پیشنهادهای فرهنگی آخر هفته
آخرین اثر پور احمد بیش از هر چیز به سلیقه ی شخصی مخاطبانش بسته است.
برترین ها - ایمان عبدلی:
تماشاخانه: «آشویتس زنان» نوشته رها حاجی زینل و به کارگردانی علی صفری در تماشاخانه بازیگاه، متن آشویتس در مورد زندگی سه زن یهودی است زنانی که طی اتفاقات مختلف پایشان به اردوگاه آشویتس باز می شود و قرار است در اتاق های گاز کشته شوند همانند سایر یهودیان، اما نمایش محدود به دنیای زنان یهودی نمی ماند وبا زبانی جهان شمول مشکلات زنان در تمام دنیا را در برمی گیرد، انتخاب هوشمندانه آشپزخانه به عنوان بستری برای طرح معضلات زنان زبان نمایش را این جایی کرده، آویتس آگاهاهنه از پرداخت سطحی و صرفا غم انگیز به مشکلات زنان خودداری کرده است و همین تکنیک نمایش را متفاوت نشان می دهد.
نگاه تبارشناسانه ای که نمایش به معضلات زنان در جغرافیاهای گوناگون دارد، شاملیت گسترده ای به کاراکترها داده که باعث می شود نفرات بیشتر حس همذات پندارانه با داستان نمایش پیدا کنند، در واقع «آشویتس برای زنان» داستانش را برای تعداد زیادی از زنان تعریف می کند و چه خوب که کاراکتر مردی را هم در کارگنجانده که نسبتی از روابط و تفاوت نوع نگاه مرد و زن در داستان جای داشته باشد.
آلبوم: رضا یزدانی یا آلبوم «دوئل در آینه» به بازار موسیقی آمده، یزدانی در این آلبوم شانزده قطعه به نام‌های «بی غروب»، «برزخ»، «تونل کندوان نگاه تو»، «میترسم از خودم»، «رادیو»، «تاریخ تکراری»، «تحریف تاریخ»، «توریست»، «روزای دلگیر»، «گریم»، «ترانه آوانگارد»، «هفته دلتنگی»، «این روزا»، «رفت که رفت»، «پرواز کن» و «دوئل» را به مخاطبانش ارائه کرده است.
چند نکته در مورد آابوم جدید یزدانی؛ بهره گیری از آثار شاعران مختلف در کنار استفاده از سازهای کوبه ای و البته فاصله ی زیاد انتشار این آلبوم با اثر قبلی، نکاتی که امیدواریم منجر به تفاوت محتوایی هم شده باشد و رنگ دیگری به کارهای یزدانی بدهد، به نظر می رسد او به خصوص در زمینه شعر نیاز به یک بازنگری اساسی دارد و باید از اشعاری که بیشتر به بیانیه شبیه هستند بپرهیزد و همچنین بار ملودیک آثارش را تقویت کند
نمایش خانگی(ضد پیشنهاد): «استرداد» ساخته ی علی غفاری به ماجرای متفاوتی می پردازد؛ دریافت غرامت از روس ها پس از پایان جنگ جهانی دوم، فیلمی پرهزینه با بودجه ۱۰ میلیاردی که با پشتیبانی سازمان های دولتی ساخته شد و صد البته که در زمینه های فنی نظیر لوکیشن و موشیقی حرف های زیادی برای گفتن دارد اما مشکل جای دیگری است.
فیلمنامه سطحی و پر از کلیشه و شخصیت پردازی های ضعیف و سیاه و سفید داستان فیلم را از جذابیت انداخته دقیقا همان مشکلی که گریبانگیر محمد رسول الله (ص) ساخته مجید مجیدی شد و فیلم را ازنفس انداخت، مشخص نیست که هربار فیلمی بودجه فاخر می گیر دقیقا چه اتفاقی می افتد که عوامل سازنده از داستان غافل می شود، لازم به ذکر است این فیلم سیمرغ بهترین بازیگر برای حمید فرخ نژآد به ارمغان آورده اما از شما چه پنهان که این نقش در دسته ی معمولی ترین های فرخ نژآد قرار می گیرد.
اکران: «کفش هایم کو» اثر کیومرث پور احمد با نقش آفرینی هنرمندانی نظیر: رضا کیانیان، رویا نونهالی و مینا وحید. مردی که با مهاجرت همسر و دختر خردش به خارج از کشور و سپس اقامت همیشگی‌شان و نهایتاً طلاق، از شدت افسردگی رو به آلزایمر می گیرد و سال‌ها بعد با بازگشت دختر به خانه و نشناختن او توسط پدر، موقعیت عاطفی خاصی حادث می شود.
آخرین اثر پور احمد بیش از هر چیز به سلیقه ی شخصی مخاطبانش بسته است، می توان فیلم را دید و نپسندید چون منطق روایی خاصی ندارد و تا حدی سانتی مانتال است و سوز و گداز زیادی دارد و از آن طرف می توان فیلم را دوست داشت چون حال و هوایی خوب و شریف را به نمایش می گذارد، بستگی دارد از سینما چه می خواهید؟ اگر به شعر و موسیقی و احساسات گرایش دارید «کفش هایم کو» روایت تصویری مناسبی است برای دیدن.
کیوسک: «جامعه پویا» در میان ماهنامه های اجتماعی - فرهنگی گزینه مناسبی برای خواندن است، این ماهنامه فرمی دارد که در عین وزین بودن سادگی خوانش راهم با خودش دارد و با تمرکز بر یک یا دو موضوع خاص در هر شماره، غنای محتوایی خاصی به خواننده می دهد، در واقع هر شماره با بسط مفاهیمی خاص دریچه ای تازه در ذهن خواننده باز می کند، مفاهیمی که در شکل های مختلف؛ مقاله و گفت و گو و...ارائه می شود و وقتی این انتقال مفهوم با پرهیز از دشوار گویی همراه می شود پس «جامعه پویا» می تواند مخاطب عادی تر را هم با خودش همراه کند.
این شماره به طور خاص در مورد «حقوق شهروندی» است، صفحات انتهایی هم به هن و فرهنگ می پردازد؛ نقد فیلم، مصاحبه با ادبا؛ دنیایی در مورد کتاب و موسیقی و سینما و نمایش...
پیشنهاد ویژه: شنبه‌های فیلم تئاتر پردیس چارسو را از دست ندهید، گرچه که در همین دو هفته کلی هواخواه پیدا کرده و برای خرید بلیط هایش باید به فوریت اقدام کنید، دیدن آثار نمایشی بزرگا ن تئاتر در پردیس چارسو به همراه پشت صحنه اقدام خلاقانه و جالب توجهی است که طی همین مدت کوتاه طرفداران خودش را پیدا کرده است.
این شنبه به نمایش فیلم تئاتر «کارنامه بندار بیدخش» به کارگردانی استاد بهرام بیضایی اختصاص دارد. این فیلم نسخه تایید شده توسط استاد بیضایی است که به همراه فیلم ۲۰ دقیقه‌ای از پشت صحنه تمرینات و اجرای این نمایش در اختیار پردیس چارسو قرارگرفته و برای اولین بار به نمایش در می‌آید. بهرام بیضایی «کارنامه بندار بیدخش» را در سال ۱۳۷۶ در سالن چهارسو مجموعه تئاترشهر با بازی پرویز پورحسینی و مهدی هاشمی روی صحنه برده بود. در برنامه قبلی شنبه‌های فیلم تئاتر پردیس چارسو، استقبال از فیلم تئاتر «بازی استریندبرگ» زنده یاد حمید سمندریان به حدی بود که نمایش این فیلم تئاتر به سانس فوق‌العاده رسید.
تماشاخانه: «آشویتس زنان» نوشته رها حاجی زینل و به کارگردانی علی صفری در تماشاخانه بازیگاه، متن آشویتس در مورد زندگی سه زن یهودی است زنانی که طی اتفاقات مختلف پایشان به اردوگاه آشویتس باز می شود و قرار است در اتاق های گاز کشته شوند همانند سایر یهودیان، اما نمایش محدود به دنیای زنان یهودی نمی ماند وبا زبانی جهان شمول مشکلات زنان در تمام دنیا را در برمی گیرد، انتخاب هوشمندانه آشپزخانه به عنوان بستری برای طرح معضلات زنان زبان نمایش را این جایی کرده، آویتس آگاهاهنه از پرداخت سطحی و صرفا غم انگیز به مشکلات زنان خودداری کرده است و همین تکنیک نمایش را متفاوت نشان می دهد.
نگاه تبارشناسانه ای که نمایش به معضلات زنان در جغرافیاهای گوناگون دارد، شاملیت گسترده ای به کاراکترها داده که باعث می شود نفرات بیشتر حس همذات پندارانه با داستان نمایش پیدا کنند، در واقع «آشویتس برای زنان» داستانش را برای تعداد زیادی از زنان تعریف می کند و چه خوب که کاراکتر مردی را هم در کارگنجانده که نسبتی از روابط و تفاوت نوع نگاه مرد و زن در داستان جای داشته باشد.
آلبوم: رضا یزدانی یا آلبوم «دوئل در آینه» به بازار موسیقی آمده، یزدانی در این آلبوم شانزده قطعه به نام‌های «بی غروب»، «برزخ»، «تونل کندوان نگاه تو»، «میترسم از خودم»، «رادیو»، «تاریخ تکراری»، «تحریف تاریخ»، «توریست»، «روزای دلگیر»، «گریم»، «ترانه آوانگارد»، «هفته دلتنگی»، «این روزا»، «رفت که رفت»، «پرواز کن» و «دوئل» را به مخاطبانش ارائه کرده است.
چند نکته در مورد آابوم جدید یزدانی؛ بهره گیری از آثار شاعران مختلف در کنار استفاده از سازهای کوبه ای و البته فاصله ی زیاد انتشار این آلبوم با اثر قبلی، نکاتی که امیدواریم منجر به تفاوت محتوایی هم شده باشد و رنگ دیگری به کارهای یزدانی بدهد، به نظر می رسد او به خصوص در زمینه شعر نیاز به یک بازنگری اساسی دارد و باید از اشعاری که بیشتر به بیانیه شبیه هستند بپرهیزد و همچنین بار ملودیک آثارش را تقویت کند
نمایش خانگی(ضد پیشنهاد): «استرداد» ساخته ی علی غفاری به ماجرای متفاوتی می پردازد؛ دریافت غرامت از روس ها پس از پایان جنگ جهانی دوم، فیلمی پرهزینه با بودجه ۱۰ میلیاردی که با پشتیبانی سازمان های دولتی ساخته شد و صد البته که در زمینه های فنی نظیر لوکیشن و موشیقی حرف های زیادی برای گفتن دارد اما مشکل جای دیگری است.
فیلمنامه سطحی و پر از کلیشه و شخصیت پردازی های ضعیف و سیاه و سفید داستان فیلم را از جذابیت انداخته دقیقا همان مشکلی که گریبانگیر محمد رسول الله (ص) ساخته مجید مجیدی شد و فیلم را ازنفس انداخت، مشخص نیست که هربار فیلمی بودجه فاخر می گیر دقیقا چه اتفاقی می افتد که عوامل سازنده از داستان غافل می شود، لازم به ذکر است این فیلم سیمرغ بهترین بازیگر برای حمید فرخ نژآد به ارمغان آورده اما از شما چه پنهان که این نقش در دسته ی معمولی ترین های فرخ نژآد قرار می گیرد.
اکران: «کفش هایم کو» اثر کیومرث پور احمد با نقش آفرینی هنرمندانی نظیر: رضا کیانیان، رویا نونهالی و مینا وحید. مردی که با مهاجرت همسر و دختر خردش به خارج از کشور و سپس اقامت همیشگی‌شان و نهایتاً طلاق، از شدت افسردگی رو به آلزایمر می گیرد و سال‌ها بعد با بازگشت دختر به خانه و نشناختن او توسط پدر، موقعیت عاطفی خاصی حادث می شود.
آخرین اثر پور احمد بیش از هر چیز به سلیقه ی شخصی مخاطبانش بسته است، می توان فیلم را دید و نپسندید چون منطق روایی خاصی ندارد و تا حدی سانتی مانتال است و سوز و گداز زیادی دارد و از آن طرف می توان فیلم را دوست داشت چون حال و هوایی خوب و شریف را به نمایش می گذارد، بستگی دارد از سینما چه می خواهید؟ اگر به شعر و موسیقی و احساسات گرایش دارید «کفش هایم کو» روایت تصویری مناسبی است برای دیدن.
کیوسک: «جامعه پویا» در میان ماهنامه های اجتماعی - فرهنگی گزینه مناسبی برای خواندن است، این ماهنامه فرمی دارد که در عین وزین بودن سادگی خوانش راهم با خودش دارد و با تمرکز بر یک یا دو موضوع خاص در هر شماره، غنای محتوایی خاصی به خواننده می دهد، در واقع هر شماره با بسط مفاهیمی خاص دریچه ای تازه در ذهن خواننده باز می کند، مفاهیمی که در شکل های مختلف؛ مقاله و گفت و گو و...ارائه می شود و وقتی این انتقال مفهوم با پرهیز از دشوار گویی همراه می شود پس «جامعه پویا» می تواند مخاطب عادی تر را هم با خودش همراه کند.
این شماره به طور خاص در مورد «حقوق شهروندی» است، صفحات انتهایی هم به هن و فرهنگ می پردازد؛ نقد فیلم، مصاحبه با ادبا؛ دنیایی در مورد کتاب و موسیقی و سینما و نمایش...
پیشنهاد ویژه: شنبه‌های فیلم تئاتر پردیس چارسو را از دست ندهید، گرچه که در همین دو هفته کلی هواخواه پیدا کرده و برای خرید بلیط هایش باید به فوریت اقدام کنید، دیدن آثار نمایشی بزرگا ن تئاتر در پردیس چارسو به همراه پشت صحنه اقدام خلاقانه و جالب توجهی است که طی همین مدت کوتاه طرفداران خودش را پیدا کرده است.
این شنبه به نمایش فیلم تئاتر «کارنامه بندار بیدخش» به کارگردانی استاد بهرام بیضایی اختصاص دارد. این فیلم نسخه تایید شده توسط استاد بیضایی است که به همراه فیلم ۲۰ دقیقه‌ای از پشت صحنه تمرینات و اجرای این نمایش در اختیار پردیس چارسو قرارگرفته و برای اولین بار به نمایش در می‌آید. بهرام بیضایی «کارنامه بندار بیدخش» را در سال ۱۳۷۶ در سالن چهارسو مجموعه تئاترشهر با بازی پرویز پورحسینی و مهدی هاشمی روی صحنه برده بود. در برنامه قبلی شنبه‌های فیلم تئاتر پردیس چارسو، استقبال از فیلم تئاتر «بازی استریندبرگ» زنده یاد حمید سمندریان به حدی بود که نمایش این فیلم تئاتر به سانس فوق‌العاده رسید.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر