استقلال و پرسپولیس در شرایط مشابه
پرسپولیس هم مفت باخت! درست مثل استقلال که یک برد شیرین را با یک مساوی آن هم شیرین عوض کرد! و حالا، هر دو تیم کارشان کشیده است به بازی آخر که هم ببرند و هم.
خبرورزشی: پرسپولیس هم مفت باخت! درست مثل استقلال که یک برد شیرین را با یک مساوی آن هم شیرین عوض کرد! و حالا، هر دو تیم کارشان کشیده است به بازی آخر که هم ببرند و هم.
پرسپولیس، درست یکی، دو ساعت مانده به شروع مسابقهاش بود که فهمید و خوب هم فهمید که حریفش چه یار دوازدهم گردنکلفتی دارد! بهقدری گردنکلفت که میتواند کارت قرمز بازیکن تیمش را تبدیل کند به کارت صورتی، کارت زرد یا کارت سفید! و اصلاً یکباره زیر همه چیز بزند و بگوید: ... چه کارتی؟ چه کشکی؟ چه پشمی؟ بنعطیه باید بازی کند! و بنعطیه که اخراج شده بود، با سلام و صلوات وارد شد! (سال ۱۳۵۵ در المپیک مونترال، تیم ایران با شوروی مسابقه داشت و مینایف بازیکن روسها، کارت قرمز گرفته بود و مقابل ایران غایب بود، ولی آن روز هم فیفا دخالت کرد و مینایف جلوی ایران بازی کرد) پرسپولیس، اما به این دلیل -تنها به این دلیل- نباخت! یحیی، در روزی که تیمش بیشتر از هر روزی به کمکهای او نیاز داشت، نتوانست تأثیر مثبتی در بازی خوب، اما ناقص یارانش بگذارد! تیم یحیی، از نظر پرسنلی کم دارد! دفاع چپش، فقط یک نفر است! خط حملهاش تمامکنندگی و حتی ناتمامکنندگی هم ندارد!
شجاع، دفاع چپ نیست و آلکثیر و رمضانی و بقیه -کدام بقیه؟ - تمام کردن بلد نیستند! در دو بازی قبلی هم این خاصیت که بیخاصیتی حملههای پرسپولیس را موجب میشد، دیده بودیم!
دوراهه یحیی
پرسپولیس یک راه بیشتر ندارد: ... گل هم بزند! قدر و قیمت بختهای گلش را که به رایگان از دست میدهد، بشناسد! و این کار یحیی است که دو جور میتواند به کمک خط دفاع و خط حمله تیمش برود:
۱- حداقل، دو مهاجم تمامکننده خوب و قابلیتدار بخرد و جنس تیمش را جور کند!
۲- شیوه و روش بازی تیمش را عوض کند، بهطوری که با همین نفرات و با همین ویژگیهای فنی و مهارتهای تکنیکی (!) هم بتوانند در هر بازی دستکم، دو موقعیت از فرصتهای گلزنی خود را تبدیل کنند به گل! تا دیگر با دروازه خالی تیمی مثل الدحیل بازیشان نگیرد و توپ را «سرخوشانه» راهی «اوت» ننمایند! یحیی به نظر شما، کدام راه را میرود و باید که برود؟
داور مسابقه، در قواره بازی پرسپولیس-الدحیل که سنگینترین و نزدیکترین مسابقه در بازیهای قطر بود، نبود! نه آنکه پنالتی شجاع را منکر شویم، نه! داوری شکل داشت! داوری ارادهگرایانه بود! یک مرد بیاراده و تحت تأثیر AFC که دیده بود کارت قرمز بنعطیه را چگونه «ماستمالی» کردند، تکلیف خودش را در بازی و با دو تیم، خوب فهمیده و ادا میکرد! شدید و ترش و تلخ علیه مهمان، مهربان و با لبخندی ملیح و روی گشاده برای میزبان! اما عیبی ندارد، هنوز هم امید ثمری است! به شرط آنکه شجاع دفاع چپ نباشد و اگر بود، درست باشد!
درسهای دیروقت
یحیی، در این یکی، دو روزه، باید پیرامون جاگیری دفاع کنار جوری که مجبور به پریدن روی سروکله حریفان نشود و پنالتی ندهد، مفصل حرف بزند!
استقلال و مأموریت خطیرش
هنوز نه بهبار است و نه بهدار! بازی آخر در پیش است و باید که سرنوشت خود را با دست خود رقم زد! به داوریها هم مجال نباید داد! استقلال باید ۲ گل به الاهلی بزند که سخت هست ولی ممکن هم هست، البته به یک شرط از پیش معلوم: ... حداکثر تمرکز! ... حداعلای فشار و اراده و عزم! یک بازی حریف لهکن! یک بازی سراسر چالش! چه چالشی که یک بازی سراسر جنگ! جنگی تمامعیار با حجازیها و سعودیها! کاری که استقلال، عرضهاش را دارد! بازی چهارشنبه مردان آبی، عجب بازی بزرگی میتواند باشد! و استقلال چه شانسی دارد که باید ۹۰ دقیقه برزمد و پیکار کند تا کام خودش را و همه را شیرین کند!
مکمل هم یا مخالف هم
از استقلال، یک پرسش داریم که برآمده است از نحوه بازی این تیم در هنگام پیکار و در هنگامه حمله:
... شما از دیاباته و قایدی، خواستهاید در ۱۸ قدم حریف، ساکن و کمتحرک، اصلاً بیحرکت باشند؟ اگر جوابتان «نه» است، پس چرا با این دو، خوب و درست و مناسب بازی نمیکنید؟ چرا نه قایدی، نه دیاباته پاسهای کوتاه و سریع که به خودشان برسد و این دو را پا به توپ کند، دریافت نمیکنند؟ چرا بیشتر بازیتان را معطوف کردهاید به سانتر از کنارهها؟ برای قایدی و برای زوجش! و یک نکته دیگر: ... خونسردی و تمرکز، هیچ ربطی ندارد به عدم حرکت و ایستا بودن!
بازی استقلال، درخور استقلال
تیم استقلال یک آنالیزور دارد به نام مصطفوی! همنام داریوشخان، اما نه به اندازه ایشان مؤثر و کاربلد و تأثیرگذار که داریوشخان، هر جا باشد، مرد اول میشود! امروز سؤالی داریم از مصطفوی این روزهای استقلال، آنالیزور تیم: ... در کار آنالیز بازیها، آیا عملکرد مردان خودتان را هم حلاجی میکنید یا فقط حریف؟ آیا در هر بازی، نحوه بایدها و نبایدهای استقلالیها هم «غور» و بررسی میشوند یا نه؟
مثلاً میپرسیم: ... آیا نحوه گلهای دیاباته و مهدی قایدی، از اول تا آخر هر گلشان، تجزیه و تحلیل فنی شده است؟
خب؛ حالا به خودتان جواب بدهید: ... در بازیهای اخیر استقلال که دچار بدرقصیهای عوامل نوپدید درونتیمی هم شده است، تا یک جام پرارزش را به همین مفتی بازنده شود، آیا پاسهای درست و بهدردخوری برای خط حمله استقلال، ساخته شد؟ از آن پاسها که به درد این دو میخورد!
و حرف آخر امروز هم مخاطبی دارد به نام فرشید اسماعیلی! ... بگو تا بدانیم که چرا عقب نشستهای؟ چرا نشسته بازی میکنی؟ چرا آتشپارگی نداری؟ چرا دیگر -یکسال و بیشتر از یکسال طول کشیده است این دیگر بازی نکردنت- هرجا و همه جا که باید باشی، نیستی؟ اغلب دوری از صحنه درگیری، چرا؟
آیا آن روزها که هم گل میزدی و هم پاس گل میدادی فراوان، کسی مویت را آتش میزد که همه جا بودی! سر بزنگاه بودی و به موقع و با حداکثر سرعت و قدرت!
آقای استقلال! قدر داشتههایت را بدان! فرشید هم یکجور دیاباته، قایدی، وریا و از جنس ویژه است!
ارسال نظر