استفاده از پهپاد به جای ماهواره
پرتاب ماهواره‌ها فرآیند پرهزینه‌ای است و نگه‌داری از آن هم به همان اندازه گران تمام می‌شود. اما برای حل این مشکل، شرکت هوایی ایرباس یک ایده‌ی مقرون به صرفه دارد.
مجله دیجی کالا - زهرا غلامی: پرتاب ماهواره‌ها فرآیند پرهزینه‌ای است و نگه‌داری از آن هم به همان اندازه گران تمام می‌شود. اما برای حل این مشکل، شرکت هوایی ایرباس یک ایده‌ی مقرون به صرفه دارد. این شرکت می‌خواهد از پهپاد استفاده کند. جدیدترین پهپادهای ایرباس با انرژی خورشیدی کار می‌کنند و به طور نظری می‌توانند ماه‌ها بدون نیاز به سوخت‌گیری یا مراقبت پرواز می‌کنند.
ایرباس با موفقیت نمونه‌ی اولیه‌ی پهپاد «زفیر تی» (Zephyr T) را آزمایش کرده است. این پهپاد در قسمت بالا و بال‌هایش به پنل های خورشیدی مجهز است. این شرکت می‌گوید هواپیمای آنها فقط در فاصله‌های زمانی معینی بازمی‌گردد تا باتری‌هایش عوض شود. از این گذشته، وقتی زفیر به خانه بازمی‌گردد مهندسان ایرباس می‌توانند آن را به تکنولوژی‌ها و تجهیزات جدید مجهز کنند تا طول عمرش افزایش یابد.
البته فعلا زفیر تی نمی‌تواند جای ماهواره‌هایی را بگیرد که در ارتفاعات بالا پرواز می‌کنند. این ماهواره‌ها دقیقه به دقیقه تصاویری از وضعیت آب و هوا در سراسر جهان را ارسال می‌کنند و شبکه‌ی موقعیت‌‌یابی GPS را در اختیار ما می‌گذارند. اما پهپاد زفیر می‌تواند کارهای ساده‌تری را انجام دهد. به عنوان مثال، آنها می‌توانند تصاویر واضح‌تری را ارسال کنند که می‌تواند برای جمع‌آوری اطلاعات یا مدیریت شرایط اورژانسی مفید باشد.
البته استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین با چنین کاربردی چیز جدیدی نیست. در سال ۱۹۹۹، ناسا برای اولین بار از این هواپیماها برای پروژه‌ی «هلیو» (Helio) استفاده کرد، اما آنها فقط ۲۴ ساعت می‌توانستند در هوا بمانند. ایرباس امیدوار است که بتواند این پهپادها را برای دوره‌های طولانی یعنی هفته‌ها یا حتی ماه‌ها در هوا نگه دارد.
وقتی کار ساخت زفیر تی تمام شود، طول بال‌های این هواپیمای بدون سرنشین حدود ۳۳ متر و ظرفیت باربری آن ۲۰ کیلوگرم خواهد بود. این پهپاد می‌تواند حداکثر در ارتفاع ۲۰ کیلومتری از سطح زمین پرواز کند. سرعت پرواز آن به اندازه‌ی کافی آرام خواهد بود تا برای عملیات نظارت مناسب باشد چون احتمالا نظارت کردن کاربرد اصلی این هواپیما است. وزن پهپاد ایرباس همراه با بار، کمتر از ۱۳۶ کیلوگرم خواهد بود.
البته ایرباس هنوز با چالش‌هایی مواجه است که باید آنها را حل کند. مثلا اینکه زفیر تی چگونه می‌تواند در طول شب ارتفاع‌ش را حفظ کند، چون در این مدت پنل‌های آن نمی‌توانند برق تولید کنند. دیگر هواپیماهای خورشیدی مثل سولار ایمپالس ۲ (Solar Impulse ۲) هنگام شب در ارتفاع کمتری پرواز می‌کنند چون پرواز در ارتفاعات پایین‌تر آسان‌تر بوده و نیاز به انرژی کمتری دارد. اما اگر زفیر پایین‌تر بیاید وارد محدوده‌ی ترافیکی هوایی می‌شود که خیلی هم متراکم است.
ایرباس سعی دارد فناوری باتری‌هایش را به جایی برساند که دیگر نیازی به پایین آمدن نباشد، اما هنوز به آن مرحله نرسیده است.
ایرباس با موفقیت نمونه‌ی اولیه‌ی پهپاد «زفیر تی» (Zephyr T) را آزمایش کرده است. این پهپاد در قسمت بالا و بال‌هایش به پنل های خورشیدی مجهز است. این شرکت می‌گوید هواپیمای آنها فقط در فاصله‌های زمانی معینی بازمی‌گردد تا باتری‌هایش عوض شود. از این گذشته، وقتی زفیر به خانه بازمی‌گردد مهندسان ایرباس می‌توانند آن را به تکنولوژی‌ها و تجهیزات جدید مجهز کنند تا طول عمرش افزایش یابد.
البته فعلا زفیر تی نمی‌تواند جای ماهواره‌هایی را بگیرد که در ارتفاعات بالا پرواز می‌کنند. این ماهواره‌ها دقیقه به دقیقه تصاویری از وضعیت آب و هوا در سراسر جهان را ارسال می‌کنند و شبکه‌ی موقعیت‌‌یابی GPS را در اختیار ما می‌گذارند. اما پهپاد زفیر می‌تواند کارهای ساده‌تری را انجام دهد. به عنوان مثال، آنها می‌توانند تصاویر واضح‌تری را ارسال کنند که می‌تواند برای جمع‌آوری اطلاعات یا مدیریت شرایط اورژانسی مفید باشد.
البته استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین با چنین کاربردی چیز جدیدی نیست. در سال ۱۹۹۹، ناسا برای اولین بار از این هواپیماها برای پروژه‌ی «هلیو» (Helio) استفاده کرد، اما آنها فقط ۲۴ ساعت می‌توانستند در هوا بمانند. ایرباس امیدوار است که بتواند این پهپادها را برای دوره‌های طولانی یعنی هفته‌ها یا حتی ماه‌ها در هوا نگه دارد.
وقتی کار ساخت زفیر تی تمام شود، طول بال‌های این هواپیمای بدون سرنشین حدود ۳۳ متر و ظرفیت باربری آن ۲۰ کیلوگرم خواهد بود. این پهپاد می‌تواند حداکثر در ارتفاع ۲۰ کیلومتری از سطح زمین پرواز کند. سرعت پرواز آن به اندازه‌ی کافی آرام خواهد بود تا برای عملیات نظارت مناسب باشد چون احتمالا نظارت کردن کاربرد اصلی این هواپیما است. وزن پهپاد ایرباس همراه با بار، کمتر از ۱۳۶ کیلوگرم خواهد بود.
البته ایرباس هنوز با چالش‌هایی مواجه است که باید آنها را حل کند. مثلا اینکه زفیر تی چگونه می‌تواند در طول شب ارتفاع‌ش را حفظ کند، چون در این مدت پنل‌های آن نمی‌توانند برق تولید کنند. دیگر هواپیماهای خورشیدی مثل سولار ایمپالس ۲ (Solar Impulse ۲) هنگام شب در ارتفاع کمتری پرواز می‌کنند چون پرواز در ارتفاعات پایین‌تر آسان‌تر بوده و نیاز به انرژی کمتری دارد. اما اگر زفیر پایین‌تر بیاید وارد محدوده‌ی ترافیکی هوایی می‌شود که خیلی هم متراکم است.
ایرباس سعی دارد فناوری باتری‌هایش را به جایی برساند که دیگر نیازی به پایین آمدن نباشد، اما هنوز به آن مرحله نرسیده است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر