زنان اصولگرا رؤیای ریاست‌جمهوری ندارند؟!
زنان ایرانی پشت درهای بسته پاستور مانده‌اند و سال‌های طولانی جنسیت یا عدم سیاست‌ورزی آنها، مانع از تأیید صلاحیت در شورای نگهبان شده است. هرچند با توجه به نامزدهای مردی که در دوره‌های مختلف تأیید صلاحیت شده‌اند، زنانی که رجل سیاسی باشند، کم نیستند.
روزنامه شرق: زنان ایرانی پشت درهای بسته پاستور مانده‌اند و سال‌های طولانی جنسیت یا عدم سیاست‌ورزی آنها، مانع از تأیید صلاحیت در شورای نگهبان شده است. هرچند با توجه به نامزدهای مردی که در دوره‌های مختلف تأیید صلاحیت شده‌اند، زنانی که رجل سیاسی باشند، کم نیستند.
در همین رابطه سخنگوی شورای نگهبان در آخرین نشست خبری خود تأکید داشته زنان هرگز به دلیل زن‌بودن رد صلاحیت نشده‌اند و می‌توانند نامزد انتخابات شوند، اما در آن نشست به نکته مهم دیگری هم اشاره کرده است که همان عدم تغییر تفسیر فقهای شورای نگهبان از رجل سیاسی است.
همین توضیح تکمیلی وضعیت زنان در انتخابات ۱۴۰۰ را مشخص می‌کند و حال اگر نه به دلیل زن‌بودن بلکه احتمالا با بهانه رجل‌نبودن رد صلاحیت خواهند شد.
یکی از مشکلات برای مطالبه‌گری در حوزه زنان، عدم همراهی زنان در مسند قدرت است. کدخدایی پیش از این، مشکل زنان را فرهنگی و عدم حمایت آنها از یکدیگر عنوان کرده بود که با انتقاداتی هم مواجه شد؛ اما مسئله مهمی كه در میان نقدها نادیده انگاشته شده، دقیقا نقش حمایت زنان از یکدیگر است.
درحالیکه چند ماه مانده به انتخابات موضوع حضور نامزدهای زن در رسانه‌ها مطرح شده و سخنگوی شورای نگهبان از حق قانونی زنان برای ثبت‌نام گفته است و بسیاری از فعالان حوزه زنان از نامزدی زنان در ۱۴۰۰ حمایت کرده و خواستار اجرائی‌شدن آن شده‌اند، خبری از نمایندگان زن مجلس یازدهم نیست. البته در این مدتی که مجلس جدید شروع به کار کرده، نمایندگان زن نقشی کم‌رنگ در بهارستان ایفا کرده‌اند و گویی بودن در مقام نمایندگی مردم چندان هم برایشان اهمیت نداشته است.
البته در رابطه با ممنوع‌کردن فعالیت در فضای مجازی و استفاده از گوشی‌های اندروید برای فرزانشان سخن گفته‌اند، اما در رابطه با وظیفه خود در مسیر حمایت از حقوق زنان سکوت اختیار کرده‌اند. به گفته فریده غیرت، زنان مجلس باید برای داشتن رئیس‌جمهور زن مطالبه‌گری کنند.
البته برخی از نمایندگان سابق مجلس در این رابطه مواضع خود را مطرح کرده‌اند و در حقیقت زنان جریان اصلاح‌طلبی این مطالبه را زنده نگه داشته‌اند، اما زنان اصولگرا با اینکه به مدت سه سال تجربه وزارت را در کارنامه حزبی خود دارند، همچنان خارج از گود، بی‌تفاوت به حق زنان برای حضور در رقابت‌های انتخاباتی ۱۴۰۰ سکوت اختیار کرده‌اند.
شاید هم مانند سخن ناصر ایمانی اصولگرا که معتقد است تا وقتی کاندیدای مرد و کاربلد در جریان اصولگرایی است چرا باید زنان را نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری کنند، زنان اصولگرا هم معتقدند در حد و اندازه ریاست‌جمهوری نیستند یا مردان از آنها برتر هستند و نباید وارد این مباحث شوند.
از طرفی هم مرتضی طلایی اصولگرا درحالیکه به عنوان یک شهروند از بابت حضور مردم در انتخابات ابراز نگرانی کرده، در واکنش به حضور نامزدهای زن در انتخابات ۱۴۰۰ گفته است: اگر مشکل قانونی آن حل شود، اصولگرایان می‌توانند کاندیدای زن هم معرفی کنند. اصولگرایان ظرفیت‌های خوبی در حوزه بانوان دارند که می‌توانند معرفی کنند، اما ابتدا باید مسئله قانونی آن حل شود.
اینجاست که به ریشه فرهنگی و البته سیاسی معضل نامزدی زنان برخورد می‌کنیم. مردان اصولگرا، چه موافق و چه مخالف، حداقل به اظهار‌نظر پرداخته‌اند، اما زنان فعال در این عرصه تقریبا واکنشی نشان نداده‌اند به‌جز الهام امین‌زاده.
او که در کارنامه خود تجربه حضور در معاونت امور حقوقی دولت روحانی را دارد، به عنوان یک چهره زن اصولگرا درباره نگاه جریانات سیاسی اصولگرا و اصلاح‌طلب به کاندیداتوری زنان در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ گفته است: به نظر می‌رسد مطرح‌شدن کاندیداتوری زنان در انتخابات ریاست‌جمهوری برای بیشتر‌شدن رقابت‌های سیاسی است.
به انتخابات ریاست‌جمهوری نگاه جنسیتی داریم؛ اما اگر در‌این‌باره شایسته‌سالاری مد‌نظر قرار گیرد، باید گفت یکی از مهم‌ترین نیازهای امروز کشور ما همین موضوع است.
در همین رابطه، طیبه سیاوشی، نماینده سابق مجلس و اصلاح‌طلب، با بیان اینکه موانع فرهنگی برای حضور زنان در انتخابات را حاکمیت باید از بین ببرد، گفت: علاوه بر موانع فرهنگی که سخنگوی شورای نگهبان اعلام کرده، موانع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نیز برای حضور زنان در انتخابات وجود دارد.
این نماینده سابق مجلس اظهار کرد: امروز سخنگوی شورای نگهبان اعلام کرده زنان می‌توانند کاندیدا شوند، اما ایشان اشاره می‌کنند که موانع فرهنگی وجود دارد.
به نظر می‌رسد این موانع فرهنگی را حاکمیت باید از بین ببرد؛ یعنی آموزش‌ها، پست‌ها و سمت‌ها در جهت عدالت جنسیتی باشد. متأسفانه در کشور ما تعداد زنان ایرانی واجد شرایط به دلیل همین موانع موجود که صرفا هم موانع فرهنگی نبوده بلکه موانع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نیز هست، بسیار کم است و افراد بسیاری نتوانسته‌اند این صفت را احراز کنند.
وی ادامه داد: کسانی که شرایط رجل سیاسی را دارند، از مراحل اجازه همسر و مسائل این‌چنینی عبور و این مراحل را رد کرده‌اند؛ بنابراین این اشخاص می‌توانند نقش مهم تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری را در کشور ایفا کنند.
پروانه سلحشوری، نماینده اصلاح‌طلب سابق مجلس نیز با تأکید بر این نکته بعید می‌داند شورای نگهبان یک نامزد زن اصلاح‌طلب را تأیید صلاحیت کند. او توضیح داده است: البته اگر یک جریان سیاسی همچون اصلاح‌طلبان بتوانند یک کاندیدای زن داشته باشند، قطعا مؤثرتر و بهتر خواهد بود؛ بنابراین اینکه اصلاح‌طلبان به عنوان یک جریان اصیل سیاسی بخواهند با یک کاندیدای زن به انتخابات ورود کنند، گامی رو به جلو است.
همچنین فکر می‌کنم که این اقدام برای اصلاح‌طلبان هم اقدام خوبی است. همان‌طور که به نظر می‌رسد شورای نگهبان تمایل به برگزاری انتخابات رقابتی ندارد؛ بنابراین این اقدام برای اصلاح‌طلبان مفید خواهد بود. درباره اصولگرایان ترافیک آقایان بسیار سنگین است و فعلا چون خیالشان از تأیید صلاحیت آسوده است، رقابت و تخریب‌های درون‌جریانی در حال رخ‌دادن است؛ تا حدی که برای حذف یکدیگر، پیشنهادهایی هم در مجلس مطرح کرده‌اند.
در‌عین‌حال بدنه اجتماعی حامی و پایگاه رأی آنها احتمالا کمتر از رأی‌دادن به یک کاندیدای زن استقبال می‌کند.فرید غیرت، حقوق‌دان نیز در پاسخ به این سؤال که «چه بسترهایی فراهم شود که پس از سال‌های متوالی عرصه رقابت انتخابات ریاست‌جمهوری برای زنان هم هموار باشد؟»
گفته است: تغییر تنها در دیدگاه میسر می‌شود. ما در هر تغییری در قوانین و نحوه اجرا با این مشکلات روبه‌رو بوده و دیده‌ایم که جامعه آقایان و حتی بسیاری از خانم‌ها پذیرای تغییر و تفسیر جدید نیستند و این مسائل با فشار و زحمت زیادی به جامعه قبولانده شده است. در این امر هم مسئله همین است. تا اینجا داوطلب زن کم بود یا نبوده است، ولی امیدواریم باشد و اصرار داشته باشند و این تغییر را ایجاد کنند. این تغییر طبیعی است و خواست برخی از آقایان است و این قانون در انحصار آنها نیست.
وی همچنین گفته است: طبیعی است که تشویق به شرکت در انتخابات و قصد بالا‌بردن آرا، یک برنامه انتخاباتی است و نمی‌توان از آن فارغ شد و به آن توجه نکرد، ولی برای محقق‌کردن حضور زنان در کاندیداتوری باید تلاش‌هایی بیشتر و گسترده‌تر از این انجام شود. زماني طولانی گذشته است و هنوز برخی حضور زنان را جدی تلقی نمی‌کنند و چون یک شوخی طنز یا تلاشی برای گرم‌کردن بازار انتخابات است و مدت کوتاهی از آن بهره می‌برند. در نهایت باید جدی‌تر با این مسئله برخورد کرد.
به‌هرحال باب گفت‌وگو در رابطه با نامزدی زنان در انتخابات۱۴۰۰ باز شده و شاید بعد از چهار دهه همان‌طور که سخنگوی شورای نگهبان گفته، زنان بتوانند نامزد انتخابات شوند و در آینده نه‌چندان دور در صورت تأیید شورای نگهبان و کسب آرای حداکثری رأی‌دهندگان، شاهد خانم رئیس‌جمهور هم باشیم؛ اما لازمه این مهم حضور فعال زنان در عرصه سیاست‌ورزی و ایفای نقش‌های مهم و کلیدی در مناصب عالی‌رتبه است که بیش از آنکه به همراهی مردان برای قرار‌گرفتن در این مناصب نیاز باشد، به همراهی زنان و تلاش خود آنها مربوط است تا مردان توان نادیده‌گرفتن زنان قدرتمند را نداشته باشند.
ارسال نظر