بیماری‌های شایع میان چادرنشینان کرمانشاه (۱)
چند ماه است از زلزله کرمانشاه می گذرد. بسیاری از هموطنان ما همچنان در کانکس و چادر زندگی می کنند. شاید باورش برای خیلی از ما دشوار باشدکه چگونه می توان در چادر و کانکس و با ابتدایی ترین وسایل زندگی به دور از بهداشت و آب و برق و ... روزها را سپری کرد.
هفته نامه سلامت - نسیم تقوی: چند ماه است از زلزله کرمانشاه می گذرد. بسیاری از هموطنان ما همچنان در کانکس و چادر زندگی می کنند. شاید باورش برای خیلی از ما دشوار باشدکه چگونه می توان در چادر و کانکس و با ابتدایی ترین وسایل زندگی به دور از بهداشت و آب و برق و ... روزها را سپری کرد.
متاسفانه هموطنان ما در معرض شرایط جوی فصلی و بیماری های مرتبط با چادرنشینی به خصوص در فصل گرما قرار دارند. نکته قابل توجه این است که چنین بیماری هایی با سرعت گسترش می یابند و باید تلاش کرد جلوی شیوع آنها گرفته شود. این مطلب با انواع بیماری های پوستی چادرنشینان و راه های جلوگیری و کنترل آن اشاره می کند.
چادرنشینی و بیماری های پوستی
دکتر ناصر عمادی*: زندگی در کانکس و چاد، زندگی در فضای باز محسوب میشود و افراد دراین حالت بهدلیل نبود محیط فیزیکی حفاظتی، تماس زیاد و مداوم با محیط بیرون دارند پس طبیعی است بیماری های متعددی به خصوص بیماری های پوستی بیشتر اتفاق بیفتد.
بیماری های مرتبط با زندگی چادرنشینی یا فضای باز به 5 گروه تقسیم می شوند:
1. بیماری های پوستی که ممکن است مسری یا غیر مسری باشند.
۲. مرتبط با فصول باشد. بعضی بیماری های پوستی در زمستان و هوای سرد و بعضی هم در هوای گرم شیوع پیدا می کنند.
3. بیماری هایی که مرتبط با جنسیت هستند.
۵. بیماری هایی که مرتبط با شغل هستند و زندگی در کانکس می تواند مشکلات بیشتری برای افراد ایجاد کند.
بیماری های چادرنشینی شامل این موارد است:
گزش مار و عقرب
شایع ترین مشکلات پوستی غیر مسری، عقرب گزیدگی، مارگزیدگی و گزش حشرات مختلف است که با آمدن گرما شیوع بیشتری پیدا می کنند چون زادوولد این حیوانات در فصل گرما بیشتر می شود. هوای داخل چادر و کانکس نیز تهویه خوبی ندارد و ساکنان مجبورند راه های هوایی را باز بگذارند که ورود چنین جانورانی را به محیط زندگی انسان ها تسهیل می کند. عقرب گزیدگی یا مارگزیدگی آسیب های پوستی هستند که بلافاصله در فرد عارضه ایجاد منی کنند. عوارضش ممکن است به صورت درد شدید، شوک و گاهی هم مرگ باشد. در چنین مواقعی فرد آسیب دیده باید سریع به بیمارستان ارجاع داده شود.
بیماری سالک
بیماری دیگری به نام سالک وجود دارد که از طریق پشه خاکی منتقل می شود. این بیماری در ساکنان زلزله زده قصر شیرین و سرپل ذهاب دیده شده است. سالک بیماری عفونی است ولی مسری محسوب نمی شود اما پشه ای که خون آلوده به فرد مبتلا به سالک را مکیده می تواند با نیش زدن افراد سالم، خون آلوده را به او انتقال دهد. سالک زخم هایی با طول عمر یک ساله در فرد ایجاد می کند که جوشگاه آن تا آخر عمر روی پوست باقی می ماند اما در صورتی که بیماری در همان مراحل اولیه گزش، تشخیص داده شود، قابل درمان است و جلوی باقی ماندن جوشگاه ناشی از آن نیز گرفته می شود.
افرادی که داخل پشه بند نمی خوابند بیشتر در معرض گزش پشه خاکی یا سایر جانوران گزنده قرار دارند. افرادی که دچار گزش پشه خاکی می شوند معمولا کودکان هستند چون اغلب کودکان عادت دارند هنگام خواب روی خود را باز کنند و معمولا پوشش کافی هم ندارند. صورت کودک نیز پوشش فیزیکی ندارد. به عنوان مثال ریش و سبیل مردان می تواند به عنوان محافظی در برابر گزش حشرات عمل کند.
3 فاکتور مهم برای ابتلا به سالک وجود دارد؛ پشه خاکی، انگل داخل بدن پشه و میزبان بیماری که انسان یا حیوان است. سالک ممکن است پوستی و احشایی باشد. (سالک احشایی یا کبد و خون در کشور ما نادر است) پس اولین راه موثر برای پیشگیری از بیماری از بین بردن حشره است. برای از بین رفتن حشره مهمترین کار این است که آوارها برداشته شود و محیط تمیز شود. آب های راکد نیز باید از بین برود که در اطراف چادرها و کانکس های زلزله زدگان به فراوانی دیده می شود.
بهداشت محیط یکی از موثرترین روش ها برای جلوگیری از بروز سالک است. افراد نیز باید دقت داشته باشند پشه یا سالک فقط در طول شب و به سمت نور پرواز می کند. بنابراین توصیه این است نور به سمت خارج نباشد تا توجه پشه جلب شود و حتما محیط اطراف مکان زندگی با تور محافظت شود و بهتر است لباس پوششی، آستین بلند و بیشتر نقاط بدن را بپوشاند. همچنین ماده ای به نام دافع حشره وجود دارد که بهتر است این افراد ماده را کنار خودشان قرار دهند یا روی پوست بزنند.
افرادی که در چادر یا کانکس ساکن اند، باید علائم را بشناسند. گزیدگی پشه خاکی ابتدا فقط به صورت گزش ساده بدون درد و خارش است ولی بعد از یک ماه قرمزی کوچکی آشکار می شود ولی همین قرمزی هم بدون علامت است و مورد توجه بیمار واقع نمی شود. ولی به تدریج بزرگ، زخم و عفونی می شود. در این مرحله است که بیمار به فکر درمان می افتد. البته در شرایط بحرانی مانند زلزله که درگیری های فکری بسیار بزرگتری وجود دارد، افراد اصلا به چنین زخمی توجه نمی کنند. در نتیجه زخم بسیار بزرگ می شود و زمان درمان هم دیر شده و جوشگاه بدی روی پوست به جا می گذارد که هیچ گاه از بین نمی رود و کیفیت زندگی روانی فرد را به شدت پایین می آورد.
بیماری گال
در مناطقی که انسان ها به طور دسته جمعی زندگی می کنند، بیماری خطرناک دیگری به نام «گال» که مسری است به راحتی به دیگران منتقل می شود. این بیماری به دلیل نزدیک بودن زیاد انسان ها به یکدیگر مثل محیط چادر و کانکس و سربازخانه ها سرعت انتقال بالایی دارد.
تبخال
تبخال نیز بیماری است که در فصل سرما و اغلب به دنبال استرس بروز می کند. تبخال در اثر تماس پوستی مانند بوسیدن سرایت می کند اما نگرانی از این ویروس وقتی جدی است که ویروس به خانمی که در ماه سوم بارداری است سرایت کند. اگر این ویروس به جنین منتقل شود، احتمال مرگ جنین افزایش می یابد.
بیماری زونا
احتمال افزایش ابتلا به زونا نیز در این مناطق زیستی بالا می رود. این بیماری نیز به دنبال استرس افزایش می یابد و مسری است، به خصوص در افرادی که سابقه آبله مرغان ندارند. زونا در خانم های باردار خطرناک است و احتمال درگیر شدن جنین وجود دارد.
*متخصص بیماری های پوست، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران
ادامه دارد...
نظر کاربران
خاک بر سر همه ی مسئولین
پاسخ ها
خدا لعنت کنه
اگه الان اروپا بود همشون توی خونه جدیدشون بودن