گفت و گو با پری زنگنه، بانوی آواز ایران
«پری زنگنه» که این روزها به تدریس هنر آواز به بانوان، نوشتن کتاب و رسیدگی به امور فرهنگی و اجتماعی نابینایان اشتغال دارد پایه گذار تلفیق ترانه های محلی ایران با موسیقی کلاسیک عربی است.
هفته نامه امید جوان - امیر خلیلی: «پری زنگنه» که این روزها به تدریس هنر آواز به بانوان، نوشتن کتاب و رسیدگی به امور فرهنگی و اجتماعی نابینایان اشتغال دارد پایه گذار تلفیق ترانه های محلی ایران با موسیقی کلاسیک عربی است. او نخستین درس آواز در ردیف ایرانی را نزد استاد زرین پنجه همزمان با نواختن پیانو آموخت. هنر شاخص او یعنی آواز در هنرستان عالی موسیقی تهران با خانم «اولین باغچه بان» تبلور یافت.
ازدواج با امیرحسین اعظم زنگنه و حادثه ای که منجر به نابینایی و تغییر بزرگ در زندگی اش شد موجب شد که او برای تکمیل آموخته ها و تجربه اندوزی بیشتر برای یادگیری اپرا به کشورهای آلمان، ایتالیا و اتریش سفر کند. او تاکید دارد که نابینایی فرصتی فراهم آورد تا به طور جدی به موسیقی بپردازد.
در گفت و گو با این هنرمند صاحب نام، وضعیت موسیقی در کشور را مورد بحث و بررسی قرار داده ایم:
آموزشگاه های موسیقی در آموزش های خود درست عمل می کنند؟
الان همه با دست خالی کار می کنند. انتظار کنسرواتور را هم از آنها نداریم، با این حال علاقه مندان بهره ای که باید بگیرند، می گیرند.
به نقل از شما گفته شده که نابینایی فرصتی فراهم آورد تا به طور جدی به موسیقی بپردازید. علاقه و استعداد در این میان چه نقشی دارند؟
علاقه به یادگیری موسیقی شرط کافی نیست بلکه فرد بایستی استعداد ذاتی هم داشته باشد.
از فعالیت خانم ها در حوزه موسیقی راضی هستید؟
با این که خیلی از آنها فرصت رفتن روی صحنه را ندارند اما بیشتر برای دل خودشان کار می کنند و این که موسیقی را هرچه بهتر اجرا کنند.
سال گذشته اجرای شما در جشنواره موسیقی فجر چگونه بود؟
یک بخش مربوط به ترانه های محلی بود که با گروهی از نابینایان اجرا شد. در حال حاضر در تهران گروه های مختلفی از روشندلان در حوزه موسیقی وارد شده اند و گروه کر تشکیل داده اند، گروهی که با من کار می کنند مربوط به موسسه عصای سفید هستند که آقای غلامرضا نامنی پایه گذار آن بوده است این گروه آموزش های اولیه را زیر نظر آقای اردوخانی گذرانده اند، در اجرای ما تعدادی دخترک ۹ و ۱۰ ساله مثل فرشته ها با گروه روی صحنه آمدند.
بخش دیگر اجرای ما در جشنواره موسیقی فجر، کلاسیک غربی بود که به همراه خانم نازلی بخشایش پیانیست مان آثاری از شوبرت و قطعاتی برای اپرا اجرا کردیم که دختر جوانی به نام نیکی زمانی ما را همراهی می کرد.
لالایی های معروف تان در میان خانم ها خیلی طرفدار دارد آن ها را در اجراهایتان می گنجانید؟
پیشنهاد خوبی است اگر بتوانیم چند قطعه ای اجرا خواهیم کرد که یکی قطعا قطعه ترکی است.
وضعیت موسیقی در ایران چگونه است؟
من چون همیشه مثبت فکر می کنم می گویم خوب است. جوانان علاقه مند به موسیقی، اشتیاق زیادی برای ردیف خوانی نشان می دهند و کلاس های آواز بسیار رونق دارد. این موضوع نشان می دهد که کلاس های موسیقی اصیل خیلی خواهان دارد.
سبک چه خوانندگان را قبول دارید؟
در موسیقی پاپ سبک مرتضی پاشایی و ناصر عبداللهی را می پسندیدم. البته بچه های دیگر پاپ هم خوب کار می کنند. در موسیقی اصیل هم سالار عقیلی استاد است.
تجربیات خود را چگونه به نسل امروز منتقل می کنید؟
سعی کرده ام آنها را در قالب کتاب عرضه کنم که معروف ترین شان «آواز پریا» است که انتشارات «کتابسرا» آن را به دست چاپ سپرد. البته این کتاب دو، سه بار برای انجام اصلاحاتی به ارشاد رفت و برگشت، این کتاب که بیشتر برای هنرجویان آواز کاربرد دارد، سیر موسیقی در ایران به خصوص از زمان دارالفنون را مورد بررسی قرار داده است. دوره ای که «موسیو لومر» به ایران آمد تا به قشون آموزش موسیقی بدهد.
درواقع از این برهه موسیقی کلاسیک در کشورمان پای گرفت و اساتیدی چون باغچه بان، ناصحی، روح الله خان خالقی و کلنل وزیری موسیقی غربی را با موسیقی ایرانی تلفیق کردند و در کنار بزرگانی چون جلیل شهناز و.... برای ارتقای آن کوشیدند.
بخشی از کتاب هم به خاطرات خودم اختصاص دارد به خصوص در دوره ای که در هنرستان موسیقی بودم.
اشاره به اصلاحاتی در کتاب کردید، این اصلاحات مربوط به چه نکاتی بود؟
ارشاد که نهایت لطف را داشت تمام کتاب را مطالعه کردند، ایرادات واقعا جزیی بود. تنها چند مورد پس و پیش شد.
از کتاب های دیگرتان برای ما بگویید؟
کتابی اخیرا منتشر کرده ام تحت عنوان «هفت قصه از پری قصه ها» که دربر گیرنده داستان های محلی است درواقع در این کتاب ما هر شب یک قصه می گوییم، ناشر کتاب خودم هستم و توزیع آن را شخصا انجام داده ام. کتاب دیگری که به بازار داده ام «آن سوی تاریکی» است که درباره کنار آمدن با نابینایی است. این کتاب نتیجه سال ها زندگی در نابینایی و در کنار نابینایان با بیان خاطره هایی از زندگی شخصی و آموزه های علمی و تجربه که در این سال ها داشتم، بوده است.
«آن سوی تاریکی» تاکید دارد بسیاری از مردم همان گونه که در بازگویی واژه نابینایان اشتباه می کنند در عمل هم نبایستی نابینایان را به عنوان بینوایان به شمار آورند.
صحبت درباره کتاب «آن سوی تاریک» یک مصاحبه مفصل می طلبد با این حال خود آن گویاتر از هر گفت و گوی رسانه ای است.
ازدواج با امیرحسین اعظم زنگنه و حادثه ای که منجر به نابینایی و تغییر بزرگ در زندگی اش شد موجب شد که او برای تکمیل آموخته ها و تجربه اندوزی بیشتر برای یادگیری اپرا به کشورهای آلمان، ایتالیا و اتریش سفر کند. او تاکید دارد که نابینایی فرصتی فراهم آورد تا به طور جدی به موسیقی بپردازد.
آموزشگاه های موسیقی در آموزش های خود درست عمل می کنند؟
الان همه با دست خالی کار می کنند. انتظار کنسرواتور را هم از آنها نداریم، با این حال علاقه مندان بهره ای که باید بگیرند، می گیرند.
به نقل از شما گفته شده که نابینایی فرصتی فراهم آورد تا به طور جدی به موسیقی بپردازید. علاقه و استعداد در این میان چه نقشی دارند؟
علاقه به یادگیری موسیقی شرط کافی نیست بلکه فرد بایستی استعداد ذاتی هم داشته باشد.
از فعالیت خانم ها در حوزه موسیقی راضی هستید؟
با این که خیلی از آنها فرصت رفتن روی صحنه را ندارند اما بیشتر برای دل خودشان کار می کنند و این که موسیقی را هرچه بهتر اجرا کنند.
سال گذشته اجرای شما در جشنواره موسیقی فجر چگونه بود؟
یک بخش مربوط به ترانه های محلی بود که با گروهی از نابینایان اجرا شد. در حال حاضر در تهران گروه های مختلفی از روشندلان در حوزه موسیقی وارد شده اند و گروه کر تشکیل داده اند، گروهی که با من کار می کنند مربوط به موسسه عصای سفید هستند که آقای غلامرضا نامنی پایه گذار آن بوده است این گروه آموزش های اولیه را زیر نظر آقای اردوخانی گذرانده اند، در اجرای ما تعدادی دخترک ۹ و ۱۰ ساله مثل فرشته ها با گروه روی صحنه آمدند.
بخش دیگر اجرای ما در جشنواره موسیقی فجر، کلاسیک غربی بود که به همراه خانم نازلی بخشایش پیانیست مان آثاری از شوبرت و قطعاتی برای اپرا اجرا کردیم که دختر جوانی به نام نیکی زمانی ما را همراهی می کرد.
لالایی های معروف تان در میان خانم ها خیلی طرفدار دارد آن ها را در اجراهایتان می گنجانید؟
پیشنهاد خوبی است اگر بتوانیم چند قطعه ای اجرا خواهیم کرد که یکی قطعا قطعه ترکی است.
وضعیت موسیقی در ایران چگونه است؟
من چون همیشه مثبت فکر می کنم می گویم خوب است. جوانان علاقه مند به موسیقی، اشتیاق زیادی برای ردیف خوانی نشان می دهند و کلاس های آواز بسیار رونق دارد. این موضوع نشان می دهد که کلاس های موسیقی اصیل خیلی خواهان دارد.
در موسیقی پاپ سبک مرتضی پاشایی و ناصر عبداللهی را می پسندیدم. البته بچه های دیگر پاپ هم خوب کار می کنند. در موسیقی اصیل هم سالار عقیلی استاد است.
تجربیات خود را چگونه به نسل امروز منتقل می کنید؟
سعی کرده ام آنها را در قالب کتاب عرضه کنم که معروف ترین شان «آواز پریا» است که انتشارات «کتابسرا» آن را به دست چاپ سپرد. البته این کتاب دو، سه بار برای انجام اصلاحاتی به ارشاد رفت و برگشت، این کتاب که بیشتر برای هنرجویان آواز کاربرد دارد، سیر موسیقی در ایران به خصوص از زمان دارالفنون را مورد بررسی قرار داده است. دوره ای که «موسیو لومر» به ایران آمد تا به قشون آموزش موسیقی بدهد.
درواقع از این برهه موسیقی کلاسیک در کشورمان پای گرفت و اساتیدی چون باغچه بان، ناصحی، روح الله خان خالقی و کلنل وزیری موسیقی غربی را با موسیقی ایرانی تلفیق کردند و در کنار بزرگانی چون جلیل شهناز و.... برای ارتقای آن کوشیدند.
بخشی از کتاب هم به خاطرات خودم اختصاص دارد به خصوص در دوره ای که در هنرستان موسیقی بودم.
اشاره به اصلاحاتی در کتاب کردید، این اصلاحات مربوط به چه نکاتی بود؟
ارشاد که نهایت لطف را داشت تمام کتاب را مطالعه کردند، ایرادات واقعا جزیی بود. تنها چند مورد پس و پیش شد.
از کتاب های دیگرتان برای ما بگویید؟
کتابی اخیرا منتشر کرده ام تحت عنوان «هفت قصه از پری قصه ها» که دربر گیرنده داستان های محلی است درواقع در این کتاب ما هر شب یک قصه می گوییم، ناشر کتاب خودم هستم و توزیع آن را شخصا انجام داده ام. کتاب دیگری که به بازار داده ام «آن سوی تاریکی» است که درباره کنار آمدن با نابینایی است. این کتاب نتیجه سال ها زندگی در نابینایی و در کنار نابینایان با بیان خاطره هایی از زندگی شخصی و آموزه های علمی و تجربه که در این سال ها داشتم، بوده است.
«آن سوی تاریکی» تاکید دارد بسیاری از مردم همان گونه که در بازگویی واژه نابینایان اشتباه می کنند در عمل هم نبایستی نابینایان را به عنوان بینوایان به شمار آورند.
صحبت درباره کتاب «آن سوی تاریک» یک مصاحبه مفصل می طلبد با این حال خود آن گویاتر از هر گفت و گوی رسانه ای است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر