معماری باشکوه كاخ باكينگهام لندن
كاخ باكينگهام يكي از بزرگ‌ترين ساختمان های سلطنتي جهان است كه همچنان ملكه‌اي در آن زندگي مي‌كند.
مجله منزل - مينا نويدي: كاخ باكينگهام در لندن واقع شده و اقامتگاه اصلي خانواده سلطنتي بريتانياست. باکینگهام از بزرگ‌ترين كاخ‌هاي سلطنتي فعال دنياست كه در شهر كوچك وست‌مينستر قرار دارد. اين كاخ همچنان يكي از مراكز اصلي برگزاری مناسبت‌هاي سطنتي است؛ مناسبت‌هايي كه بيشتر بر پايه جشن و سرور است تا برنامه‌هاي سياسي. براي همين هم كاخ باکینگهام به مركزي براي شادماني‌هاي ملي بريتانيا تبديل شده است.
قبل از اينكه اسم كاخ روي اين عمارت گذاشته شود، اهالي اين مكان را به نام «خانه باكينگهام» مي‌شناختند؛ خانه‌اي بزرگ كه در سال ۱۷۰۳ به دستور دوك باكينگهام ساخته شد. حدود ۶۰ سال بعد از اينكه دوك باكينگهام در زمين آبا و اجدادي‌اش اين ملك را ساخت، پادشاه جرج سوم اين خانه را از آن خودش كرد و آن را دو دستي به ملكه شارلوت تقديم كرد. بعد از آن به اين ملك «خانه ملكه» مي‌گفتند اما ملكه شارلوت حتي يك روز را هم در اين ملك نگذراند تا اينكه در قرن ۱۹ميلادي ملكه ويكتوريا نخستين سلطنت‌نشيني بود كه اين ملك را به عنوان خانه خود انتخاب كرد. بعد از اين بود كه عنوان كاخ باكينگهام به اين ملك داده شد و حالا قرن‌هاست كه كاخ خانواده سلطنتي بريتانيا محسوب می‌شود.
لوستر
اتاق سبز
اين قصر 775 اتاق، 19 خانه ملي، 52 اتاق اشرافي و اتاق خواب، 188 اتاق مختص كاركنان كاخ، 92 اتاق كار و 78 حمام و دستشويي دارد. اتاق سبز در كنار اتاق آبي و سفيد از اتاق‌هاي نشيمن كاخ به‌شمار می‌رود؛ اتاقي كه حالا بيشتر مراسم استقبال از مهمان‌ها در آنجا انجام مي‌شود. در زمان ملكه ويكتوريا اين اتاق، اتاق عصرانه بود؛ اتاقي براي گپ و گفت‌‌هاي عصرانه همراه با سرو چاي به سبك انگليسي.
ساعت
زمان، در كاخ باكينگهام امر مهمي است. اين كاخ با حدود ۳۵۰ ساعت ديواري و روميزي عظيم‌ترين گنجينه ساعت را در دنيا دارد.
ظرف مخصوص پودينگ
اين كاخ گنجينه ارزشمندي از ظروف قديمي و گران‌قيمت است. البته اين گنجينه چندان هم دكوري نيست و از اين ظرف‌ها براي مراسم مختلف استفاده مي‌شود. اين ظرف هم مخصوص سرو پودينگ است؛ يكي از دسرهاي سنتي بريتانيا كه همچنان بين اهالي كاخ و مهمان‌هاي‌شان طرفدار دارد. اين ظرف در سال ۱۸۷۷ براي ملكه ويكتوريا توسط كارخانه مينتون طراحي و ساخته شده است.
اين كاخ گنجينه ارزشمندي از ظروف قديمي و گران‌قيمت است. البته اين گنجينه چندان هم دكوري نيست و از اين ظرف‌ها براي مراسم مختلف استفاده مي‌شود. اين ظرف هم مخصوص سرو پودينگ است؛ يكي از دسرهاي سنتي بريتانيا كه همچنان بين اهالي كاخ و مهمان‌هاي‌شان طرفدار دارد. اين ظرف در سال ۱۸۷۷ براي ملكه ويكتوريا توسط كارخانه مينتون طراحي و ساخته شده است.
خانه باكينگهام
خانه باكينگهام درواقع هسته مركزي اين كاخ بزرگ است. اين نقاشي خانه باکينگهام را در سال ۱۷۱۰ نشان مي‌دهد. عمارتي كه در قرن ۱۹ و در سال ۱۸۳۷ به وسيله دو معمار به نام‌هاي جان نش و ادوار بلور گسترده شد. اين محوطه امروز به ورودي بزرگ در كاخ تبديل شده است.
خانه باكينگهام درواقع هسته مركزي اين كاخ بزرگ است. اين نقاشي خانه باکينگهام را در سال ۱۷۱۰ نشان مي‌دهد. عمارتي كه در قرن ۱۹ و در سال ۱۸۳۷ به وسيله دو معمار به نام‌هاي جان نش و ادوار بلور گسترده شد. اين محوطه امروز به ورودي بزرگ در كاخ تبديل شده است.
بالكن شرقي
بعد از اينكه ملكه ويكتوريا اين بنا را به عنوان اقامتگاه اصلي‌اش انتخاب كرد، در اواخر قرن ۱۹ و اوايل قرن ۲۰ الحاقات زيادي به بدنه اصلي بنا اضافه شد. يكي از اين الحاقات بالكن شرقي است كه حالا خانواده سلطنتي بر فراز آن از خيل عظيم مردم استقبال مي‌كنند.
بعد از اينكه ملكه ويكتوريا اين بنا را به عنوان اقامتگاه اصلي‌اش انتخاب كرد، در اواخر قرن ۱۹ و اوايل قرن ۲۰ الحاقات زيادي به بدنه اصلي بنا اضافه شد. يكي از اين الحاقات بالكن شرقي است كه حالا خانواده سلطنتي بر فراز آن از خيل عظيم مردم استقبال مي‌كنند.
نماي كلي ساختمان
سبك معماري اين كاخ نئوكلاسيكي است كه حدودا از نيمه دوم قرن ۱۸ تا نيمه دوم قرن ۱۹ در اروپا رواج داشت. در اين سبك معماري تاكيد روي ديوارها و ستون‌هاست و براي هر كدام از قسمت‌هاي مختلف بنا شخصيت‌هاي مجزايي طراحي مي‌شود.
سبك معماري اين كاخ نئوكلاسيكي است كه حدودا از نيمه دوم قرن ۱۸ تا نيمه دوم قرن ۱۹ در اروپا رواج داشت. در اين سبك معماري تاكيد روي ديوارها و ستون‌هاست و براي هر كدام از قسمت‌هاي مختلف بنا شخصيت‌هاي مجزايي طراحي مي‌شود.
گالري سلطنتی
كليساي سلطنتي در اثر انفجار بمب در جنگ جهاني دوم تخريب شد و بعد از آن گالري سلطنتي در سال ۱۹۶۲ در همان مكان ساخته شد؛ گالري كه در آن گنجينه هنري خانواده سلطنتي بريتانيا نگهداري مي‌شود. گالري كاخ هميشه باز بوده و گنجينه آن دائما در حال تغيير است. اتاق‌هاي دولتي هم در ماه‌هاي اوت و سپتامبر براي بازديد عموم آزاد است و پول حاصل از هزينه ورودي آن صرف بازسازي قلعه ويندرسور مي‌شود؛ قلعه‌اي كه مانند اين كاخ از متعلقات دولت به حساب مي‌آيد و در سال ۱۹۹۲ در آتش سوخت و بخش زيادي از آن تخريب شد.
كليساي سلطنتي در اثر انفجار بمب در جنگ جهاني دوم تخريب شد و بعد از آن گالري سلطنتي در سال ۱۹۶۲ در همان مكان ساخته شد؛ گالري كه در آن گنجينه هنري خانواده سلطنتي بريتانيا نگهداري مي‌شود. گالري كاخ هميشه باز بوده و گنجينه آن دائما در حال تغيير است. اتاق‌هاي دولتي هم در ماه‌هاي اوت و سپتامبر براي بازديد عموم آزاد است و پول حاصل از هزينه ورودي آن صرف بازسازي قلعه ويندرسور مي‌شود؛ قلعه‌اي كه مانند اين كاخ از متعلقات دولت به حساب مي‌آيد و در سال ۱۹۹۲ در آتش سوخت و بخش زيادي از آن تخريب شد.
طراحي داخلي
طراحي اصلي داخلی كاخ از سنگ‌هاي مرمر رنگين است. اين طراحي در زمان ادوارد هفتم انجام شد. او به چارلز لانگ دستور داد تا در طراحي داخلي كاخ تغييراتي انجام دهد. چارلز هم از سنگ‌هاي مرمر كرم و طلايي رنگ كه منطبق با عصر طلايي اروپا بود، استفاده كرد.
طراحي اصلي داخلی كاخ از سنگ‌هاي مرمر رنگين است. اين طراحي در زمان ادوارد هفتم انجام شد. او به چارلز لانگ دستور داد تا در طراحي داخلي كاخ تغييراتي انجام دهد. چارلز هم از سنگ‌هاي مرمر كرم و طلايي رنگ كه منطبق با عصر طلايي اروپا بود، استفاده كرد.
پلكان مجلل
طراح اين پلكان جان نش است. او به درخواست جرج چهارم اين پلكان را طراحي كرد و ساخت. نرده‌هاي اين راه‌پله از جنس برنز است. طرح‌هاي پيچيده‌اي از بلوط و برگ بو روي اين نرده‌ها نشان مي‌دهد كه در آن زمان هنرمندان چيره‌دستي در زمینه حكاكي روي برنز وجود داشتند.
طراح اين پلكان جان نش است. او به درخواست جرج چهارم اين پلكان را طراحي كرد و ساخت. نرده‌هاي اين راه‌پله از جنس برنز است. طرح‌هاي پيچيده‌اي از بلوط و برگ بو روي اين نرده‌ها نشان مي‌دهد كه در آن زمان هنرمندان چيره‌دستي در زمینه حكاكي روي برنز وجود داشتند.
اتاق غذاخوري
وقتي قصر در سال ۱۹۷۰ ساخته شد، اين اتاق دفتر كار ملكه بود. كمي بعد به عنوان قسمتي از خانه دوك هميلتون درآمد و تبديل به اتاقي بسيار زيبا به سبك نئوكلاسيك اسكاتلندي شد. اما حالا يكي از اتاق‌هاي غذاخوري اصلي كاخ به حساب مي‌آيد. اتاقي با پرتره‌هاي پادشاهان و ملكه‌هاي بريتانيا كه هنگام غذاخوردن به بشقاب‌هاي مهمان‌ها خيره شده‌اند.
وقتي قصر در سال ۱۹۷۰ ساخته شد، اين اتاق دفتر كار ملكه بود. كمي بعد به عنوان قسمتي از خانه دوك هميلتون درآمد و تبديل به اتاقي بسيار زيبا به سبك نئوكلاسيك اسكاتلندي شد. اما حالا يكي از اتاق‌هاي غذاخوري اصلي كاخ به حساب مي‌آيد. اتاقي با پرتره‌هاي پادشاهان و ملكه‌هاي بريتانيا كه هنگام غذاخوردن به بشقاب‌هاي مهمان‌ها خيره شده‌اند.
اتاق آبي
اين اتاق يكي از مجلل‌ترين اتاق‌هاي اين كاخ و نمونه بارز طراحي تجمل‌گرايانه «جورجيايي» است. پادشاه جرج چهارم اين اتاق را به عنوان تالار رقص ساخت. حالا از اين تالار به عنوان سالن گردهمايي و پذيرايي قبل از شام استفاده مي‌شود. كاغذديواري‌هاي آبي رنگ اين تالار به دستور ملكه مارين طراحي شده است.
اين اتاق يكي از مجلل‌ترين اتاق‌هاي اين كاخ و نمونه بارز طراحي تجمل‌گرايانه «جورجيايي» است. پادشاه جرج چهارم اين اتاق را به عنوان تالار رقص ساخت. حالا از اين تالار به عنوان سالن گردهمايي و پذيرايي قبل از شام استفاده مي‌شود. كاغذديواري‌هاي آبي رنگ اين تالار به دستور ملكه مارين طراحي شده است.
اتاق سفيد
در اين اتاق جان نش يكي از هنرمندانه‌ترين طرح‌هايش را براي سقف استفاده كرده است. ستون‌هاي چسبيده به ديوار با طرح‌هايي از ستاره و نقش‌هاي طلايي زيبايي اتاق را چندين برابر كرده است. در انتهاي اتاق صندوقچه‌هايي از جنس آبنوس قرار دارد كه روي آن درست شبيه پايين آينه قدي اتاق با برنز تزئين شده است. يكي از صندوقچه‌ها هم درواقع فقط نمايي از صندوقچه است و به يك در مخفي منتهي مي‌شود.
تالار تاجگذاري
تالار تاجگذاري براي مراسم انتصاب و مناسبت‌هاي خاص استفاده مي‌شد. در اوايل دوره سلطنت ملکه ويكتوريا از اين مكان به عنوان تالار رقص استفاده مي‌‌کردند. ملكه ويكتوريا علاقه بسياري به موسيقي و رقص داشت و قبل از مرگ پرنس آلبرت در سال ۱۸۶۱ كنسرت و مراسم بسياري در اين تالار اجرا شد.
در اين اتاق جان نش يكي از هنرمندانه‌ترين طرح‌هايش را براي سقف استفاده كرده است. ستون‌هاي چسبيده به ديوار با طرح‌هايي از ستاره و نقش‌هاي طلايي زيبايي اتاق را چندين برابر كرده است. در انتهاي اتاق صندوقچه‌هايي از جنس آبنوس قرار دارد كه روي آن درست شبيه پايين آينه قدي اتاق با برنز تزئين شده است. يكي از صندوقچه‌ها هم درواقع فقط نمايي از صندوقچه است و به يك در مخفي منتهي مي‌شود.
تالار تاجگذاري
تالار تاجگذاري براي مراسم انتصاب و مناسبت‌هاي خاص استفاده مي‌شد. در اوايل دوره سلطنت ملکه ويكتوريا از اين مكان به عنوان تالار رقص استفاده مي‌‌کردند. ملكه ويكتوريا علاقه بسياري به موسيقي و رقص داشت و قبل از مرگ پرنس آلبرت در سال ۱۸۶۱ كنسرت و مراسم بسياري در اين تالار اجرا شد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر