تفاوت برانکوی پرسپولیس با برانکوی تیم ملی

روزنامه ایران ورزشی: می‌گفتیم از این بدتر نمی‌شود اما شد. بدترین و در واقع دور از ذهن‌ترین اتفاقی که می‌گفتیم هرگز رخ نمی‌دهد و اتفاقا رخ داد، قعرنشینی در لیگ برتر بود که پرسپولیس از آن هم بی‌نصیب نماند تا ناکامی‌های چند ساله‌اش تکمیل شود. این قعرنشینی البته تنها تجربه تازه پرسپولیس نبود و جز آن، رکوردهای مثبت و منفی بسیاری را به نام این تیم نوشتیم. مثلا اولین پیروزی‌اش با برانکو برابر یک تیم غیرتهرانی، یا اولین پیروزی خارج از خانه با همین مربی و مهم‌تر از همه اینکه تیم برانکو در اولین پیروزی این فصل خود، برای اولین بار با اختلاف بیش از یک گل برنده شد و برای اولین بار بدون گل خورده بازی را به آخر رساند. عجیب‌تر از همه اما تزلزلی است که در خط دفاعی پرسپولیس به ثبات رسیده و این تیم را از تیم‌های پیشین برانکو متفاوت کرده. در عوض، آقای گل پرسپولیسی است. تیم برانکو البته از این رکوردهای عجیب و غریب زیاد به خود دیده و بعد از این هم حتما اتفاق‌های بد و خوب تازه‌ای را پیش‌ چشممان رقم خواهد زد که پرسپولیس پیش‌تر همه را تجربه کرده؛ همه را جز سقوط که در دو هفته قعرنشینی، آن هم از ذهن‌مان گذشت. خودِ پرسپولیس هم حتما مثل ما از این سقوط وحشت کرده بود که پیش از رسیدن به اولین توقفگاه لیگ، از قعر جدول دل کند و دو پله بالاتر نشست و فرصتی را گذاشت پیش‌روی ما برای بازخوانی روزهای رفته.

«نیمه‌اول»های تک امتیازی

در میان همه اتفاق‌هایی که پرسپولیس در ۵ هفته ابتدایی فصل رقم زد، یک رکورد منفی و نگران‌کننده هست که به عملکرد این تیم در نیمه‌‌های نخست هر بازی برمی‌گردد و در هر ۵ بازی هم تکرار شده است. تیم برانکو تا به حال همه نیمه‌های اول هر پنج بازی لیگ برتری‌اش را با تساوی به پایان برده که پرگل‌ترین‌هایش بازی برابر پدیده و سپاهان بوده است. پرسپولیس و پدیده افتتاحیه لیگ را با تساوی به پایان رساندند که هر چهار گل این بازی در نیمه اول زده شد. نیمه نخست دومین بازی پرسپولیس برابر استقلال خوزستان بدون گل به آخر رسیده بود و در تقابل با سپاهان، همان ۲- ۲ بازی با پدیده تکرار شد. پرسپولیس- ذوب‌آهن و پرسپولیس- فولاد هم هر دو در نیمه نخست بدون گل ماندند. با این همه اما جز در بازی آخر برابر فولاد، تیم برانکو ایوانکوویچ در نیمه‌های دوم بازی‌هایش ناکام بوده و این شاید محکم‌ترین توجیه برای یازده امتیاز از دست‌رفته‌اش باشد.

گل‌های خورده‌ای که دورقمی شد

نمی‌دانیم آن قعرنشینی دو هفته‌ای را بدترین رکورد برای پرسپولیس بدانیم یا گل‌های خورده این تیم را که حالا دورقمی هم شده. در واقع پرسپولیس تنها تیم در لیگ برتر است که بعد از ۵ بازی گل‌های خورده‌اش دورقمی شده و از این بابت، صاحب یک رکورد منفی است. تیم برانکو در ۵ بازی اول خود ۱۰ گل خورده و این در حالی است که حتی فولاد قعرنشین یا نفت که یک پله پایین‌تر از پرسپولیس ایستاده و هیچ کدامشان هنوز هیچ تیمی را نبرده‌اند، کمتر از پرسپولیس گل خورده‌اند. فولاد ۸ گل خورده و نفت ۵ تا. مهم‌تر اما اینکه بیشترین گل خورده در جمع تیم‌های بالانشین جدول، ۴ گل خورده است و این یعنی تغییرهای مدام در خط دفاعی آنقدرها هم که برانکو فکر می‌کرده، موثر نبوده.

فقط مهاجمان گل زده‌اند

تیم برانکو هر چقدر هم که در امتیازگیری ضعیف باشد و راحت گل بخورد، یک خوبی دارد و آن، اینکه در گل زدن کم نمی‌آورد. شاید هم چون از پروفسور کروات یک مربی همیشه تدافعی و قانع را در ذهن تصویر کرده بودیم این ۸ گل اینقدر به چشم‌مان می‌آید. هر چه هست، راضی‌کننده‌ است و نزدیک به آن وعده برانکو که می‌گفت می‌خواهد هجومی‌ترین پرسپولیس این چند سال را بسازد. البته زدن ۸ گل در ۵ بازی آن هم برای پرسپولیسی که به گل‌هایش شهره شد، نمی‌تواند آماری بی‌نظیر باشد اما در قیاس با اندیشه‌های تدافعی برانکو و قدرنشناس نبودن این مهاجمان، امیدوارکننده است. امیدوارکننده‌تر اما اینکه هر ۸ گل پرسپولیس را بازیکنان تهاجمی این تیم به ثمر رسانده‌اند. در واقع دیگر آنگونه نیست که مدافعان و هافبک‌ها جورکش مهاجمان باشند و به جای آنها گل بزنند و این همان چیزی است که آمار می‌گوید. به گفته همین آمار، مهدی طارمی ۴ گله فعلا بهترین گلزن پرسپولیس است که نیمی از گل‌ها به نامش ثبت شده. امید عالیشاه ۲ گل زده و علی علیپور و هادی نوروزی هر دو با هم به اندازه عالیشاه گل زده‌اند.

گل‌های طارمی دو رقمی شد

مهدی طارمی با دو گلی که مقابل فولاد خوزستان به ثمر رساند، آمار گل‌های لیگ برتری خود را به ۱۱ رساند. این مهاجم بوشهری که فصل پیش از لیگ یک به پرسپولیس آمد، در لیگ چهاردهم ۷ گل زد و در این فصل هم تا پیش از هفته پنجم دو گل زده بود که با دو گلش به فولاد، این آمار به ۱۱ گل رسید. طارمی در مجموع ۴۱ بازی‌اش با پیراهن پرسپولیس، ۱۱ گل در لیگ برتر زده و یک گل در لیگ قهرمانان آسیا. او در حال حاضر و البته همراه با مهرداد محمدی از راه‌آهن صدرنشین جدول آقای گلی لیگ برتر است و البته یک آمار عجیب را هم به نام خودش ثبت کرده. از ۱۱ گلی که مهدی طارمی برای پرسپولیس زده، ۴ تا در ورزشگاه غدیر اهواز بوده. طارمی فصل پیش به استقلال صنعتی گل زد، امسال در هفته دوم تک گل پرسپولیس در بازی با این تیم را به ثمر رساند و هفته پیش هم دو بار در ورزشگاه غدیر اهواز دروازه فولاد را باز کرد و می‌توان گفت که نزدیک به ۴۰ درصد از گل‌های سرخش را در اهواز به ثمر رسانده است.

۵ بازی و تنها یک کلین شیت

پرسپولیس همه گل‌های نخورده‌اش در بازی‌های تدارکاتی پیش از فصل را در این ۵ بازی تلافی کرد. وقتی قرمزها بازی‌های تدارکاتی‌شان برابر تیم‌های ایرانی و خارجی را بدون گل خورده پشت سر گذاشتند، امیدوارانه برانکو را به خاطر محکم کردن خط دفاعی‌اش تحسین کردیم اما همان تیم حالا ۱۰ گل خورده را در کارنامه دارد و تنها یک کلین‌شیت. پرسپولیس فقط در بازی با فولاد گل نخورد و این اولین کلین‌شیت این تیم در ۵ بازی ابتدایی فصل بود. بدتر از آن اما اینکه تیم برانکو در هر بازی- غیر از بازی با فولاد- دست‌کم دو گل خورده است. دو گل از پدیده، دو گل از استقلال خوزستان، چهار گل از سپاهان و دو گل هم از ذوب‌آهن.

طلسم برانکو هم شکست

بازی با فولاد، اولین پیروزی خارج از خانه برانکو ایوانکوویچ با پرسپولیس را رقم زد. این مربی کروات تا پیش از بازی با فولاد در ۷ بازی خارج از خانه روی نیمکت پرسپولیس نشست که ۲ امتیاز گرفت و ۵ بازی را هم باخت. در هشتمین بازی خارج از خانه اما بالاخره این طلسم را هم شکست و اولین سه امتیاز خارج از خانه‌اش را به دست آورد. پرسپولیس از بازی‌های فصل پیش خود در خانه سایپا و استقلال صنعتی خوزستان دو امتیاز گرفته و به گسترش فولاد، لخویای قطر و الهلال عربستان باخته بود و در فصل جاری هم دو بار مقابل استقلال صنعتی خوزستان و سپاهان شکست خورد.

کاپیتان‌های ۳ ساله

اتفاقی که در تیم برانکو رخ داد و پرسپولیسی‌ها هنوز هضمش نکرده‌اند، کاپیتانی مهرداد کفشگری است. بازیکنی که سومین فصل حضورش در پرسپولیس را می‌گذراند و کاپیتانی‌اش را هیچ‌کس برنمی‌تابد. او البته تنها در یک بازی بازوبند را در اختیار داشت، آن هم به این دلیل که آقای سرمربی به امید عالیشاه- که او هم به اندازه کفشگری سابقه دارد- اعتماد نکرد و توصیه اطرافیانش را هم که می‌گفتند کاپیتانی را به اومانیا بدهد، نپذیرفت. نکته جالب درباره کاپیتانی پرسپولیس اما اینکه این تیم از ابتدای دهه ۹۰ تا امروز- در کمتر از ۵ سال- ۱۶ کاپیتان داشته! سپهر حیدری، مازیار زارع، حسین بادامکی، علی کریمی، مهدی مهدوی‌کیا، محمد نصرتی، غلامرضا رضایی، مهرزاد معدنچی، جواد کاظمیان، وحید هاشمیان، جلال حسینی، محمد نوری، هادی نوروزی، علیرضا نورمحمدی، محسن بنگر و مهرداد کفشگری کاپیتان‌های پرسپولیس در دهه ۹۰ هستند و این در حالی است که پیش‌تر، برخی ستاره‌های پرسپولیس حتی فرصت کاپیتانی در یک بازی دوستانه را هم به دست نمی‌آوردند!

این اولین قعرنشینی نبود

قعرنشینی پرسپولیس در هفته سوم با دو شکست و یک تساوی اتفاق افتاد و بر خلاف تصورمان، اولین تجربه قعرنشینی قرمزها نبود. اولین بار، پرسپولیس در دوره هفتم لیگ آزادگان قعرنشین شد. همان لیگی که از تیر ماه سال ۷۶ آغاز شد اما وقفه‌های زیاد به خاطر مقدماتی جام جهانی ۹۸ فرانسه و حضور ایران در پلی‌آف، اردو‌ها و بازی‌های تدارکاتی و همچنین رقابت‌های جام جهانی تا ۱۳ ماه به طول انجامید. ماجرا از این قرار بود که پرسپولیس بعد از ۸ بازی با پاس، ذوب‌آهن، استقلال اهواز، سایپا، تراکتورسازی، صنعت نفت، شهرداری تبریز و فجرسپاسی با ۱۰ بازی کمتر از دیگر تیم‌ها در قعر جدول قرار گرفت و در نهایت به خاطر پرتعداد بودن ملی‌پوشانش از لیگ کنار کشید تا استقلال با ناصر حجازی و بدون رقیب، قهرمان شود.

پرسپولیس دو پنالتی را (در بازی برابر ذوب‌آهن و فولاد) از دست داده و این در حالی است که دو تا از گل‌های خورده‌اش پنالتی بوده؛ یکی در بازی با ذوب‌آهن و یکی هم در بازی با سپاهان.

پرسپولیس یک گل به خودی داشته که آن را مایکل اومانیا در بازی با سپاهان زده است.

از بین ۱۰ گل خورده پرسپولیس، دو تا را سوشا در دو بازی خورده و ۸ گل دیگر در ۳ بازی وارد دروازه‌ ایمان صادقی شده است.

مرتضی قدیمی‌پور، علی فاطمی و محمد رحمتی تنها بازیکنانی هستند که هنوز برای پرسپولیس به میدان نرفته‌اند.