دوبار در خوزستان اتراق می‌کنند؛ یکی اوایل پاییز که از شمال به جنوب می‌روند و دیگری اوایل بهار که گرمای جانفرسای سرزمین‌های جنوبی را به سمت ییلاق خود ترک می‌کنند.
مانند پرستوهایی که با خنک شدن هوا در اواسط پاییز از دشت خوزستان می‌گذرند و در اوایل بهار بار دیگر به بازدید نوروزی سرزمین نیشکر و تاریخ می‌آیند.
حساب لک‌لک‌ها البته جداست. لک‌لک‌های شمال خوزستان فصل سرما را در خوزستان می‌گذرانند و بیش از آن به سمت جنوب نمی‌روند.
لانه‌های لک‌لک را که بخشی از آنها در جاده محمدبن‌جعفر در حوالی دزفول قرار دارند، خود لک‌لک‌ها در طول سالیان مهاجرت بنا کرده‌اند و هر سال در مدت اقامت‌شان در خوزستان، آنها را مرمت می‌کنند.
تماشای لک‌لک‌های شمال خوزستان که دوتادوتا در لانه‌ها نشسته و ایستاده‌اند، تنها گوشه‌ای از جاذبه‌های پرنده‌نگری و عکاسی از پرندگان در خوزستان است که در نوروز ۹۴ گردشگران را به اقلیم هفت‌رنگ این استان کشانده‌‌اند.
گردشگران لازم نیست برای پرنده‌نگری در خوزستان راه دوری بروند، حواصیل‌های سفید در جاده‌های نزدیک کرخه و دز خودشان به استقبال‌شان می‌آیند و دسته‌دسته آز این سوی جاده به آن سوی جاده می‌پرند.
سبزقباها در محوطه سازه‌های آبی تاریخی شوشتر هم خودشان به تماشا می‌آیند، گویا گردشگران برای آنها جذاب و تماشایی هستند.
قرار اصلی ملاقات با پرندگان مهاجر در خوزستان تالاب‌ها است.
استان خوزستان ۴ تالاب مهم و بین‌المللی را در خود جای داده و تالاب‌های آن حدود ۳/۸% مساحت استان را شامل می‌شود. تالاب‌هایی چون شادگان و هورالعظیم و ۲۰ میکرو تالاب (آبگیر فصلی) زیستگاه مناسبی برای پرندگان آبزی و کنار آبزی را فراهم آورده به طوری که از ۵۱۳ گونه پرنده ثبت‌شده در ایران ۲۵۹ گونه یعنی بیش از ۵۰% از انواع گونه‌ای پرنده ایران در آنها یافت می‌شود.
بعضی از گونه‌های مهم پرنده فقط در استان خوزستان مشاهده می‌شوند. از جمله آنها می‌توان به اکراس آفریقایی و لیکوی تالابی (لیکوی خوزی) اشاره کرد.
همچنین ۹ گونه پرنده در خطر انقراض در استان خوزستان وجود دارد و تالاب شادگان و هورالعظیم مهمترین زیستگاه جوجه‌آوری اردک مرمری در خاورمیانه هستند.
ارک ارده‌ای، خوتکا و پرندگانی چون اگرت بزرگ، حواصیل ارغوانی، سنگ گردان، انواع دم‌جنبانک، انواع آبچلیک و ... انواع دیگری از پرندگان هستند که در زیستگاه‌های خوزستان دیده شده‌اند.
در استان خوزستان مراکزی برای استقرار پرنده‌نگران در دست اجراست تا زمینه برای مشاهده و ثبت رفتار پرندگان فراهم شود، تالاب بین‌المللی شادگان یکی از این مراکز است.
تالاب بین‌المللی شادگان با وسعت ۴۰۰ هزار هکتار علاوه بر ثبت در کنوانسیون رامسر به عنوان پناهگاه حیات وحش، تنوع زیستی بی‌همتایی دارد.
اکنون که پرندگان آبزی و کنار آبزی در مسیر بازگشت بهاره‌شان به تالاب‌ها و آبگیرهای خوزستان آمده‌اند، فرصت خوبی است که گردشگران به خوزستان سفر کنند؛ فرصتی که گردشگران خوزستان از آن غافل نشده‌اند.
