ماجرای غم انگیز فوتبال ایتالیا با سقوط پارما

ایرنا: پارما یازده سال پیش و در پی مشکلات شدید مالی مالکان باشگاه، شرایطی مشابه را تجربه کرده بود. هر دو بار، تخلفات و مشکلات مالی ناشی از سوء مدیریت، پایانی برای این باشگاه رقم زد.

این تیم ماه ها بدون رئیس و با کمک مالی فدراسیون فوتبال ایتالیا اداره می شد. گروهی به سرپرستی دمیتریو آلبرتینی، ستاره سابق ا.ث میلان، و با کمک مالی فدراسیون اداره می کرد تا شاید خریداری پیدا شود و شرایط آشفته پارما را سر و سامان دهد، اما این اتفاق هرگز نیفتاد.

خریداران جدید برای نجات پارما، نه فقط باید فوراً بدهی بیست و پنج میلیون یورویی اعضای باشگاه را پرداخت می کردند، که باید مسئولیت بیش از پنجاه میلیون یورو بدهی باقی مانده را می پذیرفتند. این شرایط ظاهراً از توان مالی کسانی که به خرید و حفظ پارما علاقمند بودند، خارج بود. ** صعود به اروپا لیگ

شروع روزهای تلخ پارما از حدود یک سال پیش شروع شد. در روزهایی که باشگاه یکصدمین سالگرد تأسیس خود را جشن می گرفت، این تیم نتایج خوبی کسب کرد و زیر نظر سرمربی اش، روبرتو دونادونی، به مقام ششم لیگ دست یافت.

این بهترین مقام باشگاه از سال ۲۰۰۴ به این طرف محسوب می شد. فصلی که پارما موفق شد به رکورد هفده مسابقه بدون شکست دست پیدا کند. این فصل شیرین اما پایان تلخی داشت.پارما با وجود صعود به اروپا لیگ، به دلیل تخلف مالیاتی نتوانست مجوزلازم را از فدراسیون فوتبال ایتالیا بگیرد.

فدراسیون اعلام کرد که مدیران باشگاه حدود سیصد هزار دلار در پرداخت مالیات کسری داشته و قانون را رعایت نکرده اند. با این که مدیران باشگاه درظاهر مسئولان فدراسیون فوتبال ایتالیا و به گفته خودشان «دست های پشت پرده» را مقصر معرفی کردند، اما این تازه شروع ماجرا بود.

توماسو گیراردی، مالک چهل ساله باشگاه، که پیش از طرح این اتهامات، به چهره معصومانه و ظاهر کودکانه اش معروف بود، با خشمی کم سابقه ازکارنامه مالی خود در باشگاه دفاع می کرد. او در اولین نشست خبری اش بعد از این اتفاقات گفت که 'دیگران نمی خواهند که در فوتبال باشد و او پارما را ترک خواهد کرد'.

گیراردی کسی بود که شش سال پیش پارما راازدسته های پایین تر تحویل گرفته و به خاطرموفقیت هایش، ازمحبوبیت نسبی برخوردار بود. با وجود این توضیحات اما عملکرد مالی پارما و کل نظام پرنقص باشگاه داری در ایتالیا زیر سؤال رفت.

این تخلف کوچک برملا شده، تنها بخشی از کوه یخ پنهان در زیر آب بود. کارشناسان می پرسیدند فوتبال ایتالیا با آگاهی به تخلف مالیاتی پارما، چطور اجازه شرکت این تیم در سری آ را داده بود و این که به احتمال قریب به یقین باشگاه های زیادی در فوتبال ایتالیا هستند که شرایطی مشابه با این باشگاه را دارند، اما کسی خبر از آن ندارد.

تیم پارما که درسال ۱۹۹۹ با شکست مارسی قهرمان جام یوفا شد؛ لیوجی بوفون، روبرتو سنسی، لیلیان تورام، فابیو کاناوارو، آلن بغوسیان، دینو باجو، پائولو وانولی، خوان سباستین ورون، دیجو فوسر، انریکو کیزا، هرنان کرسپو

** خرید و فروش پارما، به قیمت یک یورو

توماسو گیراردی، مالک پارما، بعد از آن نشست خبری جنجالی، از شهر پارما رفت و تا ماه دسامبر که باشگاه را فروخت، هیچ پولی به کارکنان و بازیکنان نداد.

او بعد از پنج سال، با انبوهی بدهی، پارما را رها کرد و آن را تنها به قیمت یک یورو به یک کنسرسیوم روسی- قبرسی فروخت که رئیس اصلی اش نامشخص بود. در آن زمان تیم فوتبال پارما در بدترین وضعیت ممکن بود. آنها از یازده مسابقه خود، ۹ بار شکست خورده بودند و در یک بازی با باخت «هفت- هیچ» برابر یوونتوس، تحقیر شده بودند.

طرفداران باشگاه تصور می کردند حالا که از سایه سنگین گیراردی خارج شده اند، نگون بختی آنها به آخر می رسد. با آمدن مدیران جدید اما فقط گره ای به گره های قبلی اضافه شد. هیچگاه رسماً مشخص نشد که مالک جدید چه کسی است.

با وجود قول و قرارهای مدیریت جدید، اما حقوق کارکنان و بازیکنان پارما باز هم پرداخت نشد. مدیران تازه وارد فقط چند هفته در این باشگاه دوام آوردند و با مشاهده ویرانه ای که برجا مانده بود، به سرعت باشگاه را فروختند. باز هم به مبلغ یک یورو و این بار به یک شخص گمنام به نام جامپیترومانِنتی دادند. کسی که از روز اول تا آخر گفت:'فردا پول پارما می رسد.'

**رئیسی که آه در بساط نداشت

جامپیتروماننتی، مالک جدید که ظاهرمعمول و لباس های ارزان قیمتش، هیچ نشانی از یک رئیس ثروتمند نداشت، مداوم از حساب پر از پول شرکت اش، 'ماپی گروپ' در کشور همسایه، اسلوونی صحبت می کرد.

در پاسخ به پرس و جوهای مکرر مردم که برای رسیدن پول، لحظه شماری می کردند، مرتب وعده و وعید می داد. درنهایت خبرنگارانی که به رفتارهای مالک جدید پارما مشکوک شده بودند، گذشته و ادعاهایش را بررسی کردند و خبرنگار شبکه تلویزیونی اسکای ایتالیا کشف کرد که آن شرکتی که ماننتی مداوم از آن صحبت می کند، با آدرس یک ساختمان دوطبقه بی نام و نشان، در یک روستای کوچک دم مرز ثبت شده است.

ماننتی که می خواست پارما را در پول غرق کند، یک ماشین فورد فی یستا کهنه و ارزان قیمت سوار می شد. چیزی نگذشت که پلیس این ماشین را به دلیل آن که او پول جریمه های آن را نپرداخته بود، توقیف کرد.

ماننتی سرانجام به همراه عده ای دیگر به اتهام اقدام برای سرقت اینترنتی از کارت های اعتباری مردم، دستگیر شد. در همان روزها پارما بدترین شرایط ممکن را تجربه می کرد. مأموران مالیات حتی اتوبوس، تجهیزات پزشکی و وسایل رختکن آن را هم با خود بردند.

بازیکنان این تیم در نهایت مجبور شدند با ماشین های شخصی برای انجام مسابقات سفر کنند. هیچ کسی اتفاقاتی تلخ تر و البته عجیب تر از این در یک لیگ حرفه ای معتبر، سراغ نداشت.

**فوتبال ایتالیا، مبهوت از تحولات پارما

سیر سریع تحولات در این باشگاه کل فوتبال ایتالیا را گیچ و حیرت زده کرده بود و در این میان همه توماسو گیراردی را مقصر می دانستند. حتی مقام های قضایی ایتالیا چندبار از او تحقیق و بازجویی کردند، اما تاکنون به جایی نرسیده اند.

به قول دبیر بخش ورزش روزنامه 'گاتزا دی پارما' مالکان پارما که به سوء استفاده های مالی سنگین متهم هستند، شانس آورده اند که این اتفاقات درشهر آرام و بی سر و صدایی مثل پارما اتفاق افتاده است، اگر به جای این شهر، این رسوایی در رم یا ناپل روی داده بود، طرفداران متعصب تیم ها، دست کم خانه آنها را آتش می زدند.

در این میان تنها کاری که از دست فدراسیون فوتبال ایتالیا برمی آمد این بود که قول دهد قوانین و ضوابط باشگاه داری را بازنگری کند. باشگاه پارما دست کم سه بار به مزایده گذاشته شد، اما هیچ وقت از ترس مشکلات پنهان این باشگاه پا جلو نگذاشت تا در نهایت پارما به نوعی نابود شود.

روبرتو دونادونی سرمربی پارما، با وجود مشکلات مالی تلاش زیادی برای نگه داشتن این تیم در سری آ کرد

با این که مالکان پارما و ضعف ساختاری در فوتبال ایتالیا باعث سرافکندگی 'کالچو' شدند، اما چند نفر توانستند قهرمان این قصه باشند. بیشتر بازیکنان این تیم و اکثر اعضای باشگاه با این که حدود یک سال هیچ حقوقی نگرفتند، اما تا پایان مسابقات به کارشان ادامه دادند.

در این میان نقش روبرتو دونادونی ۵۱ ساله، سرمربی پیشین تیم ملی ایتالیا، و همینطور آلساندرو لوکارلی، کاپیتان تیم، بسیار برجسته بود. آنها با هر قیمتی که بود تیم را متحد نگه داشتند و تا آخرین بازی برای ماندن در لیگ جنگیدند.

بعضی از بازیکنان سابق پارما، دونادونی را مثل ناخدایی می دیدند که تا آخرین لحظه کشتی در حال غرق شدن خود را با تمام توان هدایت کرد. با وجود این که تنها یکی دو بازیکن از جمله ستاره اصلی تیم، آنتونیو کاسانو، در میانه فصل به دلیل عدم پرداخت دستمردش، از تیم جدا شد، دونادونی و اغلب بازیکنانش جنگیدند. جنگی که در آن تک و تنها بودند.