پیشنهادهای فرهنگی آخر هفته
اوضاع سینما معمولا در روزهای منتهی به جشنواره فیلم فجر جالب نیست، قاعده کار این گونه است که فیلم ها ی بی پناه تر را در این دوره اکران می کنند، چون دوره صبر و انتظارمخاطبین پیگیرتر سینما برای شروع جشنواره فجر است.
برترین ها - ایمان عبدلی:
کیوسک: «سینما و ادبیات» با نیم ویژه نامه ای از «ژاک لوگ گدار» با عنوان سینما؛ خالص ترین قالب سرمایه داری، مطالبی درمورد سینمای این فیلمساز نامداری فرانسوی عرضه کرده است، نسبت سینمای گدار و موج نو، درام در سینمای گدار و تاثیر متن بر فیلمسازی او از جمله خواندنی های این نیم پرونده است.
میزگردی با عنوان دوربین در سینمای ایران که به مسائل مرتبط با فیلمبرداری در سینمای ایران می پردازد، با حضور ابراهیم حاتمی کیا، علیرضا زرین دست و هومن بهمنش که در ادامه با مطالبی در حوزه فیلم برداری همراه می شود، فوق العاده خواندنی است. سینمای هند و تاثیرش بر سینمای ایران از قابل توجه های این شماره است.
نسبت شعر و رمان، داستان کوتاهی از محمد بهارلو، گفتاری از امبرتو اکو و میزگردی در مورد طبقات اجتماعی در رمان ایرانی، از خواندنی های بخش ادبی «سینما و ادبیات» است. مجله ای که هیچ گاه از یک سطح کیفی تعریف شده پایین تر نمی آید.
«۲۴» ویژه جشنواره فجر هم از دیگر مجلات خواندنی تازه به کیوسک آمده است. اگر طالب جشنواره هستید، این ماهنامه راهنمای مناسبی برای بدست آوردن اطلاعات کافی از فیلم های امسال جشنواره فجر است..
تماشاخانه: همیشه در این ستون از سالن های تئاتر و نمایش های در حال اجرا می نویسیم اما این بار یک پیشنهاد کم هزینه داریم. جشنواره تئاتر فجر روزهای آخرش را می گذراند ، نمایش های محیطی در تئاتر شهر و ایرانشهر و برج میلاد در حال برگزاری است عمدتا هم از ساعت 4 شروع می شود تا هف ادامه دارد هر نمایش بیشتر از نیم ساعت وقتتان را نمی گیرد. از همه جای ایران هنرمندانی جمع شده اند تا کارهایشان را عرضه کنند با تنوع موضوعی بالا، یعنی در این کارها هم چیزهایی راجع به اسطوره می بینید و هم با فرهنگ اقوام آشنا می شوید و حتی کارهایی کمدی وسرگرم کننده.
گمان نکنید چون به رایگان تماشا می کنید، پس کارها کم اهمیت و بی کیفیت است، از قضا کیفیت برخی کارها آن قدر بالاست که یقه تان را می گیرد و نمی توانید از محوطه تئاتر شهر دل بکنید. پیشنهاد خوبی است اگر حوصله کنید و با جمعی علاقه مند ساعتی را سراپا در سرمای بهمن به تماشای نمایش های محیطی اختصاص دهید. نمایش ها تا یازدهم بهمن ادامه دارد.
اکران: اوضاع سینما معمولا در روزهای منتهی به جشنواره فیلم فجر جالب نیست، قاعده کار این گونه است که فیلم ها ی بی پناه تر را در این دوره اکران می کنند، چون دوره صبر و انتظارمخاطبین پیگیرتر سینما برای شروع جشنواره فجر است. «وارونگی»، «خانه ای در خیابان چهل و یکم» دو اثر مورد قبول این روزهای سینماهاست، بقیه آثار ارزش سینما رفتن ندارند، حتی «هفت ماهگی».
فجر هم که امسال منحصر به تهران نمانده و در اقدامی خارج از قاعده برای جشنواره ها به شهرستان ها هم رسیده است. بدعتی که از دولت قبلی به یادگار مانده، اما به هر حال فرصت خوبی است که مخاطبان ساکن شهرستان هم چند اثر احتمالا امیدوارکننده مثل : «اسرافیل» ساخته آیدا پناهنده، «ماجرای نیمروز» ساخته ی محمد حسین مهدویان، «رگ خواب» ساخته حمید نعمت الله، «سارا و آیدا» ساخته مازیار میری، «بدون تاریخ بدون امضا» ساخته وحید جلیلوند، «نگار» ساخته رامبد جوان، «خفه گی» ساخته فریدون جیرانی، «فراری» رضا داود نژاد، «خوب بد جلف» ساخته پیمان قاسمخانی و حتی «قاتل اهلی» ساخته مسعود کیمیایی...را ببینند.
نمایش خانگی: «خاک آشنا» ساخته بهمن فرمان آرا پس از چند سالی که از اکرانش گذشته به شبکه نماشی خانگی رسیده، فیلم های فرمان آرا جهان داستانی خاص خودش را دارد همیشه هم طرفدارانی خاص را به دنبال خودش کشانده در «خاک آشنا»، رضا کیانیان، بابک حمیدیان، رعنا آزادی ور و رویا نونهالی نقش آفرینی می کنند.
دغدغه فیلم روشنفکر پسند است و حکایت یک نقاش منزوی است که به کنجی در روستایی پناه برده و تصمیم به بی عملی و انفعال گرفته. از طرفی خواهرزاده ی او در سن و سال جوانی شور و شر دارد و در نقطه ی مقابل قرار گرفته. تقابل این دو دیدگاه منجر به تغییراتی می شود که در داستان فرمان آرا پرداخت قابل قبولی دارد، هر چند که در پاره ای از سکانس ها شعاری به نظر می رسد.
به هر حال فیلم در زمره ی خوب های فرمان آرا نظیر: «خانه ای روی آب» یا «بوی کافورعطر یاس» نیست. مشکل عمده کار شاید ظرافت ناکافی در پرداخت شخصیت ها و عدم استفاده از عناصر بصری برای تناسب درونمایه داستان با محتوای فیلمنامه است. انگار محتوا و مضمون دائما خودش را به رخ می کشد و پرگو است.
کتاب: «هنر همچون درمان» اثری از دوباتن و آرمسترانگ با ترجمه مهرناز صباح که در نشر چشمه منتشر شده، در نگاه اول به عنوان شاید تصور کنید کتابی است مخصوص علاقه مندان به هنر، اما نکته اصلی این کتاب همین است که هنر را از زوایایی مورد بررسی قرار می دهد و سئوالاتی مطرح می کند که ذهن خوانندگان با دغدغه های متفاوت را درگیر می کند و البته فرم کتاب هم خاص است.
یعنی این که ما طی خوانش کتاب با تصاویری مواجه می شویم که مولف نسبت به آن ها تفسیر ارائه می کند و ارجاع های کسل کننده در متن نیست. هر چه هست با خوانش همین کتاب دریافت می شود. بماند که اصلا ادبیات اثر و شیوه ارائه آن همه فهم و شکیل است مصداق کتاب هایی که مفاهیم ثقیل را روان ارائه می دهند.
بریده ای از کتاب:«تمایل مان به عکس گرفتن از اعضای خانواده را در نظر بگیرید. نیاز به برداشتن دوربین از آگاهی مضطربانه مان نسبت به ضعف شناختی برمی آید که از گذر زمان داریم، آن چه نگران فراموش کردنش هستیم کاملا خاص است صرفا درباره ی شخص یا تصویری در حال فراموشی نیست. ما می خواهیم آن چه را که واقعا برای مان مهم است به یاد بسپاریم و مردمی که آن ها را هنرمندان خوبی می دانیم تا حدی کسانی هستند که به نظر می رسد به درستی تصمیم گرفته اند چه چیزی را به یاد بسپارند»
خورجین: «بروکلین» یکی از آثار مورد ستایش سال گذشته است. فیلمی با شخصیت پردازی درست و داستانی که به خوبی تعریف می شود. فیلم در مورد مهاجرت الیس از ایرلند به نیویورک است. دختری که در یک محیط کوچک و بدوی زندگی می کند و به یک کلانشهر پا می گذارد و در ابتدا دلتنگ شهر کوچکش و خاطراتش است اما به مرور راه و رسم بقا در آمریکا را پیدا می کند. فیلمنامه ای بی نقص در کنار شخصیت پردازی ظریف و با جزئیات بیننده را با فیلم همراه می کند و از آن فیلم هایی است که به راحتی فراموشش نمی کنید و محتوای آن در ذهنتان جا می گیرد، تماشای «بروکلین» واجب است!
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
وای بروکلین بروکلین بی نظیره بی نظیر
سلام
میشه لطفا راهنمایی کنید بروکلین رو از کجا ببینیم؟
و آیا سایت دانلود فیلم قانونی (از داخل ایران) وجود داره؟
پاسخ ها
سایت های دانلود که زیادن...کپی رایت هم که در ایران به شوخیه...فقط این فیلم بروکلین رو همراه با کودکان نبینید