«تولدت مبارک» برای ستاره ها؛ از پینک تا پُل واکر

اوایل سال 2001 بود که اصرارش را برای کار با قهرمان دوران کودکی اش یعنی لیندا پری ابراز کرد. وی کنترل هنری بیشتری اعمال کرد و مسیر پاپ راک را برای آلبوم دومش یعنی Missundaztood (2001) برگزید. این آلبوم بیش از 15 میلیون نسخه در کل دنیا فروخت و سه آهنگ Get the Party Started، Don't Let Me Get Me و Just Like a Pill سه آهنگی شدند که در لیست ده آهنگ سینگل برتر ایالات متحده جای گرفتند.

پینک همیشه رویایش این بود که در المپیک رقابت کند و حتی در رشته ژیمناستیک کار کرد، ولی نهایتاً به آسم مبتلا شد. در سال ۲۰۰۶ او با کری هارت ازدواج کرد و فرزند اولش دختری بود که در ژوئن ۲۰۱۱ به دنیا آمد و نامش را ویلو گذاشتند. دارایی خالص پینک ۷۰ میلیون دلار است.

میشل ویلیامز ۳۶ ساله شد

میشل اینگرید ویلیامز، زاده 9 سپتامبر 1980، بازیگر آمریکایی است که حرفه بازیگری را با سریال های تلویزیونی آغاز کرد و اولین تجربه فیلم بلندش «لَسی» (1994) بود که برایش نامزدی جوانان در فیلم را به همراه آورد. ولی در واقع بازی در سریال «نهر داوسون» از سال های 1998 تا 2003 در نقش جنیفر لیندلی بود که او را به شهرت رساند. ویلیامز به خاطر بازی در نقش همسر انیس دل مار در فیلم «کوهستان بروکبک» در سال 2005 تحسین منتقدین را برانگیخت و برای این نقش جایزه انجمن منتقدین فیلم را بدست آورد و نامزد جایزه انجمن بازیگران فیلم، بفتا، گلدن گلوب و جایزه اسکار بهترین بازیگر زن در نقش مکمل شد. بعد از آن ویلیامز در فیلم «جزیره شاتر» ساخته مارتین اسکورسیزی در سال 2010 بازی کرد.

بازی اش در فیلم «وندی و لوسی» در سال 2008 برایش نامزدی جایزه ایندیپندنت اسپیریت را به همراه آورد و کارش در «ولنتاین آبی» در کنار رایان گاسلینگ در سال 2010، نامزدی های دیگری برای جایزه گلدن گلوب و جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن را به همراه داشت. وی جایزه گلدن گلوب و جایزه ایندیپندنت اسپیریت را برای جان بخشیدن به نقش مریلین مونرو در فیلم «هفته من با مریلین» (2011) گرفت و علاوه بر آن نامزدی های بفتا، نامزدی جایزه انجمن بازیگران فیلم (SAG) و نامزدی جایزه اسکار را نیز بدست آورد.

شاید دوستی با هیث لجر مرحوم یکی دیگر از دلایل مشهور شدن ویلیامز باشد. این زوج دختری به نام ماتیلدا رز لجر دارند که در اکتبر 2005 به دنیا آمد. هیث لجر در سپتامبر 2007 از میشل جدا شد، یعنی چهار ماه قبل از اوردوز و مرگش. ویلیامز تابحال با اسپایک جونز، کری فوکوناگا، جیسون سیگل و داستین یلین ارتباط داشته است. در سال 2015 او با جاناتان سفران فوئر آشنا شد. دارایی خالص میشل ویلیامز 16 میلیون دلار برآورد شده است.

کالین فرث ۵۶ ساله شد

کالین اندرو فرث، زاده 10 سپتامبر 1960، بازیگر انگلیسی است که فیلم هایش بیش از 3 میلیارد دلار در سطح دنیا فروش داشته اند. وی جوایز زیادی از جمله یک جایزه اسکار، یک جایزه گلدن گلوب، دو جایزه بفتا و سه جایزه انجمن بازیگران فیلم را بدست آورده است. شاید مهمترین و تحسین شده ترین نقشی که او تابحال بازی کرده، نقش پادشاه جورج ششم در فیلم سینمایی «سخنرانی پادشاه» محصول سال 2010 باشد که کارش در این فیلم جایزه اسکار و چندین و چند جایزه دیگر بهترین بازیگر نقش اول مرد را برایش به ارمغان آورد.

فرث که در اواخر دهه هشتاد با دیگر بازیگران جوان بریتانیایی در هالیوود به شهرت رسیده بود، بیشتر با نقش آقای دارسی در فیلم تلویزیونی «غرور و تعصب» محصول 1995 که فیلمی اقتباسی از رمانی به همین نام اثر جین آستین بود که چهره اش به خوبی در یادها ماند. همین نقش بود که باعث شد او در فیلم های به نامی مانند «بیمار انگلیسی»، «خاطرات بریجت جونز» (که برای این فیلم نامزد جایزه بفتا شد)، «شکسپیر عاشق» و «در واقع عشق» کار کند. در سال 2009 فرث به خاطر بازی در نقش اصلی فیلم «یک مرد مجرد» تحسین و تمجید وسیعی به خصوص از سوی منتقدین دریافت کرد و همین باعث شد که برای این فیلم اولین نامزدی جایزه اسکار را بگیرد و جایزه بفتا را از آن خود کند. اخیراً فرث در فیلم اکشن جاسوسی «کینگزمن: سرویس مخفی» محصول سال 2014 هنرنمایی کرده که در گیشه بسیار موفق بود و نقد های مثبتی دریافت کرد و دنباله آن قرار است در سال 2017 اکران شود.

قبل از آنکه کالین به شهرت برسد، در انگلستان، نیجریه و ایالات متحده زندگی کرده بود. وی از سال 1994 تا 1995 با همبازی اش در سریال «غرور و تعصب» یعنی جنیفر اهله دوست بود. در سال 1997 با لیویا جیوجیولی ازدواج کرد و حالا سه پسر به نام های ویل، ماتئو و لوکا دارد. دارایی خالص کالین فرث 14 میلیون دلار برآورد شده است.

۱۲ سپتامبر، زادروز پُل واکر

پل ویلیام واکر چهارم، زاده 12 سپتامبر 1973 و درگذشته در 30 نوامبر 2013، بازیگر آمریکایی بود که بازیگری را با حضور افتخاری در چند سریال تلویزیونی مانند «جوان و بیقرار» و «لمس شده توسط یک فرشته» آغاز کرد. با نقش های پررنگ تری در فیلم های «او همه چیز تمام است» و «تیم اول دانشکده بلوز» بود که واکر بازیگر شد. در سال 2001، به خاطر هنرنمایی در نقش برایان اوکانر در سری فیلم های اکشن مسابقه ای «سریع و خشمگین» پل واکر به شهرت بین المللی رسید و در شش دنباله آن نیز بازی کرد. غیر از سری فیلم های «سریع و خشمگین»، وی در فیلم های «زیر هشت»، «گاه شمار»، «در میان آبی»، «لذت سواری» و «دویدن از ترس» نیز بازی کرد. گذشته از بازیگری، واکر چهره برند ادکلن مردانه کول واتر داویدوف که حالا تحت برند Coty Prestige است نیز بوده است. وی همچنین خیریه ای تحت نام Reach Out Worldwide تأسیس کرد که برای مناطقی که تحت تأثیر بلایای طبیعی قرار گرفته اند، کارهای امدادی انجام می دهد. پل واکر بیشتر با کارهای انسان دوستانه و نیکوکارانه اش خارج از دنیای سینما شناخته می شود.

واکر در روز سی ام نوامبر 2013 همراه با دوستش راجر روداس در حادثه تصادف رانندگی در سانتا کلاریتای کالیفرنیا کشته شد. سه تا از فیلم هایی که آن زمان وی در آنها در حال نقش آفرینی بود، پس از مرگش اکران شدند: «ساعت ها» (2013)، «عمارت های آجری» (2014) و «خشن 7» (2015). آهنگ See You Again از ویز خلیفه که به عنوان موسیقی متن فیلم سینمایی «خشن 7» پخش شد، به یاد واکر ساخته شده بود. این آهنگ نامزد جایزه گلدن گلوب برای بهترین آهنگ اصلی در هفتاد و سومین مراسم جوایز گلدن گلوب شد.

پل واکر کمربند بنفش جیو جیتسوی برزیلی داشت و پدربزرگش نیز بوکسور حرفه ای بود. مادرش شریل واکر، مدل فشن بود و پدرش خیاطی می کرد. وی با سگ هایش در سانتا باربارا زندگی می کرد و دختری به نام میدو از نامزدش ربه‌کا سوتروس داشت که 13 سال با مادر واکر در هاوایی زندگی کرد و در سال 2011 واکر او را پیش خودش به کالیفرنیا برد. وین دیزل پدرخوانده میدو است. وین دیزل و تایریس گیبسون، دو همبازی واکر از سری فیلم های «سریع و خشمگین» دوستان صمیمی او بودند و دیزل همیشه او را چه روی صحنه و چه خارج از آن، برادرش می دانست و او را «پابلو» خطاب می کرد. واکر قبل از مرگش با جاسمین پیلکار-گاسنل دوست بود. دارایی خالص پل واکر 25 میلیون دلار برآورد شده است.

مرگ واکر در تصادف رانندگی طرفداران او و فیلم هایش را بسیار آزرده کرد. در ماه مارس 2014، تجسس های پلیس نشان داد که سرعت بالای خودروی واکر که دوستش راننده آن بود و چیزی بین 130 تا 150 کیلومتر در ساعت بوده، و همچنین تایرهای 9 ساله ای که به ندرت از آنها استفاده شده بود، علت تصادف بوده است. در سپتامبر 2015، دختر واکر شکایتی علیه پورشه ارائه داد و ادعا کرد که مرگ پدرش در پورشه کاررا جی تی به خاطر نقص های متعدد در طراحی این خودرو و همچنین تاریخچه ای طولانی در ناپایداری آن بوده است و جایگذاری نادرست کمربند ایمنی و احتمال آسیب در صورت تصادم را در شکایتش مطرح کرد. در آوریل 2016، دادگاه به نفع پورشه رأی داد.