چرا روحانی در خاکریز اول درگیری رسانه ای است؟

علیرضا مبارکی فرد در نامه نیوز نوشت: شاید به باور رساندن این که حتی همراهان دکتر روحانی او را تنها گذاشتند، به جز اشاره در صحبت های خود رئیس جمهوری امکان پذیر نبود.

شاید هنوز هم پذیرفتن این که از ۴ سفر روحانی به سازمان ملل تصاویر حرفه ای مناسبی باقی نیست، یا این که در فرایند مذاکره های هسته ای هیچ استراتژی رسانه ای طراحی نشده بود، قابل باور نباشد.

شاید هنوز هم باورش سخت باشد که روش سخنگوی دولت در نوع ارایه پیام نه تنها رسانه ای نیست بلکه به لحاظ شکل و قالب و ساختار الگویی سازمانی و نزدیک به روش های دهه ۸۰ میلادی دارد!

شاید هنوز هم کسی باور نکند که روابط عمومی وزارت خانه ها توان ایجاد موج خبری لازم برای فعالیت ها و دستاوردهای خود را ندارند و به سبک روش بتونی تیم رسانه ای دولت فقط منتظر برخورد و ایجاد توان برای تحمل بحران هستند!

اما واقعیت دارد، کسانی که منطق و اخلاق می گفت که باید از موج سواری بدور باشند و به مبنای حضورشان در یک سلیقه سیاسی احترام می گذاشتند، نمادی از خوشه های بی اختیار بودند به سمت بادهای گاه و بیگاه.

حالا روحانی به عنوان رئیس جمهوری که برخی از تاثیرگذار ترین افراد طبقه اول و دوم دولتش عافیت طلبی را دنبال کردند، یک پیام مهم را دریافته که جز مردم حامیان محکمی ندارد.

دریافت این پیام از روحانی که پیامش با ضریب نفوذ گسترده به عمق جامعه رسیده و می رسد و طبقه متوسط قدرتمند و باسواد ایران را به دنبال خود دارد، چند نکته بزرگ را در خود جای داده است:

۱. بسته بودن فضای ارتباطی رئیس جمهوری با مردم که متاسفانه برآمده از روش های قدیمی و میخکوب شده چاپ سنگی بخش رسانه ای اصولگرای همراه ایشان در ۴ سال گذشته بود، زمانی خودش را به رخ کشید که نفس های انتخابات تند و بازاریابی برای جذب رای مردمی عجیب و غریب شده بود.

۲. تزریق ناگهانی ایده های فراوان رسانه ای در آستانه انتخابات موجب فشار افزونی بر رئیس جمهوری شد و البته اگر انرژی حضور مردم و دریای محبت آنها نبود، چه بسا سلامتی روحانی به خطر می افتاد. در حالی که تزریق کنندگان این ایده ها، ۴ سال را برای اجرای روش های مختلف از دست داده بودند و به خاطر عدم تسلط بر روند تصمیم گیری در صداوسیما و ناتوانی در ایجاد کانال های اطلاع رسانی نوین عملا اعتماد به نفس روحانی را دچار ضعف کرده بودند.

۳. دیداری نبودن ارتباط روحانی در ۴ سال نخست موجب شد که شایعه و اتهام ها خیلی راحت در میان جامعه توسعه پیدا کند، این عدم ارتباط دیداری به تفکر و تجربه بخشی از تیم رسانه ای بر می گردد که هیچ روشی در ساختار ارتباطات رسانه ای خود نداشته و حتی در آستانه انتخابات گاهی دست به خودزنی های بامزه زدند.

۴. کم کاری و بی انگیزگی تیم رسانه ای روحانی در شرایطی که ایشان مشاور رسانه ای ندارد و ساختار نهاد مسیر مناسبی برای رسیدن پیام های مردمی به رئیس جمهوری ایجاد نکرده بود، از روحانی بی دفاع ترین رئیس جمهوری تاریخ سیاسی ایران را ساخت. کسی که در مقایسه با تیم رسانه ای احمدی نژاد و خاتمی تنهای تنها بود و خود عملا در خاکریز نخست درگیری ها رسانه ای قرار داشت.

۵. عدم بهره گیری از ایده های نوین رسانه ای و قطع بودن رابطه با مردم موجب ایجاد رخوتی شد که حتی رقیب را به احتمال پیروزی امیدوار کرد، اما وقتی خود روحانی در ارتباط دیداری با مردم وارد شده و صدای آنها را شنید، جریان انتخابات به صورت دیگری رقم خورد. بی شک این جریان سعی و خطا، هوشمندی خود روحانی بود و نباید کسی به عنوان وامدار این اتفاق منتظر مدال باشد.

۶. فرایند نرسیدن دردها و مشکلات مردم در جریان حادثه دردناک معدن یورت برای روحانی زمانی خودنمایی کرد که سنگ های بغض و کینه به شیشه ماشینش می خورد.

بر این اساس باید آشکار گفت، در جریان انتخابات سال ۹۲ و ۹۶ نخست شخصیت روحانی در بیان و استدلال و بعد سرمایه انسانی حامی او نتیجه انتخابات را تغییر دادند و این دو اصل به خاطر ارتباط دیداری او با مردم خارج از قواعد بتونی تیم رسانه ای همراهش و هژمونی تصویری رسانه های رقیبش بود.

اما حالا که انتخابات تمام شده و روحانی رئیس جمهوری ۸۰ میلیون ایرانی است، چطور باید ارتباط دیداری او با مردم حفظ شده و فرایند دریافت پیام های مردمی در شرایطی که تیم رسانه ای ضعیف است، برقرار و پایدار بماند؟

آ. روحانی باید براساس روشی متداول و جهانی به صورت دنباله دار بی توجه به منبع پخش کننده آن هر هفته بین ۱۰ تا ۱۵ دقیقه به صورت مستقیم و بی واسطه به صورت تلویزیونی با مردم ایران سخن بگوید، این ارتباط دیداری باید برگرفته از دریافت مشکلات مردم، دستور پیگیری ها و دستاوردهای دولت بوده و فرمت های گوناگون و حجم های مختلف ویژه شبکه های اجتماعی و حرفه ای به صورت آزاد در اختیار همگان قرار گیرد.

ب. باید روحانی از مردم بخواهد نیازها، کمبودها، بی توجهی ها، ناکارآمدی ها، ضعف ها، عدم رسیدگی ها و مشکلات خود را به فراخور زندگی در هر منطقه ای از ایران برای او روی شبکه های اجتماعی ارسال کنند. در این شرایط از میان رسانه ها و افراد کسی وامدار و نماینده خودخوانده مردم نشده و امکان بهره برداری سیاسی از سیل نیازهای مردم وجود نداشته بلکه باید ساحلی عظیم را فراهم کرد که به حل و فصل آن پرداخت. این موج عظیم انسانی آزمونی خطرناک برای کسانی است که منافع سیاسی خود را بر موج سواری از مشکلات مردم بنا کرده اند و دست کم چهره آنها برای مردم روشن می شود.

پ. از طرف دیگر این سونامی عظیم به روحانی نشان می دهد که متصدیان بخش های دولتی، بدنه دولت، کابینه و تصمیم گیرندگان چقدر آمارهای درست می دهند، چقدر کارها را درست انجام داده اند و چقدر نقاط ضعف و کاستی وجود دارد و از همه مهمتر چه کسانی چوب لای چرخ زندگی مردم گذاشته، بر اقتصاد کشور تاثیر منفی دارند و جلوی جریان آزاد اطلاع رسانی را می گیرند! در واقع این روند یک چرخه کنترل کیفیت برنامه ها و بازرسی ۸۰ میلیونی برای شخص رئیس جمهوری از فضای موجود کشور خواهد شد.

ت. تمامی دستگاه های دولتی موظف شوند که از روند اعتراض های مردمی فرار نکرده و قوانین من درآوردی مثل ممنوعیت ضبط تصویر از بخش های خدماتی جامعه اعم از بیمارستان، پارک، ترمینال اتوبوسرانی، فرودگاه و دیگر مکان های عمومی دیگر را حذف و روند پنهان گذاشتن کاستی ها را پایان داده و مسئولان مناطق مختلف موظف به حل مشکلات منتشر شده مردم پیش از ورود دولت شوند.

د. خود رئیس جمهوری در ساختاری مستقل از صداوسیما، سایت های خبری و هر روزنامه موافق یا مخالف، در برنامه تلویزیونی به بررسی مشکلات و پیام های ارسالی مردم پرداخته و نتیجه بررسی ها را به آنها اعلام کند. این رویه موجب بازگشت پیام متناسب از نیاز به مردم شده و باعث حفظ انگیزه و سرمایه های انسانی برای گفتمان رئیس جمهوری که در انتخابات برای آن رای آورده خواهد شد.

س. خروجی های متناسب از دیدارهای داخلی و بین المللی رئیس جمهوری و وزرای مهم مانند خارجه، کشور، نفت، بهداشت، کار و تعاون و کشاورزی با جنس ارایه در شبکه های اجتماعی منتشر شده و مردم از روند و دستاورد پروژه ها، سفرها، مذاکره ها، پیگیری ها و ملاقات های مختلف باخبر شوند.

در این فرایند دو سویه دیداری بین مردم و رئیس جمهوری گسترده ترین شبکه کنترل کیفیت و ارزیابی دستاوردها و حل مشکلات پدید آمده و بدون ریالی هزینه اضافی، مدیران دولتی و غیر دولتی از کوچک ترین واحدهای روستایی تا بالاترین رده های مدیریتی در کابینه خود را ملزم به انجام وظایف و پاسخگویی در برابر مردم می دانند و رئیس جمهوری در کمترین زمان ممکن از مشکلات مختلف با خبر خواهد شد.

همچنین در این شبکه گسترده اطلاع رسانی شایعه سازی، اتهام زنی و بی تقوایی کار ساده ای نبوده و هزینه های اجتماعی و اعتباری زیادی خواهد داشت و از طرفی موجب همگرایی گسترده ایرانیان خارج از کشور شده و بازوی مهمی برای حل مشکلات آنها خواهد شد.