کنترل کامل «تب کنگو» در هرمزگان

خبرگزاری ایرنا: معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان گفت: بیماری تب کریمه کنگو به طور کامل در استان کنترل شده و نگرانی در این خصوص وجود ندارد.

دکتر غلامعلی جاودان در نشست کارگروه سلامت و امنیت غذایی هرمزگان اظهار داشت: بازرسان و ناظران دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان و دامپزشکی استان اقدامات لازم را انجام داده و بیماری به طور کامل کنترل شده است.

وی با بیان اینکه بیماری تب کریمه کنگو ، یک بیماری بومی در استان است، خاطرنشان کرد: از ابتدای امسال پنج نفر مشکوک به این بیماری بودند که یک نفر جان خود را از دست داد.
وی خاطرنشان کرد: سال گذشته نیز سه نفر به این بیماری مبتلا شدند که با مراجعه زودهنگام و دریافت درمان های لازم، تحت مداوا قرار گرفتند.

جاودان بیان داشت: دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان و سازمان دامپزشکی استان نظارت کامل بر مراکز عرضه گوشت دام و بیمار یابی و درمان این بیماری دارند.

این مقام مسئول تصریح کرد: خریداری گوشت ممهور به مهر دامپزشکی هیچ مشکلی برای مصرف ندارد.

مدیر کل دامپزشکی هرمزگان نیز در این نشست بیان داشت: هم اکنون کشتارگاه های بندرعباس و کانون هایی که به عنوان مناطق خطر شناسایی شده اند؛ با بررسی و نظارت دقیق مورد سمپاشی قرار گرفته اند.

دکتر محمد جانباز اظهار کرد: امسال تنها یک مورد از مرگ در خصوص ابتلا ناشی از بیماری مشترک بین انسان و دام در هرمزگان گزارش شده ، که متاسفانه این قصاب در خارج از محیط کشتارگاه اقدام به خرید، فروش و ذبح دام نموده و در همین حین به این بیماری مبتلا می گردد.

وی تصریح کرد: از مردم تقاضا می شود گوشت مصرفی خود را از قصابی ها و مراکز مجاز تهیه نمایند و جای هیچ گونه نگرانی در این خصوص وجود ندارد.

این مقام مسئول خاطرنشان کرد: گوشت پس از کشتار در کشتارگاه ها به مدت ۲۴ ساعت در دمای صفر تا ۴ درجه در یخچال نگهداری خواهد شد و سپس به بازار عرضه می گردد.

تب خونریزی دهنده کریمه کنگو (CCHF) یک بیماری ویروسی خونریزی دهنده تبدار حاد است که توسط کنه در بین حیوانات و دام ها گسترش می یابد.

این بیماری از آسیا ، آفریقا و اروپا گزارش شده و در کشورهای همسایه شامل عراق، ترکیه، افغانستان و پاکستان شایع می باشد.

شیوع این بیماری در فصل گرم سال همزمان با فصل فعالیت ناقل و مخزن بیماری ( کنه ها) بیشتر مشاهده می گردد.

مهمترین راه آلودگی کنه، خونخواری کنه نابالغ از مهره داران کوچک می باشد.

یک بار آلودگی موجب می شود کنه در تمام طول مراحل تکامل آلوده باقی بماند و کنه بالغ ممکن است عفونت را به مهره داران بزرگ مثل دامها منتقل کند.

بیماری در حیوانات اهلی هیچگونه علائم مشخصی ندارد و خطر انتقال بیماری در انسان در طی ذبح حیوان آلوده و یا یک دوره کوتاه پس از ذبح حیوان آلوده وجود دارد ( به دنبال تماس با پوست یا لاشه حیوان). همچنین تماس با خون و بافت بیماران بخصوص در مرحله خونریزی یا انجام هرگونه اعمالی که منجر به تماس انسان با خون، بزاق، ادرار، مدفوع و استفراغ آنها گردد باعث انتقال بیماری می شود.

بیمار در طی مدتی که در بیمارستان بستری است بشدت برای دیگران آلوده کننده است.

افرادی که بیشتر در معرض خطر می باشند عبارتند از: دامداران و کشاورزان، کارگران کشتارگاهها، دامپزشکان و کارکنان بهداشتی و درمانی بیمارستان ها.

شروع علائم ناگهانی این بیماری حدود یک تا هفت روز طول می کشد .

متوسط سه روز ( بیمار دچار سردرد شدید ، تب، لرز، درد عضلانی ) بخصوص در پشت و پاها(، گیجی، درد و سفتی گردن، درد چشم، ترس از نور )حساسیت به نور می گردد.

ممکن است حالت تهوع، استفراغ بدون ارتباط با غذاخوردن و گلودرد و احتقان ملتحمه در اوایل بیماری وجود داشته باشد که گاهی با اسهال و درد شکم و کاهش اشتها همراه می شود.

تب معمولا بین سه تا۱۶ روز طول می کشد و تورم و قرمزی صورت، گردن و قفسه سینه، پرخونی خفیف حلق و ضایعات نقطه ای در کام نرم و سخت شایع هستند.

در این بیماری تغییرات قلبی عروقی شامل کاهش ضربان قلب و کاهش فشارخون مشاهده می شود.

کاهش گلبولهای سفید (لکوپنی) ، کاهش پلاکتها (ترمبوسیتوپنی) و برخی اوقات کاهش بسیار شدید پلاکتها نیز در این بیماری مشاهده می گردد.

مرحله خونریزی دهنده این بیماری مرحله کوتاهی است که به سرعت ایجاد می شود و معمولا در روز سه تا پنج بیماری شروع می شود و یک تا 10روز ( به طور متوسط چهار روز) طول می کشد.

راههای پیشگیری از این بیماری که از سوی کارشناسان بهداشتی توصیه می شود شامل موارد زیر است: ۱)مراقبت از دام و هماهنگی با دامپزشکی جهت سمپاشی محل نگهداری دام جهت از بین بردن کنه و معاینه دامها ی الوده. ۲)خرید گوشت از مراکز فروش مجاز و ممهور به مهر دامپزشکی . ۳) نگهداری گوشت تازه در یخچال به مدت ۲۴ ساعت و جگر و دل و قلوه به مدت ۴۸ ساعت قبل از پاک کردن و تکه کردن گوشت تازه توسط خانمهای خانه دار . ۴)استفاده از دستکش هنگام پاک کردن گوشت . ۵)استفاده از وسایل محافظت شخصی توسط پزشکان و کادر پزشکی هنگام مواجه شدن با بیمار مشکوک . ۶) استفاده از وسایل محافظت شخصی هنگام معاینه ، ذبح و سلاخی دام .

لازم به یادآوری است این بیماری از سال 78 در ایران شناسایی شد.