دردسر تازه اصولگرایان؛ مناقشه بر سر ماندن یا رفتن

برترین‌ها: پرونده مناظره‌های انتخابات ۱۴۰۰ بسته شد و حال آنچه انتظار می‌رود کناره‌گیری نامزد‌های پوششی است؛ نامزد‌های اصولگرایی که به نظر می‌رسید برای ضربه‌گیری ابراهیم رئیسی در مناظرات حاضر شده‌اند؛ چرا که هم از لحاظ فکری به رئیسی نزدیک هستند و هم در مناظره‌های عملا برنامه‌ای ارائه نداده‌اند و جز حمله به دولت و عبدالناصر همتی، سخن دیگری نزده‌اند.

روزنامه آرمان ملی در گزارشی در این خصوص نوشته است: در مناظره‌ی اول، همتی؛ زاکانی را پوششی نامید و همین مسئله را مستمسکی برای پاسخ ندادن به سوالات و نیز درخواست مناظره‌ی دو سویه قرار داد. به طور طبیعی با در نظر گرفتنِ این مسئله که ۵ نامزد انتخابات ریاست جمهوری، همگی متعلق به یک طیف سیاسی و فکری هستند، حتی اگر به پوششی و غیر پوششی بودن نیز بی‌اعتنا باشیم، به خودیِ خود نمی‌توانیم به انصراف فکر نکنیم! و اما همین مسئله اینک در جناح و جبهه‌ی اصولگرایان به یک دغدغه و مسئله‌ی نگران‌کننده تبدیل شده است مسئله‌ای که شاید در روزهای آینده به اصلی‌ترین چالش انتخاباتی اصولگرایان مبدل شود.

و سوی ماجرای انتخابات از «انصراف» می‌گویند اما نگاه و نظر دو سوی ماجرا به مسئله‌ی «انصراف» یکسان نیست! آن طرفی ها، «انصراف»ِ احتمالیِ همتی و مهرعلیزاده را مصداق بارز «زیرِ میز زدن» می‌دانند در حالی که علی القاعده دلیلی برای این جاخالی دادن دیده نمی‌شود. این طرفی‌ها اما «انصراف» ندادن را مسئله ساز می‌دانند گویی احساس کرده‌اند با بررسی مناظره‌ها شایدعدم «انصراف»، انتخابات ریاست جمهوری را به دور دوم بکشاند و این به دور دوم رفتن برای عده‌ای یقیناً خوشایند نخواهد بود!

انصراف» دادن‌هایی که تکذیب می‌شود!

طی روزهایی که رقابت‌های انتخاباتی آغاز شده، بارها اخباری مبنی بر «انصراف» این نامزد به نفع دیگری در رسانه‌ها دیده شده که مکرر نیز «تکذیب» شده و همچنان نیز می‌شود. «انصراف» زاکانی به نفع رئیسی و نیز «انصراف» سیدامیرحسین قاضی زاده هاشمی به نفع رئیسی اگرچه موضوع تازه‌ای نیست اما احساس می‌شود درج چنین اخباری صرفاً جنبه‌ی شایعه‌سازی نداشته و عملاً پالس‌هایی است که از جانب خودِ اصولگرایان می‌تواند صادر شده باشد.

مقدمه‌چینی زاکانی برای انصراف از کاندیداتوری؟

زاکانی کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری با بیان اینکه باید ۵ نامزد جریان انقلاب به سمت همگرایی روند گفت که باید این پنج کاندیدا باهم صحبت کرده تا مردم گرفتار تشتت نشوند و باهم هم افزایی داشته باشند، امروز امتحان بزرگی برای نامزدها است که مردم را به خود دعوت می‌کنند یا به انقلاب؟ هر پنج نفر جدی کار می‌کنند اما آیا باید تا پایان انتخابات بمانند؟ نباید اجازه داد سال ۹۲ تکرار شود. اگر کسی گفت به من رای دهید و به فردی غیر از من رای ندهید حتما ریگی در کفش دارد.جریان انقلاب نسبت به این پنج نفر ارجحیت دارد و باید دید در این جریان چه کسی ارجح است و به سراغ آن رفت، که این کاملا مشخص است.

