آقای تاج، نمی‌توان دهان‌ها را بست
رییس فدراسیون فوتبال ایران در اظهاراتی عجیب با موضع‌گیری تند نسبت به منتقدان عملکرد کادر فنی تیم‌ملی فوتبال جوانان ایران در جام جهانی با عبارت کنایه‌آمیز “دلواپس” آن‌ها را خطاب کرد.
شفقنا ورزشی: رییس فدراسیون فوتبال ایران در اظهاراتی عجیب با موضع‌گیری تند نسبت به منتقدان عملکرد کادر فنی تیم‌ملی فوتبال جوانان ایران در جام جهانی با عبارت کنایه‌آمیز "دلواپس" آن‌ها را خطاب کرد.
تیم ملی فوتبال جوانان ایران در جام جهانی فرصتی طلایی را برای تاریخ‌سازی از دست داد، فرصتی که شاید سال‌ها بگذرد تا با توجه به شرایط و امکانات موجود در فوتبال ایران میسر شود. کسب اولین پیروزی تیم‌ملی فوتبال جوانان ایران در اولین بازی دور گروهی خود مقابل کاستاریکا این امید را در دل ایجاد کرد که برای اولین بار صعود ملی پوشان جوان فوتبال ایران در دور گروهی دور از ذهن نیست.
برگشت های مرگ‌بار
کسب یک امتیاز از دو بازی پیش رو حداقل انتظاری بود که از تیم ملی فوتبال جوانان ایران در دو بازی پیش رو می‌رفت. زدن دو گل به زامبیا به عنوان قهرمان آفریقا توسط جوانان ایرانی حتی این امید را در دل زنده کرد که می‌توان به این تیم ایمان داشت، ایمانی به اندازه سرگروهی و حتی صعود به مراحل بالا و بالاتر. اما دیری نپایید که ورق برگشت و تیم ملی جوانان در کمال ناباوری با حساب چهار بر دو بازی برده را با باختی تلخ عوض کرد.
اما باز هم امید جای خود را با ناامیدی عوض نکرد، باز هم تیم ملی توانست در تقابل با پرتغال در آخرین دیدار مرحله گروهی به گل برسد و از حریف خود پیش افتد. اما کار همین جا تمام نشد، ضعف جدی تیم ملی فوتبال جوانان ایران در این رقابت‌ها بر کسی پوشیده نبود، شاگردان امیرحسین پیروانی این‌بار هم با دریافت دو گل از حریف اروپایی خود بازی را واگذار کردند تا با حذف از گروه رویای صعود را به دست فراموشی بسپارند.
سقف کوتاه آرزوها
صعود قابل تحسین ملی پوشان جوان فوتبال ایران را نباید نادیده گرفت، اینکه در سخت‌ترین شرایط و با کمترین امکانات در جمع بهترین‌های دنیا که در حوزه تیم‌های پایه سرمایه‌گذاری شگفت انگیزی انجام داده‌اند مسئله‌ای نیست که بتوان به راحتی از آن چشم‌پوشی کرد اما آیا توان فوتبال ایران در همین صعود‌ها خلاصه می‌شود؟
آیا فوتبال ایران عادت کرده است به کوتاه بودن سقف آرزوها؟ اینکه شایستگی فوتبال ایران به همین دورهمی در جمع تیم‌های جام جهانی خلاصه می‌شود یا صعود از مراحل گروهی جامهای جهانی مسئله‌ای دور از انتظار نیست؟ به هر حال تا بوده همین بوده، همواره بعد از ناکامی در صعود از مراحل گروهی جامهای جهانی مختلف اولین جمله‌ای که توسط مسئولان بر زبان آمده همین بوده است؛ اینکه حضور در جام جهانی خود افتخار است! آیا با این اندیشه امکان پیشرفت وجود دارد؟ آیا با چنین تفکری می‌توان رویای صعود در سر پروراند و به مراحل بالاتر فکر کرد؟ قطعا خیر…
موضع آتشین رییس فدراسیون فوتبال
اینکه مهدی تاج بخواهد از منتقدان گلایه کند طبیعی است، اما بستن دهان منتقدان اصلا شایسته جامعه‌ای نیست که دموکراسی را سردمدار ادبیات خود می‌داند. نمی‌توان انتظار نقد نداشت وقتی می‌توانستیم به خوبی از فرصت‌های طلایی پیش آمده استفاده کنیم. اینکه محصور شویم و خود را به زدن یک گل در جام جهانی و یا حضور در چنین رقابت‌هایی دلخوش کنیم.
