توماس واتسون، میلیاردر IBM
طرز تفکر، بینش و زاویه نگاه هرکس به اطرافش، غم و شادی و اندوه و نشاط او را رقم می زند. پول نداشتن یا به مقدار دلخواه نداشتن آنقدر دردناک و ناراحت کننده نیست که دیدگاه شخصی هر فرد نسبت به این مقوله ها دردناک است.
برترین ها به نقل از مجله آسیا : طرز تفکر، بینش و زاویه نگاه هرکس به اطرافش، غم و شادی و اندوه و نشاط او را رقم می زند. پول نداشتن یا به مقدار دلخواه نداشتن آنقدر دردناک و ناراحت کننده نیست که دیدگاه شخصی هر فرد نسبت به این مقوله ها دردناک است.
کسی در چنین شرایطی بیش از همه آسیب می بیند، که یک زاویه نگاه نادرست و تصور منفی راجع به دارایی و ثروت داشته باشد.
به گزارش برترین ها شرکت بین المللی ماشین های تجاری (International Business Machines-IBM) گرچه به عنوان یک شرکت در میان صدها شرکت دیگر در جهان به شمار می رود، اما تاریخچه یک قرن حضور در مراحل مختلف تکامل اندیشه و عمل بشری از IBM شرکتی پدید آورده که همواره جایگاه ویژه جهانی خود را در عرصه کسب و کار حفظ کرده است.
یک خانواده خلاق و خستگی ناپذیر (توماس واتسون پدر و پسر) در خلق این سازمان و رشد و پویایی آن طی ده ها سال نقش خاص داشته اند و توانسته اند شرکت را از حوزه تولید ماشین تحریر و ماشین حساب در ده ها سال پیش، آرام آرام به عرصه فناوری اطلاعات و ارتباطات وارد کنند و آن را به بزرگ ترین شرکت تولیدکننده رایانه در جهان با ویژگی های شخصی و تجاری را در سازمان های آموزشی، علمی، صنعتی و خدماتی برای کمک به حل مهم ترین مشکلات صنعتی، اجتماعی و بهداشتی برعهده گرفته است.
این تجربه موفق یک سده تلاش ساماندهی شده است که در دنیای پررقابت کنونی و در میان رقیبان جدی باسابقه و مدعیان جوان با انگیزه، شرکت را در صدر آورده و از «HP»، «مایکروسافت» و «دل» فراتر نشانده است.
گرچه آنچه امروزه به نام IBM شناخته می شود شرکتی است که رسما در ۱۵ ژوئن ۱۹۱۱ در نیویورک به عنوان (Computing C.T.R Tabulating-Recording) شکل گرفت، اما ریشه آن به اواخر قرن نوزدهم برمی گردد. به گزارش برترین ها در سال ۱۸۸۰ اولین ثبات دیجیتال توسط الکساندر دی (A.Dey) ابداع شد. مهاجرت فراوان به آمریکا در دهه ۱۸۹۰ مسئولین را واداشت برای انجام محاسبات جمعیتی به دنبال یک ابزار محاسباتی موثر باشند.
برنده این مناقصه هرمان هولریت (H.Hollerith) بود که در سال ۱۸۹۶ شرکت ماشین های محاسبه را تاسیس کرد. در سال ۱۹۱۱ چارلز فلینت (C.Flint) مپیک سازمان دهنده برجسته، ادغام شرکت هولریت با دو شرکت ITR و ESCO را مهندسی کرد و شرکتی به نام C.T.R پدید آمد که در حوزه ساخت و فروش ماشین ها در محدودده مقیاس تجاری و ثبات های صنعتی زمان و تولید ماشین تحریر و کارت های پانچ فعالیت می کرد.
پس از تشکیل شرکت جدید، جورج فیرچایلد (G.fairchild) رئیس شرکت جدید شد، اما رشد سریع و تنوع محصولات شرکت، مدیریت را دشوار کرده بود و فلینت را واداشت تا سه سال بعد، یعنی ۱۹۱۴، از توماس واتسون (T.Watson) ۴۰ ساله دعوت به عمل آورد تا به شرکت بپیوندد و رهبری آن را برعهده گیرد.
در سال های پس از جنگ جهانی اول، مهندسان شرکت مکانیسم های جدیدی را برای رفع نیاز مشتریان توسعه دادند. رشد فزاینده فعالیت های C.T.R، نام شرکت را در قیاس با فعالیت هایش محدود می کرد، به همین جهت در سال ۱۹۲۴ نام شرکت، رسما از C.T.R به IBM تغییر یافت. از آن پس کسب و کار شرکت، هم در بعد جغرافیایی و هم در بعد وظیفه ای گسترش یافت.
پیوستن توماس واتسون به شرکت SR، نقطه عطف در تاریخ IBM محسوب می شود. واتسون دستیار الکساندر گراهام بل بود و با استفاده از تجارب خود در شرکت قبلی (NCR) یک سری تاکتیک های موثر در کسب و کار را به کار برد. او به خدمات مشتریان تمرکز و به انگیزه های فروش و توجه به کارکنان تاکید کرد.
واتسون با برنامه هایی مانند تشکیل تیم های ورزشی کارکنان و سفرهای تفریحی خانوادگی، روحی جدید در شرکت دمید. شعار موردعلاقه او یعنی «تفکر» (Think) نقل زبان کارکنان شد.
واتسون خود در این باره می گوید: «ما باید از طریق گوش دادن، بحث کردن، مشاهده کردن و فکر کردن باید بگیریم. نباید هیچ یک از این راه های یادیگری را کنار گذاشت. مشکل بیشتر ما این است که در فکر کردن درنگ نمی کنیم، چون کار سختی است. تمام مسائل دنیا را به آسانی می توان حل کرد اگر انسان ها بخواهند فکر کنند».
بعد از پیوستن واتسون، شرکت بر تولید ماشین های محاسبه در مقیاس بزرگ تجاری برای شرکت ها تمرکز و بازار محصولات اداری کوچک را رها کرد. در چهار سال اول مدیریت او، درآمد بیش از دو برابر شد و به ۹ میلیون دلار رسید.
او همچنین حوزه فعالیت های شرکت را به اروپا، آمریکای جنوبی، آسیا و استرالیا گسترش داد. واتسون همواره به تعهد انجام خدمت به مشتری تاکید داشت و می گفت: «دیگران هم می توانند سخت افزار بسازند، اما وجود ریشه ایده ارائه خدمت در نهاد ما مهم است. هیچ یک از ما نیست که برای کمک به مشتری و رفع مشکل یک دستگاه پول پرداز یا چیز دیگری از جا برنخیزد. ارائه خدمت مقوله ای است که بسیاری از شرکت ها آن را فراموش کرده اند. IBM یعنی ارائه خدمت».
در دهه ۱۹۳۰ باوجود انقباض بزرگ، واتسون مراقب کارکنانش بود. درحالی که بسیاری از شرکت ها بسته می شوند او کارکنانش را مشغول تولید ماشین های جدید نگاه می داشت. او در سال ۱۹۳۲ یک واحد مهندسی و تحقیقی و توسعه برای پشتیبانی خط تولید دایر کرد. سال بعد یکی از بهترین آزمایشگاه های R&D را افتتاح کرد.
IBM جزء اولین شرکت هایی بود که در سال ۱۹۳۴ بیمه عمر را برای کارکنان خود فراهم ساخت. دریافتی از سود فروش و پرداخت دستمزد در تعطیلات و توجه به آموزش کارکنان از دستاوردهای مدیریت واتسون بود. شعار او برای IBM، صلح جهانی از طریق تجارت جهانی بود و سمبل او تفکر و میراث او ارائه خدمت. او به هنگام مرگ در سال ۱۹۵۶، تعداد کارکنان را به ۷۲ هزار و ۵۰۰ نفر و درآمد را به ۸۹۲ میلیون دلار رسانده بود.
به گزارش برترین ها بلافاصله پس از مرگ او، پسرش توماس واتسون IR رهبری شرکت را برعهده گرفت. این در زمانی بود که شرکت رشد انفجارگونه داشت و واتسون پسر به خوبی شرکت را در کوران گذار از عصر ماشین تحریرهای مکانیکی به عصر رایانه هدایت و رهبری کرد. تحت هدایت واتسون، نوآوری هایی در بازاریابی رخ داد. او اجزایی مانند سخت افزار، نرم افزار و خدمات را به صورت مجزا نیز عرضه کرد و این باعث تولد یک صنعت چندمیلیارد دلاری نرم افزار و خدمات رایانه شد که IBM امروزه رهبری آن را برعهده دارد.
در دوران رهبری واتسون، IBM از یک کسب و کار متوسط به یکی از بزرگ ترین شرکت های صنعتی جهان تبدیل شد. در سال ۱۹۷۱ که او به دلیل عارضه سکتی قلبی سمت خود را رها کرد، تعداد کارکنان، ۲۷۰ هزار نفر و درآمد به ۳/۸ میلیارد دلار رسیده بود. او تا سال ۱۹۸۴ به عنوان عضو هیئت مدیره در ارتباط با شرکت بود و در سال ۱۹۹۳ در سن ۷۹ سالگی فوت کرد.
دهه ۱۹۷۰ پایان بیش از نیم قرن رهبری خانواده واتسون بر IBM بود. از ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۳ که گرستنر (L.Gerstner) رهبری شرکت را به دوش گرفت، لارسن، کری، اپل و اکرز به عنوان مدیرعامل، شرکت را هدایت می کردند. پسر توماس واتسون در سال ۱۹۵۳ بیانیه خط مشی IBM را منتشر کرد.
امروزه بیانیه ماموریت شرکت چنین نوشته شده است: «تلاش ما در IBM خلق، توسعه و ساخت پیشرفته ترین فناوری های اطلاعاتی صنعتی شامل سیستم های رایانه، سیستم های شبکه، حافظه ها و ریزاکتلرونیک است. ما این فناوری های پیشرفته را از طریق راه حل های حرف های و ارائه خدمات در سراسر دنیا به ارزش برای مشتریان ترجمه و تبدیل می کنیم».
توجه به منابع انسانی به عنوان رکن اصلی سازمان از بدو تأسیس شرکت در اندیشه های توماس واتسون وجود داشت و تا امروز همین خط مشی دنبال شده است. IBM پدید آمد، پایدار ماند و گسترش یافت و توسط جمعی از انسان های مستعد، توانا و دل سوز، در چند دهه، یکی از تحسین برانگیزترین سازمان های جهانی بنیان گذاشته شد.
بی جهت نبود که واتسون در سال ۱۹۵۷ گفت: «IBM شرکتی است متشکل از انسان ها نه ماشین ها، شخصیت ها نه محصولات، افرد انسانی نه ابزار مادی». هم اکنون تعداد کارکنان شرکت به ۳۲۹ هزار نفر رسیده است. در زمینه آموزش نیز شرکت در سال ۱۹۹۳ با ایجاد «مدرسه خانه» (School House) زمینه آموزش گسترده کارکنان را فراهم ساخت و به همه واحدهای خود نوشت: از این پس شرکت IBM را باید یک نظام در حال یادگیری مستمر به شمار آورد.