خود را اصلح می‌دانم؛ انصراف نمی‌دهم

شایعه کناره‌گیری از انتخابات تنها محدود به زاکانی نماند و بحث انصراف سید‌امیرحسین قاضی‌زاده‌هاشمی هم پس از مناظره سوم مطرح شد که او درباره این شایعه در صفحه خود در توئیتر نوشت: « پس از استقبال گسترده مردم از سخنان این فرزندشان در مناظره سوم، موج دروغی در فضای مجازی راه انداخته‌اند؛ همانطور که قبلا گفتم بار دیگر با قاطعیت می‌گویم خود را اصلح می‌دانم، انصراف نداده‌ام و نخواهم داد و به حول‌و قوه‌الهی تا آخر ایستاده‌ام. پیش به سوی دولت سلام». همچنین حامد تیموری، سخنگوی ستاد مردمی قاضی‌زاده انصراف وی از صحنه انتخابات را تکذیب کرد و گفت: «اخبار منتشر شده در برخی رسانه‌ها مبنی بر انصراف آقای قاضی‌زاده کذب محض است و ایشان با قدرت در حال پیگیری برنامه‌های انتخاباتی خود هستند.

وقتی حسین شریعتمداری دست به قلم می‌شود!

« آفتاب یزد » هم در مطلبی آخرین تحولات انتخاباتی در جریان راست را بررسی کرد و نوشت: این که چنین خبرهایی درباره‌ی سعید جلیلی و محسن رضایی وجود ندارد به خوبی آشکار می‌سازد که هدف از درج چنین خبرهایی به قدری هوشمندانه است که تاثیرگذاری وعدم تاثیرگذاری و نیز باورپذیری خبر بسیار مهم است و اما حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه‌ی کیهان در مطلبی با عنوان: «این هشدار را جدی بگیرید!» در ستون: «یادداشت روز» به خوبی رگه‌هایی از نگرانی و دردسرهای «انصراف» ندادن را ترسیم می‌کند.

شریعتمداری در ادامه نمی‌تواند نگرانی خود از شکسته شدن آراء را مخفی نگاه داشته صراحتاً می‌نویسد:

* تردیدی نیست که ۵ نامزد مورد اشاره اگرچه میزان رای‌آوری متفاوتی دارند و این تفاوت در مواردی قابل توجه و نسبتاً زیاد نیز هست ولی آن‌ها در نهایت سبد رای تقریباً مشترکی دارند. بنابراین طبیعی است که اگر هر ۵ نفر در صحنه بمانند، آرای هریک از آن‌ها به هر اندازه‌ای که باشد از سبد نامزدهای دیگر جبهه انقلاب کم می‌شود و نتیجه آنکه احتمال موفقیت عاملان وضعیت فاجعه‌بار امروز، قوت می‌گیرد و این حالت در صورت وقوع ضربه سنگینی بر پیکر نظام است و حال آنکه آنچه برای تمامی نامزدهای جبهه انقلاب از اهمیت بیشتری برخوردار است نجات قوه اجرائیه کشور از دست کسانی است که طی ۸ سال گذشته فاجعه آفریده‌اند و صدها مشکل ریز و درشت را به ملت تحمیل کرده‌اند.

* او به طرح یک سوال مبادرت می‌ورزد و می‌پرسد: «حالا باید دید، چه کسانی باید به نفع چه کسی کناره‌گیری کنند؟!» وی در پاسخ به پرسش خود می‌نویسد: «امروزه با توجه به انواع نظرسنجی‌ها و مشاهدات میدانی به وضوح می‌توان دید که کدامیک از ۵ نامزد یاد شده از رای و اقبال بیشتری برخوردار است؟ مخصوصاً اگر فاصله آراء او با سایر نامزدها بسیار زیاد و پُر ناشدنی باشد. این توضیح نیز ضروری است که تفاوت آراء فراوان یکی از نامزدها با ۴ نامزد دیگر الزاماً به معنا و مفهوم آن نیست که سایر نامزدها از صلاحیت کمتری برخوردارند، بلکه آنچه در میان است و نباید نادیده گرفته شود عامل «رای‌آوری» است.

* این عامل، یکی از تعیین‌کننده‌ترین عوامل موثر در رسیدن به نتیجه مطلوب است. بنابراین به حکم عقل و منطق و مصلحت نظام، لازم است هریک از نامزدها بعد از پایان سومین دور مناظره که روز شنبه صورت گرفت، میزان آراء خود را به دور از شعارها و گمانه‌زنی‌های غیرعلمی و از جمله با مطالعات و بررسی‌های میدانی، ارزیابی کنند و نامزدی را که از آراء بیشتری برخوردار است به عنوان نامزد این طیف برگزینند و نه فقط به نفع او از کاندیداتوری خود کناره‌گیری کنند بلکه به نفع او دست به تبلیغ بزنند و توانمندی‌های نامزد برگزیده را به مردم معرفی کنند. »

* شریعتمداری، اظهارات آقای همتی در دور اول مناظره که در مناظره‌های بعدی نیز بارها تکرار شده است را «ترفند» حساب‌شده مدعیان اصلاحات برمی شمرد و می‌نویسد: «برای ادامه وضع فاجعه‌بار ۸ سال گذشته طراحی شده و از طریق فاصله‌گذاری میان نیروهای انقلاب و شکست آراء آن‌ها دنبال می‌شود.» و این یعنی جبهه‌ی نیروهای انقلاب، عملاً‌عدم «انصراف» را به منزله‌ی احتمال شکست در انتخابات پیش رو تلقی می‌کند.

انصراف‌های قبل اعلام اسامی نهایی نمایشی بود؟

در فاصله‌ی اعلام اسامی نهایی اگرچه خیلی‌ها به نفع رئیسی کناره‌گیری کردند اما همان‌هایی که آن روزگار اعلام انصراف کردند اگر در صحنه باقی مانده بودند چه بسا همان تصمیمی را اتخاذ می‌کردند که این روزها قاضی زاده‌ی هاشمی، زاکانی و محسن رضایی اتخاذ کرده‌اند و این یعنی آن انصراف دادن‌ها نمایشی بود زیرا هیچکدام از آن انصرافی‌ها عملاً حمایتی از نامزدی که به نفع وی اعلام کناره‌گیری کرده بودند به عمل نیاوردند!

چرا کاندیدا‌های پوششی انصراف نمی‌دهند؟

یک فعال سیاسی اصولگرا در خصوص احتمال کناره‌گیری برخی کاندیداها به نفع آیت‌ا... رئیسی یا ماندن تا تا آخر انتخابات اظهار داشت: به‌زعم من انتخابات این دوره مقداری از رای دادن جناحی رنگ باخته است. نکته بعدی این است که تجربه ما در انتخابات گذشته می‌گوید آرای میان ۷۰ تا ۸۰ درصد میان دو نفر اولی که تقریبا مقبولیت دارند، دور می‌زنند و باقی میان دیگر نامزد‌هاست. همچنین در دو سه روز آخر است که نظرسنجی‌ها مقداری خود را به آنچه اتفاق می‌افتد، نزدیک‌تر می‌کند و نامزد‌ها بر اساس این نظرسنجی‌هاست که تصمیم می‌گیرند که بمانند تا آخر یا برای جلوگیری از تشکیک آرا از انتخابات انصراف می‌دهند.

تا اینجای ماجرا؛ زاکانی و قاضی زاده‌ی هاشمی هرگونه «انصراف» دادن را قویاً تکذیب کرده اند، تکلیف محسن رضایی میرقائد نیز مشخص است که ذیل قاعده‌ی «انصراف» نمی‌گنجد. در این میان باقی می‌ماند سعید جلیلی و اما برخی‌عدم «انصراف» را مسئله ساز دانسته تا جایی که حسین شریعتمداری را مجاب‌کرده تا دست به قلم شود!

شاید برخی انصراف‌ها معادل بسته شدن پرونده‌ی سیاسی یک نامزد باشد و این مهم‌ترین چالشی است که در روزهای پیش رو همچنان روی خط اصلی خبر باقی خواهد ماند!