آشنایی با استادیوم‌های جام جهانی (۲)

زومیت: جام جهانی فوتبال که هر چهار سال یک‌بار برگزار می‌شود، جزء مهم‌ترین رویدادهای ورزشی جهان به شمار می‌رود. ۳۲ کشوری که قرار است در این رقابت‌ها شرکت کنند، از هیچ هزینه‌ای دریغ ندارند؛ چرا که اکنون نگاه تمامی دنیا به آنها است و باید به بهترین شکل نتیجه بگیرند. اما در این میان شاید فشار اصلی روی میزبان بازی‌ها باشد؛ کشوری که علاوه بر آنکه باید به وضعیت تیم ملی رسیده و احتیاجات مورد نیاز را برطرف کند، می‌بایست دستی هم به سر و گوش استادیوم‌های قدیمی کشیده یا از نو دست به کار احداث استادیوم‌های جدید شود. ورزشگاه‌هایی که از سویی مایه غرور کشور بوده و از طرف دیگر به بهترین شکل جوابگوی تماشاچیانی از اقصی نقاط جهان باشند. در مطلب قبلی ۶ مورد از این استادیوم‌ها را بررسی کردیم. در ادامه به سراغ ۶ ورزشگاه دیگر آمدیم تا بیشتر با آنها و حال و هوای شهری که در آن واقع شده‌اند آشنا شویم. با ما همراه شوید.

استادیوم استادیو مینیرائو (Estadio Mineirao)


محل قرارگیری: شهر بلو هوریزونته

ظرفیت تماشاچی: ۶۴ هزار نفر

مراحل ساخت: این ورزشگاه در ۱۹۶۵ در این شهر احداث شد. در جریان برگزاری مسابقات لازم دیده شد تا این ورزشگاه نیز مرمت شده و توسعه یابد. با اعمال تغییرات جدید، اکنون ورزشگاه از سقفی وسیع‌تر برخوردار شده و در ضمن امکانات داخلی آن نیز ارتقاء یافته‌اند. عملیات بازسازی در ۲۱ دسامبر سال ۲۰۱۲ به پایان رسید. با تغییرات صورت گرفته، اکنون این ورزشگاه از سوی فیفا به عنوان یکی از نمونه‌های خوب و مجهز انتخاب شده. مینیرائو علاوه بر آنکه میزبان بازی‌های جام جهانی است، قرار است چند بازی المپیک تابستانی ۲۰۱۶ را نیز برگزار کند.

میانگین دمای هوا در ماه ژوئن: ۲۵ درجه سانتیگراد

میانگین بارش باران همین ماه: ۰.۶ اینچ

دلایل شهرت: شاید یکی از عجایب این شهر، خیابان ویژه امندوییم (Rua do Amendoim) باشد؛ جایی که ماشین‌ها زمانی که در دنده خلاص قرار دارند به جای آنکه به سمت پایین این خیابان سراشیب حرکت کنند، بیشتر به سمت بالا کشیده می‌شوند. این یک جاذبه کمیاب گردشگری بوده و نشان از یک میدان قوی مغناطیسی در محوطه اطراف دارد. این شهر که نامش به معنای "افق زیباست" همچنین فهرستی بلند بالا از خوراک‌های مشهور و لذیذ تهیه شده با بادمجان دارد که در یک بازار مرکزی آماده می‌شوند و شماره یک فهرست "یکی از ۲۰ چیزی که باید در این شهر ببینید" را از آن خود کرده‌اند.

ستاره محلی: توستائو (Tostao)، بازیکن تیم ملی برزیل در سال ۱۹۷۰ بود که با این تیم برنده جام جهانی شد. او با ثبت ۳۲ گل در ۵۲ بازی به نوعی برای خود شهرتی کسب کرد. توستائو یک بار در دوران مدرسه با ثبت ۴۷ گل در یک بازی شگفتی‌ساز شد. با مجموع ۳۰۰ گل ثبت شده در کارنامه حرفه‌ای‌اش به نظر می‌رسید به مدارج بالا دست یابد؛ ولی به دنبال مصدومیت شدید ناچار شد در سن ۲۵ سالگی از دنیای فوتبال خداحافظی کند.




محل قرارگیری: شهر کوریچیبا

گنجایش: ۴۱.۴۵۶ نفر

وضعیت سازه: این استادیوم در سال ۱۹۱۴ تأسیس شد و به عنوان ورزشگاه خانگی تیم " اتلتیکو پارانا اینسه" شناخته می‌شود. بازسازی و مرمت این ورزشگاه یکی از دغدغه‌های مهم فیفا در این دوره از مسابقات بود؛ چرا که روند کار بسیار کند صورت می‌گرفت. اما به یمن این تغییرات، اکنون این ورزشگاه ظرفیت خود را افزایش داده و همچنین دارای یک سقف جمع‌شدنی نیز شده است.

میانیگین دمای هوا: ۱۸ درجه سانتیگراد

میانگین بارش باران: ۳.۹ اینچ

دلیل شهرت: کوریچیبا در زبان پرتغالی به معنای "تعداد زیادی درخت کاج" است. این شهر همچنین تاریخچه‌ای جالب توجه دارد؛ چرا که در سال ۱۹۶۹ و در دوره حکومت یک حزب نظامی، به مدت سه روز عنوان پایتخت کشور را یدک کشید. با باغ‌های گیاه شناسی و معماری مد روز و خاص، کوریچیبا به عنوان یکی از زیباترین و وصف‌ناپذیرترین شهرهای برزیل برای زندگی انتخاب شده است.

قهرمان محلی: رکورد امتیاز گل در کوریچیبا متعلق به دیلیو دیاز (Duillio Dias) است که ۲۰۲ امتیاز را در فاصله سال‌های ۱۹۵۴- ۱۹۶۴ از آن خود کرد. این استعداد درخشان در شهرهای ریو و سائو پائولو مهارت‌های انکار‌ناپذیر خود را با اثبات رساند، اما بیشتر بینندگان لیگ شاید علاقمند باشند تا در مورد هافبک سابق تیم منچستر یونایتد، کلبرسون (klebberson) بیشتر بدانند. او دوران حرفه‌ای خود را با تیم این شهر یعنی اتلتیکو پارانااینسه آغاز کرد.

استادیوم استادیو ناسیونال د برازیلیا (Estadio Nacional de Brasilia)



محل قرارگیری: پایتخت برزیل، شهر برازیلیا

گنجایش: ۷۰.۰۶۴ هزار نفر

وضعیت سازه: این استادیوم چند منظوره در سال ۱۹۷۴ احداث شد. نام پیشین این استادیوم "ناسیونال مانه گارینشا" است که یادبودی است از ستاره اسبق فوتبال برزیل، مانه گارنیشا که دو بار با این تیم در سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۶۲ به قهرمانی جام جهانی دست یافت. هزینه نوسازی مجدد این استادیوم ۹۰۰ میلیون دلار آمریکا برآورد شده است (بودجه اولیه در نظر گرفته شده ۳۰۰ میلیون بود) که از این نظر بعد از استادیوم ویمبلی در انگلستان رتبه دوم گرانقیمت‌ترین استادیوم‌های فوتبال جهان را از آن خود کرده است. ورزشگاه ناسیونال برازیلیا در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۳ بازگشایی شد.

میانگین دمای هوا در ماه ژوئن: ۲۶ درجه سانتیگراد

میانگین بارش باران در همین ماه: ۳ سانتیمتر

دلایل شهرت: پایتخت برزیل، برازیلیا شهری است که ادعا می‌شود تنها در عرض دو هزار روز ساخته شده است. همچنین این شهر به دلیل نقاط ممتاز تاریخی همچون کلیسای جامع، ساختمان کنگره ملی و لژیون معبد گودویل (Legion of Goodwill Temple) به خود می‌بالد. به علاوه این شهر در فهرست میراث جهانی یونسکو هم جایی برای خود دست و پا کرده است.

قهرمان محلی: کاکا مهاجم تیم آ.ث میلان در این شهر متولد شده است. او فوتبال را در سائوپائولو آغاز کرد؛ پیش از آنکه در سال ۲۰۰۳ و با قردادی ۷ میلیون پوندی رهسپار تیم میلان شود. این بازیکن بعدا به تیم رئال مادرید پیوست. کاکا در سال ۲۰۰۷ موفق شد عنوان بهترین فوتبالیست جهان را از آن خود کند.

استادیوم آرنا کاستیلائو (Arena Castelao)



محل قرارگیری: شهر فورتالیسا

ظرفیت تماشاچی: ۶۷.۰۳۷

وضعیت سازه: این استادیوم در اصل در ۱۱ نوامبر ۱۹۷۳ تأسیس شد. عملیات نوسازی مجدد این استادیوم در دسامبر سال ۲۰۱۲ به پایان رسید و هم اکنون دارای یک جایگاه ویژه، پارکینگ ماشین در زیرزمین با ظرفیت ۴.۲۰۰ خودرو و یک سقف وسیع‌تر شده است. این ورزشگاه اولین استادیوم این فهرست ۱۲ تایی است که عملیات ساخت و توسعه مجددش را با موفقیت به پایان رساند.

