بدرود، آرسنالِ ونگر!

ورزش سه: آرسنال با آرسن ونگر دست کم تا پایان فصل زنده خواهد بود، اما این تیم زندگی نخواهد کرد. دیگر تمام شد. همه می‌توانند این را ببینند.

هنریک مخیتاریان و پیر امریک اوبامیانگ در ژانویه آمدند؛ اما آنها نقش احیای قلبی را برای این تیم داشتند. هیچ برنامه‌ای برای استفاده از آنها وجود نداشت. آرسنال با ونگر تنها به کمک دستگاه‌ زنده است. لطفا، کسی در تابستان بیاید و کابل دستگاه را از برق بکشد و اجازه دهد که این تیم بمیرد. بعد از آن است که باشگاه دوباره برمی‌خیزد.

افرادی مانند رائول سانیهی، سون میسلینتات و هاس فهمی برای این به باشگاه آمدند تا کمک کنند گذار از دوران ونگر به دوران پساونگر آسان طی شود. این سه نفر مسوول استعدادیابی و خرید بازیکن هستند؛ اما دیگر خیلی دیر شده است. مساله دیگر گذار نیست، بلکه بحث تولد دوباره است. آنها باید آرسنال را ققنوس‌وار از خاکستر زنده کنند.

نکته بسیار عجیب این است که ونگر آرسنال مدرن را ساخت؛ اما همه تقصیرها هم گردن او است. ونگر بود که قهرمانی به همراه آورد، ورزشگاه ساخت، آنری را پرورش داد، آن تیم شکست‌ناپذیر را ساخت و تاریخ را از نو نوشت؛ اما ونگر بود که باعث شد آرسنال چنین افتی داشته باشد. او از نظر قهرمانی همیشه بعد از سر الکس فرگوسن بود؛ اما در زمینه به خاک سیاه نشاندن باشگاه، بی‌تردید ونگر قابل قیاس با فرگوسن نیست.

منچستریونایتد پنج سال است که فرگوسن را ندارد و دیگر نتوانسته به اوج برگردد. بخشی از این مشکل به دلیل این است که فرگوسن تیم را آماده دوران پس از حضورش نکرد. البته تقصیر اصلی به گردن خانواده گلیزر است که برای مدتی طولانی خواستند فرگوسن با تنفس دهان به دهان، باشگاه را زنده نگه دارد. وقتی که او رفت، باشگاه جان سپرد؛ اما آرسنالی‌ها دوران گذار را با فاجعه سپری کردند.

شکست سه بر صفر خانگی آرسنال مقابل منچسترسیتی شاید نشانه پایان دوران آرسنال نباشد؛ اما نشانه بسیار مهمی است. درست است، هوا سرد است، جاده‌ها شرایط خوبی ندارند؛ اما با این حال تعداد صندلی‌های خالی ورزشگاه بسیار زیاد بود. وقتی این ورزشگاه را می‌ساختند به این فکر نمی‌کردند که روزی نیمه‌پر خواهد شد؛ اما آرسنال حالا همین تیمی است که می‌بینید: مایه مضحکه. طرفداران تیم‌های رقیب شعار «ونگر بمان» سر می‌دهند. آیا اوضاعی بدتر از این برای یکی از چهره‌های مهم تاریخ فوتبال انگلیس وجود دارد؟

آرسنال مقابل منچسترسیتی شکست سختی خورد. آنها در فینال جام اتحادیه هم مقابل این تیم چنان تحقیر شدند که آرزو می‌کردند کاش به فینال نمی‌رسیدند. حالا دیگر آرسنال نباید به کسب سهمیه از طریق چهارم شدن در لیگ فکر کند. آنها هنوز لیگ اروپا را برای صعود به لیگ قهرمانان دارند؛ اما اوضاع مانند منچستریونایتد پارسال نیست. ژوزه مورینیو پارسال برنامه داشت. او لیگ را رها کرد و به سراغ اروپا رفت و این ریسکش جواب داد؛ اما آرسنال بعید است بتواند چنین مسیری را برود. نمی‌توان مطمئن بود که آرسنال میلان را می‌برد. آنها حتی مقابل اوسترسوند هم مشکل داشتند. آرسنال برابر منچسترسیتی در نیمه اول سه بر صفر عقب افتاد. حتی آنهایی هم که طرفدار تیم نیستند خسته شده‌اند. دیگر تمام شد.


پیتر استانتون
منبع: سایت گل