رییس فدراسیون فوتبال با واکنشی تند نسبت به انتقاد برخی کارشناسان از عملکرد کادر فنی تیم ملی فوتبال جوانان به صراحت گفت: "دلیل اینکه عده‌ای دقایقی پس از بازی تیم جوانان ایران مقابل پرتغال شروع به انتقاد کردند را نمی‌دانم. نکته ناراحت کننده در این میان این است که برخی افراد همواره منتقد و همیشه در صحنه بلافاصله پس از هر به زعم خودناکامی در افکار عمومی دیده می‌شوند. واقعا از این نوع واکنش و برخی اظهارات متاسف و ناراحتم. سوالات من هم مشخص است. مگر همین کادر فنی شایسته نبود که تیم جوانان ایران را پس از ۱۶ سال در آن گروه سخت خود در رقابت‌های قهرمانی آسیا در بحرین به جام جهانی رساند؟"
وی این‌گونه ادامه داد: "دلیل اینکه عده‌ای دقایقی پس از بازی پرتغال شروع به انتقاد کرده‌اند را نمی‌فهمم. خدمت این عزیزان عرض می‌کنم که آیا راهیابی به جام جهانی پس از ۱۶ سال توفیق نیست؟ زدن اولین گل و کسب اولین برد پس از ۴۰ سال تاریخ سازی نیست؟ آیا واقعا دوستان انتظار داشتند قهرمان جام جهانی شویم؟ از دوستان دلواپس خواهش می‌کنم حتما به ما بگویند برای بازی های جام جهانی نوجوانان در هند باید چه کنیم که تاکنون انجام نداده‌ایم؟خواهش می‌کنم الان بگویند و راهکار ارائه دهند و نه اینکه به وقت مسابقات و پس از پایان بازی‌ها به صحنه بیایند."
رو به روی مهدی تاج
یک سوال و چندین و چند خواسته از رییس فدراسیون فوتبال ایران باقثی می‌ماند، اینکه شما عهده‌دار کرسی فدراسیون فوتبال هستید یا کارشناسان و منتقدان و اگر بنایی به استفاده از راه‌حل‌ها و راهکارها دارید این راهش نیست! راهش این نیست که به مبارزه
بطلبید برخی پیشکسوتان و کارشناسان را که بعضا دغدغه آن‌ها چیزی نیست جز منافع ملی. هم شما و هم این کارشناسان و منتقدان زاییده همین فوتبال هستند و بس، اینکه هیچ کس از دیگری یک سر و گردن بالاتر نیست و فاصله چندانی مابین شما و بقیه حس نمی‌شود چرا که اگر تفکری نوین به فوتبال ایران تزریق شده بود همچنان در مرحله گروهی جام جهانی درجا نمی‌زدیم و هدفمان همان رویاهایی نبود که ده ها سال قبل داشتیم.
شما باید به عنوان رییس فدراسیون فوتبال سعه صدر داشته باشبد و کمی بیشتر تامل و تحمل کنید. بروید و ببینید که چرا تیم ملی امید و جوانان ایران همواره ناکام بوده است. به صرف اینکه بعد از ۱۶ سال توانسته‌ایم به جام جهانی برویم دلیل قانع کننده‌ای برای خوشحالی‌های زایدالوصف نیست. ما در همان نقطه‌ای هستیم که سال‌ها قبل بوده‌ایم، ساختارها در فوتبال ایران کج بنا شده و بهتر است به جای اتلاف وقت افکار جدید و ایده‌های جدید به کار برد. اگر نتوانسته‌ایم در فوتبال پایه موفق باشیم باید دلیلش را به طور جد مورد بررسی قرار دهیم، شاید نیاز باشد یکبار برای همیشه فوتبال پایه از بیخ و بن اصلاح کرد.