در سال ۲۰۰۴، IBM با ۳۲۸۴ پتنت برای دوازدهمین سال پیاپی رکورد بیشترین حق ثبت اختراع شرکت ها را در آمریکا به دست آورد. در چهار سال اخیر همواره بیش از ۳۰۰۰ حق ثبت اختراع در سال ثبت کرده و تنها شرکتی است که به رکورد بیش از ۲۰۰۰ ثبت اختراع در سال دست یافته است. تلاش توماس واتسون بنیانگذار شرکت باعث شد که پس از ۴۵ سال کوشش مستمر از ۱۹۱۱، درآمد شرکت در سال ۱۹۵۶ به ۸۹۲ میلیون دلار برسد. واتسون پسر بعد از ۱۵ سال رهبری، فروش شرکت را به ۳/۸ میلیارد دلار رساند.
در انتهای سال ۲۰۰۵ و در زمان رهبری پالمیسانو، این درآمد به ۲۹/۹۶ میلیارد دلار با سود خالص ۴/۸ میلیارد دلار بالغ گشته است و بدین ترتیب شرکت با دارایی ۱۰۹ میلیارد دلاری در مقام بیستم جایگاه ۵۰۰ شرکت برتر جهان (FORTUN۵۰۰) و برتر از همه شرکت های رایانه ای قرار گرفته است. اما پالمیسانو بیش از هر چیز به «نوآوری» تکیه دارد و رمز حیات IBM را نوآوری می داند.
تا دو دهه پیش کمتر کسی می توانست تصور کند که در دنیای پرشتاب رایانه و فناوری اطلاعات و ارتباطات، شرکت هایی نظیر «مایکروسافت» و «دل» قد برافرازند و به مصاف پیشکسوتانی همچون HP و IBM برخیزند. با درک این تغییرات شتابناک است که پالمیسانو مدیرعامل فعلی شرکت معتقد است «ما از کشته عبور کرده ایم». او درصدد بازاریابی رشد مجدد این تحول عظیم و بازگشت IBM به دوران مجدد عظمت است. پالمیسانو در سال ۲۰۰۴ بخش رایانه های شخصی را به یک سرمایه دار مشهور چینی فروخت و ۳۰ درصد کارکنان مربوطه را در کارخانجات اروپایی اخراج کرد.
آیا او با عبور از گذشته و چشم دوختن به درآمد ۵۰۰ میلیارد دلاری در سال می تواند آینده را از آن خود نگه دارد. خود او هرگز تا این حد راجع به آینده خوش بین نیست.
باز نشر: مجله اینترنتی Bartarinha.ir
کسی در چنین شرایطی بیش از همه آسیب می بیند، که یک زاویه نگاه نادرست و تصور منفی راجع به دارایی و ثروت داشته باشد.
به گزارش برترین ها شرکت بین المللی ماشین های تجاری (International Business Machines-IBM) گرچه به عنوان یک شرکت در میان صدها شرکت دیگر در جهان به شمار می رود، اما تاریخچه یک قرن حضور در مراحل مختلف تکامل اندیشه و عمل بشری از IBM شرکتی پدید آورده که همواره جایگاه ویژه جهانی خود را در عرصه کسب و کار حفظ کرده است.
یک خانواده خلاق و خستگی ناپذیر (توماس واتسون پدر و پسر) در خلق این سازمان و رشد و پویایی آن طی ده ها سال نقش خاص داشته اند و توانسته اند شرکت را از حوزه تولید ماشین تحریر و ماشین حساب در ده ها سال پیش، آرام آرام به عرصه فناوری اطلاعات و ارتباطات وارد کنند و آن را به بزرگ ترین شرکت تولیدکننده رایانه در جهان با ویژگی های شخصی و تجاری را در سازمان های آموزشی، علمی، صنعتی و خدماتی برای کمک به حل مهم ترین مشکلات صنعتی، اجتماعی و بهداشتی برعهده گرفته است.
این تجربه موفق یک سده تلاش ساماندهی شده است که در دنیای پررقابت کنونی و در میان رقیبان جدی باسابقه و مدعیان جوان با انگیزه، شرکت را در صدر آورده و از «HP»، «مایکروسافت» و «دل» فراتر نشانده است.
گرچه آنچه امروزه به نام IBM شناخته می شود شرکتی است که رسما در ۱۵ ژوئن ۱۹۱۱ در نیویورک به عنوان (Computing C.T.R Tabulating-Recording) شکل گرفت، اما ریشه آن به اواخر قرن نوزدهم برمی گردد. به گزارش برترین ها در سال ۱۸۸۰ اولین ثبات دیجیتال توسط الکساندر دی (A.Dey) ابداع شد. مهاجرت فراوان به آمریکا در دهه ۱۸۹۰ مسئولین را واداشت برای انجام محاسبات جمعیتی به دنبال یک ابزار محاسباتی موثر باشند.
برنده این مناقصه هرمان هولریت (H.Hollerith) بود که در سال ۱۸۹۶ شرکت ماشین های محاسبه را تاسیس کرد. در سال ۱۹۱۱ چارلز فلینت (C.Flint) مپیک سازمان دهنده برجسته، ادغام شرکت هولریت با دو شرکت ITR و ESCO را مهندسی کرد و شرکتی به نام C.T.R پدید آمد که در حوزه ساخت و فروش ماشین ها در محدودده مقیاس تجاری و ثبات های صنعتی زمان و تولید ماشین تحریر و کارت های پانچ فعالیت می کرد.
پس از تشکیل شرکت جدید، جورج فیرچایلد (G.fairchild) رئیس شرکت جدید شد، اما رشد سریع و تنوع محصولات شرکت، مدیریت را دشوار کرده بود و فلینت را واداشت تا سه سال بعد، یعنی ۱۹۱۴، از توماس واتسون (T.Watson) ۴۰ ساله دعوت به عمل آورد تا به شرکت بپیوندد و رهبری آن را برعهده گیرد.
در سال های پس از جنگ جهانی اول، مهندسان شرکت مکانیسم های جدیدی را برای رفع نیاز مشتریان توسعه دادند. رشد فزاینده فعالیت های C.T.R، نام شرکت را در قیاس با فعالیت هایش محدود می کرد، به همین جهت در سال ۱۹۲۴ نام شرکت، رسما از C.T.R به IBM تغییر یافت. از آن پس کسب و کار شرکت، هم در بعد جغرافیایی و هم در بعد وظیفه ای گسترش یافت.
پیوستن توماس واتسون به شرکت SR، نقطه عطف در تاریخ IBM محسوب می شود. واتسون دستیار الکساندر گراهام بل بود و با استفاده از تجارب خود در شرکت قبلی (NCR) یک سری تاکتیک های موثر در کسب و کار را به کار برد. او به خدمات مشتریان تمرکز و به انگیزه های فروش و توجه به کارکنان تاکید کرد.
واتسون با برنامه هایی مانند تشکیل تیم های ورزشی کارکنان و سفرهای تفریحی خانوادگی، روحی جدید در شرکت دمید. شعار موردعلاقه او یعنی «تفکر» (Think) نقل زبان کارکنان شد.
واتسون خود در این باره می گوید: «ما باید از طریق گوش دادن، بحث کردن، مشاهده کردن و فکر کردن باید بگیریم. نباید هیچ یک از این راه های یادیگری را کنار گذاشت. مشکل بیشتر ما این است که در فکر کردن درنگ نمی کنیم، چون کار سختی است. تمام مسائل دنیا را به آسانی می توان حل کرد اگر انسان ها بخواهند فکر کنند».
بعد از پیوستن واتسون، شرکت بر تولید ماشین های محاسبه در مقیاس بزرگ تجاری برای شرکت ها تمرکز و بازار محصولات اداری کوچک را رها کرد. در چهار سال اول مدیریت او، درآمد بیش از دو برابر شد و به ۹ میلیون دلار رسید.
