سیامند رحمان، وزنه بردار خندان ایران
چهره خندانی دارد و سرزندگی و نشاط در رفتارش موج می‌زند، آنقدر با اعتماد به نفس از رکوردهایش در رقابت های وزنه برداری پارالمپیک و جهانی حرف می‌زند که گویی یک کیسه پر قو را جابهجا کرده، این درحالی است که نزدیکترین رقیبش با او۴۰ کیلوگرم فاصله دارد.
وب سایت ایران آنلاین: چهره خندانی دارد و سرزندگی و نشاط در رفتارش موج می‌زند، آنقدر با اعتماد به نفس از رکوردهایش در رقابت های وزنه برداری پارالمپیک و جهانی حرف می‌زند که گویی یک کیسه پر قو را جابهجا کرده، این درحالی است که نزدیکترین رقیبش با او۴۰ کیلوگرم فاصله دارد.
او هم اکنون تمام مقام های پارالمپیک، جهانی و آسیایی را در کارنامه دارد و چون کوه باصلابت و استوار بر قله وزنه برداری جهان ایستاده است، سیامند در رقابت های قهرمانی آزاد آسیا و اقیانوسیه موفق شد، دوبار رکورد این مسابقات را - که متعلق به خودش بود - جابه جا کند وبابلندکردن ۲۹۵ کیلوگرم همچنان به عنوان قوی‌ترین مرد معلول جهان انتخاب شود. او حالا سهمیه المپیک ریو ۲۰۱۶ را هم کسب کرده است.سیامند رحمان، جوان محبوب اشنویه‌ای درگفت وگو با ایران جوان از رقابت‌های پیش روی خود می‌گوید.
آقای رحمان، شما همیشه در مسابقات بین‌المللی وزنهبرداری رکوردشکن هستی و این بارهم در رقابت‌های قهرمانی آزاد آسیا و اقیانوسیه توانستی دوبار رکورد جهان و آسیا را جابهجا کنی، واقعاً چطور به این موفقیت دست پیدا کردی؟
فدراسیون و مربیان اردوهای خوبی را برای ما برگزار کردند،۶ ماه بود که در اردو حضور داشتیم و ما هم خوب تمرین کردیم، در این مسابقات اولین هدفم این بودکه برای مسابقات پارالمپیک ریو سهمیه بگیرم ،شکرخدا من هم توانستم مدال طلا بگیرم و هم سهمیه بازیهای پارالمپیک ریو را کسب کنم.
شما چند سالی است که می‌خواهید وزنه ۳۰۰ کیلو گرم را جابهجا کنید، حتی در مسابقات پارالمپیک لندن هم این وزنه را بلندکردید، ولی داوران قبول نکردند، چرا اینطور شد؟
درمسابقات پارالمپیک لندن متأسفانه ورزشکار کره ای باعث شدکه بدنم سرد شود و وزنه ۳۰۱ کیلوگرم را بعد از ۱۵دقیقه معطلی زدم. البته بد هم نزدم و داورها می‌توانستند قبول کنند ولی خطا گرفتند، بعد از آن هم در مسابقه‌ای شرکت نکردم که درخور نام ایران باشد، دوست دارم مسابقات درسطح المپیک باشدکه تمام مردم دنیا آن را دنبال کنندتا من هم به عنوان نماینده‌ای از ورزش ایران بتوانم وزنه بالای ۳۰۰کیلوگرم را به نام کشور عزیزم به ثبت برسانم ورکوردم در کتاب گینس ثبت شود.
فکر می‌کنی رکوردت را تاچه سطحی می‌توانی افزایش دهی، به عبارتی تا چه زمانی می‌توانی به رکورد شکنی ادامه دهی؟
درحال حاضر نمی‌توانم بگویم چه وزنه‌ای را می‌توانم بزنم، ولی هرچه بیشتر بهتر (می‌خندد). تاکنون به صورت جدی به این موضوع فکر نکردم اما هر ورزشکاری بالاخره یک روز باید از دنیای حرفه‌ای خداحافظی کند، تا ببینیم قسمت چه باشد.
بعد از دوره قهرمانی می‌خواهید چکار کنید؟
نزدیک ۱۰سال است که ورزش می‌کنم، هنوز فکری دراین باره نکرده‌ام، چندسال دیگر بگذرد آدم بازنشسته می‌شود.
روزی که وزنه برداری را شروع کردی فکرمی‌کردی، بتوانی به این جایگاه برسی؟
خیر، اصلا به این جایگاه فکر نکرده بودم.
در مسابقات پارالمپیک و جهانی قوی‌ترین رقیبانت از چه کشورهایی هستند؟
قوی‌ترین حریفانم ازکشورهای کره جنوبی و آذربایجان هستند که بالای ۲۳۰ و۲۴۰ کیلوگرم وزنه می‌زنند. البته یک عراقی هم هست که درآخرین مسابقه‌ای که شرکت کرده بود فکر می‌کنم ۲۵۵ کیلوگرم وزنه زد که بارکورد من۴۰ کیلوگرم فاصله دارد.
وضع وزنه برداری معلولان کشور را درمقایسه باسایر کشورها چگونه ارزیابی می‌کنی؟
درحال حاضر باوجود تیم‌های قدرتمندی مثل مصر و چین که وزنه برداران خوبی دارند اما تیم معلولان ایران درجهان حرف اول را می‌زند، در وزنهبرداری همه کشورها از تیم ایران واهمه دارند، در هر مسابقه‌ای که برگزارمی‌شود، وقتی تیم ایران در آن بازی‌ها حضور دارد، نوعی هراس در حرکات آنها دیده می‌شود، ایران واقعا ورزشکاران خیلی خوب و قدرتمندی دارد، خدا را شاکریم که توانستیم همیشه برای کشور و ملت‌مان افتخارآفرین باشیم.
با وجود تمام کمبودها چه عاملی باعث شده تا ورزشکاران معلول کشور همواره در میادین ورزشی موفق عمل کنند؟
دلیل موفقیت زیاد ورزشکاران معلول تلاش و کوشش آنهاست چون ما برای شهرت ورزش نمی‌کنیم و دلیل موفقیت مان نیز همین است.
به نظر شما یک وزنه بردارخوب چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟
تمام ورزشکاران ابتدا باید مردمی باشند و هیچ وقت غرور بروجودشان غلبه نکند،به نظر من همین ویژگی رمز موفقیت تمام ورزشکارهاست.
آیا وزنهبرداری رشته سختی است؟
بله، رشته سنگینی است. خیلی از بچه‌ها بودند که زیر وزنه آسیب دیدند و رها کردند، چون وزنه برداری رشته خیلی سختی است، تمرینات ما را هرکس ببینداز وزنه بردار شدن پشیمان می‌شود.
اگر معلولی بخواهد وزنه برداری تمرین کند به کجا باید مراجعه کند؟
آنهایی که درشهرستان هستند به هیأت‌ها و آنهایی هم که درمرکز هستند می‌توانند هم به هیأت استان و هم به فدراسیون جانبازان و معلولان مراجعه کنند.
آیا وزنهبرداری برای معلولان رشته پرهزینه‌ای است؟
بله، هزینه زیادی دارد.
نزدیکترین مسابقه‌ای که پیش رو داری چه رقابت‌هایی است؟
دو مسابقه پیش روداریم، بستگی به فدراسیون دارد که تیم اعزام کند یا نه، یکی مسابقات مجارستان و دیگری مسابقات مالزی است.
چند سال داری و درچه مقطعی تحصیل می‌کنی؟
۲۷ سال و هم اکنون دانشجوی ترم سوم رشته حقوق قضایی هستم.
وزنه برداری را ازچه زمانی آغاز کردی؟
ازسن ۱۷سالگی از اشنویه و ارومیه شروع کردم وبعد به اردوهای تیم ملی دعوت شدم.
چطور شد که به سراغ رشته وزنه برداری رفتی؟
این کار خداست، زمانی که درس می‌خواندم به باشگاه بدنسازی می‌رفتم، ازهمان جا به وزنه برداری کشیده شدم، پدر و مادرم هم دراین زمینه خیلی تشویق‌ام کردند و انگیزه می‌دادند.
روزی چند ساعت تمرین می‌کنی؟
روزی ۲ساعت تمرین می‌کنم.
چه زمانی به اردوی تیم ملی دعوت شدی؟
اولین بار که در مسابقات شرکت کردم، آقای قاسم‌نژاد رئیس هیأت ارومیه بودند، ایشان ما را به تهران معرفی کردند و آنجا مربیان متوجه شدند قدرت بدنی بالایی دارم ولی تکنیک وزنه برداری را بلد نیستم، مرا به اردو دعوت کردند و از اولین روز اردو رکورد خود را افزایش دادم.
اولین مسابقه‌ای که شرکت کردی، چه مقامی را کسب کردی؟
مسابقات جهانی درایالت نیوجرسی امریکا بود و در آن مسابقات مدال طلا گرفتم.
بهترین وزنه‌ای که تابه حال بلندکردی چه وزنه‌ای بوده؟
مسابقات پارالمپیک لندن بود که اولین بارهم بود در پارالمپیک شرکت می‌کردم، وزنه ۳۰۱ کیلوگرم را بلند کردم که داوران خطا گرفتند (می‌خندد).
الگوی شما در وزنهبرداری چه کسی بوده است؟
آقای رجبی.
چه شغلی داری؟
غیر از ورزش شغلی ندارم و فقط ورزش می‌کنم.
بهترین مربی‌ات چه کسی بوده است؟
مربیان زیادی داشتم آقایان دلجوان، آسترکی و... مربیان خوبی بوده‌اند.
وقت آزادت را چگونه می‌گذرانی؟
زمانی که در اردو هستم بیشتر تمرین می‌کنم و اگر وقتی هم باقی باشد بیشتر کتاب‌های روانشناسی مطالعه می‌کنم.
آیا اهل کتاب و کتاب خوانی هستی؟
خیلی کم.
میانه‌ات با موسیقی چطور است؟
به تمام موسیقی‌ها گوش می‌دهم بستگی به موقعیت دارد.
غیر از وزنهبرداری به چه رشته‌ای علاقه داری؟
فقط وزنه برداری.
راز خنده‌رویی شما چیست؟
یکی از دلایلی که همیشه لبخند می زنم از بین بردن استرس و انرژی‌های منفی درونم است.
او هم اکنون تمام مقام های پارالمپیک، جهانی و آسیایی را در کارنامه دارد و چون کوه باصلابت و استوار بر قله وزنه برداری جهان ایستاده است، سیامند در رقابت های قهرمانی آزاد آسیا و اقیانوسیه موفق شد، دوبار رکورد این مسابقات را - که متعلق به خودش بود - جابه جا کند وبابلندکردن ۲۹۵ کیلوگرم همچنان به عنوان قوی‌ترین مرد معلول جهان انتخاب شود. او حالا سهمیه المپیک ریو ۲۰۱۶ را هم کسب کرده است.سیامند رحمان، جوان محبوب اشنویه‌ای درگفت وگو با ایران جوان از رقابت‌های پیش روی خود می‌گوید.
آقای رحمان، شما همیشه در مسابقات بین‌المللی وزنهبرداری رکوردشکن هستی و این بارهم در رقابت‌های قهرمانی آزاد آسیا و اقیانوسیه توانستی دوبار رکورد جهان و آسیا را جابهجا کنی، واقعاً چطور به این موفقیت دست پیدا کردی؟
فدراسیون و مربیان اردوهای خوبی را برای ما برگزار کردند،۶ ماه بود که در اردو حضور داشتیم و ما هم خوب تمرین کردیم، در این مسابقات اولین هدفم این بودکه برای مسابقات پارالمپیک ریو سهمیه بگیرم ،شکرخدا من هم توانستم مدال طلا بگیرم و هم سهمیه بازیهای پارالمپیک ریو را کسب کنم.
شما چند سالی است که می‌خواهید وزنه ۳۰۰ کیلو گرم را جابهجا کنید، حتی در مسابقات پارالمپیک لندن هم این وزنه را بلندکردید، ولی داوران قبول نکردند، چرا اینطور شد؟
درمسابقات پارالمپیک لندن متأسفانه ورزشکار کره ای باعث شدکه بدنم سرد شود و وزنه ۳۰۱ کیلوگرم را بعد از ۱۵دقیقه معطلی زدم. البته بد هم نزدم و داورها می‌توانستند قبول کنند ولی خطا گرفتند، بعد از آن هم در مسابقه‌ای شرکت نکردم که درخور نام ایران باشد، دوست دارم مسابقات درسطح المپیک باشدکه تمام مردم دنیا آن را دنبال کنندتا من هم به عنوان نماینده‌ای از ورزش ایران بتوانم وزنه بالای ۳۰۰کیلوگرم را به نام کشور عزیزم به ثبت برسانم ورکوردم در کتاب گینس ثبت شود.
فکر می‌کنی رکوردت را تاچه سطحی می‌توانی افزایش دهی، به عبارتی تا چه زمانی می‌توانی به رکورد شکنی ادامه دهی؟
درحال حاضر نمی‌توانم بگویم چه وزنه‌ای را می‌توانم بزنم، ولی هرچه بیشتر بهتر (می‌خندد). تاکنون به صورت جدی به این موضوع فکر نکردم اما هر ورزشکاری بالاخره یک روز باید از دنیای حرفه‌ای خداحافظی کند، تا ببینیم قسمت چه باشد.
بعد از دوره قهرمانی می‌خواهید چکار کنید؟
نزدیک ۱۰سال است که ورزش می‌کنم، هنوز فکری دراین باره نکرده‌ام، چندسال دیگر بگذرد آدم بازنشسته می‌شود.
روزی که وزنه برداری را شروع کردی فکرمی‌کردی، بتوانی به این جایگاه برسی؟
خیر، اصلا به این جایگاه فکر نکرده بودم.
در مسابقات پارالمپیک و جهانی قوی‌ترین رقیبانت از چه کشورهایی هستند؟
قوی‌ترین حریفانم ازکشورهای کره جنوبی و آذربایجان هستند که بالای ۲۳۰ و۲۴۰ کیلوگرم وزنه می‌زنند. البته یک عراقی هم هست که درآخرین مسابقه‌ای که شرکت کرده بود فکر می‌کنم ۲۵۵ کیلوگرم وزنه زد که بارکورد من۴۰ کیلوگرم فاصله دارد.
وضع وزنه برداری معلولان کشور را درمقایسه باسایر کشورها چگونه ارزیابی می‌کنی؟
درحال حاضر باوجود تیم‌های قدرتمندی مثل مصر و چین که وزنه برداران خوبی دارند اما تیم معلولان ایران درجهان حرف اول را می‌زند، در وزنهبرداری همه کشورها از تیم ایران واهمه دارند، در هر مسابقه‌ای که برگزارمی‌شود، وقتی تیم ایران در آن بازی‌ها حضور دارد، نوعی هراس در حرکات آنها دیده می‌شود، ایران واقعا ورزشکاران خیلی خوب و قدرتمندی دارد، خدا را شاکریم که توانستیم همیشه برای کشور و ملت‌مان افتخارآفرین باشیم.
با وجود تمام کمبودها چه عاملی باعث شده تا ورزشکاران معلول کشور همواره در میادین ورزشی موفق عمل کنند؟
دلیل موفقیت زیاد ورزشکاران معلول تلاش و کوشش آنهاست چون ما برای شهرت ورزش نمی‌کنیم و دلیل موفقیت مان نیز همین است.
به نظر شما یک وزنه بردارخوب چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟
تمام ورزشکاران ابتدا باید مردمی باشند و هیچ وقت غرور بروجودشان غلبه نکند،به نظر من همین ویژگی رمز موفقیت تمام ورزشکارهاست.
آیا وزنهبرداری رشته سختی است؟
بله، رشته سنگینی است. خیلی از بچه‌ها بودند که زیر وزنه آسیب دیدند و رها کردند، چون وزنه برداری رشته خیلی سختی است، تمرینات ما را هرکس ببینداز وزنه بردار شدن پشیمان می‌شود.
اگر معلولی بخواهد وزنه برداری تمرین کند به کجا باید مراجعه کند؟
آنهایی که درشهرستان هستند به هیأت‌ها و آنهایی هم که درمرکز هستند می‌توانند هم به هیأت استان و هم به فدراسیون جانبازان و معلولان مراجعه کنند.
آیا وزنهبرداری برای معلولان رشته پرهزینه‌ای است؟
بله، هزینه زیادی دارد.
نزدیکترین مسابقه‌ای که پیش رو داری چه رقابت‌هایی است؟
دو مسابقه پیش روداریم، بستگی به فدراسیون دارد که تیم اعزام کند یا نه، یکی مسابقات مجارستان و دیگری مسابقات مالزی است.
چند سال داری و درچه مقطعی تحصیل می‌کنی؟
۲۷ سال و هم اکنون دانشجوی ترم سوم رشته حقوق قضایی هستم.
وزنه برداری را ازچه زمانی آغاز کردی؟
ازسن ۱۷سالگی از اشنویه و ارومیه شروع کردم وبعد به اردوهای تیم ملی دعوت شدم.
چطور شد که به سراغ رشته وزنه برداری رفتی؟
این کار خداست، زمانی که درس می‌خواندم به باشگاه بدنسازی می‌رفتم، ازهمان جا به وزنه برداری کشیده شدم، پدر و مادرم هم دراین زمینه خیلی تشویق‌ام کردند و انگیزه می‌دادند.
روزی چند ساعت تمرین می‌کنی؟
روزی ۲ساعت تمرین می‌کنم.
چه زمانی به اردوی تیم ملی دعوت شدی؟
اولین بار که در مسابقات شرکت کردم، آقای قاسم‌نژاد رئیس هیأت ارومیه بودند، ایشان ما را به تهران معرفی کردند و آنجا مربیان متوجه شدند قدرت بدنی بالایی دارم ولی تکنیک وزنه برداری را بلد نیستم، مرا به اردو دعوت کردند و از اولین روز اردو رکورد خود را افزایش دادم.
اولین مسابقه‌ای که شرکت کردی، چه مقامی را کسب کردی؟
مسابقات جهانی درایالت نیوجرسی امریکا بود و در آن مسابقات مدال طلا گرفتم.
بهترین وزنه‌ای که تابه حال بلندکردی چه وزنه‌ای بوده؟
مسابقات پارالمپیک لندن بود که اولین بارهم بود در پارالمپیک شرکت می‌کردم، وزنه ۳۰۱ کیلوگرم را بلند کردم که داوران خطا گرفتند (می‌خندد).
الگوی شما در وزنهبرداری چه کسی بوده است؟
آقای رجبی.
چه شغلی داری؟
غیر از ورزش شغلی ندارم و فقط ورزش می‌کنم.
بهترین مربی‌ات چه کسی بوده است؟
مربیان زیادی داشتم آقایان دلجوان، آسترکی و... مربیان خوبی بوده‌اند.
وقت آزادت را چگونه می‌گذرانی؟
زمانی که در اردو هستم بیشتر تمرین می‌کنم و اگر وقتی هم باقی باشد بیشتر کتاب‌های روانشناسی مطالعه می‌کنم.
آیا اهل کتاب و کتاب خوانی هستی؟
خیلی کم.
میانه‌ات با موسیقی چطور است؟
به تمام موسیقی‌ها گوش می‌دهم بستگی به موقعیت دارد.
غیر از وزنهبرداری به چه رشته‌ای علاقه داری؟
فقط وزنه برداری.
راز خنده‌رویی شما چیست؟
یکی از دلایلی که همیشه لبخند می زنم از بین بردن استرس و انرژی‌های منفی درونم است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر