تردمیل چطور از ابزار شکنجه به وسیله ورزش تبدیل شد؟

وبسایت خبرآنلاین: شاید شما هم اگر مدت طولانی روی تردمیل دویده باشید بعد از تمام شدن ورزش‌تان گفته باشید:«مثل شکنجه بود»؛واقعیت این است که زیاد هم بی‌راه نگفته‌اید! ایده اولیه تردمیل از وسیله‌ای بوده که در زندان‌ ها برای شکنجه و تنبیه از آن استفاده می‌شد.

تردمیل را حالا اکثر مردم می‌شناسند و پای ثابت باشگاه‌های ورزشی است. این وسیله ورزش به نامهای دو برقی، دو درجا یا دو ثابت هم شهرت پیدا کرده و به افراد امکان دویدن را در فضای بسته و کوچک را برای ورزش می‌دهد. حالا نام تردمیل برای خیلی‌ها تداعی کننده ورزش،تحرک و سلامتی است اما در گذشته این اختراع برای زندانیان یک کابوس تلخ بود. واقعیت این است که تردمیل الهام گرفته از اختراعی قدیمی است. در سال 1818 سِر ویلیام کابیت، مهندس انگلیسی، وسیله‌ای به نام «تردویل» tread-wheel را برای شکنجۀ زندانیان انگلیسی اختراع کرد.


تردویل یا تردمیل نوعی وسیلۀ تنبیه یا بیگاری کشیدن از زندانیان بود. آن‌ها را مجبور می‌کردند با راه رفتن بر روی چرخ‌های بزرگ، غلات را آسیاب کنند و ساعتها عرق بریزند. ۴۰ نفر به‌طور هم‌زمان و به مدت ۶ ساعت باید روی تردویل‌ها راه می‌رفتند تا تردویل بچرخد و کار کند. گفته می‌شود بعد از مدتی به تدریج نام این وسیله تردمیل گذاشته شد. این اسم از دو واژه "tread" به معنای راه رفتن یا قدم برداشتن و "mill" به معنای آسیاب گرفته شده است.

زندانیانی که با این وسیله به صورت مداوم شکنجه شده‌اند سالها با بیماری‌های مختلف از جمله کمر درد، دست و پنجه نرم کرده‌اند و یا حتی در ایام کهولت سن قدرت راه رفتن خود را از دست داده‌اند. گفته می‌شود زندانیان مجبور می شدند در برخی موارد حتی تا ۶ ساعت در روز نیز روی این دستگاه ها کار کنند که مساوی با صعود به قله ای به ارتفاع ۱٫۵۰۰ تا ۴٫۰۰۰ متر است!