یادداشت برای بچههای تبانی
فدراسیون فوتبال آیا نگران این جریان فاجعهبار و هولناک نیست؟ آیا در هیات فوتبال تهران که برگزارکننده بازیهای رده پایه است، کسی چنین دغدغههایی ندارد؟
ایران ورزشی آنلاین: فدراسیون فوتبال آیا نگران این جریان فاجعهبار و هولناک نیست؟ آیا در هیات فوتبال تهران که برگزارکننده بازیهای رده پایه است، کسی چنین دغدغههایی ندارد؟
انتشار فیلمی از بازی تیمهای پایه در تهران با صحنههایی که بیننده برداشتی جز تبانی از آن ندارد، از هر تبانی و فساد دیگری در فوتبال هولناکتر است. وقتی مربی هیچ درکی از اهمیت جایگاه خود در تیمهای پایه ندارد، نقش آموزشی خود را فراموش میکند و به نتیجه دل میبندد و تن به تبانی میدهد، وقتی مربی از بازیکنان خود کمکاری را طلب میکند یا آن دیگری به بازیکنانش میفهماند که حریفتان برای راه دادن به شما آماده است. در چنین فضایی دیگر از شأن مربی، از نقش آموزشی و جایگاه معلمیاش در تیمهای پایه چه باقی میماند؟
این جریان هولناک را اما رسانهها فاش میکنند، ویدئو منتشر میکنند، مینویسند و از فساد در فوتبال پایه خبر میدهند. اینجاست که باید فدراسیون فوتبال، هیات فوتبال و ناظرانش را از خواب بیدار کرد. چرا این تبانی به هیات فوتبال یا کمیته برگزاری مسابقات و کمیته انضباطی گزارش نشده و رسانهها آن را علنی میکنند؟ تیمهای پایه و مسابقاتش حوزه علاقهمندی رسانهها نیست و پوشش خبری این بازیها اغلب در حد نتایج بازیهاست. تصور کنید اگر همین تبانی اخیر در لیگ جوانان تهران فاش نمیشد، چه کسی میفهمید چه فاجعهای در حال رخ دادن است؟ ناظران این بازیها کیستند که فساد و تبانی را گزارش نمیکنند و خود را به خواب زدهاند؟
تبانی در تیمهای پایه معنای روشنی دارد، یعنی گذاشتن سنگ بنای فساد و تبانی در فوتبال، یعنی ساختن و پرورش بازیکنانی که با تبانی رشد کردهاند. بازیکنی که در نوجوانی و جوانیاش تبانی را تجربه میکند و فوتبال را عرصهای برای رقم زدن بازیهای مضحک و کثیف میبیند، فردا با چه ذهنیت و تصوری فوتبال را ادامه میدهد؟ او کدام راه را برای ادامه زندگی حرفهایاش برمیگزیند و از کدام روشها برای پیشرفت در فوتبال حرفهای استفاده میکند؟ برای او مربی چهرهای است که تبانی را آموزش میدهد و زمینه را برای پیروزی با تبانی فراهم میکند. برای او فوتبال بازی کثیفی است که ارج و حرمت و حریمش را از دست داده است.
فدراسیون فوتبال آیا نگران این جریان فاجعهبار و هولناک نیست؟ آیا در هیات فوتبال تهران که برگزارکننده بازیهای رده پایه است، کسی چنین دغدغههایی ندارد؟ باورکردنی نیست که در فدراسیون و هیات فوتبال، در میان ناظران بازیها و داوران و دیگر عوامل اجرایی، این دغدغهها از ذهنها رفته باشند. باور کردنی نیست که مربی یک تیم نوجوان یا جوان برای جایگاه اجتماعی خود، برای نقش معلمی خود و برای این عنوان بااهمیت «مربی» ارزش و اعتباری قایل نشود.
این تیمها که تن به تبانی میدهند و مربیانی اهل تبانی را روی نیمکت خود مینشانند، بازیکنان را برای چه آیندهای آماده میکنند؟ با چنین جریانی باید با نهایت خشم و با سختگیرانهترین بندها و آییننامهها برخورد کرد، باید مقابل این جریان ایستاد و باید فردای بازیکنانی را که در این تیمها پرورش مییابند و زندگی حرفهای میآموزند، نجات داد، نجات از چنگال بدآموزی، از این جریان و نظام آموزشی در تیمهای پایه که همه را به وحشت میاندازد.
پ
نظر کاربران
داداش اینها با چراغ سبز انجام میشود میخواهند امثال بنگر را اماده کنند