پورحیـدری مأمور نظارت بر مظلومی
همان‌طور که تصور می‌شد، منصور پورحیدری به عنوان سرپرست استقلال در فصل جدید انتخاب شده و دوباره در کنار پرویز مظلومی می‌نشیند؛ زوجی که به نیمکت‌نشینی آنها به اتفاق هم روی نیمکت آبی‌ها عادت داریم.
خبر ورزشی: همان‌طور که تصور می‌شد، منصور پورحیدری به عنوان سرپرست استقلال در فصل جدید انتخاب شده و دوباره در کنار پرویز مظلومی می‌نشیند؛ زوجی که به نیمکت‌نشینی آنها به اتفاق هم روی نیمکت آبی‌ها عادت داریم و این صحنه را طی ۲۶ سال اخیر به دفعات و با اشکال متفاوت دیده‌ایم. از دورانی که مظلومی دستیار اول پورحیدری بود تا برهه‌ای که منصورخان مدیرفنی بود و مظلومی سرمربی! استقلال طی ۲۲ سال اخیر اتفاقات فراوانی را در رابطه با سرپرستی و سرپرست‌های خودش سپری کرده که بد نیست به اتفاق هم اهم این وقایع را مرور کنیم.
خيانت به جباري؟!
اولين حاشيه مهم در رابطه با سرپرستي استقلال به سال ۱۳۷۳ برمي‌گردد. پس از تصميم عجيب حضور استقلال در ليگ دسته سوم، علي جباري از بهار سال ۱۳۷۲ سرپرستي اين تيم را بر عهده گرفت و يوگني سكوموروخوف سرمربي آبي‌ها شد. جباري تا پايان سال ۱۳۷۳ اين سمت را بر عهده داشت و به خاطر پاره‌اي مشكلات عطاي كار را به لقايش بخشيد. در پاييز سال ۱۳۷۳ استقلال با حساب ۳ بر يك مغلوب صنعت نفت در آبادان شد و بلافاصله شايعه خيانت چند بازيكن براي عزل جباري مطرح شد. جباري در سال ۹۱ طي مصاحبه‌اي با خبرورزشي اين مسئله را تأييد كرد و گفت: «استقلال هميشه از خيانت خودي‌ها لطمه خورده» البته او حاضر نشد موضوع را بازتر كند و مدعي شد بازيكناني كه انگشت اتهام به سمت آنهاست، حالا ديگر مربي و پيشكسوت شده‌اند و حتي اگر اين مسئله (خيانت) صحت داشته باشد، نبايد آن را بازگشايي كرد.
منزوي و حجازي
داستان سرپرستي تيم در برهه اول سرمربيگري استقلال هم جالب‌توجه است. در آن دوره كامران منزوي سرپرست بود و با اين تيم قهرمان ليگ ۷۶ هم شد اما كم‌كم اختلافات آغاز شد و كار به جايي رسيد كه منزوي پس از ناكامي تيم در فينال جام باشگاه‌هاي آسيا كه ارديبهشت سال ۷۸ برگزار شد، كناره گرفت اما بعد از بركناري حجازي دوباره برگشت و در استقلال صاحب سمت شد. (البته ديگر سرپرست نبود) پس از رفتن منزوي، نوبت به سرپرستي نصرا... عبداللهي رسيد تا از تابستان سال ۷۸ به مدت ۴ سال سرپرستي آبي‌پوشان را بر عهده بگيرد. او در تابستان سال ۸۲ جاي خودش را به اصغر حاجيلو داد.
همكاري با امير و ناصر
داستان سرپرستي اصغر حاجيلو هم جالب‌توجه است. يار غار ناصر حجازي در تابستان سال ۸۲ سرپرست استقلال شد تا در كمال تعجب همگان كنار دست امير قلعه‌نويي بنشيند. البته طرفين خيلي زود به مشكل برخوردند و همديگر را تا پايان فصل تحمل كردند. حاجيلو بهار سال ۸۳ كناره گرفت و پس از آن مصاحبه‌هاي تندي عليه امير كرد. جالب اينكه حاجيلو تابستان سال ۸۶ با حجازي به استقلال برگشت و دوباره سرپرست شد. هنوز هم مي‌گويند در بازي رفت فصل ۸۷-۸۶ هنگامي كه استقلال با يك گل از حريف جلو بود، حاجيلو برگ تعويض را اشتباه پر كرد تا به جاي منصوريان، سعيد لطفي وارد زمين شود! البته حاجيلو خودش اين مسئله را تأييد نمي‌كند!
سرپرست نداريم
در اغلب دوراني كه امير قلعه‌نويي سرمربي بود، علي نظري‌جويباري سرپرست استقلال به حساب مي‌آمد و كاملاً بديهي بود كه با نظر مستقيم امير انتخاب شده است. اتفاقاً اميررضا واعظي‌آشتياني پس از حضور در استقلال روي همين مسئله انگشت گذاشت و مدعي شد سرپرست بايد با نظر مديرعامل انتخاب شود. همين مسئله باعث شد تا پس از رفتن امير در بهار سال ۸۸، قرعه سرپرستي به نام غلامحسين مظلومي فقيد زده شود. البته آشتياني از اين پيشكسوت به عنوان مدير تيم ياد مي‌كرد و مدعي بود كه استقلال سرپرست ندارد. مرحوم مظلومي در بهار سال ۸۹ پس از استعفاي آشتياني، عملاً از گردونه سرپرستي و مديريت استقلال كنار گذاشته شد تا نوبت به بازگشت منصور پورحيدري برسد.
نظارت بر مظلومي
منصور پورحيدري تمام سمت‌ها را در استقلال تجربه كرده. از بازيگري و مربيگري گرفته تا سرمربيگري، مديريت فني، سرپرستي، عضو هيأت مديره و حتي سرپرستي كل باشگاه! او در تابستان سال ۸۹ مدير فني شد و در عين حال سرپرستي استقلال را هم پذيرفت. پستي كه تا دو سال آن را احراز كرده بود. حالا پورحيدري دوباره به نيمكت استقلال برگشته و علاوه بر سرپرستي، به احتمال زياد عنوان مديريت فني را هم برعهده خواهد گرفت. در واقع به پورحيدري سمت سرپرستي را مي‌دهند تا در لحظات حساس مسابقات كمك فكري به مظلومي بدهد. البته مظلومي سرمربي است اما كاملاً بديهي به نظر مي‌رسد كه پورحيدري برش فني قابل ملاحظه‌اي در اين تيم دارد. در كنار همه نفراتي كه برشمرديم، بايد از ميرشاد ماجدي هم ياد كرد كه سه فصل سرپرست استقلال بود و جوان‌ترين سرپرست اين تيم طي ربع قرن اخير محسوب مي‌شود. وجه تمايز ميرشاد با ساير سرپرست‌هاي استقلال در اين بود كه او برخلاف قبلي‌ها كاملاً به زبان انگليسي مسلط بود و در سفرهاي خارجي احتياجي به استفاده از مترجم در جلسات هماهنگي نداشت.
خيانت به جباري؟!
اولين حاشيه مهم در رابطه با سرپرستي استقلال به سال ۱۳۷۳ برمي‌گردد. پس از تصميم عجيب حضور استقلال در ليگ دسته سوم، علي جباري از بهار سال ۱۳۷۲ سرپرستي اين تيم را بر عهده گرفت و يوگني سكوموروخوف سرمربي آبي‌ها شد. جباري تا پايان سال ۱۳۷۳ اين سمت را بر عهده داشت و به خاطر پاره‌اي مشكلات عطاي كار را به لقايش بخشيد. در پاييز سال ۱۳۷۳ استقلال با حساب ۳ بر يك مغلوب صنعت نفت در آبادان شد و بلافاصله شايعه خيانت چند بازيكن براي عزل جباري مطرح شد. جباري در سال ۹۱ طي مصاحبه‌اي با خبرورزشي اين مسئله را تأييد كرد و گفت: «استقلال هميشه از خيانت خودي‌ها لطمه خورده» البته او حاضر نشد موضوع را بازتر كند و مدعي شد بازيكناني كه انگشت اتهام به سمت آنهاست، حالا ديگر مربي و پيشكسوت شده‌اند و حتي اگر اين مسئله (خيانت) صحت داشته باشد، نبايد آن را بازگشايي كرد.
