شوخی‌های جالب شبکه‌های اجتماعی (۴۴۵)

خوب بود.

بهترین قسمت مجله واقعا ممنونم بابت این بخش جذاب

عالی بود خیلی خندیدم

من همیشه ارزوی یه جامدادی داشتم وقتی بغل دستی هام جامدادیشونو باز میکردن همیشه با حسرت نگاه میکردم ولی متاسفانه پدرمون با شش تا بچه نمیتونس همچین چیز لاکچری برامون بخره و ما هم هیچ وقت نمیگفتیم میخایم.خاطرات یک دهه شصتی

عالی بود

من ازین جامدادیا داشتم همین رنگ صورتی تمام وسایل توشم نو بود حتی یادمه یه دونه ازین عکس شبرنگا هم برای دوچرخم خریده بودم بزنم اون روز تو جامدادیم بود ولی همون روزای اول که بردم مدرسه حواسم نبود تو کشوی نیمکت جاگذاشتم سریعم متوجه شدم برگشتم که ورش دارم اما نبود تو دفتر امانات مدرسم نبود :( تویی که ورش داشتی اگه این پیامو میخونی خواستم از همین تریبون بهت بگم بچه ای که ازون سن دست کج باشه وای به حال آیندش.یه دهه شصتی :*

مگه محرم نیست؟چرا جوک میذارین؟ ما رو هم مجبور میکنین بخونیم

وااای چهل خیلی قشنگ بود...خخخ

هرچی به این حامد همایون تیکه میندازی سبک نمیشی گویا....

اره لیلا خانوم منم مثل شما لعنا به اون ایام

پدر من وضع مالیش بد نبود. ولی هیچوقت ازون جامدادیا برام نخریدن!نمیدونم!شایدم خریدن من یادم نمیاد!اما ناخودآگاه یاد زمونایی افتادم که همکلاسیام جامدادیاشونو پر از مداد پاککن میکردن میاوردن مدرسه.اما من جز یه مداد نصفه و یه پاککن که همشم گم میشد هیچی نداشتم!!بابایی خیلی دوستدارم؛ اما کاش حواست بیشتر بهمون بود... دهه شصتی نیستم هفتادویکم!...دلم گرفت...یبارم از اون خط کش هایی که کلی شابلون اشکال هندسی داشت باپول خودم خریده بودم...چندروز قایمش کردم توکیفم..یه روز مامانم فهمید..منم الکی گفتم مال دوستمه اشتباهی آوردمش!باورنکردن...چقدم کتکم زدن که دزدیدیش!! آخرشم بابام شکستش... رنگشم زرد بود...یه بوی خاصی داشت...چقدر تنها و عقده ای بزرگ شدم...نمیدونم چطوره که الان اینقدر خوش نیت و صبورم...عقده ای بازی هم درنمیارم خداییش.فقط به نوستالژیام نیشخند میزنم....دلم خیلی گرفت...

با شماره پنج ت خیلی موافقم مخصوصا اینا که مثل احمقا میگن به مشکلات ت لبخند بزن

بعضی هاش فوق العدل بود مثل 23 و 8 . عالی

عالی بود