چه عاقبتی در انتظار امارات است؟

خبرگزاری تسنیم: عبدالباری عطوان تحلیلگر مسائل راهبردی منطقه در مقاله‌ای با اشاره به توافق سازش امارات متحده عربی با رژیم صهیونیستی نوشت که این توافق که دولت امارات با حمایت و نظارت آمریکا با اسرائیل به امضا رساند، اوج خیانتی است که مشابه آن تمامی توافقات و معاهدات امضاشده توسط مصر و اردن و سازمان تشکیلات خودگردان بود و هر توافق مشابهی که در آینده به امضا برسد نیز در همین راستا توصیف می‌شود.

وی نوشت که نکته دردناک این است که برخی از این توافق استقبال و تلاش می‌کنند آن را توجیه کنند. این عده توافق مذکور را تاریخی می‌خوانند و آن را دنیای جدید برای جهان عرب توصیف می‌کنند، اما باید دید آیا فروش فلسطین در راستای اجرای معامله قرن و واگذار کردن قدس و مسجد الاقصی و خروج از تمامی مبانی عربی و اسلامی یک روز تاریخی است؟

آیا این توافق که به‌بهانه مقابله با ایران شکل گرفته یک دوره جدید یا اتفاقی درست در روند سازش عادلانه است؟ کدام سازش عادلانه در این توافق وجود دارد که حتی نام قدس یا دولت فلسطین در آن نیامده است؟ از شما می‌خواهیم اگر به احساسات ما احترام نمی‌گزارید، لااقل به شعور ما توهین نکنید.

این سخن که توافق امارات و اسرائیل به‌سمت سازش دائمی در قضیه فلسطین پیش می‌رود، به این معنا است که آن را به‌صورت کامل از بین می‌برد. شاید عبارت نتانیاهو درست‌ترین تعبیر در این زمینه باشد که گفت:‌ "آنها روابط خود را با ما بر مبنای سازش در برابر سازش عادی می‌کنند، چراکه ما قوی هستیم و آنها ضعیف هستند". وی البته در اینجا از عربهایی صحبت کرد که اقدام به عادی‌سازی روابط با اسرائیل کرده‌اند یا فکر این اقدام را در سر می‌پرورانند. اما عرب‌های دیگری نیز وجود دارند که مقاومت می‌کنند و باعث می‌شوند نتانیاهو برای نجات جان خود مثل موش فرار کند. این موضوع را در فرود موشک‌های نوار غزه بر بالای سر صهیونیست‌ها در شهر اسدود شاهد بودیم، آن هم در شرایطی که وی سخنرانی انتخاباتی خود را در جمع هوادارانش انجام می‌داد.

برخی از عرب‌ها به‌دنبال جزیه دادن به دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا به‌صورت نقدی یا بر اساس معاملات تسلیحاتی برای حمایت از خود هستند، این موضوع به‌صورت ویژه در کشورهای حاشیه خلیج فارس دیده می‌شود. آنها جزیه‌هایی را نیز به دولت اشغالگر صهیونیستی می‌پردازند، چرا که دچار ترس و وحشت شده‌اند و می‌خواهند خود را از خطرات موهوم حفظ کنند.

ما به‌خوبی می‌دانیم که نتانیاهو و ترامپ که سیاستمدارانی بحران‌زده هستند، به‌صورت موقت در این توافق پیروز شده‌اند، اما دستاوردی که دولت امارات در پی امضای این توافق داشته، چه بوده است؟ دولت امارات یک دولت نفتی ثروتمند است که معاهدات دفاع مشترک را با فرانسه، آمریکا و انگلیس امضا کرده است و نیروهای نظامی این کشورها در اراضی امارات حضور دارند، حتی وزیر خارجه این کشور یک هفته قبل با همتای ایرانی خود به‌صورت دوستانه و در چارچوب بهبود سریع مناسبات میان دو کشور دیدار کرد.

عطوان در مقاله خود تأکید کرد: دولت‌ها معمولاً بعد از جنگ یا تنش‌های صورت‌گرفته با دشمنان توافق سازش امضا می‌کنند، اما آیا دولت امارات با اسرائیل وارد جنگ شده بود که ما از آن خبر نداریم؟

این مقاله می‌افزاید که کشورهای مصر و اردن و جنبش آزادیبخش فلسطین در شرایطی توافق سازش با رژیم صهیونیستی را امضا کردند که این رژیم در اوج قرار داشت. آنها دستاوردهای اقتصادی و نظامی و تکنولوژی از این خیانت به دست آوردند، آن هم در شرایطی که اوضاع بسیار بدی داشتند. اسرائیل به مصری‌ها در حمایت از سد النهضة و حمایت‌های نظامی از این کشور کمک و آمادگی خود را برای الحاق غور اردن و سرقت آب‌وهوای این منطقه و اراضی زراعی آن اعلام کرد تا حسن همجواری خود را با دولت اردن نشان دهد، تشکیلات خودگردان فلسطین نیز که در آن زمان نماینده ترویج عادی‌سازی روابط با اسرائیل بوده و سابقه‌ای از هماهنگی‌های امنیتی با اسرائیل را داشت، در شرایطی بسیار بغرنج بود.

عطوان نوشت: از دکتر انور قرقاش وزیر مشاور امارات متحده عربی در امور بین‌الملل تشکر می‌کنیم که به ما اطمینان داد که سفارت امارات در قدس اشغالی برپا نخواهد شد، بلکه در تل‌آویو یا ابودیس ایجاد می‌شود. او این را یک موضع ملی برای خود قملداد می‌کرد.

این تحلیلگر مسائل بین‌المللی تأکید کرد که مقاومت اسلامی لبنان از رحم شکست لبنان در سال ۱۹۸۲ شکل گرفت و مقاومت اسلامی فلسطین نیز از قلب توطئه کمپ دیوید دوم در سال ۲۰۰۰ ایجاد شد، شرایطی که در آن زمان باعث انتفاضه دوم مسلحانه در فلسطین اشغالی نیز شد.

امت اسلام امتی پویا است و اعتقادات بسیار محکم و ملتی بسیار سخاوتمند دارد که سابقه زیادی از پیروزی‌ها را دارند. این امت بزرگترین میراث تمدنی را در تمامی عرصه‌ها داشته است، لذا قطعاً انتفاضه و انقلاب خواهد کرد.