منزوي و حجازي
داستان سرپرستي تيم در برهه اول سرمربيگري استقلال هم جالب‌توجه است. در آن دوره كامران منزوي سرپرست بود و با اين تيم قهرمان ليگ ۷۶ هم شد اما كم‌كم اختلافات آغاز شد و كار به جايي رسيد كه منزوي پس از ناكامي تيم در فينال جام باشگاه‌هاي آسيا كه ارديبهشت سال ۷۸ برگزار شد، كناره گرفت اما بعد از بركناري حجازي دوباره برگشت و در استقلال صاحب سمت شد. (البته ديگر سرپرست نبود) پس از رفتن منزوي، نوبت به سرپرستي نصرا... عبداللهي رسيد تا از تابستان سال ۷۸ به مدت ۴ سال سرپرستي آبي‌پوشان را بر عهده بگيرد. او در تابستان سال ۸۲ جاي خودش را به اصغر حاجيلو داد.
همكاري با امير و ناصر
داستان سرپرستي اصغر حاجيلو هم جالب‌توجه است. يار غار ناصر حجازي در تابستان سال ۸۲ سرپرست استقلال شد تا در كمال تعجب همگان كنار دست امير قلعه‌نويي بنشيند. البته طرفين خيلي زود به مشكل برخوردند و همديگر را تا پايان فصل تحمل كردند. حاجيلو بهار سال ۸۳ كناره گرفت و پس از آن مصاحبه‌هاي تندي عليه امير كرد. جالب اينكه حاجيلو تابستان سال ۸۶ با حجازي به استقلال برگشت و دوباره سرپرست شد. هنوز هم مي‌گويند در بازي رفت فصل ۸۷-۸۶ هنگامي كه استقلال با يك گل از حريف جلو بود، حاجيلو برگ تعويض را اشتباه پر كرد تا به جاي منصوريان، سعيد لطفي وارد زمين شود! البته حاجيلو خودش اين مسئله را تأييد نمي‌كند!
سرپرست نداريم
در اغلب دوراني كه امير قلعه‌نويي سرمربي بود، علي نظري‌جويباري سرپرست استقلال به حساب مي‌آمد و كاملاً بديهي بود كه با نظر مستقيم امير انتخاب شده است. اتفاقاً اميررضا واعظي‌آشتياني پس از حضور در استقلال روي همين مسئله انگشت گذاشت و مدعي شد سرپرست بايد با نظر مديرعامل انتخاب شود. همين مسئله باعث شد تا پس از رفتن امير در بهار سال ۸۸، قرعه سرپرستي به نام غلامحسين مظلومي فقيد زده شود. البته آشتياني از اين پيشكسوت به عنوان مدير تيم ياد مي‌كرد و مدعي بود كه استقلال سرپرست ندارد. مرحوم مظلومي در بهار سال ۸۹ پس از استعفاي آشتياني، عملاً از گردونه سرپرستي و مديريت استقلال كنار گذاشته شد تا نوبت به بازگشت منصور پورحيدري برسد.
نظارت بر مظلومي
منصور پورحيدري تمام سمت‌ها را در استقلال تجربه كرده. از بازيگري و مربيگري گرفته تا سرمربيگري، مديريت فني، سرپرستي، عضو هيأت مديره و حتي سرپرستي كل باشگاه! او در تابستان سال ۸۹ مدير فني شد و در عين حال سرپرستي استقلال را هم پذيرفت. پستي كه تا دو سال آن را احراز كرده بود. حالا پورحيدري دوباره به نيمكت استقلال برگشته و علاوه بر سرپرستي، به احتمال زياد عنوان مديريت فني را هم برعهده خواهد گرفت. در واقع به پورحيدري سمت سرپرستي را مي‌دهند تا در لحظات حساس مسابقات كمك فكري به مظلومي بدهد. البته مظلومي سرمربي است اما كاملاً بديهي به نظر مي‌رسد كه پورحيدري برش فني قابل ملاحظه‌اي در اين تيم دارد. در كنار همه نفراتي كه برشمرديم، بايد از ميرشاد ماجدي هم ياد كرد كه سه فصل سرپرست استقلال بود و جوان‌ترين سرپرست اين تيم طي ربع قرن اخير محسوب مي‌شود. وجه تمايز ميرشاد با ساير سرپرست‌هاي استقلال در اين بود كه او برخلاف قبلي‌ها كاملاً به زبان انگليسي مسلط بود و در سفرهاي خارجي احتياجي به استفاده از مترجم در جلسات هماهنگي نداشت.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر