هرآنچه باید درباره سفر به «ویتنام» بدانید

هفته نامه همشهری شش و هفت - محمد باریكانی: قصد داریم در این مطلب به ویتنام مركزی و دو شهر دانانگ و هویی‌آن و پس از آن به ویتنام شمالی و هانوی پایتخت این كشور سفر می‌كنیم تا با جاذبه‌های تاریخی و طبیعی بیشتری آشنا شویم. خوب است همین جا به این نكته اشاره كنیم كه «ها وان سیو»؛ معاون وزیر گردشگری ویتنام در دفتر كار خود در هانوی، پایتخت ویتنام، گفته كه ویتنام آماده میزبانی از گردشگران ایرانی است. چندی پیش نیز رئیس جمهوری با سفر به ویتنام تفاهم‌نامه‌های تبادل گردشگر بین دو كشور را به امضا رساند. با این اتفاق شاید ایرانی‌ها بتوانند مسیر فرهنگی خوبی در شرق آسیا برای سفرهای خود طراحی كنند و ویتنامی‌ها نیز گردشگران بیشتری برای دیدار از ایران و آشنایی با جاذبه‌های فرهنگی ایران گسیل كنند.

از هوشی مین تا دانانگ

با گشت و گذار در بازار بن‌تن و خیابان‌های شلوغ هوشی مین و بازدید از مناطق بكر طبیعی و حفاظت شده و جنگل‌های پهن برگ اطراف سایگون در ویتنام جنوبی ، نوبت به سفر به شهر دانانگ یكی از بی نظیرترین چشم‌اندازهای طبیعی ویتنام با آب‌وهوای بهتر از هوشی مین می‌رسد. فرودگاه كوچك پروازهای داخلی در شهر هوشی مین مملو از ویتنامی‌هایی است كه اجناس خریداری شده از سایگون را با خود به شهرهای دیگر می‌برند. ترمینال پروازهای داخلی شهر هوشی مین شباهت بسیاری به ایستگاه مركزی راه‌آهن تهران دارد. فرودگاه چندان تمیز نیست و بیشتر شبیه ترمینال‌های اتوبوسرانی در شهر تهران است. این فرودگاه حتی بسیار كوچك تر از فرودگاه مهرآباد تهران است. پرواز از سایگون در جنوب ویتنام به شهر دانانگ در ویتنام مركزی یك ساعت و ۲۰ دقیقه به درازا می‌كشد. پروازهای داخلی در ویتنام شلوغ و البته پر سروصدا هستند. ویتنامی‌ها در داخل پرواز با صدای بلند با یكدیگر در حال گفت‌وگو به زبان خود هستند. این همهمه البته فرصت خوبی برای شنیدن زبان آوایی ویتنام و آشنایی بیشتر با كلمات آن است. دانانگ نیز از فراز آسمان پر از رودخانه‌ها و آب‌های جاری است. فرودگاه دانانگ بسیار شیك‌تر از فرودگاه هوشی مین است و از همان بدو ورود متوجه می‌شوید كه این شهر تفاوت‌های آشكار با هوشی‌مین،؛ مركز تجاری ویتنام دارد.

ویتنام مركزی نقطه عطف گردشگری ویتنام و درست همان نقطه‌ای است كه گردشگران در جست‌وجوی طبیعت، تاریخ و فرهنگ، زیبایی و آرامش را فراخوانده است. پس نخستین پیشنهاد برای ایرانی‌هایی كه قصد سفر به ویتنام با تور را دارند، این است كه یك روز از اقامت خود در هوشی مین بكاهند و فرصت حضور در دانانگ را بیشتر كنند. این شهر ساحلی بزرگ در امتداد رود هان در ساحل دریای جنوبی چین قرار گرفته است. پل اژدها نخستین جاذبه معماری سازه در شهر دانانگ است كه در مسیر فرودگاه تا شهر بر رودخانه هان بسته شده و در تمامی مسیر پل دو اژدهای در حال حركت در دو سوی پل گردشگران را به ورودی شهر می‌رساند. اژدها در جنوب و شرق آسیا نماد قدرت است.

كوهستان ماربل نیایشگاه مقدس ویتنامی‌ها

كوهستان ماربل یا كوه مرمرین و روستای صخره‌ای دستكند نون نوك در داخل این كوهستان، نخستین جاذبه گردشگری طبیعی و فرهنگی در یكی از روستاهای واقع در بخش جنوبی شهر دانانگ است. ۵ كوه متعدد با فاصله اندك در این منطقه قرار دارند كه مملو از پوشش گیاهی هستند و در كنار یكدیگر چیده شده‌اند. این كوه‌ها با نام‌های، كوهستان چوب، كوه آهن، كوه آب، كوه آتش و كوه زمین شناخته می‌شوند. كوهستان ماربل نیز مملو از معابد بودایی‌ها و هندوهاست. معماری معابد در ویتنام بهره گرفته از معماری سنتی چین است و اژدها، عناصر ۴ گانه و گونه‌های جانوری همچون میمون‌، پرنده درنا و ماهی از اجزای جدایی‌ناپذیر ساختارهای معماری معابد و خانه‌های سنتی ویتنامی‌هاست.

كوهستان ماربل نزدیك به 100 كیلومتری خارج از شهر دانانگ نیز از این نشانه‌ها خالی نیست. در این كوهستان از دامنه تا قله كوه بیش از 120 مجسمه بودا قرار دارد. كوهستان ماربل برای ویتنامی‌ها و مردم شرق آسیا شاید از این منظر مقدس باشد كه نیایشگاه‌های متعدد را در خود جای داده و حتی قله كوه نیز به صورت یك دستكند كاملا خالی است و درون آن پاگودای تاریخی كوه ماربل با برخورداری از دالان‌های دارای معماری تاریخی قرار گرفته است. وجود چشم‌اندازی وسیع از فراز كوهستان ماربل یكی دیگر از جاذبه‌های طبیعی این منطقه است كه گردشگران را در یك كوهنوردی سبك با آثار طبیعی، جاذبه‌های تاریخی و فرهنگ مردمان جنوب شرق آسیا آشنا می‌كند. در تمامی كوهستان ماربل غارهای متعدد و دالان‌های باریك قرار دارند و حتی در این دالان‌ها نیز می‌توان مجسمه‌های بودا را در دیواره صخره‌ها مشاهده كرد.

كوهستان‌های ماربل اما با استخراج وسیع سنگ‌های مرمر و تخریب جدی مواجه اند. ویتنامی‌ها كوه‌های ماربل را می‌تراشند و سنگ‌های مرمر كوهستان را به مجسمه‌های بزرگ بودا و گونه‌های طبیعی تبدیل می‌كنند. بدین جهت منطقه ای كه كوهستان ماربل در آن قرار گرفته است مملو از كارگاه‌های تراش سنگ است و اقتصاد و معیشت مردمان منطقه نیز به تولیدات صنایع دستی و مجسمه‌های عظیم تراشیده از سنگ مرمر وابسته است. البته دولت ویتنام در سال‌های اخیر تراشیدن سنگ از كوه‌های منطقه ماربل را ممنوع كرده است، اما با این حال می‌توان قطعات بزرگ صخره‌ها را در كارگاه‌های سنگ تراشی اطراف جاده منتهی به ماربل مشاهده كرد. مشاهده جاذبه طبیعی ماربل و چشم انداز بكر و زیبای این منطقه تا عصر هنگام به طول می‌انجامد و همزمان با شروع بارش باران ماربل را برای بازگشت به دانانگ ترك می‌كنیم.

شهر دانانگ یكی از آرام ترین شهرهای ویتنام و از جاذبه‌های آرامش بخش در مركز این كشور است. ساحل آرام و كم جمعیت دانانگ به همراه رستوران‌های ارزان‌قیمت و از همه مهم‌تر خالی بودن از همهمه و شلوغی شهر تجاری هوشی‌مین، تداعی كننده سفر به برخی مناطق بكر و آرام شمال ایران است. دانانگ شباهت زیادی به شهرهای ساحلی شمال ایران دارد، اما با این تفاوت كه مانند شهرهای شمالی ایران نه ترافیك آخر هفته در آن جاری است و نه از شلوغی و آلودگی هوا در آن خبری هست.

نرخ اقامت در هتل‌های این شهر ارزان است و می‌توانید با پرداخت ۴۰ دلار یك شب اقامت در یك هتل ۴ ستاره در شهر دانانگ داشته باشید. دانانگ یكی از شهرهای توریستی ویتنام جنوبی است كه در آن خبری از مسافرخانه‌های شلوغ و هتل‌های ارزان‌قیمت هوشی مین نیست. به همین خاطر است كه پیشنهاد می‌كنیم به جای یك روز اقامت در این شهر از اقامت سه روزه در شهر هوشی مین كم و دو روز را صرف تجربه آرام‌ترین نقطه ویتنام كنید. ضمن آن كه می‌توانید فرصت بیشتری برای لذت بردن از جاذبه‌های شهر تاریخی هویی آن، در همسایگی چین داشته باشید. در طول مسیر در اطراف جاده‌هایی كه در دو سوی آن دشت‌های وسیع سرسبز و پوشیده از شالیزارهای برنج و درختان میوه‌های استوایی قرار گرفته اند، گاه با گورستان‌های نزدیك به جاده مواجه می‌شوید. ویتنامی‌ها سنت بسیار جالبی دارند. آنها به زندگی پس از مرگ معتقدند و به همین دلیل نیز گورستان‌های كشیده شده در اطراف جاده‌ها شبیه شهرهای تاریخی است. هر سنگ قبر با ظرافت بسیار به صورت یك اثر معماری تراشیده شده و برخی از آنها ساختمان‌های چند طبقه در ابعاد كوچك هستند. بنابراین تماشای گورستان‌ها نیز می‌تواند به دلیل جلوه‌های هنری و آشنایی با انواع معماری در فرهنگ ویتنامی جالب باشد.

هویی‌آن؛ شهر موزه

هویی آن در استان كوآنگ نام و در فاصله یك ساعتی از شهر دانانگ قرار دارد. این شهر كوچك تاریخی و البته زیبا تنها ۱۲۰ هزار تن جمعیت دارد و توانسته هزاران گردشگر را از سراسر جهان تنها برای بازدید از خود به ویتنام جذب كند. شاید برای‌تان جالب باشد كه بدانید پیشینه قدیمی‌ترین ساختمان تاریخی تمام چوبی این شهر كه گردشگران بسیاری از آن بازدید می‌كنند به ۲۰۰ سال قبل می‌رسد. شهر تاریخی هویی‌آن در فهرست جهانی یونسكو نیز به ثبت رسیده و تمامی شهر اكنون تحت نظارت یونسكو است و به عنوان یك سایت میراث جهانی شناخه می‌شود. این شهر ماكت بسیار كوچكی از بخشی از شهر ونیز در ایتالیاست و رودخانه جاری در وسط شهر شبیه تصاویری است كه از شهر ونیز در اذهان مانده است. شاید به همین دلیل است كه هویی آن را از منظر تصویری ونیز ویتنام خوانده‌اند. هویی آن دارای یك معبد تاریخی با معماری باشكوه به سبك چینی است. هویی آن مملو از خانه‌های سنتی ویتنامی، فروشگاه‌های متعدد صنایع دستی و موزه‌های مردم شناسی غنی و زیباست كه در خانه‌های تاریخی این شهر دایر شده‌اند.

خانه تئاتر شهر نیز یكی دیگر از جاذبه‌های گردشگری هویی آن است كه در آن هنرهای سنتی و نمایشی ویتنام و موسیقی مردمی ویتنام اجرا می‌شود. گردشگران در خانه تئاتر هویی آن می‌توانند با سنت‌های مختلف ویتنامی‌ها و آیین‌ها ، جشن‌ها و آداب و رسوم آنها و در یك كلام مردم شناسی ویتنام آشنا شوند. اجرای اپراهای سنتی شبیه اپرای چینی نیز یكی دیگر از جاذبه‌های خانه تئاتر شهر هویی آن است كه گردشگران بسیاری ترجیح می‌دهند بخشی از زمان سفر خود را به حضور در نمایش‌های اجرا شده در این خانه نمایش اختصاص بدهند. در وصف جاذبه‌های گردشگری شهر تاریخی هویی آن همین بس كه بسیاری از چشم‌اندازهای آن به سبك سنتی و بهره‌گیری از شیوه شهرسازی چینی بنا شده است. این شهر لوكیشن تصویربرداری سریال‌های تلویزیونی و حتی محلی برای ثبت عكس‌ها و تصاویر یادبود جشن ازدواج برای عروس و دامادهای ویتنامی است.

با قدم زدن در كوچه‌ و خیابان‌های این شهر می‌توانید زوج‌های جوان زیادی را مشاهده كنید كه در كنار ساختمان‌های تاریخی به ثبت تصاویر فیلم‌ها و آلبوم ازدواج‌شان می‌پردازند. فرهنگ و سبك زندگی به شیوه چینی در شهر هویی آن بسیار رواج دارد و مردم این شهر نیز احترام زیادی برای فرهنگ چینی قائل هستند. شب هنگام هویی آن غرق در نور فانوس‌های رنگارنگ می‌شود و ویتنامی‌ها و گردشگران با خرید فانوس‌های دریایی و روشن كردن شمع در آنها، درخواست‌های خود را با فانوس‌های دریایی مطرح می‌كنند و به نیت برآورده شدن آرزوی‌شان آنها را راهی رودخانه می‌كنند. به همین دلیل است كه شب هنگام رودخانه جاری در وسط شهر هویی آن مملو از نور فانوس‌هایی است كه رقصان بر سطح آب مسیر خود را طی می‌كنند. اقامت در شهر تاریخی هویی آن یا بازگشت به استان كوآنگ‌نام با چند دقیقه پیاده‌روی از شهر تاریخی هویی‌آن میسر است و می‌توانید صبح روز بعد از كوآنگ نام بار دیگر به شهر دانانگ بازگردید و با یك ساعت طی مسیر در سوی دیگر شهر دانانگ به بازدید شهر باستانی می‌سون از دیگر جاذبه‌های یونسكو در دل جنگل‌های ویتنام بروید.

شهر باستانی می‌سون

شهر باستانی می‌سون در جنگل‌های منطقه دوی خویین قرار گرفته است. می‌سون یك شهر باستانی با كاركرد مذهبی بود كه توسط پادشاهان محلی عهد باستان ویتنام در سلسله محلی پادشاهی چم، پایه گذاری شده است. این شهر باستانی كه در فهرست میراث جهانی بشر نیز قرار دارد دارای چندین معبد به سبك معابد هندو و چینی است كه در عهد باستان ویتنام پایه‌گذاری شده است. می‌سون مهم ترین پایگاه مذهبی و اندیشه‌ای در دوره باستان بود. این شهر برای سالیان دراز در میان انبوه پوشش جنگلی دره‌ای در دوی خویین و در میان كوه‌هایی به شكل دندان ببر قرار داشت و برای قرن‌ها پنهان شده‌بود. معابد هندو و بودایی‌ در این شهر با معماری خاص‌شان وجود دارند. می‌سون شهر معابد و یك شهر مذهبی در درون جنگل است. گیاهان جنگلی طی قرن‌ها چنان این شهر باستانی را در میان گرفته بودند كه هیچ كس نشانی از آن نمی‌دید، اما در قرن ۱۹ میلادی زمانی كه گروهی از شكارچیان فرانسوی شكار خود را در جنگل‌های دوی خوین دنبال كردند ناگهان به نقطه‌ای رسیدند كه پوشش گیاهی عجیبی داشت.

آنها كنجكاو شدند و با كنار زدن پوشش گیاهی تمدن باستانی ویتنام را از درون انبوه گیاهان جنگلی یافتند و از آن پس باستان‌شناسان فرانسوی به كاوش در شهر باستانی می‌سون پرداختند و مرمتگران‌شان اقدام به مرمت ساختارهای معماری این محوطه باستانی كردند. بسیاری از بناهای باستانی این شهر كه كاركرد مذهبی داشتند و توسط فرانسوی‌ها مرمت شدند، بعدها در جنگ ویتنام به دلیل حملات پی‌درپی بمب‌افكن‌های آمریكایی و آتش زدن مناطق جنگلی دوی خویین برای از بین بردن ویت كنگ‌ها، از بین رفتند. دو معبد باستانی بودایی و هندی در این منطقه نیز از میان بناهای برجای مانده از این شهر باستانی اكنون تبدیل به موزه‌های كوچكی برای به نمایش گذاشتن كتیبه‌ها و سنگ‌نگاره‌های باستانی شده است. برای رسیدن به محوطه باستانی می‌سون و حتی برای ورود به محوطه باستانی كه در دل جنگل‌های دوی خویین واقع شده‌است، باید 10 دلار پرداخت كنید .

در طول مسیر نیز خودروهای كوچك برقی گردشگران را تا چند كیلومتر مانده به شهر باستانی می‌سون می‌رسانند و پس از آن با یك پیاده‌روی سبك در مسیرهای بازگشایی شده برای گردشگران كه با روكش‌های مخصوص فرش شده‌اند، می‌توانید به اعماق جنگل بروید و به تماشای می‌سون بنشینید و با همزیستی مسالمت‌آمیز ادیان در كنار یكدیگر آشنا شوید. بررسی‌های باستان شناسان مشخص كرده است كه بیش از ۷۰ معبد و مقبره در محوطه باستانی می‌سون در فاصله قرن ۴ و ۱۴ میلادی بنا شده است. باستان‌شناسان همچنین قدمت شهر باستانی می‌سون را به قرن چهارم میلادی نسبت می‌دهند.در تاریخ این شهر می‌خوانیم كه پادشاهی محلی چمپا دوام نیافت و بزرگ‌ترین نیایشگاه این شهر باستانی توسط پادشاه هندو با نام سامبهووارمان به آتش كشیده شد و در قرن هفتم میلادی بار دیگر توسط همان پادشاه با كتیبه‌های متعلق به آیین خود بازسازی و مورد استفاده قرار گرفت.

برای بازدید از محوطه باستانی می‌سون زمان زیادی لازم نیست و تنها چند ساعت برای بازدید از آن كافی است، اما می‌توانید ساعاتی نیز در طبیعت بكر و زیبای جنگل دوی خویین قدم بزنید و بر پل‌های بسته شده بر جویبار كم آب می‌سون بنشینید و از حضور در طبیعت بكر و سرسبز آن لذت ببرید.

هانوی‌؛ پایتخت باستانی

پرواز از فرودگاه تمیز دانانگ تا فرود در فرودگاه بزرگ هانوی، پایتخت ویتنام یك ساعت و ۱۰ دقیقه طول می‌كشد. هانوی كلانشهر ویتنام است كه در سال ۲۰۱۲ به خواهرخواند‌گی تهران درآمد. جالب آن كه این شهر تنها شهر خواهرخوانده با شهرهای ایران نیست. شهر هوئه با انزلی و شهر كانتو با آمل خواهرخوانده شده‌اند. هوشی مین یا سایگون كه پیش تر در مورد آن نیز نوشتیم با شهر تبریز در سال ۲۰۱۵ خواهرخوانده شده‌اند. هانوی شهر بسیار بزرگی است و جاذبه‌های گردشگری آن همچون خلیج هالونگ بی در فهرست یونسكو ثبت شده‌اند. هالونگ بی به معنای اژدهای نشسته است و یكی از مناطق حفاظت شده و بكر جهان با وسعت حدود ۴۴ هزار هكتار در استان كوانگ نن ویتنام نزدیك به هانوی قرار دارد.

هانوی شهری به یاد ماندنی است. روزها خیابان‌های شهر شبیه همه شهرهای جهان، مملو از جنب و جوش كار و فعالیت روزانه می‌شود، اما عصر كه می‌شود چهره شهر كاملا تغییر می‌كند. تمامی پیاده‌روها تبدیل به رستوران شهری می‌شوند، میز و صندلی‌های پایه كوتاه پلاستیكی در سراسر شهر گسترده می‌شوند و مردم شروع به صرف غذا می‌كنند‌. این وضعیت تا نیمه شب ادامه دارد. صبح هنگام اما همه چیز به حالت قبل بازگشته است. خیابان‌های پر از زباله‌ها پاكسازی شده اند و خبری از میز و صندلی‌ها و رستوران‌های كنار خیابان نیست.

هانوی شهر بزرگی است و همچون هوشی مین پر از موتورسیكلت است. بلند مرتبه‌سازی در این شهر شكل گرفته است و هزینه زندگی در این شهر هیچ تفاوتی با تهران ندارد. حتی نرخ خرید یا اجاره خانه در این شهر شبیه تهران است. اما جاذبه‌های اطراف شهر هانوی پایتخت ویتنام بسیار شگفت‌انگیز است. استان نین بین یكی از مناطق نزدیك به هانوی است كه فاصله آن تا شهر هانوی با استفاده از خودرو نزدیك به 2 ساعت است. نین بین یكی از بی‌نظیرترین چشم اندازهای طبیعی این منطقه است كه تردد در آن با قایق امكانپذیر است. این منطقه كوهستانی پر است از پوشش گیاهی سبز رنگ و جلبك‌های آبی و گیاهان آبزی بیرون آمده از آب كه تصویری بدیع خلق كرده‌اند. شقایق‌های آبی در سطح رودخانه نین بین منظره‌ای شگفت خلق می‌كنند و قایق وسیله اصلی تردد در این استان است. می‌توانید در قایق‌های چوبی بنشینید و با عبور از میان كوهستان‌های سرسبز در سطح آرام رودخانه پارو بزنید تا به غار «تی‌ین‌ها» برسید.

این غار آبی كه مملو از جمعیت خفاش‌هاست غاری آهكی است كه در سال ۲۰۱۰ به روی گردشگران گشوده شد. غار تی‌ین‌ها نیز كه گفته می‌شود آثاری از سكونت ۷ هزار سال پیش در آن یافت شده‌، همچون بسیاری دیگر از نقاط طبیعی ویتنام حفاظت شده است و برای رفتن به این غار باید از مسیری در میان جنگل‌های انبوه بامبو عبور كنید. پس از بازدید از شگفتی‌های طبیعی استان نین بین نزدیك به ۱۵۰ كیلومتری هانوی، به پایتخت باستانی ویتنام در همین استان سفر می‌كنیم. پیش از آن كه هانوی پایتخت ویتنام باشد منطقه‌ای محصور در میان رودخانه‌ها و كوهستان‌های استان نین بین؛ به نام «هوآلو»، پایتخت باستانی این كشور بود. وزارت گردشگری ویتنام با استقرار سامانه صوتی در سراسر این منطقه كوهستانی و رودخانه‌ای، موسیقی ملایم را برای گردشگران در تمامی كوهستان پخش می‌كند و گردشگران در حالی كه قایق‌های پاروزنی در اختیارشان قرار دارد، در این منطقه سفر می‌كنند.

پایتخت باستانی ویتنام به همراه منظر فرهنگی این منطقه نیز در فهرست میراث جهانی یونسكو به ثبت رسیده است. معبد ماهی نیز درست در این منطقه قرار گرفته است. در سازه این معبد اژدها و ماهی دو نماد اصلی است و پس از آن نقش میمون و تندیس‌های پرنده درنا نیز به كار رفته است. منطقه حفاظت شده هوآلو مملو از گونه‌های جانوری است. این منطقه از جاذبه‌های طبیعت‌گردی زیادی برخوردار است و مسیری كاملا فرهنگی برای گردشگران علاقه‌مند به طبیعت است.

با خروج از پایتخت باستانی ویتنام به هانوی بازمی گردیم و در گشت و‌گذار در این شهر پر جمعیت با ساختمان‌های متراكم و حتی مجتمع‌های بزرگ مسكونی به بازار محله «مامای» می‌رویم. این محله یك مركز تفریحی و البته پر از فروشگاه‌های پوشاك و صنایع دستی سنتی ویتنام و چین است. بازارهای محلی دیگری نیز در این منطقه دایر است و شباهت اندكی به بازار مولوی خودمان دارد. سه روز اقامت در هانوی پیشنهاد خوبی برای گردشگران است تا هم از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی شهرستان‌های اطراف این شهر دیدن كنند و هم به خرید سوغات ویتنامی بپردازند. نرخ اجناس در هانوی اما اندكی بالاتر از خرید در هوشی مین است.

دانانگ؛ شهر غذاهای دریایی

دانانگ مملو از غذاهای دریایی و آبزیانی است كه رستوران‌ها روزانه آنها را از اقیانوس و دریای چین صید می‌كنند و همان طور زنده در آكواریوم‌ها یا ظروف بزرگ نگهداری می‌كنند تا مطابق سفارش مشتریان خود و در برابرشان، آنها را از آكواریوم‌بیرون بكشند و همان جا بپزند. ویتنامی‌ها در دانانگ همچون هوشی مین علاقه زیادی به گذراندن عصرهای خود در كافه‌ها ، رستوران‌ها و قهوه‌خانه‌ها دارند. عصر كه می‌شود رستوران‌ها یا كافه‌هایی كه در سطح وسیع با سازه‌های فلزی به صورت مسقف ایجاد شده‌اند میزبان هزاران ویتنامی و گردشگری می‌شوند كه در دانانگ به سر می‌برند و غذای شب را در رستوران تناول می‌كنند. گونه‌های متعدد میگو، ماهی‌های عجیب و غریب، گربه ماهی‌ها، صدف و خارپشت‌های دریایی ذائقه غذایی ویتنامی‌هاست كه همیشه به صورت نیم پز بدون ادویه در اختیار مشتریان قرار می‌گیرد‌.