پیشنهادهای فرهنگی آخر هفته
«کوچه بی نام» را بی گمان می توان قدرتمند ترین اثر هاتف علیمردانی نام گذاشت، داستان خانواده ای سنتی و مذهبی که درگیر چالش هایی می شوند که کل اصالت خانواده و به طور خاص «پدر» به عنوان نماد قدرت زیر سئوال می رود.
برترین ها - ایمان عبدلی:
کتاب: «گاو خونی» نوشته جعفر مدرس صادقی؛ داستان پسری اصفهانی که پدر و مادرش را از دست داده و به معشوقه ی اثیری خودش هم نرسیده، حالا در روزگاری که در تهران زندگی می کند تک تک خواب هایش را برای ما تعریف می کند، داستانی که زمان و مکان در آن سیال است و پر از بازی های زبانی است؛ از کنایه و طنز تا ایجاد تناقض در روایت و زبان، به طور کلی زبان داستان موجز است و از طول و تفصیل های کسل کننده خبری نیست، ضمنا داستان پر است از اشارات اجتماعی که فرهنگ ایرانی را نقد می کند، همچنین از لحاظ زبانی یکی از غنی ترین داستان های تاریخ معاصر ایرانی نیست؛ اثر کم نظیری در ۱۰۹ صفحه، داستانی که بهروز افخمی هم فیلم آن را ساخت و تجربه ی نسبتا موفقی هم از آب در آمد به کن هم رفت ، البته آن روز ها کن محل تجمع دگر باش ها نبود!
نمایش خانگی: «کوچه بی نام» را بی گمان می توان قدرتمند ترین اثر هاتف علیمردانی نام گذاشت، داستان خانواده ای سنتی و مذهبی که درگیر چالش هایی می شوند که کل اصالت خانواده و به طور خاص «پدر» به عنوان نماد قدرت زیر سئوال می رود، فیلم داستان جسوری دارد و در پرداخت خیلی قدرتمند نیست، اما به هر حال بازی های قابل توجهی دارد نظیر بازی؛ فرهاد اصلانی یا باران کوثری که یکی از بهترین نقش هایش را ایفا کرده، ضرباهنگ فیلم و شکل غافلگیری آن هم در خور توجه است، می ارزد که چهارهزارتومان هزینه کنید و در منزل به تماشای آن بنشینید، سر گرم کننده و جذاب البته در قاب سینمای ایران.
کیوسک: اگر به سیاست علاقه دارید و دوست دارید از بازی های آن چیزی فراتر از اتفاقات روزمره را کشف کنید، «سیاست نامه» محصول تیم مطبوعاتی «هم میهن» را از دست ندهید، «سیاست نامه» در شماره دوم و سوم با مقاله ای راجع به قیاس جمهوری و دموکراسی و نزدیکی هر کدام به اصل آزادی شروع می شود و در ادامه گفت و گوی با سریع القلم در رابطه با جایگاه علم سیاست در ایران امروز ادامه می یابد، از خواندنی های این شماره می توان به ترجمه بخش اول کتاب صلح عالیجنابان اشاره داشت به قلم هنری کسینجر، مقاله ای مفصل به قلم عزت الله فولادوند هم در صفحات میانی خواندنی جلوه می کند، فریدون آدمیت هم در این شماره تحلیل شده است و در صفحات انتهایی قرائتی سیاسی از شاهنامه را می خوانیم، در مجموع اگر به سیاست علاقه دارید و نگاهی عمیق به آن دارید«سیاست نامه» مناسب حال شماست.
پیشنهاد ویژه: شب های ماه مبارک رمضان چند سالی است که شور و حال دیگری دارد، نشر ثالث هم این روزها با همراهی نویسندگانی نظیر؛ محمد هاشم اکبریانی، هوشنگ گلشیری، احمد غلامی و کلی رمان نویس دیگر گردهمایی های شبانه ای را در این نشر فراهم کرده که تجربه ی آن برای دوست داران ادبیات می تواند جالب باشد؛ هر شب از ساعت 19 الی 22
اکران: «دختر» ساخته ی رضا میرکریمی، فیلمی در میانه ی اظهار نظر های خوب و بد، به هر حال این اثر بازگشت میرکریمی است به سینمای خودش حداقل از لحاظ فرمی، کاری که می توان آن را یک اثر سینمایی نام نهاد و تلویزیونی ندانست، پس از «امروز» که ناامید کننده بود «دختر» پرداخت بهتری دارد و جذاب تر روایت شده است، داستان پدر و دختر که به افت رسیده اند و یک شک آن ها را دچار چالش می کند پدر و خانواده در آبادان ساکنند و دختر به هوای یک مهمانی به تهران سفر می کند، پدر اما به مهمانی و به دختر مشکوک است، نقش را فرهاد اصلانی ایفا می کند، دختر هم ماهور الوند است و البته مریلا زارعی هم در این فیلم نقش آفرینی کرده، در روزهای جشنواره عده ای فیلم را کم داستان و کسل کننده می دانستند و عده ای دیگر پالس های حسی فیلم را دوست داشتند و اثری دلنشین توصیفش می کردند.
تماشاخانه؛ نمایش «سرگیجه» کاری از گروه بالن در تالار حافظ هر شب ساعت 19 در حال اجراست، به کارگردانی پویا صادقی و ایمان صیاد برهانی، سرگیجه برداشتی آزاد از رمان منگی نوشته ژوئل ایگلوف فرانسوی است، داستان در مورد مردی است که در کنار مادربزرگش در جوار یک کشتارگاه زندگی می کند، فضای کار تراژک و توامان طنز است، از این رو همه چیز به نظر زشت و خنده دار به نظر می رسد، در بخشی از رمان آمده است: «صبح شبیه چیزی که از صبح می‌فهمی نیست. اگه عادت نداشته باشی، حتی شاید ملتفتش نشی. فرقش با شب خیلی ظریفه، باید چشمت عادت کنه. فقط یه‌هوا روشن‌تره. حتی خروس‌های پیر هم دیگه اونا رو از هم تشخیص نمی‌دن. هوای گند یه شب قطبی رو تصور کنید. روزهای قشنگ ما شبیه همونه.» اگر کتاب را بخوانید و بعد نمایش را ببینید تجربه ی دلپذیری خواهد بود، تهیه کننده نمایش هم سجاد افشاریان است..
کتاب: «گاو خونی» نوشته جعفر مدرس صادقی؛ داستان پسری اصفهانی که پدر و مادرش را از دست داده و به معشوقه ی اثیری خودش هم نرسیده، حالا در روزگاری که در تهران زندگی می کند تک تک خواب هایش را برای ما تعریف می کند، داستانی که زمان و مکان در آن سیال است و پر از بازی های زبانی است؛ از کنایه و طنز تا ایجاد تناقض در روایت و زبان، به طور کلی زبان داستان موجز است و از طول و تفصیل های کسل کننده خبری نیست، ضمنا داستان پر است از اشارات اجتماعی که فرهنگ ایرانی را نقد می کند، همچنین از لحاظ زبانی یکی از غنی ترین داستان های تاریخ معاصر ایرانی نیست؛ اثر کم نظیری در ۱۰۹ صفحه، داستانی که بهروز افخمی هم فیلم آن را ساخت و تجربه ی نسبتا موفقی هم از آب در آمد به کن هم رفت ، البته آن روز ها کن محل تجمع دگر باش ها نبود!
نمایش خانگی: «کوچه بی نام» را بی گمان می توان قدرتمند ترین اثر هاتف علیمردانی نام گذاشت، داستان خانواده ای سنتی و مذهبی که درگیر چالش هایی می شوند که کل اصالت خانواده و به طور خاص «پدر» به عنوان نماد قدرت زیر سئوال می رود، فیلم داستان جسوری دارد و در پرداخت خیلی قدرتمند نیست، اما به هر حال بازی های قابل توجهی دارد نظیر بازی؛ فرهاد اصلانی یا باران کوثری که یکی از بهترین نقش هایش را ایفا کرده، ضرباهنگ فیلم و شکل غافلگیری آن هم در خور توجه است، می ارزد که چهارهزارتومان هزینه کنید و در منزل به تماشای آن بنشینید، سر گرم کننده و جذاب البته در قاب سینمای ایران.
کیوسک: اگر به سیاست علاقه دارید و دوست دارید از بازی های آن چیزی فراتر از اتفاقات روزمره را کشف کنید، «سیاست نامه» محصول تیم مطبوعاتی «هم میهن» را از دست ندهید، «سیاست نامه» در شماره دوم و سوم با مقاله ای راجع به قیاس جمهوری و دموکراسی و نزدیکی هر کدام به اصل آزادی شروع می شود و در ادامه گفت و گوی با سریع القلم در رابطه با جایگاه علم سیاست در ایران امروز ادامه می یابد، از خواندنی های این شماره می توان به ترجمه بخش اول کتاب صلح عالیجنابان اشاره داشت به قلم هنری کسینجر، مقاله ای مفصل به قلم عزت الله فولادوند هم در صفحات میانی خواندنی جلوه می کند، فریدون آدمیت هم در این شماره تحلیل شده است و در صفحات انتهایی قرائتی سیاسی از شاهنامه را می خوانیم، در مجموع اگر به سیاست علاقه دارید و نگاهی عمیق به آن دارید«سیاست نامه» مناسب حال شماست.
پیشنهاد ویژه: شب های ماه مبارک رمضان چند سالی است که شور و حال دیگری دارد، نشر ثالث هم این روزها با همراهی نویسندگانی نظیر؛ محمد هاشم اکبریانی، هوشنگ گلشیری، احمد غلامی و کلی رمان نویس دیگر گردهمایی های شبانه ای را در این نشر فراهم کرده که تجربه ی آن برای دوست داران ادبیات می تواند جالب باشد؛ هر شب از ساعت 19 الی 22
اکران: «دختر» ساخته ی رضا میرکریمی، فیلمی در میانه ی اظهار نظر های خوب و بد، به هر حال این اثر بازگشت میرکریمی است به سینمای خودش حداقل از لحاظ فرمی، کاری که می توان آن را یک اثر سینمایی نام نهاد و تلویزیونی ندانست، پس از «امروز» که ناامید کننده بود «دختر» پرداخت بهتری دارد و جذاب تر روایت شده است، داستان پدر و دختر که به افت رسیده اند و یک شک آن ها را دچار چالش می کند پدر و خانواده در آبادان ساکنند و دختر به هوای یک مهمانی به تهران سفر می کند، پدر اما به مهمانی و به دختر مشکوک است، نقش را فرهاد اصلانی ایفا می کند، دختر هم ماهور الوند است و البته مریلا زارعی هم در این فیلم نقش آفرینی کرده، در روزهای جشنواره عده ای فیلم را کم داستان و کسل کننده می دانستند و عده ای دیگر پالس های حسی فیلم را دوست داشتند و اثری دلنشین توصیفش می کردند.
تماشاخانه؛ نمایش «سرگیجه» کاری از گروه بالن در تالار حافظ هر شب ساعت 19 در حال اجراست، به کارگردانی پویا صادقی و ایمان صیاد برهانی، سرگیجه برداشتی آزاد از رمان منگی نوشته ژوئل ایگلوف فرانسوی است، داستان در مورد مردی است که در کنار مادربزرگش در جوار یک کشتارگاه زندگی می کند، فضای کار تراژک و توامان طنز است، از این رو همه چیز به نظر زشت و خنده دار به نظر می رسد، در بخشی از رمان آمده است: «صبح شبیه چیزی که از صبح می‌فهمی نیست. اگه عادت نداشته باشی، حتی شاید ملتفتش نشی. فرقش با شب خیلی ظریفه، باید چشمت عادت کنه. فقط یه‌هوا روشن‌تره. حتی خروس‌های پیر هم دیگه اونا رو از هم تشخیص نمی‌دن. هوای گند یه شب قطبی رو تصور کنید. روزهای قشنگ ما شبیه همونه.» اگر کتاب را بخوانید و بعد نمایش را ببینید تجربه ی دلپذیری خواهد بود، تهیه کننده نمایش هم سجاد افشاریان است..
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
بسیار ممنون