کار دشوار نعیمه نظام‌دوست در «کلبه عموپورنگ»

ایرنا: نعیمه نظام دوست، بازیگر مجموعه «کلبه عموپورنگ» گفت: در این مجموعه نقش‌هایی بازی کردم که در کارهای رئال تجربه‌شان محال بود. برای بازی در نقش یک مرغ به نام «خانم کاکل بسر» کلی فیلم مستند مربوط به مرغ‌ها را تماشا کردم.

بخش‌هایی از گفتگو با نعیمه نظام‌دوست، را در ادامه بخوانید.

دلیل علاقه شما به بازی در سریال‌های کمدی و نقش‌های طنز چیست؟

الان مردم سخت می خندند. دوست دارم نقش های جدی هم بازی کنم. اما مردم من را در نقش طنز پذیرفته‌اند. اگر بتوانم لبخندی را بر لب مردم بیاورم، این کار من را خوشحال می کند. در مجموعه شام ایرانی به بچه ها گفتم فقط نیت تان این باشد که مردم را شاد کنید. چهار نفری سعی کردیم فضای مفرحی را به وجود بیاوریم. همین برای من کافی است. اکثریت مردم دوست دارند بخندند و شاد باشند.

نسبت به کار برای کودکان در مجموعه «کلبه عموپورنگ» چه حسی دارید؟

حدود هفت سالی است که با کلبه عموپورنگ همکاری می کنم. من عاشق دنیای کودک هستم. خوشحالم که توانستم تجربه‌های خیلی جالبی در این کار به دست بیاورم.

چه تجربه‌هایی؟

نقش‌هایی بازی کردم که در کارهای رئال تجربه‌شان محال بود. مثلا نقش یک مادر هشتاد ساله را بازی کردم. در سریال‌های دیگر برای این نقش از من استفاده نمی‌کنند و سراغ بازیگری می‌روند که در این سن باشد. ولی در فضای فانتزی من توانستم نقش مادر عموپورنگ را بازی کنم. تجربه سخت ولی دوست داشتنی بود. من الان نقش یک مرغ به نام «خانم کاکل بسر» را بازی می کنم. بی نهایت نقش سختی است. من کلی فیلم مستند مربوط به مرغ‌ها را تماشا کردم که بتوانم شبیه این موجودات بازی کنم. حرکات مرغ‌ها را زیر نظر گرفتم. الان مرغ و تخم مرغ خیلی گران شده و نقش من خیلی محبوب است! بازی در این نقش چالش عجیب و غریبی بود. خیلی خوشحالم که خداوند به من این فرصت را داد. هر بازیگری آرزو دارد خودش را در جاهای متفاوت بسنجد. بچه‌هایی که این نقش را دوست داشتند، پدر و مادرهای آینده هستند. ما داریم روی بچه ها سرمایه گذاری می‌کنیم.

کرونا باعث خانه‌نشینی شما نشد؟

در این دو سال که از شروع کرونا می‌گذرد، همیشه سر کار بودم. پارسال در اوج کرونا هشت ماه سر کار بودم. در همه روزهای تعطیلات و قرنطینه من جلوی دوربین بودم. تعداد زیادی از عوامل کلبه عموپورنگ مبتلا به کرونا شدند. من هنوز مبتلا نشده‌ام. خدا را شکر داریم می گذرانیم. ما وظیفه داریم برای کودکانی که در منزل هستند و تفریحی ندارند کار کنیم.