میانگین بارش باران در ماه ژوئن: ۱۶ درصد

میانگین درجه حرات در همین ماه: ۲۹.۶ درجه سانتیگراد

دلایل شهرت: شهر فورتالیسا به عنوان یکی از باطراوت‌ترین شهرهای برزیل به شهرت رسیده است. شب‌های دوشنبه در فورتالیسا بواسطه کافی‌شاپ ال پیراتا (El Pirata) جاودانه می‌شود. جایی که بنابر نظر مجله نیویورک تایمز به عنوان یکی از دیوانه کننده‌ترین مکان‌های روی زمین انتخاب شده است.

قهرمان محلی: طرفداران بولتون (Bolton Wanderers) ممکن است ماریو ژاردل (Mario Jardel) را با صدای لرزان و خندیدن‌های نخودی در خاطر داشته باشند. نام مستعار این بازیکن به سبب خط کمر پهنش، لاردل (Lardel) بود. ژاردل در سال ۱۹۹۹ برنده کفش طلای اروپا شد.

استادیوم آرنا فونته نووا (Arena Fonte Nova)


محل قرارگیری: شهر سالوادور

ظرفیت: ۵۵ هزار نفر

وضعیت سازه: این ورزشگاه به صورت رسمی در هفت آوریل ۲۰۱۳ افتتاح شد؛ ولی یک بارندگی شبانه منجر به فروریختن بخشی از سقف ورزشگاه شد. هر چند مقامات اظهار امیدواری می‌کنند که مشکل خاصی در میان نبوده و این استادیوم برای شروع رقابت‌ها کاملاً آماده است.

میانگین درجه حرارت در ماه ژوئن: ۲۶.۵ درجه سانتیگراد

میانگین بارش باران در همین ماه: ۲۳ سانتیمتر

دلایل شهرت: سالوادور به عنوان مرکز شادی و نشاط در برزیل شناخته می‌شود، همچنین این شهر میزبال کارناوال مرکزی(Central do Carnaval) است که یکی از معروف‌ترین جشن‌های سالانه این کشور به شمار می‌رود. فونته نووا از نظر طراحی و مظاهر معماری به صورتی کاملاً نامتجانس ظاهر شده است.

قهرمان محلی: ببتو (bebeto)، ستاره بین‌المللی سابق برزیل که اکنون ۴۹ سال سن دارد متولد شهر سالوادور بوده و در این شهر بسیار مورد احترام است. او به عنوان یکی از ۶ سفیر جام جهانی ۲۰۱۴ انتخاب شد. او به صورت حرفه‌ای فوتبال را در باشگاه کوچک شهر سالوادور یعنی باشگاه ویتوریا (Vitoria) شروع کرد.

استادیوم خوزه پینیرو بوردا (Estadio Jose Pinheiro Borda)



محل قرارگیری: شهر پورتو آلگره

گنجایش: ۵۰.۲۸۷ هزار نفر

وضعیت سازه: این ورزشگاه به نام استادیوم بیرا ریو (Biera Rio) هم شناخته می‌شود. ساخت آن به پایان رسیده و برای شروع رقابت‌ها آماده شده است.

میانگین دمای هوا در ماه ژوئن: ۱۹.۷ سانتیگراد

میانگین بارش باران در ماه ژوئن: ۱۲ درصد

دلایل شهرت: ایالت ریو گرانده د سول خانه مربی فعلی تیم برزیل لوئیز فیلیپه اسکولاری است و همچنین مربی سابق مانو منزس (Manu Menezes). به علاوه این شهر به دلیل گرنال (Gre-Nal)، دربی معروف بین دو دشمن محلی یعنی تیم‌های گرمیو و اینترناسیونال شهرت به سزایی دارد.

قهرمان محلی: رونالدینهو ستاره و مهاجم ۳۳ ساله برزیلی در پورتو آلگره متولد شده است. او جایزه بازیکن سال فیفا را در سال ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ به دست آورد. برزیلی‌ها برای متمایز‌کردن رونالدینهو از بازیکن اسبق تیم ملی رونالدو، به او لقب گائوشو (Gaucho) را اهدا کرده‌اند.