قنبری: سقف دستمزد ما برای هرفصل ۴۵ میلیون است

آسمان آبی: اگر نگوییم بهترین، بی‌تردید زهرا قنبری یکی از تاپ‌ترین فوتبالیست‌های بانوی چند سال اخیر تیم‌ملی بوده است. کسی که موفق شد دو‌سال گذشته به اولین لژیونر تاریخ فوتبال بانوان ایران هم مبدل شود و چندماه قبل گل فوق‌العاده‌‌اش به ویتنام، از نظر بینندگان برنامه تلویزیونی نود، بهترین گل ماه فوتبال ایران شد. قنبری در گفت‌وگو با «آسمان آبی» درباره اختلاف فاحش درآمد بازیکنان خانم و آقا و همچنین کمبود امکانات در این رشته صحبت کرد. در ادامه با درد دل‌های ستاره فوتبال بانوان ایران همراه باشید.

‌خانم قنبری ابتدا کمی از خودتان برایمان بگویید و این‌که الان چه می‌کنید؟

من در حال حاضر عضو تیم شهرداری بم هستم. ما تاکنون چهار قهرمانی، دونایب قهرمانی و یک سومی در لیگ داشته‌ایم و هم‌اکنون هم صدرنشین مسابقات هستیم.

‌بی‌هیچ مقدمه‌ای به سراغ بحث اصلی برویم. خانم قنبری از وضعیت مالی و دریافتی خانم‌های فوتبالیست بگویید...

شاید باورتان نشود و این حرف هم تکراری به‌نظر برسد، اما اینقدر دریافتی ما کم است که دقیق آن را نگوییم بهتر است. ما در بهترین شرایط یک یا دودرصد فوتبالیست‌های آقا دریافتی داریم. البته که سال به سال شرایط ما بهتر می‌شود و توجه‌ها به سمت ما می‌آید، اما هنوز هم فاصله بسیار زیادی با استانداردها داریم.

‌با این‌که خودتان اشاره کردید عدد خاصی را بر زبان نمی‌آورید اما از شما می‌خواهم که بگویید دقیقا سقف و کف دریافتی فوتبالیست‌های خانم ما چقدر است؟

بالاترین مبلغی که فوتبالیست‌های بانوان دریافت می‌کنند مختص چند بازیکن ملی پوش ازجمله خودم است که هرفصل بین 40 تا 45میلیون می‌گیریم و در آن سو کف دریافتی هم به حدود 5میلیون تومان می‌رسد که البته سطح بازیکنان هم در این بین تاثیرگذار است. متاسفانه از نبود اسپانسر رنج می‌بریم. بچه‌ها همه بدون چشمداشت کار می‌کنند و کاری به مسائل مالی ندارند، اما واقعا شرایط سخت است. شما وقتی در سطح حرفه‌ای ورزش می‌کنی باید تمام زمان و تمرکزت را روی ورزشت بگذاری و دیگر وقتی برای کارهای دیگر باقی نمی‌ماند. اینقدر تبعیض بین ورزشکاران خانم و آقا عادلانه نیست. ما حتی از لحاظ امکانات هم فاصله زیادی با آقایان داریم. باور کنید شاید بیشتر از این پولی که می‌گیریم هزینه می‌کنیم تا در 6 ماه تعطیلی لیگ بدن‌هایمان را آماده نگه داریم.

‌شما دوسال قبل در لیگ عراق و تیم گاز کرکوک حاضر بودید. شرایط مالی آن‌جا چطور بود؟

زمانی که من به آن‌جا رفتم اولین‌سال برپایی لیگ عراق به‌حساب می‌آمد و من مبلغی مثل الان از آن‌ها گرفتم اما تفاوت بزرگی که وجود داشت شوق و علاقه فراوان عراقی‌ها بود. آن‌ها تمام تلاش خود را می‌کردند تا بهترین امکانات را در اختیار بانوان‌شان قرار دهند. امسال هم از عراق پیشنهاد داشتم اما به‌خاطر تداخل با لیگ خودمان ترجیح دادم این‌جا باشم. به‌هرحال سطح فنی مسابقات در کشور ما بالاتر است و از طرفی خطر داعش در یکی‌دو سال اخیر روند رو به رشد فوتبال عراق را با مکث همراه کرد.

‌خانم قنبری تحقیقات ما در فوتبال اروپا هم نشان می‌دهد که این اختلاف دستمزد فاحش در بالاترین سطوح هم وجود دارد و به استثنای یکی‌دو کشور مثل نروژ، در بقیه کشورها هم فاصله فراوان است. به طور مثال مارتای برزیلی که بهترین بازیکن فوتبال بانوان محسوب می‌شود در سال ۵۰۰ هزار دلار دریافت می‌کند.

کاملا با صحبت شما موافقم اما یک نکته مهم در این میان آن است که آن‌ها امکانات فوق‌العاده‌ای را در اختیار دارند. فراموش نکنید وقتی شما امکانات و بستر لازم را پیش روی خود می‌بینید راندمان کاری‌تان بالا می‌رود و دیگر دغدغه هزینه‌های شخصی برای تمرین و بدنسازی را ندارید. وقتی با تیم‌ملی سوئد بازی کردیم بازیکنان آن‌ها هم بابت دریافتی کم‌شان ناراحت بودند، اما امکانات‌شان کارکردن زمین و سالن‌های بدنسازی و مربی‌های ویژه مانند آقایان بود. همان‌طور که گفتید در نروژ بین خانم‌ها و آقایان دیگر تفاوتی وجود ندارد. در آمریکا هم چنین کاری در شرف انجام است. همین آقای کارلوس کی‌روش را نگاه کنید. ایشان برای آمادگی تیم‌ملی جهت حضور در رقابت‌های جام‌جهانی به دنبال بازی‌های تدارکاتی است. تیم‌ملی بانوان ایران با این‌که هنوز عنوان خاصی را در مسابقات بین‌المللی کسب نکرده، اما کاملا تیم شناخته شده‌ای در آسیا به حساب می‌آید. مطمئن باشید اگر مورد توجه باشیم کارهای بزرگی را انجام می‌دهیم.

‌یکی از دلایلی که اسپانسرها علاقه‌ای برای حضور در عرصه ورزش بانوان و خاصه فوتبال ندارند استقبال ضعیف مردم است. خود شما در این باره چه نظری دارید؟ چرا خود بانوان از بازی‌های شما استقبال نمی‌کنند؟

ما به کمک بانوان احتیاج داریم. خارج از بحث اسپانسر و جذب آن که کاملا درست می‌گویید؛ فوتبال با تماشاگر هیجانش چند‌برابر می‌شود و خود ما هم کیفیت کاری‌مان دو چندان خواهد شد. در فوتبال بانوان نه پول هست، نه امکانات و نه هوادار. متاسفانه پوشش رسانه‌ای مسابقات ما هم وضع خوبی ندارد. در بعضی از شهرها آقایان هم اجازه ورود دارند و در بقیه شهرها این امکان فراهم نیست. مثلا در سیرجان حدود 20 آقا بازی ما را از نزدیک تماشا کردند. بااین‌حال در بهترین شرایط بازی‌های ما حدود 50 تماشاگر دارد و در خیلی از بازی‌ها هم اصلا هیچ کسی در ورزشگاه حاضر نیست که این قضیه در عملکرد ما هم تاثیرگذار است.

حرف پایانی...

هنوز هم در خیابان و در برخوردهایی که با مردم داریم آن‌ها از فوتبال بازی کردن خانم‌ها تعجب می‌کنند و می‌گویند مگر خانم‌ها هم فوتبال بازی می‌کنند! امیدوارم این وضع تغییر کند و به فوتبال بانوان هم توجه بیشتری شود.