تالاب نیشکر یا تالاب ناصری هم در ۱۲ کیلومتری شمال خرمشهر محل تجمع فلامینگوهاست.
این تالاب با مساحت تقریبی ۱۸ هزار هکتار، یکی از بکرترین مناطق پرنده‌نگری در خوزستان است.
علاوه بر فلامینگوها، حاجی لک‌لک‌ها، پلیکان‌های سفید، غازهای خاکستری، غازهای پیشانی‌سفید فصل خنکی خوزستان را در تالاب نیکشر خرمشهر می‌گذرانند.
هرساله اقامت این پرندگان مهاجر تا اواخر فروردین در خوزستان ادامه پیدا می‌کند. قرار است یک مرکز پرنده‌نگری به زودی در این تالاب راه‌اندازی شود.
تالاب بامدژ اهواز هم از جمله مهمترین سایت‌های پرنده‌نگری خوزستان محسوب می‌شود، تالابی که در مجاورت ۳۷ روستا قرار دارد.
در این تالاب ۴ هزار هکتاری بیش از ۲۰۰ گونه گیاهی، بیش از ۱۴۰ گونه پرنده و ۴۰ گونه جانوری دیگر و انواع ماهی وجود دارند.
در میان گونه‌های گیاهی این تالاب که در فاصله حدود ۴۰ كيلومتري شمال غربی اهواز و در مسیر راه آهن اهواز به اندیمشک قرار داد، می‌توان به خارشتر ايراني، ترنجبين، شيرين‌بيان، خارپنبه، شاه‌تره، گل گاوزبان، پونه، كُنار، تاج خروس، ني، گاگله اشاره کرد. در میان گونه‌های جانوری تالاب بامدژ گونه‌های جانوری مانند روباه، شغال، گرگ، كفتار، سمور، خفاش، خارپشت زندگی می‌کنند.
ماهی‌های كپور، شيربت، بني، حمري، بياح به همراه خزندگان و دوزيستاني همچون قورباغه، وزغ، لاك پشت، گكو و مار از ساکنان تالاب بامدژ هستند.
مقصدهای زمستانی پرندگان مهاجر اغلب در مناطق استوایی است و در این میان سالی دوبار در خوزستان اتراق می‌کنند؛ یکی اوایل پاییز که از شمال به جنوب می‌روند و دیگری اوایل بهار که گرمای جانفرسای سرزمین‌های جنوبی را به سمت ییلاق خود ترک می‌کنند.
مانند پرستوهایی که با خنک شدن هوا در اواسط پاییز از دشت خوزستان می‌گذرند و در اوایل بهار بار دیگر به بازدید نوروزی سرزمین نیشکر و تاریخ می‌آیند.
حساب لک‌لک‌ها البته جداست. لک‌لک‌های شمال خوزستان فصل سرما را در خوزستان می‌گذرانند و بیش از آن به سمت جنوب نمی‌روند.
لانه‌های لک‌لک را که بخشی از آنها در جاده محمدبن‌جعفر در حوالی دزفول قرار دارند، خود لک‌لک‌ها در طول سالیان مهاجرت بنا کرده‌اند و هر سال در مدت اقامت‌شان در خوزستان، آنها را مرمت می‌کنند.
تماشای لک‌لک‌های شمال خوزستان که دوتادوتا در لانه‌ها نشسته و ایستاده‌اند، تنها گوشه‌ای از جاذبه‌های پرنده‌نگری و عکاسی از پرندگان در خوزستان است که در نوروز ۹۴ گردشگران را به اقلیم هفت‌رنگ این استان کشانده‌‌اند.
گردشگران لازم نیست برای پرنده‌نگری در خوزستان راه دوری بروند، حواصیل‌های سفید در جاده‌های نزدیک کرخه و دز خودشان به استقبال‌شان می‌آیند و دسته‌دسته آز این سوی جاده به آن سوی جاده می‌پرند.
سبزقباها در محوطه سازه‌های آبی تاریخی شوشتر هم خودشان به تماشا می‌آیند، گویا گردشگران برای آنها جذاب و تماشایی هستند.
قرار اصلی ملاقات با پرندگان مهاجر در خوزستان تالاب‌ها است.
