قوی​ترین​ ماشین​های موجود در ایران کدامند؟

 
از همان اولین روزهایی که اولین موتورهای احتراق داخلی به دست بشر ساخته شدند، همیشه اشتیاق رسیدن به مرزهای ناممکن و رویایی در ذهن مهندسان و صنعتگران وجود داشته و خود موتور محرکی برای رسیدن به رکوردهای شگفت​انگیز در زمان خود بوده است. انگیزه بی​پایان انسان برای رسیدن به نامحدودها را که به تار و پود صنعت خودرو اضافه کنید، می توانید به این نتیجه برسید که چرا روند نوآوری در تولید موتورهای پرقدرت​تر همواره شیب مثبتی داشته است. اگر این روزها رسیدن به سرعت هواپیما بر روی زمین امکان​پذیر شده و موتورهای درون سوز، سرعت خودرو را تا حدود 450 کیلومتر بر ساعت بالا برده​اند به خاطر روند تصاعدی استخراج اسب​ بخار از نیروگاه​های بنزینی درون اتومبیل​هاست. روی همین حساب جست​و​جو و جاسوسی درباره خودروهای پرقدرت هم به نظر موضوع جذاب و پرطرفداری می​آید. پرونده اولین شماره از مجله تخت گاز سعی دارد مخاطبان را با تعدادی از اتومبیل​های زورمند و سریع که در خیابان​های تهران یا دیگر شهرهای ایران در حال تردد هستند آشنا کند. در این پرونده با شماری از خودروهای استاندارد، تقویت شده خارجی و از همه جذاب‌تر تقویت​شده به دست متخصصان وطنی آشنا می​شوید که با اشاره کوچکی به پدال گاز خراش​های سیاه و تماشایی به آسفالت می​اندازند و طنین خوش آهنگ برخاسته از اگزوز آنها گوش علاقمندان به ماشین را نوازش می​دهد. در پایان گشت و گذار در جمع «قوی​ترین​ ماشین​های ایران» اگر به این نتیجه رسیدید که جای اتومبیل شما در این پرونده خالی است ما را از طریق آدرس پست الکترونیک Takhtegazmag@gmail.com در جریان بگذارید. حالا کمربند خود را محکم ببندید و در پیست رویاهای خود به صدای تاخت و تاز قوی​ترین​ ماشین​های ایران گوش فرادهید...

  اگر به گذشته بازگردیم شمار اندکی از ماشین​های قدرتمند را می​توانیم پیدا کنیم که شاید در بهترین شرایط زور بازوی آنها به 250 اسب بخار می رسید. بازخوانی خاطرات برخی از رانندگان و کارشناسان قدیمی یادآوری می​کند که ماشین​های شاخ 10 سال پیش به آن طرف عموما زیر 250 اسب بخار زور داشته​اند

تب سواری بر ماشین​های قوی و بی​مهار در سال​های اخیر بسیار شایع شده و حالا به مدد دسترسی آسان​تر به تکنولوژی روز و داد و ستد اطلاعات با تیونرهای کارکشته دنیا، اتومبیل​های پرقدرتی در ایران یافت می​شوند.

اگر به گذشته بازگردیم شمار اندکی از ماشین​های قدرتمند را می​توانیم پیدا کنیم که شاید در بهترین شرایط زور بازوی آنها به 250 اسب بخار می رسید. بازخوانی خاطرات برخی از رانندگان و کارشناسان قدیمی یادآوری می​کند که ماشین​های شاخ 10 سال پیش به آن طرف عموما زیر 250 اسب بخار زور داشته​اند و حتی اتومبیل​های مسابقه هم فرصتی برای ارائه نیروی بیشتر از این پیدا نمی​کردند و معمولا در سخت​ترین شرایط رقابت به ریپ زدن می افتادند و از دست می رفتند. اوایل دهه 1370 با ورود چند دستگاه ماشین اسپرت ژاپنی مثل میتسوبیشی GT 3000 یا نیسان ZX300 که به طور استاندارد ماشین​های نسبتا پرقدرتی بودند کمی حال و هوای مسابقات تغییر کرد وگرنه آن روزها ماشین​های قهرمان در مسابقات ریس بیشتر به دلیل سبکی و زیربندی مناسب و ست​آپ بهتر از هم‌قطارانشان سبقت می​گرفتند. با توجه به اینکه سرعت بالا یکی از مشخصه​ها و نشانه​های قدرت زیاد یک اتومبیل به حساب می​آید می توان به ماشین​های پرقدرت آن روزها هم نظری انداخت. یکی از اتومبیل​های پرزور حدود 20 سال قبل یک فورد اسکورت اطاق قدیمی بود که اساسا برای مسابقه و در یکی از کارگاه​های تخصصی همین کمپانی در اروپا آماده شده بود. این اتومبیل که هیولای دوران خود بود در ابتدا به فرهاد صمصام تعلق داشت. فرهاد صمصام که از دانشجویان نخبه ایران در ده​های 1330 و 1340 بود خود گاراژی در مرکز شهر داشت و این اتومبیل پرقدرت را به موقع تر و خشک می کرد.

این ماشین بعدها به بهرام فلاحی رسید و در پیست اتومبیل رانی آزادی عناوین بسیاری را به دست آورد. پس از دوران این فورد اسکورت که قاعدتا بیش از 250 اسب بخار بیشتر زور نداشت، دوران اوج بی​ام​و از راه رسید و اتومبیل​های علی نظری(320)، مرحوم احمد شرقی و علیرضا طباطبایی(2002)، عمید کمپانی(2002) و مرحوم سعید اعرابیان(630) روزهای خاطره​انگیزی را برای هواداران مسابقات سرعت رقم زدند. برای علاقمندان اتومبیلرانی سرعت، اتومبیل بی​ام​و با موتور M5 جواد موسوی نیز یادآور نمایش بی​رقیب او بود. ماشین جواد موسوی در روزهای اوج، نزدیک به 400 اسب قدرت داشت که در زمان خودش رکوردی محسوب می​شد.

موتور M5 این ماشین به صورت بسته بندی از خارج آمده بود و بر خلاف بسیاری از موتورهای دستکاری شده در ایران که معمولا طاقت زیادی نداشتند خوب گاز می​خورد و از تنظیم خارج نمی​شد. ورود این موتور به مسابقات راه تازه​ای را نشان رقبا داد و وارد کردن موتورهای پرقدرت مسابقه​ای استاندارد از خارج باب شد.

کمی بعد شورلت مونزای محمد علی مرندیان با موتور 400 اینچ مکعبی پونتیاک، رکورد تازه​ای در ارائه اسب بخار بر جا گذاشت و با نیرویی در حدود 500 اسب، همه را تار و مار کرد.

به هم خوردن روش مسابقات سرعت در ایران و کمرنگ شدن رقابت​های کلاس آزاد، برای مدتی رقابت بر سر مهیا کردن اتومبیل‌های قوی​تر را به محاق برد و در عین حال کارگاه​های تقویت موتور و تیون بدنه دور از انظار به کار خود ادامه دادند و تردد ماشین​های پرقدرت به خیابان‌ها کشیده شد.

قاعده بازی در حال تغییر بود و ماشین​های پرقدرت جدیدی در راه بودند...

 
این روزها شمار کمپانی​هایی که خودروهای پرقدرت می​سازند زیاد است اما تولید ماشین​های پرزور به دلیل محدودیت​های مختلف از جمله ممنوعیت سرعت بالا، قوانین سخت​گیرانه زیست​محیطی و بالا رفتن قیمت سوخت در سراسر دنیا، چندان زیاد نیست. ماشین‌های پرقدرت عموما هزینه​های علی​حده و گزافی دارند و گاهی یک اشتباه ممکن است خسارت مادی زیادی به مالک آن وارد کنند. با این اوصاف لذت تماشای اتومبیل​های پرقدرت همچنان برای هواداران آن باقی مانده و به مجرد تردد یکی از این غول​ها، چشم​های بسیاری به سوی آن می​چرخد. در ایران شمار ماشین​های استانداردی که درونشان لبریز از اسب بخار است کم نیست اما تنوع مدل​های این قبیل خودروها زیاد نیست.
 
پورشه پانامرا خود بخود اتومبیل غول​آسا و بسیار قدرتمندی است وای به حالیکه سری به باشگاه کورش منصوری تیونر مشهور ایرانی در سویس زده باشد و عضله​های بیشتری روی ماهیچه​هایش بیاورد. در حال حاضر یک دستگاه پانامرای منصوری در تهران هست که طبق بروشور تیونر ایرانی‌اش باید لااقل ۶۷۰ اسب بخار قدرت داشته باشد. بنابراین برای چنین ماشین رویایی و فوق​العاده‌ای باید جایگاه مناسبی در فهرست قوی​ترین​ها کنار گذاشت. این پانامرای سفید رنگ ترکیبی از رنگ​های متضاد سفید و سیاه است و در بدنه آن هم صفحاتی از کربن دیده می​شود.
 
در میان خودروهای وارداتی که دست به ترکیب آنها نخورده و می توان به اعداد و ارقام مربوط به عملکرد آنها اعتماد کرد، نام‌های آشنایی به چشم می​خورد. چند وقت پیش صحبت از تردد یک دستگاه بوگاتی ویرون در ایران به گوش رسید و با داستان‌سرایی بسیاری نیز همراه شد اما ظاهرا گران​ترین و قوی​ترین اتومبیل دنیا مدتی در شیراز بیتوته کرده و بعد از مرز خارج شده است. طبیعتا بوگاتی ۱۰۰۱ اسبی اگر به شیراز سری زده باشد قطعا قوی​ترین ماشینی بوده که در هوای این مرز و بوم تنفس کرده و از لحاظ زور بازو بی رقیب است آنچنانکه غزل‌سرایی چون حافظ را ایران به خود ندیده است!
  سفر به جزیره کیش هیچ فایده​ای نداشته باشد حداقل برای علاقمندان به خودروهای قدرتمند جذابیت فوق​العاده​ای در زمینه دیدن ماشین​های پرقدرت و جدید خواهد داشت. در همین جزیره کوچک که حداکثر سرعت تردد خودرو در آن ۵۰ کیلومتر بر ساعت نیست گاهی اتومبیل​های وحشتناکی دیده می​شوند که حرکت با این سرعت برای آنها مثل در قفس کردن یوزپلنگ است. در جزیره کیش یک دستگاه نیسان GT-R مشکی رنگ وجود دارد که از مدل استاندارد آن قوی​تر است. این نیسان سیاه رنگ که برخی از صفحات بدنه​اش مات است و احساس قدرت را دوچندان می​کند به لطف دو توربوی بزرگتر نسبت به مدل استاندارد آن تا ۶۷۰ اسب بخار(به ادعای مالکش) افزایش توان پیدا کرده و به همین دلیل تا بالاهای جدول قوی​ترین​ها صعود کرده و برای خودش احترام ویژه‌ای به دست آورده. حالا کجای جزیره کیش شانس خالی کردن این همه انرژی وجود دارد خدا عالم است.
 
جزیره کیش علاوه بر جذابیت​های طبیعی و زیبایی​های خلیج نیلگون فارس، محل تردد دو دستگاه کادیلاک CTS-V هم هست که برای خودشان غولی هستند و با موتور ۲/۶ لیتری می‌توانند ۵۵۶ اسب بخار را سخاوتمندانه در اختیار راننده قرار دهند.

کادیلاک مورد نظر از معدود ماشین​های آمریکایی است که در برابر رقبای آلمانی و ژاپنی​اش کم نمی​آورد و پا به پای آنها پیش می​رود. در کنار این غول جمع و جور از جنرال موتورز، یک دستگاه فورد موستانگ شلبی جی​تی ۵۰۰ هم در همان حوالی گشت می​زند که قدرت و توان آن هم قابل توجه است، چیزی در حدود ۴۲۰ اسب بخار...
 
پورشه پانامرا دو مدل پرقدرت دارد که یکی توربو و دیگری ۴S که از ۴۰۰ تا ۵۰۰ اسب بخار قدرت دارند. نمونه ۴S در تعداد بیشتری یافت می​شود و یکی از دارندگان مشهور آن علی دایی است و ظاهرا از مدل توربوی ان هم فقط یک دستگاه وجود دارد که ۵۰۰ اسب انرژی حرکتی تولید می​کند.
 
تماشاگران مسابقات درگ و دریفت در یکی دو سال اخیر حتما چشمشان به جمال یک دستگاه دوج وایپر سرخ رنگ افتاده که وقتی سقف پارچه​ای آن در صندوق عقب پنهان می شود جذابیت دو چندانی پیدا می​کند. این افعی خوش خط و خال هم اگر چه مهمان خیابان​های تهران است و با پلاک گذر موقت تردد می​کند اما حسابی مشهور است. عجیب است که با وجود بیش از ۵۰۰ اسب بخار قدرت، چندان در مسابقات موفق عمل نکرده. با این حال دوج وایپر که مدتی است دیگر تولید نمی شود از ماشین​های دوست​داشتنی و زورمند در تمام دنیاست.
 
بی​تردید ماشین​های ضعیف در مسابقات اتومبیلرانی فقط به درد بلعیده شدن توسط رقبای قدرتمند می خورند و روی همین حساب اصلا نباید آنها را به پیست راه داد. پیست اتومبیلرانی جولانگاه غول​ها و پرقدرت​ترین هاست و این قاعده در مسابقات نه چندان استاندارد ایران هم کم و بیش صدق می​کند. در جست و جوی قوی​ترین ماشین​های ایران باید سری هم به انواع مسابقات اتومبیلرانی زد و از رقابت​های سرعت گرفته تا درگ و دریفت را نیز رصد کرد. حکایت ماشین​های دستکاری شده اما چیز دیگری است و اینجا ردپای مکانیک​های خبره و تیونرهای داخلی به شدت احساس می​شود. در میان ماشین​های مسابقه​ای پرزور بیشتر باید دنبال گروه یا ژانر بود تا یک مدل خاص. در واقع در بخش ماشین​های مسابقه​ای بیش از آن که اعداد و ارقام و رکورد مشخص در عملکرد اتومبیل مطرح باشد، سبک کار تیونر یا تیم پشتیبانی فنی به چشم می​آید. البته در میان اتومبیل​های مسابقه​ای یک ویژگی رایج این است که اکثرا در برابر فشار طولانی مدت آسیب​پذیر هستند و با استانداردهای دنیا فاصله​ای معنی​دار دارند. با همه این اوصاف پیدا کردن قدرتمندترین​ها در جمع خودروهای مسابقه​ای چندان هم سخت نیست.
دهه ۱۹۹۰ به طور قطع دوره شکوفایی خودروسازان ژاپنی بود و چشم بادامی​ها کاملا از زیر سایه سنگین آلمان و آمریکا خارج شدند. این موفقیت شامل ساخت خودروهای استاندارد و هم نمونه​های جی تی و مسابقه​ای بود و در همین راستا نمونه​های بسیار خوبی از خودروهای آن سال​ها هست که محبوب تیونرها و مکانیک​ها برای ساختن یک ابرخودرو است. در مسابقات نوظهور درگ (شتاب ۴۰۰ متر) که در یکی دو سال اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده، می توان یکی از همین نمونه​ها را دید. میتسوبیشی لنسر با اطاق پرطرفدارش در اوایل دهه ۱۹۹۰ و قابلیت​هایی که در شاسی و زیربندی ان وجود دارد باعث شده که گروهی از پرقدرت​ترین ماشین‌های ایران در سایه همین توانایی​ها متولد شود. چهار اتومبیل لنسر اوولوشن ( Evo III) که این روزها در رقابت​های شتاب می‌درخشند در واقع نتیجه کار یک تیونر زبده به نام ابوالفضل مرادی هستند. سه دستگاه از چهار نمونه یاد شده از حالت دیفرانسیل جلو به حالت دو دیفرانسیل دائم (AWD) در آمده و برای مسابقه درگ ست​آپ شده​اند. قلب تپنده آنها هم به یک موتور توربو شارژ دو لیتری مجهز شده​اند که با کد ۴G۶۳T شناخته می​شود. به زعم تیونر این ماشین​ها توان خروجی این موتور با پرخوران اضافه شده بین ۴۸۰ تا ۵۲۰ اسب بخار در نوسان است و این حجم از قدرت برای از پا درآوردن غول​هایی چون لامبورگینی در درگ تهران کافی بوده است. حالا به غیر از مرادی ماشین​های برنارد عیوضی و هومن رمضانی نیز توانایی مشابهی دارند و در کنار این​ها یک میتسوبیشی گالانت VR۴ هیولا نیز وجود دارد که یکی از بهترین تایم​ها را در رقابت ۴۰۰ متر به ثبت رسانده است. علاوه بر این​ها یک نیسان آلتیمای دریفتر نیز از پروژه​های بلندپروازانه در زمینه مهیا کردن ماشین​های قدرتمند است.
 
هر جا که صحبت از خودروهای مسابقه​ای و پرقدرت به میان می​آید حتما باید برای بی​ام​و نیز جایگاه خاصی در نظر گرفت. در میان ماشین​های پرقدرت مسابقه​ای در ایران، مدعیان کلاس آزاد مسابقات ریس (سرعت) از موقعیت ممتازی برخوردار هستند. این جا هم باید از توانایی​های تیونرها و تکنسین​های مکانیک یاد کرد که در واقع بخش مهمی از رقابت در میان آنها نیز وجود دارد.

در مسابقات سرعت یکی دو سال اخیر اتومبیل رضا پازند بی​شک از قوی​ترین​هاست و در عین حال به خوبی از سوی مکانیک زبده‌اش یعنی مراد بذرافشان نیز مهیا شده است. درباره قدرت این بی​ام​و E۳۰ عدد مشخصی در دسترس نیست اما تیونر آن می گوید احتمالا از ۴۵۰ تا ۵۰۰ اسب بخار باید باشد. علاوه بر این ماشین غلام جنیدی راننده باتجربه کلاس آزاد نیز وضعیت مشابهی دارد. در این کلاس البته یک دستگاه بی​ام​و E۴۶ هم حضور دارد که متعلق به علی مشرفی است. این ماشین زیبا و تماشایی که سر پیچ​ها عملکرد خارق​العاده​ای دارد زمانی متعلق به جرج پلازا راننده عنوان​دار اروپایی بوده و حالا در پیست اتومبیلرانی تهران جولان می‌دهد. این خودرو را هم باید جزء قوی​ترین ماشین​های ایران تلقی کرد. اما بیرون از پیست سرعت ورزشگاه آزادی تهران نیز یک نمونه از بی​ام​و مدل E۳۰ وجود دارد که متعلق به حسین صدوقیان​زاده تیونر صاحب سبک ایران است. اتومبیل سیاه رنگ و زیبای مزبور در مسابقات درگ یک حریف جدی است و در اولین دوره مسابقه انتخابی دریفت خاورمیانه حسابی چشم عبدو فقالی دریفتر مشهور لبنانی را گرفت. به گفته صدوقیان این خودرو حدود ۷۵۰ اسب بخار نیرو دارد که شاید تا حدی اغراق​آمیز به نظر بیاید. با این حال این E۳۰ جذاب و تماشایی در فهرست قوی​ترین​ها قرار می​گیرد.
 

اختصاصی مجله اینترنتی برترین ها Bartarinha.ir