آیا حمله به سوریه صرفا یک «نمایش» بود؟

انتخاب به نقل از الجزیره انگلیسی نوشت: با وجود وعده روس ها در مورد پاسخ نظامی به هر گونه عملیاتی که نیروهای روسیه در سوریه را تهدید کند، حمله ایالات متحده، انگلیس و فرانسه به سوریه، بی پاسخ ماند.

لئونید ایسایف در مقاله ای در الجزیره انگلیسی به دلایلی پرداخت که موجب شد روسیه نسبت به دادن پاسخی به حمله سوریه بی اعتنا باشد و حتی این حمله را به عاملی مفید برای روسیه و نظام سوریه تبدیل کرد.

به عقیده این نویسنده، حمله مذکور هیچ گونه تغییری در میزان قدرت در میدان سوریه ایجاد نکرده و نیروهای وابسته به نظام اسد هیچ خسارتی را بر اثر حمله متحمل نشدند؛ امری که نشان دهنده نمایشی بودن حمله ائتلاف سه گانه است.

در این مقاله امده است: به اعتقاد رهبری روسیه، در سال گذشته حمله آمریکا به فرودگاه شعیرات در سوریه راه حلی بود که کمترین ضرر را برای مشکلات داخلی ترامپ در ایالات متحده داشته است. در سال جاری نیز مسکو دریافته است که ضربه های غربی به سوریه در حقیقت عکس العملی به ادعاهای مربوط به استفاده از سلاح شیمیایی در دوماست، و نه تلاشی برای تاثیرگذاری در نتیجه درگیری ها در سوریه؛ به بیان دیگر، این اقدام تنها با هدف قدرت نمایی صورت گرفت که پشت آن انگیزه های داخلی سه کشور متجاوز قرار داشته است.

علاوه بر این، مسکو درنگ واشنگتن در انجام حمله را نشانه ای برای ضعف و تردید آن می داند و همین امر بر اطمینان رهبری روسیه از نمایشی بودن حمله به سوریه افزود. از این رو، با دیده تسامح به مساله تجاوز نگریست و به موازات این موضعگیری، هماهنگی با واشنگتن برای تضمین هر گونه خسارتی به ظرفیتهای خود در سوریه را مد نظر داشت.

به گفته نویسنده این مقاله، یک هفته پیش از وقوع حمله، مذاکراتی بین روسیه و ایالات متحده انجام شد و اعتماد مسکو به هماهنگی حاصل از مذاکرات باعث شد هیئتی از حزب روسیه متحد و در رأس آن، دبیر کل حزب، اندری تورشاک، هنگام حمله ائتلاف سه گانه به سوریه، در پایتخت این کشور حضور داشته باشند.

در پایان آنکه این ضربه های کاملا شکلی و نمایشی در سوریه، در نظر دو دولت روسیه و آمریکا، راه حلی برای کاهش تنش ها و تشنجهای برخاسته در خصوص سلاح شیمیایی در دوما بوده است. مسکو شرایط موجود در سوریه را حفظ کرده و واشنگتن وعده ظاهری خود را به انجام رساند و موضعی طبق مبادی و اصول را اتخاذ کرد.

ایسایف معتقد است مقابله مستقیم در سوریه بین روسیه و ائتلاف تحت رهبری ایالات متحده، منجر به شکست کامل طرف روسی می شد، علاوه بر اینکه فتیله یک درگیری مسلحانه جهانی را شعله ور می کرد.

با این پیش زمینه، نویسنده پاسخ ندادن روسیه به ضربه های هوایی مکرر اسرائیل به سوریه را عجیب نمی داند، گذشته از آنکه نتایج حمله غربی، قابل مقایسه با حمله اخیر اسرائیل به فرودگاه تیفور در سوریه نیست.