دور دنیا با کمیل سهیلی جهانگرد جوان ایرانی

برترین ها: تاریخ گردشگری نشان می‌دهد که هیچ گاه، گردشگران موفق، زبده و جهانگرد، افراد پول دار یا متخصصان گردشگری نبوده‌اند. آن ها تنها افرادی بودند که توانسته‌اند با برنامه ریزی و اراده قوی، سختی‌های سفر به اقصی نقاط جهان را به جان خریده و با کم‌ترین هزینه‌ها، نقاط زیادی از کره زمین، از آفریقا تا شمال اروپا و آمریکا را طی کنند. این افراد، هیچ گاه از هتل‌های ۵ ستاره و رستوران‌های دولوکس و اقامت گاه‌های رؤیایی سخن به میان نمی‌آورند. محل اقامت خیلی از جهانگردهای فعال دنیا، کلبه‌ها و خانه‌ها و اتاق‌هایی است که دوستانشان از طریق شبکه‌های اجتماعی، در اختیارشان قرار می‌دهند. در واقع، شبکه ارتباطات فرهنگی و دوستانه تیم‌های و اشخاص جهانگرد، نقش مهمی در موفقیت آن ها در این عرصه دارد. چرا که عاشقان سفر و طبیعت، همواره یکدیگر را پیدا می‌کنند.

کمیل سهیلی، جوان گردشگر و ماجراجوی ایرانی، یکی از این افراد قلمداد می‌شود که تلاش کرده است، با کم‌ترین هزینه مورد نیاز برای یک سفر برون مرزی، حداکثر بازدهی و اثربخشی از سفرهای خود را به ارمغان آورد. سهیل کمیلی، می‌تواند نمونه موفقی از ایده گردشگری بین المللی آسان و کم خرج باشد که امروزه در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، بین میلیون‌ها کاربر وب، با استقبال رو به رو شده است. تحصیلات برای کمیل از اولویت بالایی برخوردار بوده، در مقطع لیسانس روزنامه‌نگاری خوانده و کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه‌اش را هم از دانشگاه تهران اخذ کرده است. کمیل، در گفت و گو با یکی از نشریات ایرانی، اولین مقصد خارجی خود را فرانسه معرفی می‌کند و حرف جالبی دارد: «اشتباهم این بود که به جاهای توریستی رفتم. برج ایفل و موزه لوور و کاخ ورسای و این‌جور جاهای معروف را دیدم و برگشتم.»


۵۵۰ روز در سفر، جزییات جالبی از دنیای گردشگری آقای کمیلی متولد مشهد، می‌تواند برای علاقمندان گردشگری ایران داشته باشد. تجربیات جالب از روش‌های خلاقانه و جدید در گردشگری. دنیای رایگان سواریان و حتی دنیای کاوچ سرفینگ ها CouchSurfing.com، دنیای عجیبی در صنعت گردشگری هست که موقعیت‌ها و فرصت‌های جالبی را ایجاد کرده است. همه این‌ها، مثل فرصت‌های اقامتی خودمانی که Airbnb.com ارائه کرده است، راه حل‌هایی برای توسعه گردشگری در جهان است که در توسعه صلح و روابط ملت‌ها، تأثیر زیادی دارد.


کاوچ سرفینگ (CouchSurfing) نام یک شبکه اجتماعی «مهمان‌نوازی رایگان» است. افراد با عضو شدن در این سایت و مشخص‌کردن محل سکونت خود، اعلام آمادگی می‌کنند که جای خواب رایگانی را برای یک یا چند نفر در خانه‌شان آماده کنند. میزبانان موظف به انجام کارهایی از قبیل درست کردن غذا، دادن حولهٔ تمیز و خدماتی از این دست نیستند. اگر میزبان مهمانان خود را به گردش دور شهر ببرد یا برای آن‌ها صبحانه درست کند، تنها از روی میل شخصی است و در اصل نوعی لطف کردن در حق آن‌هاست. روشی که بسیاری از گردشگران از جمله سهیل، به آن اعتقاد دارد و از آن استفاده می‌کند.
کاوچ سرفینگ که معنی کلمه به کلمش کاناپه گردیه یه شبکه اجتماعی که بین مسافران و مردم محلی ارتباط برقرار میکنه و از بیشتر از ۲۳۰ کشور دنیا عضو داره که تعداد اعضاش از یک و نیم میلیون نفر گذشته. ارتباطی که باعث دوستی و تبادل فرهنگ‌ها و تجربه ها و قسمت کردن مهمان نوازی و آسان شدن مسافرت کردن در دنیا می‌شود.


سیستم اصلی این شبکه بر "Hosting" و " Surfing" میچرخه، Surfing به معنای اقامت یه مسافر در منزل یه بومی به عنوان مهمان و به طور رایگان است، یعنی هر وقت کسی از شهر دیگه یا از یه کشور دیگه به شهر شما آمد با شما از طریق اینترنت تماس گرفت که آیا امکانش هست چند روزی رو مهمان شما باشد یا نه، Hosting به معنی میزبانی و اون فرد بومیه که به مسافر اقامت می‌دهد، رایگان بودن این سیستم به این معنا نیست که میزبان باید برای مسافر پول خرج کنه، و میزبان هم حق نداره برای فراهم کردن مهم اقامت از مسافر پول بگیرد، و مسافر هم حق نداره خرجی به گردن میزبان بگذارد و نباید از سیستم سو استفاده کنه، آگه میزبان خواست برای مسافر کمی خرج کند و مثلاً به غذا مهمان کند، فقط از روی مهمان نوازیه نه از روی دایره وظایفی که از طریق عضو شدن در سایت قبول کرده است.


