طنز؛ خشونت‌ها رو نريز توي سوال‌ها!

فریور خراباتی در روزنامه آرمان امروز نوشت:

خب به سلامتي و ميمنت نخستين روز سال تحصيلي جديد هم آغاز شد و در حاشيه آغاز سال جديد تحصيلي دكتر روحاني در يك مدرسه حضور به عمل رسانده و در سخنراني خود خطاب به دانش‌آموزان گفتند«خشونت از كجا نشات گرفته و چگونه عده‌اي خشونت را مي‌آموزند؟ در برابر خشونت چگونه مي‌توان ايستادگي كرد؟ چگونه مي‌توانيم جوامع منطقه و جهان را از خشونت برهانيم؟» پس از شنيدن اين سخنان چند احتمال به ذهن بنده رسيد؛

الف- داداش داري اشتباه مي‌پرسي، اين سوال‌ها را از بان‌كي‌مون مي‌پرسيديد تسمه تايم پاره مي‌كرد، دانش‌آموزان ممكن است رباط صليبي پاره كنند،

ب- از سال آينده لطفا زمان سخنراني در سازمان ملل را بيشتر كنيد تا روساي جمهور سوالات باقي مانده را از ديگران نپرسند، بنده نگران هستم كه رئيس جمهور تماس بگيرد و از بنده بپرسد: «چرا خاورميانه این‌قدر ناامن است؟ چرا ناامني‌ها را مي‌ريزيد توي خاورميانه؟ خجالت بكشيد»،

ج- شما دقت كنيد تمام روساي كشورهاي دنيا به مقر سازمان ملل رفته‌اند اما هركس اين سوالات را از آنها پرسيده، جواب داده‌اند: «موبايلم داره زنگ مي‌خوره، بعدا صحبت مي‌كنيم!»، آن‌وقت دانش‌آموزان به اين سوالات چگونه بايد جواب بدهند؟،

د- چرا خشونت‌ها را مي‌ريزيد توي سوال‌ها؟ چرا خشونت‌ها را مي‌ريزيد توي سوال‌ها؟ اساسا ما يك مدلي هستيم كه به سوالات خوب فكر مي‌كنيم اما مخاطب را به دمپايي حمام مان هم حساب نمي‌كنيم.

مثلا شخصيت‌هايي بودند كه از انسان‌هاي بالغ و فرهيخته (مثلا!) سوال مي‌كردند: «از سوال چند اينجاييد؟» و افرادي هم هستند كه از دانش‌آموزان درباره«خشونت» سوال مي‌كنند. اين درحالي است كه بايد از دانش‌آموزان بپرسيم: «از ساعت چند اومديد مدرسه؟ از ساعت هشت؟ هفت؟ شش؟ خروس خوون؟ نصف شب؟!» و از بزرگ‌ترها درباره خشونت سوال كنيم، هميشه همه‌چيز برعكس است، نمي‌دانم چرا!