استان خوزستان ۴ تالاب مهم و بین‌المللی را در خود جای داده و تالاب‌های آن حدود ۳/۸% مساحت استان را شامل می‌شود. تالاب‌هایی چون شادگان و هورالعظیم و ۲۰ میکرو تالاب (آبگیر فصلی) زیستگاه مناسبی برای پرندگان آبزی و کنار آبزی را فراهم آورده به طوری که از ۵۱۳ گونه پرنده ثبت‌شده در ایران ۲۵۹ گونه یعنی بیش از ۵۰% از انواع گونه‌ای پرنده ایران در آنها یافت می‌شود.
بعضی از گونه‌های مهم پرنده فقط در استان خوزستان مشاهده می‌شوند. از جمله آنها می‌توان به اکراس آفریقایی و لیکوی تالابی (لیکوی خوزی) اشاره کرد.
همچنین ۹ گونه پرنده در خطر انقراض در استان خوزستان وجود دارد و تالاب شادگان و هورالعظیم مهمترین زیستگاه جوجه‌آوری اردک مرمری در خاورمیانه هستند.
ارک ارده‌ای، خوتکا و پرندگانی چون اگرت بزرگ، حواصیل ارغوانی، سنگ گردان، انواع دم‌جنبانک، انواع آبچلیک و ... انواع دیگری از پرندگان هستند که در زیستگاه‌های خوزستان دیده شده‌اند.
در استان خوزستان مراکزی برای استقرار پرنده‌نگران در دست اجراست تا زمینه برای مشاهده و ثبت رفتار پرندگان فراهم شود، تالاب بین‌المللی شادگان یکی از این مراکز است.
تالاب بین‌المللی شادگان با وسعت ۴۰۰ هزار هکتار علاوه بر ثبت در کنوانسیون رامسر به عنوان پناهگاه حیات وحش، تنوع زیستی بی‌همتایی دارد.
اکنون که پرندگان آبزی و کنار آبزی در مسیر بازگشت بهاره‌شان به تالاب‌ها و آبگیرهای خوزستان آمده‌اند، فرصت خوبی است که گردشگران به خوزستان سفر کنند؛ فرصتی که گردشگران خوزستان از آن غافل نشده‌اند.
تالاب نیشکر یا تالاب ناصری هم در ۱۲ کیلومتری شمال خرمشهر محل تجمع فلامینگوهاست.
این تالاب با مساحت تقریبی ۱۸ هزار هکتار، یکی از بکرترین مناطق پرنده‌نگری در خوزستان است.
علاوه بر فلامینگوها، حاجی لک‌لک‌ها، پلیکان‌های سفید، غازهای خاکستری، غازهای پیشانی‌سفید فصل خنکی خوزستان را در تالاب نیکشر خرمشهر می‌گذرانند.
هرساله اقامت این پرندگان مهاجر تا اواخر فروردین در خوزستان ادامه پیدا می‌کند. قرار است یک مرکز پرنده‌نگری به زودی در این تالاب راه‌اندازی شود.
تالاب بامدژ اهواز هم از جمله مهمترین سایت‌های پرنده‌نگری خوزستان محسوب می‌شود، تالابی که در مجاورت ۳۷ روستا قرار دارد.
در این تالاب ۴ هزار هکتاری بیش از ۲۰۰ گونه گیاهی، بیش از ۱۴۰ گونه پرنده و ۴۰ گونه جانوری دیگر و انواع ماهی وجود دارند.
در میان گونه‌های گیاهی این تالاب که در فاصله حدود ۴۰ كيلومتري شمال غربی اهواز و در مسیر راه آهن اهواز به اندیمشک قرار داد، می‌توان به خارشتر ايراني، ترنجبين، شيرين‌بيان، خارپنبه، شاه‌تره، گل گاوزبان، پونه، كُنار، تاج خروس، ني، گاگله اشاره کرد. در میان گونه‌های جانوری تالاب بامدژ گونه‌های جانوری مانند روباه، شغال، گرگ، كفتار، سمور، خفاش، خارپشت زندگی می‌کنند.
ماهی‌های كپور، شيربت، بني، حمري، بياح به همراه خزندگان و دوزيستاني همچون قورباغه، وزغ، لاك پشت، گكو و مار از ساکنان تالاب بامدژ هستند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر