با فیلم های تک قهرمان و خطرناک دنیا آشنا شوید
«آب های کم عمق» از چند منظر فیلمی بسیار مهم است؛ اول اینکه به همه ما یادآوری می کند هیچ کس به هیچ وجه نباید جایی نزدیک دریا برود، حتی برای یکبار، حتی برای یک لحظه! چرا که هرچه در دریا زندگی می کند، یک خطر آنی و عیان است. مورد مهم تر اینکه «آب های کم عمق» فهرست کوتاه فیلم هایی با یک شخصیت را کمی طولانی تر کرده است.
ماهنامه دیار: «آب های کم عمق» از چند منظر فیلمی بسیار مهم است؛ اول اینکه به همه ما یادآوری می کند هیچ کس به هیچ وجه نباید جایی نزدیک دریا برود، حتی برای یکبار، حتی برای یک لحظه! چرا که هرچه در دریا زندگی می کند، یک خطر آنی و عیان است. مورد مهم تر اینکه «آب های کم عمق» فهرست کوتاه فیلم هایی با یک شخصیت را کمی طولانی تر کرده است؛ آثاری که تماشاگر تقریبا در تمام لحظات و صحنه های آن فقط یک قهرمان یا یک بازیگر را روی پرده می بیند.
کلیدی ترین نکته در تولید فیلم هایی با یک قهرمان، «خطر» است. شخصیت باید در طول داستان چنان با انبوه خطرها و مشکلات کوچک و بزرگ محاصره شود که تماشاگر برای یک ساعت و نمی تواند لحظه ای چشم از پرده بردارد. بسیاری از تماشاگرانِ چنین فیلم هایی حتی مطمئن نیستند که می توانند تا آخر در سالن تاریک سینما بمانند یا نه.
این همان نکته ای است که «آب های کم عمق» را به فیلمی مهم تبدیل کرده است. داستان درباره دختری جوان است که در حال حرف زدن با یک مرغ دریایی، ناگهان با حمله کوسه ای وحشی مواجه می شود و حالا باید برای زنده ماندن تلاش کند. آنچه پیش رو دارید، فهرستی از فیلم های تک قهرمانی است که به ترتیب میزان خطر مرتب شده اند.
«۱۲۷ ساعت» - دنی بویل ۲۰۱۰
«۱۲۷ ساعت» - دنی بویل ۲۰۱۰
درجه خطر: ۳
تقریبا تمام لحظه های ما با جیمز فرانکو سپری می شود؛ بازیگری که دستش زیر یک صخره بزرگ گیر کرده و البته خطری هم تهدیدش نمی کند، چون اصلا جانداری آنجا نیست که بخواهد خطر ایجاد کند! شاید پرسش اصلی این باشد او زنده می ماند یا نه؟ خب، وقتی بدانیم فیلم براساس خاطرات همین شخص ساخته شده و او حسابی برای فیلم زندگی خودش تبلیغ هم کرده، با یک پیش آگاهی سراغ دیدن آن می رویم.
دلهره جایی ظاهر می شود که قهرمان ناچار است برای زنده ماندن، قید دست خود را بزند و آن را با یک چاقوی جیبی از بدن خود جدا کند. «۱۲۷ ساعت» را دنی بویل ساخته که فیلم برنده اسکار «میلیونر زاغه نشین» را در کارنامه دارد. فیلم با ۱۸ میلیون دلار ساخته شده و در اکران جهانی ۶۰ میلیون دلار فروخت.
«لاک» - استیون نایت ۲۰۱۳
درجه خطر: ۴
کم و بیش تمام صحنه های فیلم در خودرو تام هاردی می گذرد و تماشاگر ناچار است ۸۴ دقیقه گفت و گوهای او را با رییس، همکاران، همسر و فرزندانش بشنوند. البته چند اتفاق دیگر هم در طول فیلم می افتد و نتیجه تمام آنها باید این باشد که ما بفهمیم مرد، انسانی قابل اعتماد است و حتی با از دست دادن چیزهایی که دوست دارد، نجابت خود را ثابت می کند.
نکته اینجاست که بسیاری از ماجراها درباره بتن ریزی است؛ موضوعی که شاید چندان قابل بحث نباشد! «لاک» با دو میلیون دلار ساخته شد و پنج میلیون دلار فروخت تا نشان بدهد مردم حاضرند برای دیدن هاردی در داخل خودرو پول خرج کنند.
«مردی که می خوابد» - ژرژ پرک 1974
درجه خطر: ۴.۵
یکی از تاریخی ترین فیلم های تاریخ سینمای فرانسه که تصاویر سیاه و سفید پرسه های شبانه مردی جوان را در خیابان های پاریس به تصویر کشیده است، آن هم در حالی که صدای زنی جوان با ناامیدی تمام همراهی اش می کند. او در خیابان گردی شبانه مدت ها به درخت خیره می شود، به رودخانه زل می زند و حتی کتاب می خواند. فیلم وحشتناک است و شاید تعدادی از معنادارترین کلوزآپ های تمام سینما را در خود دارد اما این به معنی خطرناک بودن آن نیست. فیلم ۹۳ دقیقه ای «مردی که می خوابد» براساس کتاب «مردی در خواب» ژرژ پرک با بازی ژاک اسپیسر و صدای لودمیلا میکائیل ساخته شد.
«شرف پنهان» - رابرت آلتمن ۱۹۸۴
درجه خطر: 6
این فیلم ۹۰ دقیقه ای در دورانی خاص از حرفه فیلمساز سرشناس آمریکایی ساخته شد و روایتی خیالی است از یک شب در منزل مسکونی ریچارد نیکسن پس از کناره گیری از مقام ریاست جمهوری. «فیلیپ بیکرهال» در «شرف پنهان» نقش نیکسن را ایفا کرده و مدام درحال تک گویی های طولانی و عصبانی است.
البته به لطف اسلحه ای که در سراسر فیلم روی میز او دیده می شود، تماشاگر تا حدودی خطر را احساس می کند. شما هرگز نمی توانید پایان فیلم را حدس بزنید چون نمی دانید شخصیتی که آلتمن خلق کرده، چقدر واقعی است و چقدر خیالی. اگر هم چندان در قید و بند لو رفتن ماجرا نباشید، می توانید صحنه پایانی را در اینترنت تماشا کنید و شگفت زده شوید. واقعا احمقانه است!
«شکسته» - مایکل گرین سپن ۲۰۱۱
درجه خطر:۷
«آدرین برودی» در یک خودرو فرسوده کنار جنازه یک زن در ته یک دره از خواب بیدار می شود، چیزی یادش نمی آید و علاوه بر دست و پنجه نرم کردن با مشکل فراموشی، باید از شر شیرهای کوهستان هم رها شود. این تمام داستان فیلم است و ما باید شاهد تلاش های برودی برای بازگشت به آغوش تمدن در کنار سر درآوردن از دلایل و عوامل حادثه باشیم.
«شکسته» از هیچ نظر فیلمی خوب نیست و می توان آن را نسخه طولانی تر یک موزیک ویدئو دانست.
البته نباید از کنار شیرهای کوهستان، اسلحه و تصادف خودروها به سادگی گذشت. خدا می داندکه اگر چند شیر کوهستان از این فیلم وارد داستان «لاک» می شد، چقدر به تماشایی تر شدن آن فیلم کمک می کرد. با اینکه برخی منابع میزان فروش «شکسته» را ۸۰ میلیون دلار اعلام کرده اند اما به نظر می رسد ۸ هزار دلار برای آن قابل قبول تر باشد!
«ماه» - دانکن جونز 2009
درجه خطر:8
با خیال راحت نمی توان گفت که «ماه» یک فیلم تک شخصیتی است یا نه.
«سام راک وِل» تنها شخصیت اصلی و محوری است که ما روی پرده می بینیم اما دو نسخه از او در فیلم وجود دارد. آیا یک فیلم می تواند با وجود تکرار شدن قهرمانش، همچنان تک شخصیتی باشد؟ اگر کوین اسپیسی صدای خود را به یک رایانه پرگو قرض داده باشد، چطور؟ از آنجا که حجم زیادی از صحنه های احساسی «ماه» روی دوش «راک ویل» سنگینی می کند، ما هم آن را فیلمی تک شخصیتی محسوب می کنیم و خطر تماشایش را به جان می خریم.
نکته اصلی در داستان، پی بردن به این راز است که قهرمان ماجرا روی کره ماه تنهاست! این فیلم 97 دقیقه ای که با بودجه پنج میلیون دلاری تولید شده بود، کمی کمتر از 10 میلیون دلار در دنیا فروخت اما موفقیت هنری آن باعث شد به یک اثر ماندگار تبدیل شود.
«همه چیز از دست رفته است» - جی سی چاندور ۲۰۱۳
درجه خطر:۹
رابرت ردفورد تنها در میانه یک افیانوس بیکران باید برای زنده ماندن تلاش کند. او که ناچار است با زمان و طبیعت مقابله کند، خیلی زود با انواع و قسام خطرها آن هم از نوع بدترین مواجه می شود: تنهایی، ناامیدی، آبی بیکران آب، تشنگی، مرگز ناگزیر و افقی که در آن آکادمی اسکار بازی کریستین بیل را در «حقه بازی آمریکایی» شایسته نامزدی می داند و هنرنمایی ردفورد را «در همه چیز از دست رفته است» نادیده می گیرد!
این نکته آخر، بدترین خطری بود که می توانست بازیگر سرشناس و تماشاگران را تهدید کند و کرد. «همه چیز از دست رفته است» که دومین تجربه کارگردانی جی سی چاندور است، در اکران عمومی چندان موفق نبود.
«مدفون» - رودریگو کورتس 2010
اگر می خواهید بدانید تنها ماندن در زیر خروارها خاک چه طعمی دارد، تماشای این فیلم اسپانیایی را از دست ندهید. «رایان رینولدز» درست در دورانی که می خواست با صدای بلند بگوید «ببینید من چه بازیگری هستم»، در «مدفون» بازی کرد و هنرنمایی ۹۵ دقیقه ای او باعث شد یک فیلم دو میلیون دلاری، ۲۰ میلیون دلار بفروشد.
زنده به گور شدن یکی از ترس های ازلی و ابدی بشر است و «مدفون» با تکیه بر همین ترس ذاتی، قهرمان خود را با یک دستگاه تلفن همراه در تابوتی در میانه بیابان رها می کند.دیدن نهایت تلاش های دیوانه وار شخصیت اصلی برای فرار از وضعیت موجود، یک تجربه بسیار وحشتناک است؛ آن هم در دست آدم ربایان تروریست در عراق تحت اشغال آمریکا.
• درجه خطر:9.5
«دورافتاده» - رابرت زمکیس 2000
درجه خطر: ۱۰
این یکی شاید به لطف بازی دیدنی تام هنکس، تماشایی ترین فیلمی باشد که یک نفر تقریبا در تمام صحنه ها و لحظه های آن حضور موثر دارد. «دورافتاده» داستان پناه بردن کارمند یک شرکت ارسال بسته های پستی به جزیره ای دورافتاده در آب های آزاد است. اگر آن توپ والیبال با جای انگشت های خونی رویش نبود، نمی شد «دورافتاده» را فیلمی دارای خطر توصیف کرد. جالب اینکه خطری از جانب جزیره، قهرمان داستان را تهدید نمی کند و در تمام طول فیلم، خبری از حیوان های وحشتناک نیست.
هنکس تنها وقتی احساس خطر می کند و داد و فریاد راه می اندازد که توفانی سهمگین توپ والیبال با برند «ویلسن» او را با خود به دریا می برد. چه خوب است که همه امشب توپ های والیبال خود را محکم تر در آغوش بگیرند! «دورافتاده» ۱۴۳ دقیقه ای که با ۹۰ میلیون دلار ساخته شده بود، در اکران جهانی حدود ۴۳۰ میلیون دلار فروخت و نامزدی اسکار را هم برای هنکس به ارمغان آورد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
چی نوشته این ماهنامه برا خودش
این به قول ایشون "آب های کم عمق" داستان دختریه که موج‌سواری می‌کنه، سر موج‌سواری کوسه بهش حمله می‌کنه و همونجا یه پرنده‌ای هم زخمی می‌شه
بعد به فراستی گیر میدن که بدون دیدن نقد می‌کنه
تمام فیلم های ارائه شده عالی بود