۳۰ لحظه بزرگ در دوران بازیگری رونالدو (۳)

طرفداری: باید مشخص کنیم که «لحظه» کلیدواژه این قسمت هاست و ما دستآوردهایی که طی هفته ها و شاید ماه ها به دست آمده اند را حذف کرده و به جای آن ها خاطرات خاص تر، خوشحالی های پس از گلی که در خاطر مانده اند و سایر اتفاقات را انتخاب کرده ایم. اگرچه این لیست رده بندی شده، اما فقط خود رونالدو می تواند این کار را به درستی انجام دهد. حال می پردازیم به ۳۰ لحظه خاص و بزرگ در دوران بازیگری کریستیانو رونالدو.

۱۰- ثبت رکورد تعداد هت‌تریک در لالیگا مقابل سلتاویگو

درست همین سه ماه پیش بود، در دسامبر سال ۲۰۱۴، که رونالدو با هت‌تریک در مقابل سلتاویگو به سریع ترین بازیکنی تبدیل شد که در تاریخ لالیگا به تعداد ۲۰۰ گل می رسد. همچنین در جریان این پیروزی ۳-۰، رونالدو تعداد هت‌ریک های خود در رقابت های لالیگا را به ۲۳ رساند تا رکوردی جدید به نام خود ثبت کند.


۹- رهبری پرتغال به سمت جام جهانی ۲۰۱۴

در طول دهه اخیر و بیشتر، در موارد بی شماری رونالدو هم در رده ملی و هم در رده باشگاهی نیرویی محرکه برای کسب نتایج بوده است اما برخی از این ها مثل رهبری تیم ملی پرتغال مقابل سوئد در سال ۲۰۱۳ مهمتر از سایرین است و می توان آن را نمایش ارتش تک نفره خواند.


برای به دست آوردن جایگاهی در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل، کاپیتان تیم ملی پرتغال هر چهار گل تیمش در مجموع دو دیدار رفت و برگشت پلی آف مقابل سوئد را به ثمر رساند. قبل از این بازی مهم تمام حواشی و بحث ها در این مورد بود که او یا زلاتان در جام جهانی غایب خواهند بود. با اینحال، یک هت‌تریک در دیدار برگشت باعث شد تا رونالدو از این نبرد سالم بیرون آید و برنده نمایش باشد و با شایستگی جایگاه تیمش در آن تورنمنت را قطعی کند.

۸- کسب تمام افتخارات انگلیس در سال ۲۰۰۸

همانطور که او به اوج قدرت خود نزدیک و نزدیک تر می شد، اجتناب ناپذیر بود که آخرین سال های حضور رونالدو در اولدترافورد بهترین سال های او در باشگاه باشد.


به این ترتیب، این بازیکن در کنار عناوین فردی به عناوین تیمی نیز دست یافت، به خصوص در سال ۲۰۰۸ که او از سوی اتحادیه نویسندگان ورزشی (FWA) و بازیکنان شاغل در لیگ (PFA) به عنوان بهترین بازیکن سال، و همچنین بهترین بازیکن لیگ برتر انتخاب شد. این دومین سال متوالی بود که رونالدو موفق به دریافت این سه گانه می شد، اما در حالیکه ممکن بود بار اول تمجید ها کیفیت او را توجیه نکند، بار دوم نشان داد که او از لحاظ ثبات هم در سطحی فراتر از سایرین قرار دارد.

۷- قهرمانی در لالیـگا

پس از اینکه سه عنوان قهرمامی متوالی در لیگ برتر انگلستان به دست آورد، ممکن است برخی انتظار داشته باشند که رونالدو تاکنون باید چند عنوان قهرمانی لالیگا نیز به تالار افتخارات خود اضافه کرده باشد اما این تعداد همچنان در عدد یک باقی مانده است.


این قهرمانی در سال ۲۰۱۲ از راه رسید، جایی که رئال مادرید به سلطه انکار ناپذیر بارسلونا پایان داد و با ۹ امتیاز اختلاف، شکافی عظیم با رقیب دیرینه ایجاد کرده و در مجموع با ۱۰۰ امتیاز رکورد بر جای گذاشت. شاید برای رونالدو سه سال طول کشید تا سرانجام بالاتر از بلوگرانا قرار بگیرد و رئال مادرید را به عنوان قدرت آماده لالیگا معرفی کند، اما ارزش این انتظار را داشت.

۶- به دست آوردن اولین عنوان قهرمانی چمپیونزلیگ

تا به امروز، رونالدو دو مدال قهرمانی چمپیونزلیگ در کمد افتخارات خود آویخته است، که اولین آنها تقریباً در اوج دوران بازی او برای منچستر یونایتد به دست آمد.

در ۲۱ می سال ۲۰۰۸، مهاجم شیاطین سرخ احساسات آمیخته و درهمی داشت، چرا که وی در فینال لیگ قهرمانان اروپا ابتدا گل برتری تیمش در مقابل چلسی را به ثمر رساند و سپس با از دست دادن پنالتی خود در ضربات پنالتی، شانس پیروزی تیمش را به خطر انداخت.


بر هم خوردن تعادل جان تری هنگام زدن ضربه پنالتی تضمین کرد که اشتباه رونالدو به قیمت از دست رفتن مهمترین عنوان قهرمانی سال برای منچستر یونایتد نخواهد بود، و او همراه با باشگاهی که سرمایه گذاری سنگین روی نوجوانی با پتانسیل بالا را مناسب دید، بر قله فوتبال اروپا ایستاد.

۵- دریافت توپ طلای سال ۲۰۱۴

سومین و آخرین توپ طلای رونالدو به عنوان یک یادآوری به کار می رود -البته اگر کسی فراموش کرده باشد- که کاپیتان پرتغال سریعاً در حال رسیدن به چهار عنوان توپ طلای لیونل مسی است.


به ثمر رساندن ۶۱ گل و دادن ۲۲ پاس گل در طول ۶۰ مسابقه سال ۲۰۱۴ قسمت سخت ماجرا بود، ولی لحظه اعلام مرد سال امسالش در زوریخ نقطه اوج شناخت او به عنوان بهترین بازیکن دنیا تلقی می شود. همانطور که انگار جایزه به تنهایی کافی نبوده است، رونالدو با حرکتی عجیب و غریب (فریاد جسورانه) دوران ورزشی اش را باشکوه تر کرد تا دلیل دیگری برای فوق العاده بودن آن سال باشد.

۴- ستایش شده به عنوان برنده توپ طلای ۲۰۰۸ و مرد سال فوتبال دنیا

بهترین سال رونالدو به عنوان بازیکن منچستر یونایتد بدون شک در سال ۲۰۰۸ رقم خورد، زمانی که تأثیر گذاری او کمک کرد تا شیاطین سرخ به قهرمانی در لیگ برتر و چمپیونزلیگ دست یابند.


ستاره آینده دار پایه های رقابتش برای توپ طلا را قبل از فصل ۲۰۰۷/۰۸ پی ریزی کرده بود. اما آن دستاورد های فردی بر پایه دستاورد های تیمی بنا شده بودند، برنده شدن اولین توپ طلای خود و تصاحب عنوان بهترین بازیکن سال جهان در جشن ۲۰۰۸. ممکن است استدلال خود رونالدو این باشد که هر کدام از توپ طلا ها به خودی خود قابل توجه است، اما اولین توپ طلا مطمئناً در نزدیکی صدر لیست قرار خواهد گرفت، و نشانه ای بر اینکه استعداد رونالدو تا مدت ها باید مورد تمجید قرار می گرفت.

۳- وداع با اولدترافورد با دو قهرمانی

همه در اولد ترافورد با رفتن رونالدو در سال ۲۰۰۹ ناراحت شدند. از سران باشگاه گرفته تا بازیکنان و هواداران...


اما از آنجایی که او شخصیتی بخشنده است، این بخش از دوران بازیگری اش را با بردن لیگ برتر و لیگ کاپ در ۲۰۰۹ امضا کرد. او نتوانست مانع شکست ۰-۲ شیاطین در فینال لیگ قهرمانان آن سال در برابر بارسلونا شود اما نمی توان گفت که او تا آخرین لحظه تمام تلاشش را برای باشگاه نکرد.

۲- دریافت توپ طلای سال ۲۰۱۳

بعد از اینکه به مدت چهار سال پیاپی شاهد و نظاره گر موفقیت های لیونل مسی بود، سرانجام در ژانویه سال ۲۰۱۴ رونالدو به طلسم توپ طلا پایان داد و برنده سال ۲۰۱۳ لقب گرفت.


به وضوح، اشک های او نشان از ارزش این جایزه داشتند؛ اینکه بالاخره ستاره بلوگرانا مغلوب شد. رونالدو طی سال ۲۰۱۳ توانست ۶۹ گل بزند و نفرات دوم و سوم، مسی و ریبری، مجموعاً ۶۷ گل زدند.

۱- پرچمدار رئال مادرید در مسیر فتح 'لا دسیما'

رئال مادرید که به لطف کهکشانی ها در آغاز قرن درخشش فوق العاده ای داشت، ۱۲ سال را بدون جام اروپایی سپری کرد تا اینکه رونالدو از راه رسید.


مسلماً بهترین بازیکنی که تاکنون در این باشگاه حضور داشته است، صبر دردناک رئال مادرید برای فتح دهمین قهرمانی چمپیونزلیگ، در ماه می ۲۰۱۴ با حضور رونالدو به عنوان بنیان اصلی این موفقیت، به پایان رسید. این مهاجم، در فرآیند فتح 'لادسیما'، موفق به زدن ۱۷ گل شد که از این حیث او بهترین گلزن چمپیونزلیگ در یک فصل لقب گرفت، از جمله گلی که در دقیقه ۱۲۰ و در جریان پیروزی ۴-۱ مقابل اتلتیکو مادرید به ثمر رساند.