طنز؛ ایموجی و تئاتر! پیوندتان مبارک!

پوریا عالمی در ستون طنز روزنامه شرق نوشت: از آنجا که ما ایرانیان علاقه‌مند به هنرهای تلفیقی هستیم و همه ‌چیزها را می‌ریزیم توی هم؛ مثلا موسیقی پاپ را می‌ریزیم توی سنتی و بهش می‌گوییم موسیقی پاپ‌کورن! قورمه‌سبزی را می‌ریزیم روی پیتزا و بهش می‌گوییم پیتزای قورمه‌سبزی! در آخرین دستاورد تلفیقی، تئاتر و ایموجی هم با هم تلفیق شدند.

پوستر جشنواره تئاتر امسال ثابت کرد در فرهنگ و هنر ما ماست‌ها ریخته توی قیمه‌ها و کاریش هم نمی‌شود کرد. البته این طرح بسیار هوشمندانه است! چون تئاتر ما به سمتی رفته که مخاطب بعد از یک‌ربع موبایلش را روشن می‌کند و چک می‌کند چندتا ایموجی برایش آمده، طبیعی است که یک ایموجی نماد تئاتر سال ۹۶ باشد!

ده‌البته این طرح هوشمندانه احتمالا به فضای نقد تئاتر هم برمی‌گردد، چون الان منتقدان تئاتر تقریبا همین‌طوری نقد می‌کنند؛ مثلا مجری ازشان می‌پرسد فلان تئاتر چطور بود؟ منتقدان زل می‌زنند به دوربین، پلک چپ را می‌بندند، زبانشان را می‌آورند بیرون و می‌گویند: اااااای... بدک نبود... یا اااااااای... خیلی نایس بود. و صدالبته که این طرح هوشمندانه نشان می‌دهد مخاطبان تئاتر از آدم‌هایی که ریش و موی بلندی داشتند و فرت‌وفرت سیگار و پیپ می‌کشیدند و با خودشان قهر بودند و جهان را خیلی تلخ می‌دیدند و کلا شبیه رابینسون کروزوئه بودند، تبدیل شده‌اند به عزیزانی که به سر و وضعشان خیلی می‌رسند و شاخ اینستاگرام هستند و مدام سلفی می‌گیرند و موقع سلفی، زبانشان را درمی‌آورند و درکل برخلاف رابینسون کروزوئه یک حالت سیندرلایی دارند!

خلاصه که به نظر ما این عمیق‌ترین و دقیق‌ترین پوستر تئاتری بوده که در تمام جهان طراحی شده. عین همین را می‌شود برای جشنواره موسیقی و جشنواره فیلم و جشنواره شاخ‌های اینستاگرام و جشنواره طراحان مانتوی اینستاگرامی و جشنواره عکاسان غذاهای قشنگ اینستاگرامی و... استفاده کرد.