صلاح در نقش رونالدو یا بکام؟

خبرورزشی: درست مثل ستاره این روز‌های تیم ملی مصر، بزرگان زیادی بوده‌اند که رقابت‌های جام جهانی را با مصدومیت شروع کردند و در نهایت هم سرنوشت‌های مختلفی را تجربه کردند. صلاح که ۲۶ ماه می‌در فینال لیگ قهرمانان اروپا کتفش آسیب دید، اولین بازی تیم ملی کشورش در جام جهانی که با شکست یک بر صفر برابر اروگوئه همراه شد را از روی نیمکت دنبال کرد. او حالا یکی، دو روز فرصت دارد تا خودش را به بازی سرنوشت‌ساز دوم یعنی تقابل مصر با روسیه میزبان برساند. بسیاری از هواداران فوتبال هنوز منتظر این هستند تا ببینند جادوگر مصری بالاخره می‌تواند عصای دست فراعنه باشد یا خیر.

رونالدو (۲۰۰۲)

اسطوره وقت تیم ملی برزیل جام جهانی ۲۰۰۲ را با مصدومیت شروع کرد. او که باید در ژاپن به میدان می‌رفت ابتدا مشکلی برای سرش پیش آمد که منجر به تراشیدن موهایش شد، ولی از آن مهمتر مصدومیت زانوی آسیب‌دیده اش بود که سه سالی با آن در اینترمیلان می‌جنگید. در آن زمان رونالدو تازه ۲۵ ساله شده بود و به نظر می‌رسید که باید راهی برای خداحافظی از فوتبال پیدا کند. برخلاف انتظار، اما او جام جهانی فوق العاده‌ای را سپری کرد و تمام معادلات را به هم زد. یکی پس از دیگری در بازی‌ها درخشید و در فینال هم برابر آلمان موفق به گلزنی شد تا سرانجام با ۸ گل زده بهترین گلزن جام شود و از آن مهمتر ستاره پنجم قهرمانی را هم به سینه برزیل بچسباند.

زین‌الدین زیدان (۲۰۰۲)

دیگر ستاره بزرگی که جام جهانی ۲۰۰۲ را با مصدومیت شروع کردن زین‌الدین زیدان، هافبک طلایی فرانسه بود. آبی‌ها در آن زمان تیم خوبی داشتند و همه منتظر این بودند که جادوی زیدان به کمک‌شان بیاید، ولی ران پای چپ زیدان در اتفاقی غیر‌منتظره آسیب دید. فرانسه دو بازی اول را بدون زیدان سپری کرد؛ اولی را به سنگال واگذار کرد و بعد هم برابر اروگوئه تساوی ناامید کننده‌ای گرفت. زیدان در بازی سوم با بانداژی که روی پا داشت به زمین برگشت، ولی فرانسه باز هم زانو زد و از جام جهانی کنار رفت.

دیوید بکام (۲۰۰۲)

سال ۲۰۰۲ سال بسیار سیاهی برای ستاره‌های دنیای فوتبال بود. بکام، یکی از ستاره‌های وقت انگلیس هم از این قضیه مستثنی نبود. او که در آن زمان برای منچستر‌یونایتد بازی می‌کرد در طول فصل آسیب دید و می‌گفتند ۸ هفته زمان نیاز است تا دوباره روی فرم بیاید. انگلیس، اما بدون او چندان سرحال به نظر نمی‌رسید و اعتماد به نفس لازم را نداشت. مردم انگلیس دست به دعا شده بودند برای اینکه «بکس» زودتر خوب شود، ولی شرایط برای او چندان خوب پیش نرفت. بکام البته در بازی برابر آرژانتین یک ضربه پنالتی را تبدیل به گل کرد، ولی در یک‌چهارم نهایی جام جهانی برابر برزیل کار زیادی انجام نداد تا برزیل هم خیلی زود به خانه برگردد.

وین رونی (۲۰۰۶)

جام جهانی بعدی هم برای سه‌شیر جام تلخی بود؛ ۲۰۰۲ که بکام را به طور کامل در اختیار نداشتند و ۲۰۰۶ هم با مشکل مصدومیت وین رونی، بهترین گلزن فصل‌شان باید کنار می‌آمدند. ۶ هفته مانده به شروع رقابت‌های جام جهانی مصدومیت وین رونی همه را نگران کرد. «واتزا» بازی نخست به همراه انگلیس را از دست داد و به عنوان بازیکن جانشین در دیدار برابر ترینیداد و توباگو راهی میدان شد. اصرارش مبنی بر زودتر از موعد بازی کردن باعث شد ریتم همیشگی را نداشته باشد و در دو بازی بعدی هم سایه‌ای بیش نبود تا اینکه نوبت به بازی مقابل پرتغال در یک‌چهارم نهایی رسید. در آن بازی داستان تمارض رونالدو که هم‌تیمی رونی در یونایتد بود پیش آمد و رونی از زمین مسابقه اخراج شد. بدون او، انگلیس یکبار دیگر در ضربات پنالتی شکست خورد و از دور کنار رفت.

لوئیس سوارس (۲۰۱۴)

۴ سال قبل یعنی در جام جهانی ۲۰۱۰، لوئیس سوارس با خطای هندی تماشایی در یک‌چهارم نهایی تیمش را از خطر حذف نجات داد. هرچند که او کارت قرمز گرفت و از زمین بازی اخراج شد، ولی اروگوئه را به نیمه‌نهایی جام جهانی فرستاد. برای جام جهانی بعدی یعنی ۲۰۱۴ برزیل، سوارس یک ماه مانده به شروع رقابت‌ها مصدوم شد. زانوی چپش در تمرین آسیب دید و نیاز به عمل جراحی فوری پیدا کرد. درباره این اتفاق خوشبینی لازم وجود نداشت. به هر حال سوارس اولین بازی جام جهانی را از دست داد و در همان بازی اول، اروگوئه به کاستاریکا باخت. ۵ روز بعد، سوارس به ترکیب برگشت و برابر انگلیسی‌ها دبل کرد. البته در سومین بازی مرحله گروهی هم آن اتفاق عجیب رخ داد و لوئیس کتف کیلینی را گاز گرفت و اخراج شد! اروگوئه بدون او در یک‌هشتم نهایی باخت و از گردونه رقابت‌ها کنار رفت.