او همچنین حوزه فعالیت های شرکت را به اروپا، آمریکای جنوبی، آسیا و استرالیا گسترش داد. واتسون همواره به تعهد انجام خدمت به مشتری تاکید داشت و می گفت: «دیگران هم می توانند سخت افزار بسازند، اما وجود ریشه ایده ارائه خدمت در نهاد ما مهم است. هیچ یک از ما نیست که برای کمک به مشتری و رفع مشکل یک دستگاه پول پرداز یا چیز دیگری از جا برنخیزد. ارائه خدمت مقوله ای است که بسیاری از شرکت ها آن را فراموش کرده اند. IBM یعنی ارائه خدمت».
در دهه ۱۹۳۰ باوجود انقباض بزرگ، واتسون مراقب کارکنانش بود. درحالی که بسیاری از شرکت ها بسته می شوند او کارکنانش را مشغول تولید ماشین های جدید نگاه می داشت. او در سال ۱۹۳۲ یک واحد مهندسی و تحقیقی و توسعه برای پشتیبانی خط تولید دایر کرد. سال بعد یکی از بهترین آزمایشگاه های R&D را افتتاح کرد.
IBM جزء اولین شرکت هایی بود که در سال ۱۹۳۴ بیمه عمر را برای کارکنان خود فراهم ساخت. دریافتی از سود فروش و پرداخت دستمزد در تعطیلات و توجه به آموزش کارکنان از دستاوردهای مدیریت واتسون بود. شعار او برای IBM، صلح جهانی از طریق تجارت جهانی بود و سمبل او تفکر و میراث او ارائه خدمت. او به هنگام مرگ در سال ۱۹۵۶، تعداد کارکنان را به ۷۲ هزار و ۵۰۰ نفر و درآمد را به ۸۹۲ میلیون دلار رسانده بود.
به گزارش برترین ها بلافاصله پس از مرگ او، پسرش توماس واتسون IR رهبری شرکت را برعهده گرفت. این در زمانی بود که شرکت رشد انفجارگونه داشت و واتسون پسر به خوبی شرکت را در کوران گذار از عصر ماشین تحریرهای مکانیکی به عصر رایانه هدایت و رهبری کرد. تحت هدایت واتسون، نوآوری هایی در بازاریابی رخ داد. او اجزایی مانند سخت افزار، نرم افزار و خدمات را به صورت مجزا نیز عرضه کرد و این باعث تولد یک صنعت چندمیلیارد دلاری نرم افزار و خدمات رایانه شد که IBM امروزه رهبری آن را برعهده دارد.
در دوران رهبری واتسون، IBM از یک کسب و کار متوسط به یکی از بزرگ ترین شرکت های صنعتی جهان تبدیل شد. در سال ۱۹۷۱ که او به دلیل عارضه سکتی قلبی سمت خود را رها کرد، تعداد کارکنان، ۲۷۰ هزار نفر و درآمد به ۳/۸ میلیارد دلار رسیده بود. او تا سال ۱۹۸۴ به عنوان عضو هیئت مدیره در ارتباط با شرکت بود و در سال ۱۹۹۳ در سن ۷۹ سالگی فوت کرد.
دهه ۱۹۷۰ پایان بیش از نیم قرن رهبری خانواده واتسون بر IBM بود. از ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۳ که گرستنر (L.Gerstner) رهبری شرکت را به دوش گرفت، لارسن، کری، اپل و اکرز به عنوان مدیرعامل، شرکت را هدایت می کردند. پسر توماس واتسون در سال ۱۹۵۳ بیانیه خط مشی IBM را منتشر کرد.
امروزه بیانیه ماموریت شرکت چنین نوشته شده است: «تلاش ما در IBM خلق، توسعه و ساخت پیشرفته ترین فناوری های اطلاعاتی صنعتی شامل سیستم های رایانه، سیستم های شبکه، حافظه ها و ریزاکتلرونیک است. ما این فناوری های پیشرفته را از طریق راه حل های حرف های و ارائه خدمات در سراسر دنیا به ارزش برای مشتریان ترجمه و تبدیل می کنیم».
توجه به منابع انسانی به عنوان رکن اصلی سازمان از بدو تأسیس شرکت در اندیشه های توماس واتسون وجود داشت و تا امروز همین خط مشی دنبال شده است. IBM پدید آمد، پایدار ماند و گسترش یافت و توسط جمعی از انسان های مستعد، توانا و دل سوز، در چند دهه، یکی از تحسین برانگیزترین سازمان های جهانی بنیان گذاشته شد.
بی جهت نبود که واتسون در سال ۱۹۵۷ گفت: «IBM شرکتی است متشکل از انسان ها نه ماشین ها، شخصیت ها نه محصولات، افرد انسانی نه ابزار مادی». هم اکنون تعداد کارکنان شرکت به ۳۲۹ هزار نفر رسیده است. در زمینه آموزش نیز شرکت در سال ۱۹۹۳ با ایجاد «مدرسه خانه» (School House) زمینه آموزش گسترده کارکنان را فراهم ساخت و به همه واحدهای خود نوشت: از این پس شرکت IBM را باید یک نظام در حال یادگیری مستمر به شمار آورد.
در سال ۲۰۰۴، IBM با ۳۲۸۴ پتنت برای دوازدهمین سال پیاپی رکورد بیشترین حق ثبت اختراع شرکت ها را در آمریکا به دست آورد. در چهار سال اخیر همواره بیش از ۳۰۰۰ حق ثبت اختراع در سال ثبت کرده و تنها شرکتی است که به رکورد بیش از ۲۰۰۰ ثبت اختراع در سال دست یافته است. تلاش توماس واتسون بنیانگذار شرکت باعث شد که پس از ۴۵ سال کوشش مستمر از ۱۹۱۱، درآمد شرکت در سال ۱۹۵۶ به ۸۹۲ میلیون دلار برسد. واتسون پسر بعد از ۱۵ سال رهبری، فروش شرکت را به ۳/۸ میلیارد دلار رساند.
در انتهای سال ۲۰۰۵ و در زمان رهبری پالمیسانو، این درآمد به ۲۹/۹۶ میلیارد دلار با سود خالص ۴/۸ میلیارد دلار بالغ گشته است و بدین ترتیب شرکت با دارایی ۱۰۹ میلیارد دلاری در مقام بیستم جایگاه ۵۰۰ شرکت برتر جهان (FORTUN۵۰۰) و برتر از همه شرکت های رایانه ای قرار گرفته است. اما پالمیسانو بیش از هر چیز به «نوآوری» تکیه دارد و رمز حیات IBM را نوآوری می داند.
تا دو دهه پیش کمتر کسی می توانست تصور کند که در دنیای پرشتاب رایانه و فناوری اطلاعات و ارتباطات، شرکت هایی نظیر «مایکروسافت» و «دل» قد برافرازند و به مصاف پیشکسوتانی همچون HP و IBM برخیزند. با درک این تغییرات شتابناک است که پالمیسانو مدیرعامل فعلی شرکت معتقد است «ما از کشته عبور کرده ایم». او درصدد بازاریابی رشد مجدد این تحول عظیم و بازگشت IBM به دوران مجدد عظمت است. پالمیسانو در سال ۲۰۰۴ بخش رایانه های شخصی را به یک سرمایه دار مشهور چینی فروخت و ۳۰ درصد کارکنان مربوطه را در کارخانجات اروپایی اخراج کرد.
آیا او با عبور از گذشته و چشم دوختن به درآمد ۵۰۰ میلیارد دلاری در سال می تواند آینده را از آن خود نگه دارد. خود او هرگز تا این حد راجع به آینده خوش بین نیست.
باز نشر: مجله اینترنتی Bartarinha.ir
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر