۱۰ مکان ممنوعه که کسی اجازه ورود به آن‌ها را ندارد!

همیشه مناطق و مکان‌هایی وجود دارد که به طبع افراد خارجی از یک کشور دیگر نمیتوانند از آنجا استفاده کنند در ادامه با مکان‌هایی که افراد‌های خارجی ورودشان ممنوع است.

باشگاه خبرنگاران: افرد خارجی اجازه ورود به بسیاری از مناطق در جهان را ندارند و این مناطق به عنوان فوق سری شناخته می‌شود. بیشتر در مناطق تبت و چین می‌توان این مناطق را یافت. تبت یکی از حفاظت شده‌ترین مناطق در دنیاست که ورود به آن برای خارجی‌ها ممنوع است، در دنیا چه مناطق ممنوعه دیگری وجود دارد؟

چین، تبت، لهاسا، مقدس‌ترین مکان روی زمین برای بودایی ها؛ جایی که معبد جوکانگ، مهم‌ترین معبد بودیست‌ها در آن واقع شده و پیروان این آیین برای زیارت و انجام بعضی مناسب به آنجا سفر می‌کنند. هر روز تعداد زیادی از چینی‌های معتقد به بودا گرداگرد معبد طواف می‌کنند، رو به آن دعا می‌خوانند و عبادت می‌کنند.

خادمان معبد هم میان مردم می‌چرخند و ظرف‌هایی را می‌گردانند که از آن‌ها دود‌هایی با بوی تند بلند می‌شود؛ بویی که هوای اطراف معبد را سنگین می‌کند. در سال‌های اخیر، اما کمتر آدم خارجی‌ای توانسته این تصاویر را از نزدیک ببیند و اگر هم توانسته از دور بوده و اجازه نزدیک شدن به معبد و حرف زدن را نداشته است.

دولت کمونیست چین در بیش از نیم قرن گذشته تدابیر امنیتی سختی را برای ورود خارجی‌ها به تبت اجرا کرده و هر کس که می‌خواهد وارد این منطقه شود، باید ثبت نام کند و بعد از مدت‌ها با شرایط ویژه‌ای وارد آن شود. حالا بعد از مدتی طولانی یک گروه از خبرنگاران توانسته اند به این بخش ممنوع خاک چین سفر کنند و مشاهداتشان را برای دیگران تعریف کنند.

مواردی که البته تنها منحصر به تبت نیست و نقاط دیگری هم در دنیا وجود دارند که به شدت تحت تدابیر امنیتی هستند و هرکسی امکان ورود به آن‌ها را ندارد. تبت سال هاست که منطقه‌ای ناآرام به حساب می‌آید و خواستار جدایی از چین بوده است. از سال ۱۹۵۱، اما دولت کمونیست کنترل کامل این منطقه را به دست گرفت که باعث شد ناآرامی‌ها بیشتر از قبل شود.

این اعتراضات تا سال ۱۹۵۹ و یک شورش ادامه پیدا کرد که با سرکوب شدید دولت کمونیست مواجه شد و همین سبب شد رهبر بودایی‌ها یعنی دالای لامای چهاردهم، تبت را ترک کند و به هند برود. سرکوب دولت، ولی در این سال‌ها باعث نشده اعتراضات پیروان دالای لاما تمام شود و تنها از سال ۲۰۰۹ تا حالا ۱۴۰ بودایی خودشان را در اعتراض به محدودیت‌ها آتش زده اند.

چنین اتفاقاتی باعث شده پکن از ورود خارجی‌ها به این منطقه جلوگیری کند و نگذارد تصاویر آن به بیرون درز پیدا کند. گردشگرانی که بخواهند برای بازدید به تبت بروند، باید حتما قبل از آن ثبت نام کنند و تنها در محدوده‌های زمانی خاصی که دولت چین تشخیص می‌دهد، وارد آن شوند. این وسط تنها در موارد معدودی به خبرنگاران اجازه ورود داده می‌شود و وقتی قرار باشد ان‌ها به تبت بروند، ماموران امنیتی همیشه در کنارشان هستند و تمام رفتارشان را زیر نظر دارند.

تنها مکان‌هایی که ماموران صلاح بدانند برای بازدید انتخاب می‌شود و این یعنی گشت و گذار در تبت حتی از کره شمالی هم سخت‌تر است. ماموران دولتی آن قدر مواظب خبرنگاران و گردشگران هستند که نگذارند آن‌ها حتی سوال اضافی از کسی بپرسند. برای همین وقتی خبرنگاران به دیدار یکی از مقامات تبت رفته اند، اجازه هیچ سوالی نداشته اند و آقای مسئول ۸۰ دقیقه بدون توقف در مورد خوشحالی مردم و خوب بودن اوضاع برای آن‌ها صحبت کرده است.

مواردی که خود خبرنگاران هیچ وقت به چشم ندیده اند. حتی زمانی که از ماموران خواسته شده به خبرنگاران اجازه دهند به معبدی در نزدیکی مرز با هند بروند، آن‌ها پاسخ داده اند چنین معبدی با آن‌ها فاصله بسیار زیادی دارد، در حالی که نقشه گوگل فاصله را تنها ۲۴ کیلومتر نشان می‌داده است.

اکنون در چین نژاد «هان» بیشترین فراوانی را دارد و حضور این قوم در تبت یکی از مواردی است که باعث شده هر روز درگیری‌هایی ایجاد شود. تا دهه ۶۰ میلادی عده افراد این قوم در تبت تنها ۳۹۵۰۰ نفر بوده حالا، اما این عدد به بیش از ۲۴۵ هزار نفر رسیده و این یعنی دولت مرکزی می‌خواهد با افزایش نژاد هان در تبت اکثریت را به هم بزند.

حالا در شغل‌های دولتی کسانی که از نژاد هان باشند، نسبت به تبتی‌ها درآمد بیشتری خواهندداشت و از حقوق اجتماعی بالاتری برخوردار هستند و البته بیشتر مناصب مهم در تبت هم در دست آن هاست. غیر از تغییر نژاد، مدرن کردن تبت، مورد دیگری است که پکن می‌خواهد از طریق آن، فرهنگ تبتی‌ها را تغییر دهد.

حالا در لهاسا بزرگراهی در حال ساخت است که کاملا مدرن و به روز طراحی شده و مسیری را که پیمودن آن الان در میان گل و لای نه ساعت زمان می‌گیرد به اندازه نیم ساعت کوتاه کند. حضور خود چینی‌ها در تبت و آشنایی مردم و جوانان تبت با دنیای مدرن یکی از نگرانی‌های بزرگان بودایی و قدیمی‌های این منطقه است که می‌ترسند

این طوری دیگر جوانان بی خیال مبارزه و مقابله شوند و در سال‌های آتی تبت کاملا شبیه به دیگر استان‌های چین شود؛ مکانی خنثی و بدون خطر برای دولت کمونیست.

سائوپائولو؛ جزیره مار‌ها