این لیگ شبیه فوتبال محلات است

خبر ورزشی: امیر عابدینی تعبیر فوق‌‌‌العاده‌ای از بازی تیم‌های استقلال و پدیده مشهد دارد. او می‌گوید وقتی این بازی را دیدم، دوست داشتم تلویزیون را از جا بردارم و بکوبم توی سرم‌‌؛ بس که این بازی بی‌در و پیکر بود و کیفیت نداشت. متأسفم که لیگ ما شبیه محلات شده است.

عابديني كه يكي از مديران فوتبالي ماست، بي‌ترديد فرق ميان بازي خوب و بد را مي‌فهمد اما شما فكر مي‌كنيد مربيان استقلال درباره آن بازي چه گفتند؟ آنها كلي از بازيكنان‌شان تشكر و اعلام كردند كه بازي، بازي خوبي بود و ما مي‌توانستيم در نيمه دوم پديده را شكست بدهيم. آقايان گفتند كه موقعيت‌هاي زيادي براي گلزني داشتيم اما از فرصت‌ها استفاده نكرديم.

راستي اين همه صحنه‌هاي ناب در بازي استقلال و پديده مشهد بود و ما نديديم؟ اين همه فرصت گلزني استقلال داشت و امير عابديني نديد؟ استقلال چند گل بايد به پديده مي‌زد و خود پديده نديد؟ پس نيمه اول آن بازي چي؟ وقتي پديده همه‌كاره زمين بود، حاكم توپ و ميدان‌‌؛ چرا مربيان استقلال آن بخش از بازي را نديدند؟

عابديني درست مي‌گويد. نه فقط بازي‌هاي استقلال كه اغلب بازي‌هاي ليگ اين كيفيت نازل را دارد. در واقع دولت براي فوتبالي هزينه مي‌كند كه نه زيباست و نه قابليت جذب تماشاگر را دارد. اين فوتبالي است كه تماشاگر هيچ تفاوتي ميان ليگ‌برتر و ليگ آزادگان آن نمي‌بيند چون كيفيت همه بازي‌ها شبيه هم است.

يك حرف تكراري را تقريباً از همه اهالي فوتبال به طور مداوم مي‌شنويم‌‌؛ اينكه سطح مربيان و بازيكنان ما تفاوت آنچناني ندارد و همه تقريباً مشابه يكديگرند. وقتي بازيكن و مربي شبيه هم باشند، طبيعي است كه ميان تيم‌هاي ليگ اختلاف فني چنداني وجود ندارد. پس بازي‌هاي بي‌كيفيت و بي‌هيجان مختص استقلال نيست.

اين دردي است كه به استخوان فوتبال ايران رسوخ كرده و استقلال تنها از آن رنج نمي‌برد. چند تيم در ليگ داريم كه شرايط نسبتاً بهتري در قياس با بقيه دارند‌‌؛ مثلاً مي‌توانيم از ذوب‌آهن و نفت تهران نام ببريم كه كوشش‌هاي اين تيم‌ها براي ارائه فوتبالي قابل تحمل و زيبا قابل تحسين است اما مابقي بازي‌هاي ليگ چنگي به دل نمي‌زنند.

ما نمي‌دانيم مربياني كه بازي‌هاي تيم‌شان را زيبا مي‌بينند، اساساً كدام بازي را نگاه مي‌كنند‌‌؛ ما كه حتي يك بازي خوب از تيم‌شان نديده‌ايم.