فحش خیزترین استادیوم های کشور! (۱)

همشهری تماشاگر: لیگ برتر ایران، لیگ کم تماشاگری است اما همین تماشاگران کم تعداد، آمار بالایی را در زمینه تخلف و جریمه و محرومیت به جا گذاشته اند. تعداد پرونده های مربوط به توهین و فحاشی در ورزشگاه های ایران طی فصل جدید آنقدر بالا رفته که تقریبا تمامی تیم ها لااقل یک بار طعم جریمه نقدی را بابت رفتار هواداران خود چشیده اند.


مسئولان لیگ در فصل گذشته برای اولین بار تنبیه «کسر امتیاز» را به کار بستند تا شاید هواداران تیم ها کمی به خودشان بیایند و کمتر شاهد بی اخلاقی در ورزشگاه ها باشیم اما ظاهرا این راهکار هم نتیجه رضایتبخشی نداشت چون بعد از یک فصل دوباره نوع جریمه ها تغییر کرد و به همان تنبیه سابق یعنی محرومیت از حضور تماشاگر بازگشت.

سال گذشته ۵ تیم به دلیل تخلف هواداران خود امتیاز از دست دادند که نام پرسپولیس، استقلال و تراکتور هم در میان آنها دیده می شد. امسال هم تا این مقطع از فصل، چندین تیم از جمله سپاهان و تراکتورسازی به بازی در ورزشگاه خالی محکوم شده اند اما هیچ یک از این جریمه ها تاثیر خاصی به جا نگذاشته و تماشاگران کم شمار لیگ ایران هنوز تخلف های پرشماری دارند.

در شهرهای تهران، تبریز، اصفهان، انزلی، رشت و ... که بیشترین میزان تخلف را دارند، طی این سال ها پیشرفت فرهنگی خاصی رخ نداده و با وجود جریمه های متعدد، تماشاگران این شهرها همچنان به دردسرسازی مشغول هستند.

با یک بررسی اجمالی روی این شهرها و مرور اتفاقت مهم هر ورزشگاه شاید بتوان به درک بهتری از شرایط حاکم بر آن محل و انگیزه های ویژه تماشاگرانش رسید. این نوشته، ضمن معرفی پر سروصداترین و پرحاشیه ترین ورزشگاه های ایران، به مرور تعدادی از مهمترین جنجال های رخ داده در هر شهر و ورزشگاه می پردازد؛ صرفا جهت یادآوری.

ورزشگاه یادگار امام تبریز

صندلی ها هم پرواز بلدند

اگر به هواداران خوش اخلاق و با فرهنگ آذربایجان برنخورد، باید قبول کرد که ورزشگاه یادگار امام تبریز از زمانی که تراکتورسازی به لیگ برتر آمده یکی از پرحاشیه ترین و پرجنجال ترین ورزشگاه های فوتبال کشور بوده است. البته هواداران تراکتورسازی طی این سال ها همواره ادعا می کنند که دست های پشت پرده در فوتبال ایران همیشه در حال طرح ریزی نقشه هایی شوم علیه تراکتور هستند و کسی چشم دیدن موفقیت های این تیم پرطرفدار را ندارد.


در واقع آنها ریشه اعتراضات همیشگی و ادامه دارشان را در همین حق خوری ها و تبعیض ها می دانند و البته قضاوت در مورد درستی یا نادرستی این ادعا کار ساده ای نیست. به هر حال ورزشگاه ۷۰ هزار نفری تبریز همیشه آبستن حوادثی تلخ، از توهین به حریف و داور گرفته تا پرواز صندلی ها در آسمان بوده است!

ورزشگاه تختی انزلی

باران ناسزا در بندر

بندر انزلی هم یکی دیگر از نقاط فحش خیز (!) است که می توان روی نقشه فوتبال ایران نشانه گذاری کرد. انزلی چی ها قدمت و سابقه معتبری در فوتبال باشگاهی ایران دارد و تماشاگر با فرهنگ و اصیل هم در میان شان کم نیست اما وای به روزی که تعصب شان به درجه های خطرناک برسد و با عصبانیت توام شود؛ آن وقت است که تشویق های مودبانه را کنار می گذارند و خشاب پر و پیمانی از شعارهای زننده را به کارزار می آورند.

دشمن شماره یک و سنتی انزلی چی ها همانطور که همه می دانند هم استانی های ساکن رشت هستند که خصومت شدید میان این دو همسایه هر سال بیشتر و بیشتر می شود.


طی ادوار لیگ، رشتی ها با هر تیم و هر نامی که به انزلی می روند انواع و اقسام ناسزاها را می شنوند و در حد امکان پاسخ می دهند! بعد از اهالی رشت باید به تبریزی ها اشاره کرد که حکم دشمن شماره ۲ را برای فوتبالدوستان انزلی دارند؛ چنان که مصاف های ملوان با تراکتور در سال های اخیر نیز از جنجالی ترین بازی های برگزار شده در ورزشگاه تختی بندر بوده اند.

از اهالی رشت و تبریز که بگذریم، ملوانی ها دیگر دشمن ثابتی ندارند اما تیم های دیگر نیز به تناوب و هر کدام به مناسبتی طعم تلخ توهین و ناسزا را در انزلی چشیده اند؛ از جمله پرسپولیس که بارها در این شهر با شرایط سختی مواجه شده و نقطه اوج این اتفاقات فینال جنجالی جام حذفی در سال ۹۰ بود که جشن قهرمانی پرسپولیسی ها در میان آشوب انزلی چی ها و پرتاب گازهای اشک آور برگزار شد!

یکی دیگر از ویژگی های خاص هواداران ملوان هم این است که گاهی به بازیکنان خودی هم رحم نمی کنند. ماجرای عجیبی که در همین فصل رخ داد و منجر به قهر مازیار زارع در وسط بازی شد، یک نمونه از توجهات ویژه آنها به یاران خودی است.

رحمتی جدیدترین قربانی یادگار

برای پیدا کردن آخرین چهره فوتبالی که در تبریز هدف توهین های همه جانبه هواداران تراکتور قرار گرفته، لازم نیست راه دوری برویم. همین دو هفته قبل، در آخرین بازی خانگی تراکتورسازان که به شکست ۲-۱ مقابل پیکان انجامید، تبریزی ها دقایقی طولانی از بازی را سرگرم توهین به مهدی رحمتی بودند و البته دلیل این کار را حرکت غیراخلاقی و تحریک آمیز این دروازه بان عنوان کردند.

عدم پخش تلویزیونی در این روزها باعث شده تصویر واضحی از این حرکت غیراخلاقی وجود نداشته باشد. سرمربی پیکان می گوید توهین های دامنه دار به مهدی رحمتی از زمانی آغاز شد که او بعد از باز شدن دروازه اش با ضربه پنالتی، توپ را در اختیار تراکتوری ها قرار نداده است.


ویدیوی کوتاهی که از این صحنه وجود دارد و توسط تماشاگران ضبط شده نشان می دهد ایرانپوریان بازیکن تراکتورسازی بعد از اینکه پنالتی میزبان را در دقیقه ۸۳ به ثمر رسانده و اختلاف را به یک گل می رساند، قصد دارد به سرعت توپ را به میانه زمین برساند اما ممانعت رحمتی باعث سرنگونی او می شود که از این فاصله مشخص نیست رحمتی مقصر بوده یا ایرانپوریان تمارض کرده است.

به هر حال این صحنه باعث عصبانیت شدید تراکتوری ها و اعتراض همه جانبه آنها به گلر پیکان با همان شعار همیشگی شان (بی...) شد و این شعارها تا پایان بازی هم ادامه پیدا کرد.

هواداران تراکتور سال گذشته هم در بازی مقابل فولاد واکنش بسیار تندی نسبت به لوسیانو پریرا نشان دادند چون معتقد بودند این مهاجم برزیلی در شادی بعد از گلش مرتکب حرکت توهین آمیزی شده است. البته در آن مورد برخلاف ماجرای رحمتی تصاویر بازی موجود بود و نشان می داد پریرا هیچ حرکت نامتعارفی انجام نداده و صرفا توپ را زیر پیراهنش گذاشته تا تولد بچه اش را جشن بگیرد؛ حرکتی که بارها توسط بازیکنان داخلی و خارجی انجام شده و هرگز معنای توهین و تحریک نداشته است.

شهریار مهریار نمی شناسند!

یکی از خصوصیات بارز تبریزی ها در ورزشگاه یادگار امام این است که در هنگام عصبانیت اصلا کوچک و بزرگ نمی شناسند و حتی به سرشناس ترین چهره های فوتبال ایران هم رحم نمی کنند. هواداران تراکتور حتی به علی دایی که هم زبان خودشان هم هست و معمولا از احترام زیادی نزد آذری ها برخوردار بوده هم رحم نکردند و درگیری شان با این مربی حتی تا فرو کردن سوزن به بدن او هم پیش رفت!

یکی دیگر از بازی های جنجالی در این ورزشگاه، مصاف تراکتورسازی و استقلال در لیگ یازدهم بود که با یک پنالتی اشتباه و اخراج حاج صفی (بازیکن آن روز تراکتور) در نیمه اول بازری به سود استقلالی ها چرخید و در نهایت با شکست ۲- صفر میزبان به پایان رسید.

تبریزی ها در آن روز سرد زمستانی به توهین و ناسزا قناعت نکردند و به جز اعضای تیم خودی تقریبا تمام حاضران در زمین - از مجتبی جباری زننده دو پنالتی استقلال گرفته تا پرویز مظلومی و ... و البته در رأس تمام آنها محسن ترکی قاضی پر اشتباه میدان - را با گلوله های برفی هدف قرار دادند.

نکته جالب اینکه مربی تراکتور در آن بازی امیر قلعه نویی بود و همین مربی سال بعد به دشمن درجه اول تبریزی ها و هدف اصلی توهین ها در یادگار امام بدل شد. تراختوری ها آنقدر برای قلعه نویی خط و نشان کشیدند که او مصدومیت پایش را بهانه کرد و حاضر نشد همراه با تیم جدیدش (استقلال) به خانه فصل قبلش (تبریز) سفر کند!

اتفاقی که ۳ سال پیش از آن برای علی کریمی هم رخ داده بود اما چون بخش اصلی جنگ های کریمی - تراکتور در تهران رخ داد، در بخش دیگری به آن می پردازیم و البته از ماجرای محسن مسلمان و شادی خاصش بعد از گلزنی در این ورزشگاه هم نباید غافل شد که حملات کلامی بسیار شدیدی را از روی سکوها به دنبال داشت و تبریزی ها تا مدت ها بعد هم برای این بازیکن جوان خط و نشان می کشیدند.

ورزشگاه آزادی تهران - جایگاه استقلالی ها

فغان از فغانی

در ورزشگاه آزادی و از بخش آبی پوش این ورزشگاه، بزرگترین جنجالی که طی این سال ها دیده ایم به بازی فصل گذشته مقابل سپاهان برمی گردد که اتفاقات آن روز حتی منجر به کسر امتیاز از استقلالی ها هم شد.

در روزی که علیرضا فغانی یک پنالتی مشکوک برای سپاهان گرفت، استقلالی ها در حالی ۲-۱ شکست خوردند که معتقد بودند دو پنالتی به سودشان گرفته نشده و همین اتفاقات آتش خشم هواداران این تیم را روی سکوها شعله ور کرد.


هواداران استقلال پیش از آن هم به دلیل نامهربانی های گاه و بیگاه فغانی با ستاره محبوب شان - فرهاد مجیدی - دل خوشی از این داور نداشتند و اتفاقات بازی با سپاهان باعث شد هر چه در دل داشتند یک جا نثار او کنند.

نتیجه این حمله همه جانبه علیه فغانی، کسر یک امتیاز از استقلالی ها بود که برخلاف گمانه زنی ها تا پایان لیگ هم به کیسه این تیم برنگشت. در همان مسابقه جنجالی مقابل سپاهان، پیش بینی می شد مجتبی جباری هم که بعد از سال ها استقلال را ترک کرده و برای اولین بار روبروی تیم سابقش می ایستاد سوژه خوبی برای توهین هواداران باشد اما استقلالی ها با مجتبی مهربان بودند و در عوض علی حمودی را به جرمی مشابه مورد عنایت قرار دادند!

این اتفاق دقیقا یک سال بعد و با شدتی بیشتر برای مهرداد اولادی هم رخ داد و او که از استقلال به ملوان رفته بود طی مصاف دو تیم در جام شهدا هدف حملات شدید آبی ها قرار گرفت. البته جرقه اصلی را در آن روز خود اولادی زد که بی جهت با نشان دادن عدد ۶ خشم آبی ها را علیه خودش برانگیخت.

این چند نمونه از توهین های دسته جمعی هواداران استقلال، صرفا مربوط به دو سه سال اخیر بوده است. اگر به سال های دورتر برگردیم به اتفاقات شدیدتری هم می رسیم. مثلا به نوازش شدید نیکبخت واحدی بعد از انتقال به پرسپولیس یا برخورد قهرآمیز با خسرو حیدری در فصلی که بازیکن سپاهان بود.

در کارنامه هواداران استقلال حتی توهین های شدید و سریالی به بازیکن خودی هم دیده می شود. رضا عنایتی یکی از بازیکنانی است که طعم اینگونه برخوردها را از سوی هواداران آبی پوش چشیده است؛ آن هم در فصلی که با پیراهن این تیم آقای گل لیگ برتر شد!