تیم ملی فوتبال جوانان ایران در جام جهانی فرصتی طلایی را برای تاریخ‌سازی از دست داد، فرصتی که شاید سال‌ها بگذرد تا با توجه به شرایط و امکانات موجود در فوتبال ایران میسر شود. کسب اولین پیروزی تیم‌ملی فوتبال جوانان ایران در اولین بازی دور گروهی خود مقابل کاستاریکا این امید را در دل ایجاد کرد که برای اولین بار صعود ملی پوشان جوان فوتبال ایران در دور گروهی دور از ذهن نیست.
برگشت های مرگ‌بار
کسب یک امتیاز از دو بازی پیش رو حداقل انتظاری بود که از تیم ملی فوتبال جوانان ایران در دو بازی پیش رو می‌رفت. زدن دو گل به زامبیا به عنوان قهرمان آفریقا توسط جوانان ایرانی حتی این امید را در دل زنده کرد که می‌توان به این تیم ایمان داشت، ایمانی به اندازه سرگروهی و حتی صعود به مراحل بالا و بالاتر. اما دیری نپایید که ورق برگشت و تیم ملی جوانان در کمال ناباوری با حساب چهار بر دو بازی برده را با باختی تلخ عوض کرد.
اما باز هم امید جای خود را با ناامیدی عوض نکرد، باز هم تیم ملی توانست در تقابل با پرتغال در آخرین دیدار مرحله گروهی به گل برسد و از حریف خود پیش افتد. اما کار همین جا تمام نشد، ضعف جدی تیم ملی فوتبال جوانان ایران در این رقابت‌ها بر کسی پوشیده نبود، شاگردان امیرحسین پیروانی این‌بار هم با دریافت دو گل از حریف اروپایی خود بازی را واگذار کردند تا با حذف از گروه رویای صعود را به دست فراموشی بسپارند.
سقف کوتاه آرزوها
صعود قابل تحسین ملی پوشان جوان فوتبال ایران را نباید نادیده گرفت، اینکه در سخت‌ترین شرایط و با کمترین امکانات در جمع بهترین‌های دنیا که در حوزه تیم‌های پایه سرمایه‌گذاری شگفت انگیزی انجام داده‌اند مسئله‌ای نیست که بتوان به راحتی از آن چشم‌پوشی کرد اما آیا توان فوتبال ایران در همین صعود‌ها خلاصه می‌شود؟
آیا فوتبال ایران عادت کرده است به کوتاه بودن سقف آرزوها؟ اینکه شایستگی فوتبال ایران به همین دورهمی در جمع تیم‌های جام جهانی خلاصه می‌شود یا صعود از مراحل گروهی جامهای جهانی مسئله‌ای دور از انتظار نیست؟ به هر حال تا بوده همین بوده، همواره بعد از ناکامی در صعود از مراحل گروهی جامهای جهانی مختلف اولین جمله‌ای که توسط مسئولان بر زبان آمده همین بوده است؛ اینکه حضور در جام جهانی خود افتخار است! آیا با این اندیشه امکان پیشرفت وجود دارد؟ آیا با چنین تفکری می‌توان رویای صعود در سر پروراند و به مراحل بالاتر فکر کرد؟ قطعا خیر…
موضع آتشین رییس فدراسیون فوتبال
اینکه مهدی تاج بخواهد از منتقدان گلایه کند طبیعی است، اما بستن دهان منتقدان اصلا شایسته جامعه‌ای نیست که دموکراسی را سردمدار ادبیات خود می‌داند. نمی‌توان انتظار نقد نداشت وقتی می‌توانستیم به خوبی از فرصت‌های طلایی پیش آمده استفاده کنیم. اینکه محصور شویم و خود را به زدن یک گل در جام جهانی و یا حضور در چنین رقابت‌هایی دلخوش کنیم.
رییس فدراسیون فوتبال با واکنشی تند نسبت به انتقاد برخی کارشناسان از عملکرد کادر فنی تیم ملی فوتبال جوانان به صراحت گفت: "دلیل اینکه عده‌ای دقایقی پس از بازی تیم جوانان ایران مقابل پرتغال شروع به انتقاد کردند را نمی‌دانم. نکته ناراحت کننده در این میان این است که برخی افراد همواره منتقد و همیشه در صحنه بلافاصله پس از هر به زعم خودناکامی در افکار عمومی دیده می‌شوند. واقعا از این نوع واکنش و برخی اظهارات متاسف و ناراحتم. سوالات من هم مشخص است. مگر همین کادر فنی شایسته نبود که تیم جوانان ایران را پس از ۱۶ سال در آن گروه سخت خود در رقابت‌های قهرمانی آسیا در بحرین به جام جهانی رساند؟"
وی این‌گونه ادامه داد: "دلیل اینکه عده‌ای دقایقی پس از بازی پرتغال شروع به انتقاد کرده‌اند را نمی‌فهمم. خدمت این عزیزان عرض می‌کنم که آیا راهیابی به جام جهانی پس از ۱۶ سال توفیق نیست؟ زدن اولین گل و کسب اولین برد پس از ۴۰ سال تاریخ سازی نیست؟ آیا واقعا دوستان انتظار داشتند قهرمان جام جهانی شویم؟ از دوستان دلواپس خواهش می‌کنم حتما به ما بگویند برای بازی های جام جهانی نوجوانان در هند باید چه کنیم که تاکنون انجام نداده‌ایم؟خواهش می‌کنم الان بگویند و راهکار ارائه دهند و نه اینکه به وقت مسابقات و پس از پایان بازی‌ها به صحنه بیایند."
رو به روی مهدی تاج
یک سوال و چندین و چند خواسته از رییس فدراسیون فوتبال ایران باقثی می‌ماند، اینکه شما عهده‌دار کرسی فدراسیون فوتبال هستید یا کارشناسان و منتقدان و اگر بنایی به استفاده از راه‌حل‌ها و راهکارها دارید این راهش نیست! راهش این نیست که به مبارزه
بطلبید برخی پیشکسوتان و کارشناسان را که بعضا دغدغه آن‌ها چیزی نیست جز منافع ملی. هم شما و هم این کارشناسان و منتقدان زاییده همین فوتبال هستند و بس، اینکه هیچ کس از دیگری یک سر و گردن بالاتر نیست و فاصله چندانی مابین شما و بقیه حس نمی‌شود چرا که اگر تفکری نوین به فوتبال ایران تزریق شده بود همچنان در مرحله گروهی جام جهانی درجا نمی‌زدیم و هدفمان همان رویاهایی نبود که ده ها سال قبل داشتیم.
شما باید به عنوان رییس فدراسیون فوتبال سعه صدر داشته باشبد و کمی بیشتر تامل و تحمل کنید. بروید و ببینید که چرا تیم ملی امید و جوانان ایران همواره ناکام بوده است. به صرف اینکه بعد از ۱۶ سال توانسته‌ایم به جام جهانی برویم دلیل قانع کننده‌ای برای خوشحالی‌های زایدالوصف نیست. ما در همان نقطه‌ای هستیم که سال‌ها قبل بوده‌ایم، ساختارها در فوتبال ایران کج بنا شده و بهتر است به جای اتلاف وقت افکار جدید و ایده‌های جدید به کار برد. اگر نتوانسته‌ایم در فوتبال پایه موفق باشیم باید دلیلش را به طور جد مورد بررسی قرار دهیم، شاید نیاز باشد یکبار برای همیشه فوتبال پایه از بیخ و بن اصلاح کرد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
واقعا که. تا وقتی طرز فکر مدیرای فوتبالی ما اینه و تا وقتی که سقف ارزوهامون اخر شدن در گروه چهار تیمی جام جهانیه باید به همچین طرز فکرایی افرین گفت و تشویقشون کرد