طنز؛ استخراج اعتماد‌به‌نفس از پارس شمالی!

فریور خراباتی در روزنامه ایران نوشت:

تجربه مدیریتی در کشور ما به این صورت به دست می‌آید که شما به جست‌و‌جوگر غرب‌زده گوگل رفته و در آنجا عبارت «چطوری+شهرداری+ر+اداره+کنم؟» جست‌و‌جو می‌کنید.در نهایت به این پیش‌فرض‌ها در گوگل می‌رسید و متوجه می‌شوید که هموطنان دیگری در گذشته چیزهای دیگری شبیه به این عبارت را مانند«چطوری شوهرم را از خانواده‌اش دور کنم؟»، «چطوری شهر بدون تو رو تحمل کنم مرتضی جان؟»، «چطوری شهرداری را به دیگران نشان بدهیم؟» برخورد می‌کنید، در نتیجه مانند داداش فرمان در فیلم قیصر دست‌خالی مدیریت یک شهر را برعهده می‌گیرید و در عرض دوازده سال کارنامه‌ای از خود به جای می‌گذارید که شهر که قاعدتا نباید سخن بگوید اما به زبان می‌آید و می‌گوید: «داداش بی خیال ما شو! قول میدم دیگه از این کارها نکنم!».حال شهردار تهران اعلام کرده: «آماده انتقال تجربیاتم به مدیریت شهری بعدی هستم».ما در مورد نفت و گاز و کارشناس در کشورمان خیال‌مان راحت است که منابع زیادی داریم که از آن چنین موادی را استخراج کنیم اما در مورد«اعتماد به نفس» واقعاً نمی‌دانم شاید یک پارس شمالی داریم که از آنجا به جای نفت و گاز، اعتماد به نفس خارج می‌کنیم.

درحالی که کارشناسان بر این باورند که مدیریت بعدی باید با استفاده از گزینه «شیفت - دیلیت!» با تجربیات شهرداری قبلی تهران برخورد کند.همچنین این بزرگوار در ادامه سخنرانی جذاب خود اعلام کرده: «اموال و املاک شهرداری مشخص است» اما این جمله مانند فیلم‌های اصغر فرهادی به نظر می‌رسد با پایان باز همراه شده، چون یک جمله یا یک عبارت ظاهراً کم دارد، مثلاً بهتر بود اینگونه بیان می‌شد که: «اموال و املاک شهرداری مشخص است که متأسفانه تهران وسط آن قرار گرفته است!». شهرداری تهران خیلی ساده‌زیست در این دوازده سال اداره شده و دوستان چیز خاصی نداشته‌اند که بخواهند آن را منتشر کنند، نهایتاً یک پاترول مدل ۷۱ دارند، یک چند تا خانه اجاره‌ای که سه ماه اجاره آنها عقب افتاده و این بنز و مازراتی و خانه‌های سر به فلک کشیده را هم که می‌بینید، تمام‌شان برای بنده است!