معلم ها در برابر پلیس ها، آتش نشان ها و ...

روزنامه هفت صبح - آزاده باقری: مقایسه شرایط شغلی صنف آموزگاران در برابر پلیس ها، آتش نشانان، پرستاران، کارگران معدن و ...

آیا معلم ها شرایط شغلی و مالی سخت تری نسبت به صنوف مشابه دارند؟

«تجمع اعتراض آمیز فرهنگیان» خبری است که معمولا سالی یک و حتی چند بار با آن مواجه می شویم و علت برخی از این تجمع ها هم کم بودن حقوق و مزایای شان است. فرقی نمی کند در چه مقطعی تدریس می کنند؛ این معلم ها معترض هستند به میزان حقوقی که در برابر میزان کارشان می گیرند. این در حالی است که بسیاری از صاحبان مشاغل دیگر اعتقاد دارند شغل معلمی آنقدرها هم سخت نیست؛ 9 ماه سال کار می کنند و 12 ماه سال را حقوق می گیرند. علاوه بر این 13 روز عید به علاوه تمام پنجشنبه ها را تعطیل هستند.


تعطیلات آلودگی هوا، بارش شدید برف و باران هم بر میزان تعطیلات آنها اضافه می کند و برای همین میزان حقوقی که می گیرند در برابر مشاغل دیگر آنقدرها کم نیست که نیاز باشد هر چند وقت یک بار برای اعتراض تجمع کنند. به همین بهانه سراغ مشاغلی رفتیم که عنوان مشاغل سخت را با خود یدک می کشند و از میزان حقوق شان جویا شدیم. مشاغلی مانند کارگر معدن، پلیس نیروی انتظامی، راهبر مترو، آتش نشان و پرستار که البته در بین این مشاغل پرستارها هم از جمله معترضانی هستند که بارها برای افزایش حقوق شان تجمع های اعتراضی برپا کرده بودند.

کارگر معدن

کارگری معدن از جمله مشاغلی است که همیشه جزو سخت ترین مشاغل به حساب آمده اما با حقوقی که نسبت به سختی کارش کم به نظر می رسد. در مورد همین موضوع با موسی کاظمی یکی از معدن دارهای کشور صحبت کردیم تا درباره حقوق کارگرهای معدن به هفت صبح بگوید.

او میزان حقوق هر کارگر معدن را بسته به اینکه در چه معدنی، با چه سمتی و چه میزان ساعت کاری فعالیت می کند را متفاوت دانست و گفت: «کارگرهای معدن کارشان با هم فرق می کند. کارگری که در معدن های زیرزمینی کار می کند با کارگری که در معدن روی زمین کار می کند میزان حقوق و مزایایش فرق می کند. همچنین کارگری که با دست، بیل و کلنگ کار می کند با کارگری که با ماشین کار می کند هم متفاوت است. برای همین نمی توان به طور کلی درباره میزان حقوق کارگر معدن صحبت کرد.»


کاظمی به طور میانگین درباره حقوق کارگر معدن گفت: «کارگر معدن مانند یک کارگر معمولی حقوقش از حقوق پایه شروع می شود و بسته به نوع کاری که دارد تا دو میلیون تومان و بالاتر هم می رسد. مزایا هم بسته به کارفرما متفاوت است. یک کارفرما می تواند در سال ۵-۴ بار مزایا و پاداش پرداخت کند و یک کارفرما کمتر. مبلغ مزایا مشخص نیست.»

این معدن دار درباره ساعت کاری هم می گوید: «به طور معمول یک کارگر معدن ۶ تا ۸ ساعت کار می کند؛ اما باز هم میزان ساعت کار به نوع معدن و نوع کار یک کارگر هم بسیار بستگی دارد و از این میزان می تواند بیشتر و کمتر باشد.»

راهبر مترو

راهبر مترو، کسی که مسئولیت هدایت و حرکت قطار مترو را برعهده دارد. کاری شبیه لکوموتیوران دارد اما در شرایط کمی سخت تر مثل نداشتن نور آفتاب در حین کار و ساعات طولانی نشستن در یک کابین کوچک و تماس با برق فشار قوی - که البته این موضوع هنوز به شکل علمی ضرر و زیانش ثابت نشده است - باعث شد تا این شغل را هم جزو مشاغل سخت به حساب بیاوریم.


مجید سردلی، یکی از راهبران مترو تهران است که البته چندان تمایلی به گفتن میزان حقوقش نداشت. با اینحال به شکلی کلی از او سوال کردیم و او درباره حقوق راهبران مترو به هفت صبح گفت: «راهبر ارشدی که گواهینامه پایه یک دارد با حداقل سابقه ۱۰ سال حقوقش دو میلیون و نیم تا سه میلیون تومان برسد. راهبر تازه کار که جدیدا وارد سیستم آموزش مترو شده است و دارد دوره می گذراند و به او راهبر کمکی هم گفته می شود ۷۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان حقوق می گیرد چون هنوز گواهینامه ندارد.

حقوق راهبر گواهینامه دار هم فرق می کند. ابتدا ثابت کار می شود. بعد در شیفت قرار می گیرد که حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان به حقوق شان اضافه می شود اما حقوقی که می دهند نسبت به کاری که راهبر مترو انجام می دهد کم است. شاید نسبت به جاهای دیگر حقوق بهتری داشته باشیم اما در مقایسه با کار خودمان حقوق کمی می گیریم.»

او درباره میزان ساعت کاری شان توضیح داد: «راهبر مترو دو نوع روش کار دارد؛ یکی روزانه است که مانند کارمند معمولی از ساعت ۸ تا ۱۶:۳۰ کار می کند. یک مدل هم شیفتی است. دو روز صبح، دو روز بعدازظهر و دو روز هم استراحت است که آن دو روز استراحت را هم معمولا به عنوان اضافه کار می آییم. اضافه کار، مزایا و پاداش هم معمولا مانند کارمندهای شهرداری است.»

آتش نشان

آتش نشانی هم از جمله مشاغل پراسترس و هیجان انگیزی است که برای داشتن این شغل باید دوره های فراوانی دید. هادی درویش، یکی از آتش نشان های شهر تهران است که در گفتگو با هفت صبح درباره میزان حقوق یک آتش نشان به طور کلی گفت: «یک آتش نشان وقتی استخدام می شود حقوق اش معمولا از یک میلیون و ۴۰۰ تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان دریافتی دارند.


بعد از آن بسته به اینکه در طول سال های استخدام چه میزان رتبه ها را طی می کنند میزان حقوق شان زیادتر می شود تا اینکه در نهایت در حال حاضر به حقوقی حدود ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان می رسد. در حال حاضر آنطور که من اطلاع دارم یک رییس ایستگاه که سمتش از فرمانده بالاتر است به همین میزان حقوق دریافت می کند. ممکن است با توجه به مزایا، اضافه کاری و ... میزان حقوق هم بالا و پایین بشود.»

درویش درباره ساعت کاری یک آتش نشان گفت: «یک آتش نشان ساعت کاری اش ۲۴ ساعت کار، ۴۸ ساعت آزاد است. مزایا را هم به صورت بن شهروند یا زمان اعیاد مبلغی که باز بستگی دارد چه میزان باشد و پاداش به حقوق اضافه می شود.»

پلیس نیروی انتظامی

پلیس به خاطر خطرات جانی که دارد از جمله مشاغل سختی به حساب می آید که شاید خیلی ها به خاطر خطراتی که دارد به سمت این شغل نروند. درباره میزان حقوق یک پلیس نیروی انتظامی با سرهنگ محمد تقی عزیزی به گفتگو پرداختیم که به هفت صبح گفت: «پایه حقوق در نیروی انتظامی بسته به اینکه با چه مدرکی وارد آن می شوید کمی متفاوت است. مثلا کسی که با دیپلم وارد می شود با کسی که با مدرک لیسانس وارد می شود هم حقوق اش و هم درجه اش فرق می کند اما به طور معمول از بدو استخدام از یک میلیون تومان شروع و سال به سال از ۱۵۰ تا ۴۰۰ هزار تومان به حقوق شان اضافه می شود.


مثلا اینکه در کجا خدمت می کنند و در چه چارت سازمانی قرار می گیرند حقوق هم متفاوت می شود. در نهایت حداکثر حقوق برای سرتیپ تمام و فرمانده نیروی انتظامی است که سه میلیون و ۵۰۰ هزار تومان حقوق دریافت می کند.»

او درباره میزان ساعت کار می گوید: «در نیروی انتظامی ساعت کار معنا ندارد. مثلا یک نفر از ساعت ۷ صبح تا ۴ بعدازظهر کار کرده باشد، اگر ماموریت به او بخورد یا کاری به او محول شود باید به آنجا برود و فرقی نمی کند که او ساعت کاری اش را گذرانده یا خیر.»

سرهنگ عزیزی درباره مزایا نیز می گوید: «بسته به اضافه کار، محل خدمت و میزان ماموریت ها می تواند حقوق بیشتر شود. به طور معمول ماموریت های روزانه یک دوم حقوق روزانه محاسبه می شود. مثلا اگر ۵۰ هزار تومان حقوق روزانه باشد برای ماموریت روزی ۲۵ هزار تومان به حقوق اصلی اضافه می کنند.»

پرستار

پرستاری هم از جمله مشاغل دشواری است که با انواع و اقسام بیماری ها، شیفت های شبانه و مردم مختلف سر و کار دارند و برای همین جزو مشاغل سخت به حساب می آید.


معصومه احمدی یکی از پرستارهای بیمارستان دولتی است که درباره میزان حقوق پرستار در این بیمارستان ها به هفت صبح می گوید: «یک پرستار به طور معمول ۱۷۶ ساعت کاری در ماه را باید بگذراند و برای این میزان کار در بیمارستان دولتی تا سه میلیون تومان حقوق می گیرد. کارانه پرستارها هم بسته به مدیریت بیمارستان از ۲۰۰ هزار تومان تا یک میلیون تومان است که به حقوق اضافه می شود.

در حال حاضر حداقل حقوق پرستاران یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است که معمولا به این مبلغ ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان اضافه کار و ۲۰۰ هزار تومان هم کارانه اضافه می شود. در حال حاضر کارانه پرستاران ساعتی سه هزار تومان و کارانه پزشکان ساعتی ۳۰ هزار تومان است. دلیل اعتراض پرستاران هم بیشتر به خاطر همین موضوع است و اینکه حتی همین کارانه کم را هم خیلی از بیمارستان ها پرداخت نمی کنند.»

معلم

معلمی هم از جمله مشاغلی است که بابت کم بودن حقوق شان همیشه معترض بودند و چون تعدادشان زیادتر از سایر مشاغل دشوار است هر چند وقت یک بار توانسته اند صدای اعتراض شان را به گوش مسئولان برسانند.

جمیله کاشانی، معلم مقطع ابتدایی است و درباره میزان حقوقش به هفت صبح می گوید: «حقوق ما به عنوان معلم دبستان یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است که در برابر کاری که می کنیم و با بچه ها سر و کله می زنیم، بسیار کم است. در صورتی که یک مرد متاهل بچه دار با این مبلغ به هیچ عنوان نمی تواند زندگی اش را بچرخاند.»


بنفشه رضایی هم معلم دبیرستان است و او هم به همان میزان معلم مقطع ابتدایی حقوق می گیرد و به هفت صبح می گوید: «ساعت کار یک معلم از ساعت ۱۲ ظهر تا ۵ بعدازظهر است یا ۸ صبح تا ۱۲ ظهر. هفته ای ۲۴ ساعت باید کار کنیم و حقوق یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی بگیریم که به هیچ عنوان کفاف دخل و خرج زندگی را نمی دهد.»

حق با کیست؟

شاید در انتهای گزارش به این نتیجه برسیم که مشاغل سخت از نظر میزان حقوق، مزایا و ساعت کاری آنقدرها هم با شغلی مانند معلمی تفاوت ندارد؛ با اینحال همچنان صدای اعتراض معلمان بلند است و به دنبال احقاق حق خود هستند که یکی از مهمترین دلایل آن می تواند به خاطر زیاد بودن جمعیت آنها باشد که نزدیک به یک میلیون نفر در کشور است. به همین دلیل است که بین آنها می توان معترضان بیشتری پیدا کرد تا مشاغلی مانند آتش نشانی که مطمئنا تعداد آنها به میزان معلم ها و پرستارهای کشور نمی رسد.

مهندسان چقدر حقوق می گیرند؟

بسیاری از جوانان در زمان انتخاب رشته خود به سمت رشته های مهندسی می روند و رویاهای زیادی درباره حقوق های آنچنانی مهندسان در سر می پرورانند. در حال حاضر مهندسان بی شماری در شاخه های مختلف مانند مکانیک، صنایع و ... مشغول به کار هستندو این سوال به وجود می آید افسانه های حقوق های آنچنانی چقدر صحت دارد؟


در این مورد مسعود ایثاری که در زمینه مهندسی مکانیک مشغول به فعالیت است، به هفت صبح می گوید: «مهندسان در شاخه های مختلف اگر در سازمان های دولتی مشغول به کار نباشند زیرمجموعه وزارت کار محسوب می شوند و در نتیجه همان قوانین کار در مورد کارمندان شرکت های خصوصی و کارگران اجرا می شود. این مهندسان باید ۴۴ ساعت در هفته کار کنند و حداقل حقوقشان نیز همان میزان تعیین شده توسط وزارت کار است.

این دسته از مهندسان مانند هر شغل دیگری اگر دارای جایگاه ویژه ای در زمینه کاری خود باشند در نتیجه حقوق بالاتری دریافت خواهند کرد اما میزان دریافتی اکثریت قریب به اتفاق آنها به صورت میانگین در حدود دو میلیون تومان است. حتی مهندسان زیادی هم ممکن است کمتر از این میزان حقوق بگیرند و با مشکلات و سختی های فراوانی در شغل خود روبروشوند. همچنین حداکثر میزان دریافتی یک مهندس معمولا به طور میانگین در حدود چهار میلیون تومان است. در این میان اگر مهندسانی دارای جایگاه حساس تر و پست هایی مانند عضویت در هیات مدیره و ... داشته باشند، حقوق های بالاتری دریافت خواهند کرد.»