میزبانان با میزبانیشون این امکان رو دارند که بدون ترک کردن محل زندگیشون صرفاً با Host کردن مسافران یا Surfer هایی که با نژادها، مذهب‌ها و سنت‌های مختلف از همه جا دنیا می‌آیند و چند روز زندگی کردن با آن‌ها علاوه بر اینکه با فرهنگشان، با تجربه‌های شخصیشان و با آدم‌های جدید زیادی آشنا می‌شوند و با زنده نگه داشتن سیستم مسافرت کردن رو با از بین بردن هزینه محل اقامت برای خودشون هم بسیار ساده و ارزان می‌کنند. مسافران که در این شبکه به اونها Surfer گفته میشه علاوه بر کم شدن هزینه اقامت از هزینه سفرشون این امکان رو دارند که چند روزی با میزبانشان که از یک فرهنگ دیگری زندگی کنند و با عمق فرهنگ و زندگی و سنّت‌های کشور میزبان آشنا شوند و از اطلاعاتشون استفاده کنند، یعنی به معنای واقعی کلمه به جایی که مسافرت می‌کنند، آشنا می‌شوند. علاوه با این در هر شهری اعضا مهمونی هایی با عنوان CouchSurfing Gathering برای دور هم جمع شدن اعضای محلی و Surfer ها ترتیب میدند که هم برای آشنایی بیشتر اعضای محلی با همه و هم برای گسترش روحیه کاوچ سرفینگ است.

سهیل در جاهای که رفته است، به گفتن ناگفته‌هایی از ایران نیز علاقمند بوده است. مرکز فرهنگی ایرانیان در سنتت پترزبورگ، در سال ۲۰۱۳ میلادی، شاهد حضور ایشان برای گفتن داستان‌هایی از ایران بود که در پرتال خبرگزاری میراث فرهنگی نیز بازتاب یافت.

سهیل معتقد است که باید با روش hitchhiking ها، که به سفر با کم‌ترین هزینه در حمل و نقل اعتقاد دارند (رایگان سواری)، سفر کرد. وی با مسکو تایمز در سال ۲۰۱۳ میلادی گفت و گو کرد و اظهار داشت که
از تهران تا سنت پترزبورگ، با حداقل هزینه حمل و نقل و نه با هواپیما، سفر کرده است. موضوعی که شاید برای خیلی از ایرانی‌ها، غیر ممکن اما جالب توجه باشد.


سهیل، همواره از رایگان سواری برای سفر استفاده کرده است. سفری ماجراجویانه جالب که شاید برای خیلی‌ها، انجامش سخت باشد. اما برای سهیل که جهانگردی مشتاق و علاقمند با آشنایی با فرهنگ و تعامل با ملیت‌های گوناگون است، این روش خیلی اهمیت دارد.


رایگان‌سواری یا اتو استاپ (Auto-stop) سوار شدن بر خودرو یا کامیون عبوری به قصد سفر و بدون پرداخت کرایه است. رایگان‌سواری نوعی مسافرت مجانی است که فرد مسافر معمولاً با ایستادن کنار جاده و نشان دادن انگشت شست یا اشارات مختلف خواهان آن می‌شود تا رانندگانی که مایل به سوار کردن او باشند متوقف شوند. این مسافرت ممکن است کوتاه‌مدت یا طولانی باشد. بسیاری از افراد مختلف این کار را انجام می‌دهند ولی همه موفق نیستند شما باید نشان بدهید که می‌خواهید سوار ماشین بشوید و باید ژست بگیرید.

این ژست گرفتن چند روش دارد: در آمریکای شمالی یک ژست معمولی هست که به ماشین عبوری انگشت شست را نشان می‌دهند و ماشین هم می‌ایستد و مسافر را سوار می‌کند. در بخش‌های دیگر جهان
نیز این روش شایع است که بصورت معمولی می‌ایستند و انگشت شست را به سمت مقصد اشاره می‌کنند و همزمان دست دیگر را به سمت پایین تکان می‌دهند. البته این نوع فرهنگ تا حدودی نشان می‌دهد که اتو استاپ زدن در کشورها و نقاط مختلف با هم کمی فرق دارد. بهتر است اسم شهری که می‌خواهید به آن بروید را هم روی یک کاغذ درشت بنویسید که اگر مسیر راننده به آن شهر می‌خورد برای شما توقف کند.

البته فکر نکنید که این روش رایگان سواری، خیلی هم در دنیا با استقبال رانندگان و سیستم حمل و نقل عمومی همراه است. در آمریکا حتی تابلویی برای عدم پذیرش این روش سوار شدن بر وسایل نقلیه طراحی شده است. صدها هزار فایل ویدئویی درباره رایگان سواری در اینترنت ارائه شده است که نمونه آن را در زیر می‌بینید.

www.youtube.com/watch?v=QO3-AAVTeDA

برای مشاهده داستان‌های ناگفته سهیل کمیلی از سفر به سراسر جهان، ویدئوهای زیر می‌تواند جالب توجه باشد.



www.youtube.com/watch?v=xrlwNAo۵ASA

کمیل سهیلی، به عنوان یک جهانگرد رایگان سوار و کاوچ سورفر، همواره به اهمیت این سبک جهانگردی کم هزینه که زمینه تعامل و ارتباط با ملیت‌های مختلف را به راحتی فراهم می‌کند، و نسبت به روش‌های سنتی جهانگردی رسمی و کلیشه ای، فواید طولانی مدت بهتری بین جهانگرد و مکان‌ها و اشخاص بازدید شده دارد، تاکید می‌کند. آخرین نوشته‌های ایشان در باره سفر، در وبلاگش به نشانی http://inja-nist.blogfa.com در دسترس می‌باشد. کتاب "صفر سفر"، که نگاهی خواهد داشت به تجربیان ایشان در گردشگری ارزان، به زودی منتشر می‌شود.