روایت یکی از جلوه‌های توحش در این حوالی
همه‌چیز از قبل حساب‌شده و بر اساس طراحی است؛ حتی جایگاه تماشاچیان و محل پارک خودروهایشان. زمان برگزاری مسابقات هم مشخص است و حتی حاضران می‌دانند که چرا این هفته فلان مبارز غایب است و هفته آینده قرار است کدام مبارز به میدان بیاید و برایش حریف بطلبند.
خبرگزاری ایسنا: همه‌چیز از قبل حساب‌شده و بر اساس طراحی است؛ حتی جایگاه تماشاچیان و محل پارک خودروهایشان. زمان برگزاری مسابقات هم مشخص است و حتی حاضران می‌دانند که چرا این هفته فلان مبارز غایب است و هفته آینده قرار است کدام مبارز به میدان بیاید و برایش حریف بطلبند. ظاهراً همه‌چیز سر جای خودش قرار دارد اما...
پس از این مقدمه، می‌نویسد: از سال ۱۳۴۸ که قانونی به تصویب رسید تا مانع از وارونه نگه داشتن مرغ و خروس شده و در آن برای خاطیان جریمه تعیین شد، تا به امروز، قانونی در حمایت از حیوانات در کشورمان به تصویب نرسیده است، الا قوانینی که جریمه شکار غیر مجاز را مشخص می‌کند و کاری به حیوانات زنده ندارد.
شاید تاکنون درباره این موضوع چیزی نشنیده باشید و با خواندن این جملات تازه متوجه چرایی بی‌توجهی عمومی به حقوق حیوانات در کشورمان شده باشید اما ظاهراً شمار افرادی که از این موضوع آگاهند، کم نیست! این را می‌شود از میدان‌های مبارزه حیوانات در کشورمان فهمید که در حال گسترش هستند و روزبه‌روز بر شمارشان افزوده می‌شود.
اگر تا چند دهه پیش جنگ خروس‌ها یا همان خروس‌بازی در برخی نقاط کشورمان رایج بود و می‌شد نمونه‌هایی از جنگ دیگر حیوانات (مثل جنگ گاوها که با نام «جونکا جنگی» در بعضی نقاط مازندران و «ورزا جنگ» در برخی نقاط گیلان) را در برخی شهرهای کشورمان دید، مدتی است که نوعی مبارزه جدید میان حیوانات در کشورمان باب شده که ظاهراً گردش مالی چشمگیری در پشت پرده آن جریان دارد.
آن گونه که تصاویر منتشر شده در برخی خبرگزاری‌ها و گزارش‌های دریافتی نشان می‌دهد، جنگ سگ‌ها طرفداران پر و پا قرص زیادی در کشورمان یافته است. اینقدر که جمعه به جمعه خودشان را به محل‌های برگزاری این مبارزات خونین می‌رسانند، با هر جست و حمله سگ‌ها به هم، همهمه را به سوت و کف گره می‌زنند و با کمال تعجب به تماشای دریدن سگ‌ها به دست یکدیگر می‌نشینند و حواسشان هست که روی کدام سگ برای ادامه مبارزات یا مبارزه‌های هفته آینده سرمایه‌گذاری کنند تا سود بیشتری عایدشان شود.
یکی از این میدان‌های مبارزه، در استان زنجان دایر شده است؛ جایی حوالی فرودگاه زنجان، در نزدیکی «شهرک سبز» در ابتدای «دشت سهرین» که جمعه‌های هر هفته چند صد نفر در آنجا گرد هم می‌آیند تا شاهد مبارزه خونین سگ‌های مبارزِ تربیت‌شده(!) با یکدیگر باشند و از دریده شدن این حیوانات توسط هم، لذت برده و سوت و کف بزنند.
اینجا همه چیز روی حساب و کتاب است؛ هم قوانین مشخص است، هم مبارزات داوری می‌شوند، هم بساط داد و ستد سگ‌های مبارز و ارزش افزوده (بخوانید شرط بندی!) به راه است و هم سطح مبارزات آنقدر بالاست که برخی از شهرهای دیگر برای تماشای آن حضور پیدا می‌کنند و عده‌ای حاضرند رنج راه را به جان خریده و سگ خود را از شهرهای دیگر به این میدان آورده و در میدان خونین سهرین، برای خودشان اسم و رسمی دست و پا کنند!
«شیر»، «جو»، «آلا»، «طوفان»، «چیل»، «صدام»، «بویکا» و ... مبارزان جمعه گذشته در این میدان بودند و گفته می‌شود در جمعه آتی، جز این سگ‌ها، «پَله» از خرمدره هم در گود رقابت حضور خواهد داشت. خبری که موجب می‌شود عده‌ای از هم‌اکنون برنامه جمعه بعدی خود را تنظیم کنند تا بلکه بتوانند با شرط‌بندی روی رقابت‌های داغی که در پیش است، اوضاع جیبشان را بهبود دهند.
البته این میدان تنها یکی از میدان‌های مبارزه سگ‌ها در کشورمان است؛ چراکه گزارش‌های رسیده حکایت از آن دارد که رسم مردمان چین، افغانستان، قرقیزستان و برخی کشورهای دیگر، در کشورمان هم مرسوم شده و جز زنجان، در برخی شهرهای دیگر نیز مبارزات آن به صورت منظم یا دوره‌ای برگزار می‌شود و در پشت پرده تمامی‌شان، پول‌های زیادی در قالب شرط‌بندی رد و بدل می‌شود.
اتفاقی که یا مسئولان محیط زیست از وجودش ابراز بی‌اطلاعی می‌کنند، یا کمبود امکانات و محیط‌بان را علت تداومش می‌خوانند. مثل پاسخی که امجد باقری، مدیر روابط عمومی محیط زیست استان زنجان در پیگیری این خبر به یکی از رسانه‌های استان زنجان گفته است:
«برگزاری هر نوع مسابقه برای حیوانات که منجر به حیوان‌آزاری شود از سوی محیط زیست محکوم است و این سازمان وظیفه خود می‌داند وارد موضوع شده و اجازه ندهد چنین مسابقاتی برگزار شود.
بازدیدهای مکرری از مناطقی که احتمال برگزاری مسابقه سگ‌ها وجود دارد از سوی محیط زیست صورت گرفته و تذکرات لازم به این افراد داده شده است ولی به دلیل کمبود نیروی انسانی این سازمان، ممکن است برگزاری این نوع مسابقات از دید این سازمان پنهان بماند.»
پاسخی دردناک که نه تنها برای مقابله با یکی از سازمان‌یافته‌ترین جلوه‌های توحش در کشورمان و تجارت پر رونق ضمیمه شده به آن کافی نیست، بلکه سنگ محکی جدی برای ارزیابی عملکرد سازمان محیط زیست در حفاظت از گونه‌های مختلف حیات وحش کشور به شمار آمده و نگرانی‌های دیگری را سبب می‌شود.
آنقدر که یادمان می‌رود تا حیوانی کشته نشود، قانونی اختصاصی برای بررسی ماجرا وجود ندارد، الا جرایم عمومی که ساز و کار رسیدگی به آنها متفاوت است و نیاز به طرح شکایت دارد.
پس از این مقدمه، می‌نویسد: از سال ۱۳۴۸ که قانونی به تصویب رسید تا مانع از وارونه نگه داشتن مرغ و خروس شده و در آن برای خاطیان جریمه تعیین شد، تا به امروز، قانونی در حمایت از حیوانات در کشورمان به تصویب نرسیده است، الا قوانینی که جریمه شکار غیر مجاز را مشخص می‌کند و کاری به حیوانات زنده ندارد.
اگر تا چند دهه پیش جنگ خروس‌ها یا همان خروس‌بازی در برخی نقاط کشورمان رایج بود و می‌شد نمونه‌هایی از جنگ دیگر حیوانات (مثل جنگ گاوها که با نام «جونکا جنگی» در بعضی نقاط مازندران و «ورزا جنگ» در برخی نقاط گیلان) را در برخی شهرهای کشورمان دید، مدتی است که نوعی مبارزه جدید میان حیوانات در کشورمان باب شده که ظاهراً گردش مالی چشمگیری در پشت پرده آن جریان دارد.
آن گونه که تصاویر منتشر شده در برخی خبرگزاری‌ها و گزارش‌های دریافتی نشان می‌دهد، جنگ سگ‌ها طرفداران پر و پا قرص زیادی در کشورمان یافته است. اینقدر که جمعه به جمعه خودشان را به محل‌های برگزاری این مبارزات خونین می‌رسانند، با هر جست و حمله سگ‌ها به هم، همهمه را به سوت و کف گره می‌زنند و با کمال تعجب به تماشای دریدن سگ‌ها به دست یکدیگر می‌نشینند و حواسشان هست که روی کدام سگ برای ادامه مبارزات یا مبارزه‌های هفته آینده سرمایه‌گذاری کنند تا سود بیشتری عایدشان شود.
اینجا همه چیز روی حساب و کتاب است؛ هم قوانین مشخص است، هم مبارزات داوری می‌شوند، هم بساط داد و ستد سگ‌های مبارز و ارزش افزوده (بخوانید شرط بندی!) به راه است و هم سطح مبارزات آنقدر بالاست که برخی از شهرهای دیگر برای تماشای آن حضور پیدا می‌کنند و عده‌ای حاضرند رنج راه را به جان خریده و سگ خود را از شهرهای دیگر به این میدان آورده و در میدان خونین سهرین، برای خودشان اسم و رسمی دست و پا کنند!
«شیر»، «جو»، «آلا»، «طوفان»، «چیل»، «صدام»، «بویکا» و ... مبارزان جمعه گذشته در این میدان بودند و گفته می‌شود در جمعه آتی، جز این سگ‌ها، «پَله» از خرمدره هم در گود رقابت حضور خواهد داشت. خبری که موجب می‌شود عده‌ای از هم‌اکنون برنامه جمعه بعدی خود را تنظیم کنند تا بلکه بتوانند با شرط‌بندی روی رقابت‌های داغی که در پیش است، اوضاع جیبشان را بهبود دهند.
اتفاقی که یا مسئولان محیط زیست از وجودش ابراز بی‌اطلاعی می‌کنند، یا کمبود امکانات و محیط‌بان را علت تداومش می‌خوانند. مثل پاسخی که امجد باقری، مدیر روابط عمومی محیط زیست استان زنجان در پیگیری این خبر به یکی از رسانه‌های استان زنجان گفته است:
«برگزاری هر نوع مسابقه برای حیوانات که منجر به حیوان‌آزاری شود از سوی محیط زیست محکوم است و این سازمان وظیفه خود می‌داند وارد موضوع شده و اجازه ندهد چنین مسابقاتی برگزار شود.
بازدیدهای مکرری از مناطقی که احتمال برگزاری مسابقه سگ‌ها وجود دارد از سوی محیط زیست صورت گرفته و تذکرات لازم به این افراد داده شده است ولی به دلیل کمبود نیروی انسانی این سازمان، ممکن است برگزاری این نوع مسابقات از دید این سازمان پنهان بماند.»
آنقدر که یادمان می‌رود تا حیوانی کشته نشود، قانونی اختصاصی برای بررسی ماجرا وجود ندارد، الا جرایم عمومی که ساز و کار رسیدگی به آنها متفاوت است و نیاز به طرح شکایت دارد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر