جاباما
۲۷۱۱۰۷
۵۰۰۲
۵۰۰۲
پ

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

نسل فوتبال ملی ما در سال ۷۶ به قدری قدرتمند و باصلابت و البته غیرتمند بود که فوتبال ایران تا سال‌های سال از حضور آن‌ها سود برد و وجود بازیکنان آن نسل در فوتبال ایران منشاء اثرهای مفید و ماندگاری بود.

مشرق: هشتم آذر ۱۳۷۶ در فوتبال ایران روز خاصی است، روزی که حماسه ای تاریخی رقم خورد که هرگز اذهان مردم ایران یاد و خاطره اش را از یاد نخواهد برد.

در خصوص این روز و دیدار تاریخی ایران و استرالیا در ملبورن کریکت گزارش ها و مقالات زیادی نوشته شده و هر کسی از زاویه ای این دیدار را واکاوری کرده است.

اما شاید بد نباشد با هم سرنوشت مردان طلایی ایران در آن روز تاریخی را مرور کنیم:

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

احمدرضا عابدزاده: احمدرضا عابدزاده یکی از ارکان اصلی حماسه‌ ملبورن بود. ستاره ای با عنوان عقاب آسیا پس از آن حماسه‌ بی‌بدیل، در جام جهانی ۱۹۹۸ نیز تیم ملی ایران را همراهی کرد و در بازی برابر ژرمن‌ها آخرین بازی ملی خود را در سال ۷۷ انجام داد. عابدزاده در نهایت در سال ۷۹ با قهرمانی پرسپولیس در لیگ آزادگان از پرسپولیس جدا شد و پس از پذیرفتن پست سرپرستی این تیم در مواجهه علی پروین با مالکان باشگاه ضربه سختی خورد و از آنجا به سایپا رفت.

او در دوازدهم اسفندماه سال ۱۳۸۰ دچار یک حمله‌ شدید مغزی شد که او را تا آستانه مرگ پیش برد ولی به خواست خدا به زندگی بازگشت. رهبر حماسه‌سازان ملبورن، در ۲۳ دی‌ماه سال ۱۳۸۴ در حالی بازی خداحافظی خود را با پیراهن پرسپولیس برابر بایرن مونیخ در ورزشگاه آزادی انجام داد، که سال‌ها بود فوتبال را کنار گذاشته بود.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

عقاب آسیا پس از کنار رفتن از دنیای فوتبال در تیم‌هائی نظیر سایپا، استقلال اهواز و پرسپولیس به عنوان مربی دروازه‌بان‌ها فعالیت کرد و در استیل آذین نیز مدت کوتاهی کمک مربی بود.

عابدزاده پس از پایان فوتبالش چند سالی در ایران مربیگری کرد و پس از آنکه طرح وی برای پرورش استعدادهای دروازه بانی در ایران مورد پذیرش فدراسیون فوتبل قرار نگرفت، راهی آمریکا شد تا در یک مدرسه فوتبال به عنوان مربی دروازه‌بان‌ها فعالیت کند. فرزند یورگن کلینزمن، کاپیتان اسبق تیم ملی آلمان یکی از شاگردان عابدزاده بود.

احمدرضا با حضور استیلی در راه آهن دوباره به ایران امد و تا زمان جدایی استیلی وی هم به عنوان دستیار در راه آهن حضور داشت.

علی دایی: سوپراستار تیم ملی در آن سال‌ها، کسی جز علی دایی نبود، مهاجمی که با جاه‌طلبی خاص خود گل‌های فراوانی را برای تیم ملی ایران به ثمر رساند و خط حمله‌ تیم ملی را برای سال‌های سال بیمه کرده بود. مهاجم اسبق تیم ملی که در دیدار با استرالیا زمینه‌ساز گل تماشایی خداداد عزیزی شد در دیدار با آمریکا نیز توانست مهدوی‌کیا را صاحب یک موقعیت طلائی کند.

دایی پس از جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، راهی تیم بایرن مونیخ شد و نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را پس از باخت دراماتیک مقابل منچستریونایتد با بایرن تجربه کرد. دایی پس از آن به هرتابرلین، الشباب امارات، پرسپولیس، صبا باتری و سایپا پیوست و به عنوان بازیکن-مربی توانست سایپا را به قهرمانی لیگ برساند.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

علی دایی پس از حضور در دو جام جهانی و انجام ۵ بازی ملی در نهایت در پایان جام جهانی ۲۰۰۶، از دنیای ملی خداحافظی کرد و بارکورد ۱۰۹ گل در ۱۴۹ بازی ملی، آقای گل فوتبال جهان لقب گرفت. او در مسیر رسیدن به این رکورد جاودانه، رکورد فرانس پوشکاش افسانه‌ای را نیز شکست.

بیست و ششمین بازیکن برتر جهان در سال ۱۳۸۶ از سوی فدراسیون بین المللی تاریخ و آمار فوتبال، پس از قهرمانی سایپا سرمربی تیم ملی شد و در راه رسیدن به جام جهانی ۲۰۱۰، پس از شکست برابر عربستان در ورزشگاه آزادی به دستور مستقیم دولت وقت برکنار شد.

وی مدتی از فوتبال کناره گرفت و بار دیگر با پذیرش سرمربیگری پرسپولیس و کسب دو جام حذفی به دنیای فوتبال بازگشت. دایی پس از نایب قهرمانی در لیگ سیزدهم در پایان هفته هفتم لیگ ۱۴ با یک کودتا از کار برکنار شد و جای خود را به حمید درخشان داد. وی در فصل جاری با صبای قم یکی از مدعیان جدی کسب قهرمانی و سهمیه آسیایی است.

دایی که اولین بازیکن آسیایی گلزن در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا است، به عنوان اولین ایرانی به عضویت کمیته‌ فنی فیفا درآمد.

خداداد عزیزی: غزال تیزپای آسیا، لقبی بود که هواداران فوتبال به خداداد عزیزی دادند، همان ستاره‌ای که با فرار زیبا و تماشائی خود حماسه‌ ملبورن را تکمیل کرد. صحنه‌ به ثمر رسیدن گل عزیزی، سال‌های سال یکی از پرمخاطب‌ترین صحنه‌های ورزشی ماندگار بود. هرچند این صحنه همچنان نیز برای هواداران فوتبال یک خاطره فراموش‌نشدنی است. عزیزی که سابقه‌ کسب عنوان برترین بازیکن سال را در کارنامه داشت، یکی از ستاره‌های مثال‌زدنی آن روزهای تیم ملی محسوب می‌شد. غزال مشهدی تیم ملی همواره صراحت لهجه و رک‌گوئی مثال‌زدنی داشت و این امر او را در مقطعی که بلاژویچ سرمربی تیم ملی بود، از بازی‌های ملی دور نگه داشت تا او با انتخاب برانکو باردیگر به ترکیب تیم ملی بازگردد و در رقابت‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۰۶ حضور داشته باشد.

خداداد عزیزی که در آن‌ سال‌ها در باشگاه کلن عضویت داشت، پس از جام جهانی ۱۹۹۸ در مسیر افت گام برداشت و پس از عبور از سان خوزه، النصر امارات، پاس تهران، آدمیرا واکر و عقاب به راه‌آهن رسید و کفش‌های خود را آویخت.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

عزیزی پس از خداحافظی از فوتبال توسط تیم ابومسلم به عنوان رئیس سازمان فوتبال انتخاب شد و بعد به مربیگری و در نهایت سرمربیگری تیم رسید، اما اختلافات او با مدیران باشگاه، صراحت لهجه و نتایج ضعیف تیم موجب شد تا در ابتدای لیگ ۸۶ از سرمربیگری تیم اخراج شود. یکی از عجیب‌ترین اقدامات او در دوران هدایت ابومسلم بیرون آوردن یکی از بازیکنان از ترکیب و ده‌نفره کردن تیم بود.

او پس از آن مدیر فنی تیم دسته اولی پیام خراسان شد و توانست این تیم را به لیگ برتر کشور بیاورد، او در هفته‌های آغازین فصل ۸۸-۸۷ مربیگری این تیم را برعهده داشت که به دلیل مشکلات مالی تیم از فعالیت خود کناره گرفت.

خداداد پس از آنکه دوباره به ابومسلم برگشت و به عنوان مدیرفنی چند صباحی در این تیم ماند بازهم به اختلاف مدیریتی خورد و هم اکنون به عنوان سرمربی تیم شهرداری تبریز در لیگ دسته دوم کشور حضور دارد.

مهدی پاشازاده: پاشازاده یکی از ستارگانی بود که هیچ‌گاه نتوانست آن‌گونه که شایسته‌اش بود، بدرخشد و در اوج بماند. او که به هر ترتیب جزو نسل طلایی ۹۸ محسوب می‌شود پس از جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه از تیم ملی کنار رفت تا فقط ۱۴ بازی ملی در کارنامه داشته باشد.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»
مهدی پاشازاده یکی از ستون‌های اصلی ایران در صعود به جام جهانی

او پس از درخشش در ملبورن و حضور در جام جهانی، به عنوان مدافع از باشگاه استقلال راهی بایر لورکوزن آلمان شد و اما در تمرینات این تیم توسط امرسون برزیلی مصدوم شد و دیگر هیچ‌گاه به شرایط آرمانی خود بازنگشت.

پاشازاده پس از حضوری ناموفق در دو تیم لورکوزن و فورتونا کلن، باردیگر به استقلال بازگشت. پس از سه سال حضور در ایران راهی اشتورم گراتز شد و سپس راهی راپیدوین شد و در نهایت به آدمیرا واکر پیوست و با پیراهن همین تیم بود که با عرصه‌ باشگاهی وداع کرد و کفش‌های خود را آویخت.

او با سرمربیگری تیم دوم آدمیرا واکر به عرصه‌ مربیگری پا گذاشت و در ادامه به عنوان دستیار در تیم اصلی این باشگاه به فعالیت ادامه داد. پاشازاده در سال 2010 بار دیگر به ایران بازگشت و هدایت گسترش فولاد تبریز را به عهده گرفت و این تیم را به لیگ دسته اول آورد. سپس در شهرداری تبریز و آلمومینیوم اراک مشغول به کار شد و هم اکنون در دسته دوم با تیم فجر جم بوشهر حضور دارد.

محمد خاکپور: پس از حضور در جام‌ جهانی از تیم بهمن راهی لیگ آمریکا شد و به عضویت تیم رد بولز نیویورک درآمد. او پس از نمایش ضعیف در قلب دفاع تیم ملی در تور آمریکای شمالی در دوره‌ سرمربیگری منصور پورحیدری، غریبانه از تیم ملی خداحافظی کرد. در سال 2000 فوتبال کفش‌های خود را برای همیشه آویخت.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

پس از اتمام دوران بازی‌اش به آمریکا رفت تا مثل عابدزاده در یک مدرسه فوتبال فعالیت کند. او به همراه کلینزمن یک مدرسه فوتبال راه‌اندازی کرد و در آن مشغول شد. پس از چند سال به ایران بازگشت تا هدایت استیل آذین را بر عهده بگیرد. امید نمازی دستیار سابق کی روش، سوغات خاکپور از آمریکا برای فوتبال ایران بود. نمازی دستیار خاکپور در استیل آذین بود. خاکپور هم اکنون سرمربی تیم ملی امید ایران است و خیلی ها معتقدند اگر قرعه مناسبی نصیب ایران شود شاید طلسم ۴۰ ساله حضور ایران در المپیک بشکند.

افشین پیروانی: یکی از بازیکنان ایران در سالهای طلایی اواخر دهه ۹۰ به شمار می رود که در میان هواداران پرسپولیس به افشین با تعصب معروف بود. پیروانی پس از اینکه در سال ۲۰۰۲ با ۶۶ بازی از تیم ملی کنار رفت، در سال ۸۳ هم به اجبار از پرسپولیس کنار گذاشته شد و سال آخر بازی خود را در پیکان گذراند و به مربیگری روی آورد. وی در اولین تجربه مربیگری خود به جای افشین قطبی هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت و نتوانست نتایج خوبی با این تیم کسب کند و پس از ۴ ماه جای خود را به نلو وینگادای پرتغالی داد.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

پیروانی سپس هدایت استیل آذین و سنگ آهن بافق را بر عهده گرفت و هم اکنون به عنوان مدیر تیم های ملی با کی روش همکاری می کند.

کریم باقری: مرد بااخلاق فوتبال ایران بعد از یک دوره طولانی دوری در زمان سرمربی‌گری علی دایی به تیم ملی بازگشت اما با رفتن دایی او هم تیم ملی را ترک کرد. او سپس چند سال در پرسپولیس به فوتبالش ادامه داد تا این که از دنیای توپ گرد خداحافظی کرد. وی در اولین تجربه مربیگری خود به عنوان دستیار علی دایی در پرسپولیس مشغول به کار شد و پس از یک سال دوری از فوتبال امسال دستیار برانکو در لیگ پانزدهم است.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

حمید استیلی: در تیم رویائی ۹۸، حمید استیلی از جمله کسانی بود که حداقل در آن زمان از نظر تجربه، انگیزه و قابلیت فنی تقریبا بی‌رقیب بود. استیلی در جام جهانی ۱۹۹۸ نیز به همراه تیم ملی راهی فرانسه شد تا آن گل خاطره انگیز خود را وارد دروازه‌ آمریکا کند و سال‌های سال با خاطرات آن گل، با اشک‌های لبریز از خنده و شادمانی پس از آن گل زندگی و افتخارها کند. استیلی که در سال‌های آخر دوران ملی خود قرار داشت، در سال ۲۰۰۰ در حالی در آغاز مسابقات جام ملت‌های آسیا بازوبند کاپیتانی را به علی دایی سپرد که در پایان این رقابت‌ها با تیم ملی وداع گفت. آخرین بازی ملی استیلی برابر کره‌ جنوبی با شکست به پایان رسید.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

استیلی پس از حماسه‌ ملبورن، پس از پنج سال بار دیگر راهی پرسپولیس شد تا فوتبال خود را پیراهن سرخ‌پوشان پایتخت و پس از بازی با تیم سپاهان اصفهان در سال ۸۳ کنار بگذارد و کفش‌های را بیاویزد.

استیلی که در دوران مربیگری کم بدشانس نبود، عرصه‌ مربیگری را با دستیاری آری‌هان، مصطفی دنیزلی و افشین قطبی آغاز کرد و در نهایت برای اولین بار در تیم استیل آذین طعم سرمربیگری را چشید و پس از آن به شاهین بوشهر رفت.

استیلی سپس در تاريخ ۳۱ خرداد ۱۳۹۰ و پس از رد درخواست كميته فنی باشگاه پرسپوليس مبنی بر ادامه همكاری علی دایی با پرسپوليس؛ توسط این كميته به عنوان سرمربی انتخاب شد. این پرسپولیسی قدیمی اما دوران سختی روی نیمکت قرمزها داشت و در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۹۰ پس از شکست مقابل استقلال در مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی، از مربیگری پرسپولیس کناره گیری کرد. وی در فصل قبل سرمربی و مالک تیم راه آهن بود و دوران سختی را چه از نظر مالی و چه فنی تجربه کرد. استیلی در لیگ پانزدهم پس از جدایی قلعه نویی از ملوان به عنوان سرمربی انزلی‌چی‌ها انتخاب شد.

رضا شاهرودی: رضا شاهرودی یکی از خوش‌استیل‌ترین و درخشان‌ترین چپ‌پاهای دو دهه‌ اخیر فوتبال ایران بوده است. این ستاره‌ در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ یکی از ستاره‌های فیکس تیم ملی بود و از ارکان اصلی تیم ملی محسوب می‌گردید، که با مصدومیتی بی‌موقع از فوتبال ملی کنار رفت. وی پس از خلق حماسه‌ ملبورن از حضور در جام جهانی ۱۹۹۸ بازماند و پس از آن فقط یک‌بار دیگر در جمع ملی‌پوشان قرار گرفت که سرمربی وقت تیم ملی را برای ادامه توجیه نکرد و او رسما از بازی‌های ملی خداحافظی کرد.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

شاهرودی که در آن سال‌ها در عضویت تیم پرسپولیس بود، به دالیان چین پیوست تا پس از تجربه‌ ناموفق خود در آلتا ازمیر ترکیه در سال ۱۹۹۷ بار دیگر لژیونر شود. اما شاهرودی به سال‌های پایانی دوران حرفه‌ای خود نزدیک شده بود و دیگر از وجه ستاره‌ بودنش فاصله گرفته بود. او گرچه عملا در تیم دالیان و در غربت محض کفش‌های خود را آویخت اما با این وجود در کارنامه‌ او حضور در تیم‌هایی همچون پاسارگاد و پیکان نیز به چشم می‌خورد.

شاهرودی دوران مربیگری خود را در تیم داماش آغاز کرد و در تیم‌هائی همچون کوثر و استیل آذین نیز دستیار بود و مدتی هم دستیار پیروانی در تیم سنگ‌آهن بافق بود. شاهرودی هم اکنون دستیار فرهاد کاظمی در سیاه جامگان مشهد است.

نعیم سعداوی: مدافع راست تیم ملی ایران در آن سال ها پس از پایان بازی در سال ۸۳ به مربیگری روی اورد و به عنوان سرمربی صنعت نفت و شاهین بوشهر در فوتبال ایران کار کرد. نعیم سپس کمک مربی تیم امید ایران شد و در تیم های پرسپولیس و فولاد هم به عنوان دستیار حضور داشت. سعداوی در سالهای اخیر با مربیانی چون مجید جلالی، اسکوچیچ و حمید درخشان مشکلاتی هم داشته و کار به شکایت کردن هم رسیده است. وی هم اکنون در جایی مشغول به کار نیست و یکی از گزینه های جانشینی اسکوچیچ در فولاد به شمار می رود.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

مهدی مهدوی کیا: ماندگارترین چهره فوتبال ایران در اروپا و بدون شک موفق‌ترین آن‌ها است. با خداحافظی مهدی از فوتبال نسل طلایی فوتبال ایران هم رسما تمام شد. درخشش مهدوی کیا در پرسپولیس و بازی‌های تاثیرگذار او، آن هم در شرایطی که فوتبال ایران وضعیت چندان مناسبی نداشت، بیش از هر زمان دیگری فوتبال دوستان را به یاد جام جهانی ۹۸ و نسل طلایی آن روزگار می‌انداخت.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»
ماندگارترین چهره فوتبال ایران در اروپا و بدون شک موفق‌ترین آن‌ها

مهدوی کیا پس از خداحافظی از فوتبال به همراه اولین مربی خود علی دوستی مهر تیم آکادمی کیا را راه انداخت و با این تیم نایب قهرمان تورنمنت نروژ شد.

مهدی در ابتدای فصل جاری و با حکم مدیران این باشگاه، به جمع اعضای کادر فنی تیم آماتور هامبورگ و همچنین تیم نوجوانان این باشگاه درآمد.

مهرداد میناوند: میناوند گرچه در آن حماسه‌ تاریخی به میدان نرفت ، اما در مجموع از ارکان تیم ملی محسوب می‌شد و یکی از ستاره‌های نسل 98 بود. کمتر کسی همچون میناوند در ترکیب تیم ملی بود، بازیکنی با سرنوشتی عجیب. او با درخشش در لیگ قهرمانان آسیا اوج گرفت و به یک‌باره فرودی عجیب در انتظارش نشست. میناوند که در آن سال‌ها عضو باشگاه پرسپولیس بود، پس از جام جهانی 1998 راهی اشتورم گراتس شد و در این تیم چند فصل نسبتا موفقی را داشت. میناوند با اشتروم 2 بار قهرمان لیگ اتریش و 2 سال حضور پیاپی در لیگ قهرمانان اروپا را تجربه کرد.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

او در ادامه به الشباب رفت و در بازگشت به ایران باردیگر پیراهن پرسپولیس را برتن کرد و عملا با پیراهن طلایی‌پوشان اصفهان از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، گرچه نام راه‌آهن نیز در کارنامه‌ او دیده می‌شود.

میناوند در سال ۲۰۰۳ آخرین بازی ملی خود را برابر دانمارک انجام داد و با انجام ۶۷ بازی ملی و زدن ۴ گل به کار خود با پیراهن تیم ملی پایان داد. وی در آخرین فعالیت خود به عنوان مجری اختصاصی یکی از سایت های ورزشی دیده شد!

علی‌رضا منصوریان: کاپیتان اسبق استقلال تهران، که یکی از بازیکنان ذخیره‌ای بود که در دیدار برابر استرالیا به میدان رفت، پس از آن بازی حماسی در جام جهانی ۱۹۹۸ تیم ملی را همراهی کرد و در پایان آن رقابت‌ها با انجام ۴۶ بازی و زدن ۸ گل با پیراهن تیم ملی، از عرصه‌ ملی کنار رفت. او پس از جام جهانی از استقلال جدا شد و به باشگاه‌هایی نظیر سکودا، آپولون اسمیرنیس و سن پائولی پیوست، اما بار دیگر به آبی‌پوشان پایتخت ملحق شد و سال‌های پایانی دوران حرفه‌ای خود را در این تیم گذراند و قهرمانی در لیگ برتر را تجربه کرد.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

علی منصور، لقبی بود که هواداران استقلال به او داده بودند. منصوریان در نهایت در ۲۷ خرداد ۱۳۸۷ پس از بازی پایانی و قهرمانی در جام حذفی به همراه استقلال، کفش‌های خود را برای همیشه آویخت و به جرگه مربیان پیوست.

ابتدا در همان استقلال کمک مربی بود و سپس عهده‌دار سرمربیگری پاس همدان شد، اما با کسب نتایج ضعیف از کار برکنار شد. در ادامه به درخواست افشین قطبی راهی تیم ملی شد و پس از آن هدایت تیم ملی امید را برعهده گرفت تا با آن رسوائی فدراسیون، او نیز ناکام بماند. او پس از دستیاری کی روش هم‌اکنون سرمربی موفق نفت تهران است.

ابراهیم تهامی: ابراهیم تهامی را با وقت‌کشی به یادماندنی‌اش و البته پاس گل طلایی اش به خداداد عزیزی در این دیدار به یاد می آورند. این مهاجم تکنیکی اهوازی از جمله ستارگانی بود که هیچ‌گاه فوتبال حقش را ادا نکرد و او ماند و رویاهائی ناتمام.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

سيد ابراهيم تهامي پس از جام جهاني ۹۸ که فرصت حضور در آن را پيدا نکرد، ديگر ردپاي خاصي از خود در فوتبال ايران بر جاي نگذاشت. تنها فقط چند تجربه کوتاه مدت و نه چندان موفق در عرصه مربيگري به عنوان کمک مربي را پشت سرگذاشت. مهاجم ملي‌پوش خوزستاني کشورمان، فوتبال خود را در تيم‌هاي جنوبي به ويژه استقلال اهواز سپري کرد. او در سال ۷۵ به همراه سيروس نعمتي‌نژاد به عنوان يار کمکي استقلال را در آسيا همراهي کرد. ابراهیم با حضور خود در زمین جریان بازی را تغییر داد و پاس گل دوم به استراليا و صعود ايران به جام‌جهاني يکي از ماندگارترين خاطرات مربوط به تهامي است. او در نهایت در اهواز و با پیراهن استقلال این شهر از فوتبال کناره‌گیری کرد و مدتی هم در این تیم مربیگری کرد و درحال حاضر به عنوان کمک مربی در استقلال اهواز حضور دارد.

علی اکبر استاد اسدی: یکی از دوست داشتنی ترین بازیکنان تاریخ ایران به شمار می رود. وی که این دیدار آخرین بازی ملی وی محسوب می شود به همراه ایران به جام جهانی هم رفت اما فرصت بازی پیدا نکرد تا پس از آن با ۵۱ بازی از تیم ملی وداع کند.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»

استاداسدی که با گل به خودی آفساید معروفش به عابدزاده در دیدار با ژاپن معروف شده است پس از دوران بازی که در ماشین سازی و ذوب آهن توپ زد به مربیگری روی آورد و مدرسه فوتبال هم تاسیس کرد. استاد اسدی سال‌ها به عنوان دستیار در ماشین سازی و گسترش فولاد کار کرد و پس از آمدن رسول خطیبی کنار رفت.

جواد زرینچه: چند سال پس از پایان بازی‌اش در تیم‌های رده پایین فعالیت کرد تا این که به عضویت هیات مدیره باشگاه استقلال درآمد. زرینچه در کار مدیریتی چندان دوام نیاورد و خیلی زود به دلیل پاره‌ای اختلافات استعفا داد. وی فصل قبل دستیار قلعه نویی در استقلال بود و پیشنهاد دستیاری استیلی در ملوان در فصل جدید را نپذیرفت.

در تیم ملی سال ۷۶ بازیکنان دیگری مانند نادر محمدخانی و علیرضا امامی فر و مجید نامجو مطلق هم حضور داشتند.

سرمربی (والدیر ویرا): عجیب‌ترین چهره‌ آن تیم رویایی کسی جز سرمربی آن یعنی بادو (لقب والدیر ویرا) فراموش نشدنی نبود. مربی گمنام برزیلی ولی خندانی که با حکم داریوش مصطفوی به جای محمد مایلی‌کهن در راس کادرفنی قرار گرفت و در سه بازی پرهیجان و نفس‌گیر ایران را راهی جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه کرد.

سرنوشت «حماسه سازان ملبورن»
والدیر ویه را- مربی وقت تیم ملی - بین دو نیمه: «بچه‌ها، من حرف خاصي براي گفتن ندارم، برويد داخل زمين و هرطور كه صلاح مي‌دانيد بازي كنيد...»

ویرا که نقش‌آفرینی او در آن بازی حماسی محدود به چند سطری است که درباره‌ی عدم دخالت او در شکل بازی تیم ملی نوشته شد، پس از این صعود تاریخی با تغییرات فدراسیون فوتبال، از تیم ملی کنار گذاشته شد و جای خود را به ایویچ سپرد تا تیم ملی بهتری ساخته شود ، نیمکتی که به ایویچ هم وفا نکرد!

سال‌ها بعد ویرا در مراسم توپ طلای فوتبال به ایران بازگشت و درحالی‌که هنوز دندان‌های خرگوشی و لبخند زیبایش را همراه داشت جملاتی در باب آن لحظات استثنائی به زبان آورد.

ویرا پس از ایران تیم های زیادی عوض کرد و شاید معروف ترین تیم عمان بود که در بازی های آسیایی بانکوک موفق به شکست 4-2 ایران هم شد. وی در 10 سال اخیر در تیم های زیادی از مراکش گرفته تا کشورهای حوزه خلیج فارس سرمربیگری کرد و در آخرین تجربه خود در فصل گذشته لیگ دو ژاپن کیوتو سونگا را به مقام نهم رساند.

دکتر بیژن ذوالفقارنسب هم در آن سال دستیار ویرا بود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن برترین ها را نصب کنید.
درآمد ماهیانه 5-20 میلیون از توی خونه با موبایل

آموزش رایگان کسب درآمد 5-20 میلیون ماهیانه از خونه و فقط با یه موبایل ساده رو در یک وبینار رایگان آموزشی یاد بگیر

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

سایر رسانه ها

    ارسال نظر

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «برترین ها» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.

    بانک اطلاعات مشاغل تهران و کرج