جدیدترین آمار دوشغله ها در کشور
در سال‌هاي گذشته حرف و حديث درباره مسوولاني كه داراي دو يا چند شغل بوده‌اند، بسيار شنيده شده است.
روزنامه اعتماد: در سال‌هاي گذشته حرف و حديث درباره مسوولاني كه داراي دو يا چند شغل بوده‌اند، بسيار شنيده شده است.
اما اين اخبار غالبا غيررسمي يا فقط درباره مصداقي خالص بوده است. ولي اين پديده يعني دو شغله بودن افراد، واقعيتي است كه در سال‌هاي گذشته به دليل مشكلات معيشتي و فاصله گرفتن درآمد از هزينه، دامنه وسيعي در كشور پيدا كرده است.
اين اتفاق كه به‌شدت در ميزان بهره‌وري نيروي كار اثر دارد؛ به امري معمول در جامعه امروز تبديل شده است و اين گستردگي چند شغله‌ها به قدري است كه مركز آمار در جداول سالانه وضعيت بيكاري خود آمار دو شغله‌ها و چندشغله‌ها را نيز گنجانده است.
در آخرين آمار اعلام شده از سوي اين مركز نيز كه مربوط به سال ١٣٩٢ است، از ٢١ ميليون و ٣٤٦ هزار و ١٧٩ نفر شاغل در كشور، ٤٤٠ هزار و ٢٤٩ نفر دوشغله بوده‌اند. از بين اين تعداد بيشترين درصد دوشغله‌ها در گروه كاركنان مستقل ديده شده است.
تفاوت وضعيت بازار كار امروز با دهه گذشته آن است كه بيكاري‌ها از سطح تحمل خانوار خارج شده است. اين عين عبارتي است كه معاون كارآفريني و اشتغال وزارت كار بيان مي‌كند. به اعتقاد او، اگرچه نرخ بيكاري ۱۰.۵ درصد فعلي در سال‌هاي پيش هم وجود داشت، اما امروز خانواده‌ها تحمل اين ميزان بيكاري را ندارند. اين از مجموع شرايط اقتصادي، سطح معيشت و ميزان درآمد خانوار ناشي مي‌شود.
از گفته حسن طايي مي‌توان برداشت كرد كه اگرچه در گذشته درآمد يك فرد در خانوار مي‌توانست پاسخگوي نياز معيشتي آنها باشد، اما امروز ديگر خانواده‌ها تحمل بيكاري ديگر اعضاي خود را ندارند، چراكه درآمدها از هزينه‌ها فاصله زيادي گرفته است و حتي براي تامين هزينه‌ها افراد ناگزير به داشتن دو يا چند شغل مي‌شوند.
اما در بين آمارهاي اين مركز دو شغله بودن گروه كارفرما نيز در نوع خود جاي تامل و بررسي دارد. طبق گزارش مركز آمار ٢٢ هزار و ٨٧٠ كارفرما در سال ٩٢ دوشغله بوده‌اند. البته دسته‌بندي‌‌هاي اين مركز، زيرمجموعه بخش عمومي را به تفكيك مشاغل عنوان نكرده است و آنچه به عنوان كارفرما در اين جداول آماري ذكر شده، مربوط به بخش خصوصي است.
اينكه چرا كارفرمايان بخش خصوصي بايد دوشغله باشند نيز مبحثي مفصل است كه بايد در گزارشي مجزا به آن پرداخت. اما در بين مزدبگيران بخش عمومي كشور هم دو شغله وجود دارد. اگرچه تعداد آن در مقايسه با بخش خصوصي كمتر است اما تعداد اين افراد هم ٢٠ هزار و ٩٧٣ نفر عنوان شده است.
آمارها نشان مي‌دهد دوشغله‌هاي روستايي بيشتر از دو شغله‌هاي شهري بوده‌اند. افرادي كه در شهر داراي دو شغل و بيشتر هستند ١٦٥ هزار و ٦٧ نفر برآورد شده و دوشغله‌هاي روستايي ٢٧٥ هزار و ١٨٢ نفر گزارش شده است. اين درحالي است كه تعداد شاغلان شهري بيشتر از شاغلان روستايي است. در سال ٩٢، ١٥ ميليون و پنج هزار و ٧٨٢ نفر شاغل شهري گزارش شده است و شاغلان روستايي در اين سال شش ميليون و ٣٤٠ هزار و ٣٩٧ نفر بوده است.
با توجه به اينكه جمعيت شاغلان روستايي كمتر از نصف شاغلان شهري است و در مقابل دو شغله‌هاي روستايي بيش از نقاط شهري است استنباط مي‌شود؛ شرايط اشتغال و درآمد در روستاها به مراتب نامناسب‌تر از وضعيت اشتغال و درآمد در نقاط شهري است.
اما اين اخبار غالبا غيررسمي يا فقط درباره مصداقي خالص بوده است. ولي اين پديده يعني دو شغله بودن افراد، واقعيتي است كه در سال‌هاي گذشته به دليل مشكلات معيشتي و فاصله گرفتن درآمد از هزينه، دامنه وسيعي در كشور پيدا كرده است.
اين اتفاق كه به‌شدت در ميزان بهره‌وري نيروي كار اثر دارد؛ به امري معمول در جامعه امروز تبديل شده است و اين گستردگي چند شغله‌ها به قدري است كه مركز آمار در جداول سالانه وضعيت بيكاري خود آمار دو شغله‌ها و چندشغله‌ها را نيز گنجانده است.
در آخرين آمار اعلام شده از سوي اين مركز نيز كه مربوط به سال ١٣٩٢ است، از ٢١ ميليون و ٣٤٦ هزار و ١٧٩ نفر شاغل در كشور، ٤٤٠ هزار و ٢٤٩ نفر دوشغله بوده‌اند. از بين اين تعداد بيشترين درصد دوشغله‌ها در گروه كاركنان مستقل ديده شده است.
تفاوت وضعيت بازار كار امروز با دهه گذشته آن است كه بيكاري‌ها از سطح تحمل خانوار خارج شده است. اين عين عبارتي است كه معاون كارآفريني و اشتغال وزارت كار بيان مي‌كند. به اعتقاد او، اگرچه نرخ بيكاري ۱۰.۵ درصد فعلي در سال‌هاي پيش هم وجود داشت، اما امروز خانواده‌ها تحمل اين ميزان بيكاري را ندارند. اين از مجموع شرايط اقتصادي، سطح معيشت و ميزان درآمد خانوار ناشي مي‌شود.
از گفته حسن طايي مي‌توان برداشت كرد كه اگرچه در گذشته درآمد يك فرد در خانوار مي‌توانست پاسخگوي نياز معيشتي آنها باشد، اما امروز ديگر خانواده‌ها تحمل بيكاري ديگر اعضاي خود را ندارند، چراكه درآمدها از هزينه‌ها فاصله زيادي گرفته است و حتي براي تامين هزينه‌ها افراد ناگزير به داشتن دو يا چند شغل مي‌شوند.
اما در بين آمارهاي اين مركز دو شغله بودن گروه كارفرما نيز در نوع خود جاي تامل و بررسي دارد. طبق گزارش مركز آمار ٢٢ هزار و ٨٧٠ كارفرما در سال ٩٢ دوشغله بوده‌اند. البته دسته‌بندي‌‌هاي اين مركز، زيرمجموعه بخش عمومي را به تفكيك مشاغل عنوان نكرده است و آنچه به عنوان كارفرما در اين جداول آماري ذكر شده، مربوط به بخش خصوصي است.
اينكه چرا كارفرمايان بخش خصوصي بايد دوشغله باشند نيز مبحثي مفصل است كه بايد در گزارشي مجزا به آن پرداخت. اما در بين مزدبگيران بخش عمومي كشور هم دو شغله وجود دارد. اگرچه تعداد آن در مقايسه با بخش خصوصي كمتر است اما تعداد اين افراد هم ٢٠ هزار و ٩٧٣ نفر عنوان شده است.
آمارها نشان مي‌دهد دوشغله‌هاي روستايي بيشتر از دو شغله‌هاي شهري بوده‌اند. افرادي كه در شهر داراي دو شغل و بيشتر هستند ١٦٥ هزار و ٦٧ نفر برآورد شده و دوشغله‌هاي روستايي ٢٧٥ هزار و ١٨٢ نفر گزارش شده است. اين درحالي است كه تعداد شاغلان شهري بيشتر از شاغلان روستايي است. در سال ٩٢، ١٥ ميليون و پنج هزار و ٧٨٢ نفر شاغل شهري گزارش شده است و شاغلان روستايي در اين سال شش ميليون و ٣٤٠ هزار و ٣٩٧ نفر بوده است.
با توجه به اينكه جمعيت شاغلان روستايي كمتر از نصف شاغلان شهري است و در مقابل دو شغله‌هاي روستايي بيش از نقاط شهري است استنباط مي‌شود؛ شرايط اشتغال و درآمد در روستاها به مراتب نامناسب‌تر از وضعيت اشتغال و درآمد در نقاط شهري است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر