تازه‌ترین اثر مایکل بی، فوق العاده اکشن و جذاب
این روزها تازه‌ترین اثر مایکل بی «۱۳ ساعت : سربازان مخفی بنغازی» جزو پربیننده‌ترین آثار سینمای خانگی محسوب می‌شود؛ اثری اکشن که وقایع نگاری حادثه حمله به سفارت آمریکا در کشور لیبی محسوب می‌شود.
خبرگزاری صبا - آرش واحدی: این روزها تازه‌ترین اثر مایکل بی «۱۳ ساعت : سربازان مخفی بنغازی» جزو پربیننده‌ترین آثار سینمای خانگی محسوب می‌شود؛ اثری اکشن که وقایع نگاری حادثه حمله به سفارت آمریکا در کشور لیبی محسوب می‌شود و علاوه‌بر صحنه‌های اکشن نابی که در اختیار علاقه‌مندان به این ژانر می‌گذارد برای ما ایرانی‌ها حائز اهمیت‌های ویژه‌ای به دلیل نقش‌آفرینی خوب پیمان معادی در نقش مترجم اهل کشور لیبی با نام آمال نیز است. فیلمنامه اثر به قلم چاک هوگان بر اساس کتاب میشل زوکوف نگارش شده است و بازیگرانی چون جان کرازینسکی، جیمز بج دال، پابلو شریبر و دیوید دنمن در آن هنرنمایی می‌کنند.
نکته مهمی که می‌توان در مورد فیلم «۱۳ ساعت» به آن اشاره کرد تاکید مایکل بی به واقعی بودن جزییات اثر تازه‌اش است؛ فیلمی که به نظر می‌رسد او پس از ساخت سری فیلم‌های نه چندان جدی «ترانسفورمرها» قصد دارد با آن به دنیای جدی و بی‌رحمی چون «آرماگدون» بازگردد و خود را به عنوان بلاک باستر سازی حرفه‌ای تنها به ساخت «ترانسفورمرها» محدود نکند.
تلاشی که در نگاه اول می‌توان به آن ارج نهاد ولی زمانی پای اقتباس از رویدادهای سیاسی به میان می‌آید می‌توان با دقت بیشتری جزییات فیلم را زیر ذره‌بین گذاشت، مخصوصا زمانی که یک طرف داستان با فیلمسازی‌هالیوودی طرف باشیم و در سمتی دیگر موضوع حساسی چون کشته شدن سفیر کشور آمریکا در کشوری عربی در مرکز روایت فیلم قرار گرفته باشد. از این رو نگاهی خواهیم کرد به تفاوت و شباهت‌های اتفاقات واقعی و روایت‌های فیلم تا بتوانیم یکی از جدی‌ترین آثار فیلمسازی چون مایکل بی را با زاویه و دیدگاهی بهتر قضاوت کنیم.
گفتنی است سوال‌های مطرح شده در مورد فیلم «۱۳ ساعت» اساس فیلمنامه چاک هوگان را مورد بررسی قرار می‌دهد و پاسخ‌های آن از منابع مختلف و معتبری توسط سایت مشهور واقعیت علیه هالیوود منتشر شده است؛ منابعی که در پایان هر سوال نام آنها ذکر خواهد شد.
در فیلم «۱۳ ساعت» از نام واقعی تمام شخصیت‌های حاضر در این حادثه استفاده شده است، البته تمام شخصیت‌ها بجز شخصیت جک داسیلوا با نقش‌آفرینی جان کرازینسکی، آیا این شخصیت نیز واقعی است و هنگام حمله به سفارت آمریکا در جریان این حادثه حضور داشته است؟
بله، تحقیقات نشان می‌دهد او یک شخصیت واقعی است و در جریان تمام اتفاقات سفارت آمریکا در لیبی حضور داشته است. او یک تفنگدار نیروی دریایی است که هویتش به علت ادامه همکاری با این ارگان در کتاب و فیلم تغییر یافته است. بازیگر این نقش کرازینسکی می‌گوید: به تصویر کشیدن تمام حوادث رخ داده در این جریان برای همه ما اولویت اول به حساب می‌آمد. از این رو نقطه نظر شخصیتی که در فیلم جک داسیلوا نام دارد برای ما بسیار مهم بود زیرا او شاهد اصلی تمام اتفاقات بوده است.
او مرد محترمی است که با دقت و حوصله تمام جزییات را با من در میان گذاشت و پس از این‌که نقطه‌نظرهای دیگر در انتهای تحقیقات تکمیل شد، متوجه واقعی بودن تمام جزییات اظهارات وی شدم. درگیری بسیار سنگینی در لیبی صورت گرفته که می‌توان در حال حاضر آن را فاجعه در نظر گرفت.
در مورد نقش‌آفرینی جان کرازینسکی می‌توان این نکته را اضافه کرد که وی توسط همان شخصی که برادلی کوپر را برای ایفای نقش در «تک تیرانداز آمریکایی» تمرین داده دوره‌های آمادگی و آموزشی خود را پشت سر گذاشته است. (نشریه یو اس آ تودِی)
آیا طبق روایت فیلمسازان، جاسوس آمریکایی هنگامی که خبر حمله به سفارت کشورش را شنیده در مورد فرستادن نیرو به این مکان تعدی کرده و این کار را با تاخیر بسیار زیاد انجام داده است؟
بله، با وجود این‌که نیروهای دیپلماتیک سفارت آمریکا به صورت تلفنی از پایگاه نیروی امنیتی ایالات متحده که شامل نیروهای دریایی و زمینی ارتش آمریکا که زیر نظر سازمان جاسوسی این کشور فعالیت می‌کردند، کمک خواسته است و مرگ اعضای حاضر در سفارت را محتمل دانسته، پیمانکار امنیتی سازمان سیا از فرستادن نیرو به سفارت امتناع کرده و اجازه حرکت به نیروهای مسلح آماده نیروی دریایی این کشور را صادر نکرده است. عضو سابق ارتش آمریکا کریس پارونتو که در فیلم ملقب به تانتو است در این مورد می‌گوید: ما در عرض پنج دقیقه آماده شدیم ولی رییس ایستگاه (که در فیلم و کتاب باب نام دارد و نقشش را دیوید کاستابیل بازی می‌کند) اجازه خروج به ما نمی‌داد و ما تقریبا به مدت سی دقیقه پس از گزارش حمله به سفارت از در پایگاه خارج شدیم. (برنامه اوریلی فکتور، فاکس نیوز)
تفنگدار نیروی دریایی آمریکا کریس پارونتو در مصاحبه‌ای دیگر می‌گوید : این اتفاق در حال رخ دادن بود و ما اجازه خروج از پایگاه را نداشتیم، تیم امنیتی ما تقریبا سه بار تصمیم گرفت بدون کسب تکلیف از پیمانکار سازمان سیا پایگاه را به قصد کمک به افراد حاضر در سفارت ترک کند ولی هربار با برخوردی جدی‌تر به ما تذکر داده می‌شد که اجازه انجام چنین عملی را نداریم.(خبر ویژه با برت بیر)
چرا هویت رییس امنیتی سازمان سیا (در فیلم و کتاب «باب») همچنان مخفی مانده است؟
در طول تحقیقات درباره فیلم «۱۳ ساعت» مشخص شد که هویت واقعی باب تنها به دلیل امنیت جانی شخص خودش و به خاطر عملکرد فاجعه‌آمیزی که لیبی داشت پنهان مانده است.
کریس پارونتو می‌گوید : بارها قصد داشته‌ایم نام واقعی وی را در مصاحبه‌های مختلف به زبان بیاوریم ولی به دلیل امنیت وی و خانواده‌اش از بیان نام حقیقی‌اش خودداری کردیم. (برنامه اوریلی فکتور، فاکس نیوز)
آیا پس از کشیده شدن درگیری‌ها به ایستگاه نیروی دریایی، اعضای این تیم تقاضای پشتیبانی هوایی کرده‌اند؟
کریس پارونتو در این مورد می‌گوید : بله ما خواستار کمک از طریق هوایی شدیم و تقریبا مطمئن بودم که پهپادی بالای سر ما حضور دارد که قدرت هدف‌گیری و تخریب بسیار بالایی دارد اما با این‌که سازمان‌های مختلف درگیر در این ماجرا شاهد کشته شدن افراد ما بودند هیچ کمکی به ما نشد.
جان تیگن ؛گروهبان سابق نیروی دریایی آمریکا که در فیلم ملقب به «تیک» است نیز می‌گوید : حتی اگر پس از یک ساعت و مخابره خبر شدیدتر شدن درگیری‌ها کمک هوایی از قبیل هواپیماهای بی‌سرنشین به سوی ما فرستاده می‌شد می‌توانست در زمان مناسب از کشته شدن بسیاری از افراد حاضر در ایستگاه اطلاعاتی جلوگیری شود. (خبر ویژه با برت بیر)
گزیده‌ای از نقدهای منتقدان درباره فیلم
جو دمنیایوویچ
(نیویورک دیلی نیوز)
مطمئنا مایکل بای امضای بیمارگونه خود را به روی فیلم گذاشته است ولی می‌توان «۱۳ ساعت: سربازان مخفی بنغازی» را متفاوت‌ترین اثر وی در مورد کنترل سلایق پرطمطراقش در نظر گرفت. این می‌تواند مسیری درست برای ادامه راه مایکل بی باشد زیرا این کاهش اعمال سلایق پر زرق و برق در فیلم باعث به تصویر کشیدن اثری شده است که شخصیت‌ها، مخاطرات و احساسات بسیار معتبری برخلاف دیگر آثار فیلمساز دارد و دارای بازی‌های فوق العاده‌ای از سوی گروه بازیگری جوان و کمتر شناخته شده فیلم است.
سورن اندرسون
(سیاتل تایمز)
اشکال اصلی این فیلم این است که شخصیت‌های محوری فیلم بسیار ناقص توصیف و شخصیت‌پردازی شده‌اند، این نقص باعث خسته‌کننده شدن اثر با عبور دقایق می‌شود ولی کلیت اثر به دلیل روایت فاجعه‌ای، آن هم به صورت کاملا وفادارانه و غیرشعاری بسیار جذاب به نظر می‌رسد.
مایکل فیلیپس
(شیکاگو تریبون)
فیلم عناصری دارد که تماشای آن بسیار لذتبخش است اما شخصیت‌پردازی ناصحیح باعث بروز اشکالاتی می‌شود که مسیر فیلم را به بیراهه می‌برد. اکشن و خشونت اثر به شکلی بسیار قراردادی باب میل علاقه‌مندان به آثار گیشه‌ای ساخته شده است.
راس فیشر
(پلی لیست)
گرایش‌های تکنیکی و عصبی مایکل بای در «۱۳ ساعت» در منطقی‌ترین حالت ممکن خود قرار دارد. گرچه همین مقدار اعمال گرایشات در فیلم باعث ممانعت در روایت داستان می‌شود ولی نکته قابل توجه فیلم فریاد واقعیتی است که مایکل بی پس از ساخت آثاری به شدت سفارشی برای دولت آمریکا ساخته است؛ آثاری شعاری مانند «آرماگدون» و «پرل‌هاربر» که به صورت عجیبی فیلم «۱۳ ساعت» در نقطه مقابل آنها قرار می‌گیرد و به نقد عملکرد نهادهای مختلف دولتی می‌پردازد.
میک لاسال
(سانفرانسیسکو کرونیکل)
فیلم طولانی، کاملا افسرده‌کننده و بعضی مواقع سرگرم‌کننده است اما اصالتی دارد که از تغییر مسیر مایکل بی نشات می‌گیرد. این تغییر مسیر نه بد است و نه خوب، فقط جالب است. «۱۳ ساعت» جزو معدود آثار مایکل بی است که چند سال بعد بتوان برای بار دوم آن را دید و لذت بیشتری برد.
نتیجه‌گیری
مایکل بی و سینمای پر زرق و برقی که به آن علاقه دارد ناگهان با اثری برگرفته از واقعیت و بسیار وفادارانه دچار تغییر جهتی عظیم شده است. با شناختی که از این فیلمساز داریم ساخت اثری ضدآمریکایی را در هر شرایطی می‌توان مشکوک در نظر گرفت. شایعات فراوانی مبنی بر تحت تاثیر قرار دادن انتخابات ریاست جمهوری آمریکا توسط این فیلم وجود دارد که عقل سلیم حکم می‌کند ساده از کنار آن عبور نکنیم.
مایکل بی علاقه افراطی و بسیار زیادی در خرج موضوع‌های سیاسی به کشورش دارد که تاکنون با آثاری چون «آرماگدون» که عده‌ای آمریکایی جهان را از نابودی نجات می‌دهند یا «پرل‌هاربر» که در لایه‌های روایت خود کشته‌شدگان در این جزیره را بسیار معصوم و ارتش ژاپن را بی‌رحم نشان داده، دیده می‌شود.
بنابراین شواهد و آثار گذشته عملکرد مایکل بی را بدون مقاصد سیاسی نمی‌توان در نظر گرفت و می‌توان فیلم «۱۳ ساعت:سربازان مخفی بنغازی» را بیشتر ضد هیلاری کلینتون دید تا ضد آمریکایی. شایان به ذکر است عملکرد سیاسی همواره جزو رکن‌های جدا نشدنی سینمای‌هالیوود بوده و علاقه‌مندان به ژانرهایی که ارتباط مستقیم‌تری با فرهنگ عامه دارد باید با نگرش و تیزهوشی به تماشای این آثار نشسته و کلیت اثر را با دیده اغماض بنگرند. در این‌جا حجم حقایقی که در مورد کوتاهی و حتی قربانی کردن نیروهای خودی با شواهد معتبر ارائه می‌شود بسیار بالا به نظر می‌رسد.
عملکردی که هالیوود معمولا زیاد آن را نمی‌پسندد و اگر بخواهیم کمی دقیق‌تر به ماجرا نگاه کنیم، کارگردانی چون مایکل بی شخصی نیست که اثری مبنی بر این قواعد ساخته و ناگهان در میان سری فیلم‌های «ترانسفورمرها» دچار عذاب وجدان سیاسی شود اما فارغ از تمام این مسایل، نقش‌آفرینی پیمان معادی در فیلم «۱۳ ساعت:سربازان مخفی بنغازی» در کالبدی متفاوت بسیار ستودنی و دوست‌داشتنی است و می‌توان به حضور پررنگ وی در اثری که بالاترین استانداردهای تولیدی در جهان را داراست افتخار کرد.
تلاشی که در نگاه اول می‌توان به آن ارج نهاد ولی زمانی پای اقتباس از رویدادهای سیاسی به میان می‌آید می‌توان با دقت بیشتری جزییات فیلم را زیر ذره‌بین گذاشت، مخصوصا زمانی که یک طرف داستان با فیلمسازی‌هالیوودی طرف باشیم و در سمتی دیگر موضوع حساسی چون کشته شدن سفیر کشور آمریکا در کشوری عربی در مرکز روایت فیلم قرار گرفته باشد. از این رو نگاهی خواهیم کرد به تفاوت و شباهت‌های اتفاقات واقعی و روایت‌های فیلم تا بتوانیم یکی از جدی‌ترین آثار فیلمسازی چون مایکل بی را با زاویه و دیدگاهی بهتر قضاوت کنیم.
گفتنی است سوال‌های مطرح شده در مورد فیلم «۱۳ ساعت» اساس فیلمنامه چاک هوگان را مورد بررسی قرار می‌دهد و پاسخ‌های آن از منابع مختلف و معتبری توسط سایت مشهور واقعیت علیه هالیوود منتشر شده است؛ منابعی که در پایان هر سوال نام آنها ذکر خواهد شد.
در فیلم «۱۳ ساعت» از نام واقعی تمام شخصیت‌های حاضر در این حادثه استفاده شده است، البته تمام شخصیت‌ها بجز شخصیت جک داسیلوا با نقش‌آفرینی جان کرازینسکی، آیا این شخصیت نیز واقعی است و هنگام حمله به سفارت آمریکا در جریان این حادثه حضور داشته است؟
بله، تحقیقات نشان می‌دهد او یک شخصیت واقعی است و در جریان تمام اتفاقات سفارت آمریکا در لیبی حضور داشته است. او یک تفنگدار نیروی دریایی است که هویتش به علت ادامه همکاری با این ارگان در کتاب و فیلم تغییر یافته است. بازیگر این نقش کرازینسکی می‌گوید: به تصویر کشیدن تمام حوادث رخ داده در این جریان برای همه ما اولویت اول به حساب می‌آمد. از این رو نقطه نظر شخصیتی که در فیلم جک داسیلوا نام دارد برای ما بسیار مهم بود زیرا او شاهد اصلی تمام اتفاقات بوده است.
او مرد محترمی است که با دقت و حوصله تمام جزییات را با من در میان گذاشت و پس از این‌که نقطه‌نظرهای دیگر در انتهای تحقیقات تکمیل شد، متوجه واقعی بودن تمام جزییات اظهارات وی شدم. درگیری بسیار سنگینی در لیبی صورت گرفته که می‌توان در حال حاضر آن را فاجعه در نظر گرفت.
آیا طبق روایت فیلمسازان، جاسوس آمریکایی هنگامی که خبر حمله به سفارت کشورش را شنیده در مورد فرستادن نیرو به این مکان تعدی کرده و این کار را با تاخیر بسیار زیاد انجام داده است؟
بله، با وجود این‌که نیروهای دیپلماتیک سفارت آمریکا به صورت تلفنی از پایگاه نیروی امنیتی ایالات متحده که شامل نیروهای دریایی و زمینی ارتش آمریکا که زیر نظر سازمان جاسوسی این کشور فعالیت می‌کردند، کمک خواسته است و مرگ اعضای حاضر در سفارت را محتمل دانسته، پیمانکار امنیتی سازمان سیا از فرستادن نیرو به سفارت امتناع کرده و اجازه حرکت به نیروهای مسلح آماده نیروی دریایی این کشور را صادر نکرده است. عضو سابق ارتش آمریکا کریس پارونتو که در فیلم ملقب به تانتو است در این مورد می‌گوید: ما در عرض پنج دقیقه آماده شدیم ولی رییس ایستگاه (که در فیلم و کتاب باب نام دارد و نقشش را دیوید کاستابیل بازی می‌کند) اجازه خروج به ما نمی‌داد و ما تقریبا به مدت سی دقیقه پس از گزارش حمله به سفارت از در پایگاه خارج شدیم. (برنامه اوریلی فکتور، فاکس نیوز)
تفنگدار نیروی دریایی آمریکا کریس پارونتو در مصاحبه‌ای دیگر می‌گوید : این اتفاق در حال رخ دادن بود و ما اجازه خروج از پایگاه را نداشتیم، تیم امنیتی ما تقریبا سه بار تصمیم گرفت بدون کسب تکلیف از پیمانکار سازمان سیا پایگاه را به قصد کمک به افراد حاضر در سفارت ترک کند ولی هربار با برخوردی جدی‌تر به ما تذکر داده می‌شد که اجازه انجام چنین عملی را نداریم.(خبر ویژه با برت بیر)
چرا هویت رییس امنیتی سازمان سیا (در فیلم و کتاب «باب») همچنان مخفی مانده است؟
در طول تحقیقات درباره فیلم «۱۳ ساعت» مشخص شد که هویت واقعی باب تنها به دلیل امنیت جانی شخص خودش و به خاطر عملکرد فاجعه‌آمیزی که لیبی داشت پنهان مانده است.
کریس پارونتو می‌گوید : بارها قصد داشته‌ایم نام واقعی وی را در مصاحبه‌های مختلف به زبان بیاوریم ولی به دلیل امنیت وی و خانواده‌اش از بیان نام حقیقی‌اش خودداری کردیم. (برنامه اوریلی فکتور، فاکس نیوز)
آیا پس از کشیده شدن درگیری‌ها به ایستگاه نیروی دریایی، اعضای این تیم تقاضای پشتیبانی هوایی کرده‌اند؟
کریس پارونتو در این مورد می‌گوید : بله ما خواستار کمک از طریق هوایی شدیم و تقریبا مطمئن بودم که پهپادی بالای سر ما حضور دارد که قدرت هدف‌گیری و تخریب بسیار بالایی دارد اما با این‌که سازمان‌های مختلف درگیر در این ماجرا شاهد کشته شدن افراد ما بودند هیچ کمکی به ما نشد.
جان تیگن ؛گروهبان سابق نیروی دریایی آمریکا که در فیلم ملقب به «تیک» است نیز می‌گوید : حتی اگر پس از یک ساعت و مخابره خبر شدیدتر شدن درگیری‌ها کمک هوایی از قبیل هواپیماهای بی‌سرنشین به سوی ما فرستاده می‌شد می‌توانست در زمان مناسب از کشته شدن بسیاری از افراد حاضر در ایستگاه اطلاعاتی جلوگیری شود. (خبر ویژه با برت بیر)
گزیده‌ای از نقدهای منتقدان درباره فیلم
جو دمنیایوویچ
(نیویورک دیلی نیوز)
مطمئنا مایکل بای امضای بیمارگونه خود را به روی فیلم گذاشته است ولی می‌توان «۱۳ ساعت: سربازان مخفی بنغازی» را متفاوت‌ترین اثر وی در مورد کنترل سلایق پرطمطراقش در نظر گرفت. این می‌تواند مسیری درست برای ادامه راه مایکل بی باشد زیرا این کاهش اعمال سلایق پر زرق و برق در فیلم باعث به تصویر کشیدن اثری شده است که شخصیت‌ها، مخاطرات و احساسات بسیار معتبری برخلاف دیگر آثار فیلمساز دارد و دارای بازی‌های فوق العاده‌ای از سوی گروه بازیگری جوان و کمتر شناخته شده فیلم است.
سورن اندرسون
(سیاتل تایمز)
اشکال اصلی این فیلم این است که شخصیت‌های محوری فیلم بسیار ناقص توصیف و شخصیت‌پردازی شده‌اند، این نقص باعث خسته‌کننده شدن اثر با عبور دقایق می‌شود ولی کلیت اثر به دلیل روایت فاجعه‌ای، آن هم به صورت کاملا وفادارانه و غیرشعاری بسیار جذاب به نظر می‌رسد.
مایکل فیلیپس
(شیکاگو تریبون)
فیلم عناصری دارد که تماشای آن بسیار لذتبخش است اما شخصیت‌پردازی ناصحیح باعث بروز اشکالاتی می‌شود که مسیر فیلم را به بیراهه می‌برد. اکشن و خشونت اثر به شکلی بسیار قراردادی باب میل علاقه‌مندان به آثار گیشه‌ای ساخته شده است.
راس فیشر
(پلی لیست)
گرایش‌های تکنیکی و عصبی مایکل بای در «۱۳ ساعت» در منطقی‌ترین حالت ممکن خود قرار دارد. گرچه همین مقدار اعمال گرایشات در فیلم باعث ممانعت در روایت داستان می‌شود ولی نکته قابل توجه فیلم فریاد واقعیتی است که مایکل بی پس از ساخت آثاری به شدت سفارشی برای دولت آمریکا ساخته است؛ آثاری شعاری مانند «آرماگدون» و «پرل‌هاربر» که به صورت عجیبی فیلم «۱۳ ساعت» در نقطه مقابل آنها قرار می‌گیرد و به نقد عملکرد نهادهای مختلف دولتی می‌پردازد.
میک لاسال
(سانفرانسیسکو کرونیکل)
فیلم طولانی، کاملا افسرده‌کننده و بعضی مواقع سرگرم‌کننده است اما اصالتی دارد که از تغییر مسیر مایکل بی نشات می‌گیرد. این تغییر مسیر نه بد است و نه خوب، فقط جالب است. «۱۳ ساعت» جزو معدود آثار مایکل بی است که چند سال بعد بتوان برای بار دوم آن را دید و لذت بیشتری برد.
مایکل بی و سینمای پر زرق و برقی که به آن علاقه دارد ناگهان با اثری برگرفته از واقعیت و بسیار وفادارانه دچار تغییر جهتی عظیم شده است. با شناختی که از این فیلمساز داریم ساخت اثری ضدآمریکایی را در هر شرایطی می‌توان مشکوک در نظر گرفت. شایعات فراوانی مبنی بر تحت تاثیر قرار دادن انتخابات ریاست جمهوری آمریکا توسط این فیلم وجود دارد که عقل سلیم حکم می‌کند ساده از کنار آن عبور نکنیم.
مایکل بی علاقه افراطی و بسیار زیادی در خرج موضوع‌های سیاسی به کشورش دارد که تاکنون با آثاری چون «آرماگدون» که عده‌ای آمریکایی جهان را از نابودی نجات می‌دهند یا «پرل‌هاربر» که در لایه‌های روایت خود کشته‌شدگان در این جزیره را بسیار معصوم و ارتش ژاپن را بی‌رحم نشان داده، دیده می‌شود.
بنابراین شواهد و آثار گذشته عملکرد مایکل بی را بدون مقاصد سیاسی نمی‌توان در نظر گرفت و می‌توان فیلم «۱۳ ساعت:سربازان مخفی بنغازی» را بیشتر ضد هیلاری کلینتون دید تا ضد آمریکایی. شایان به ذکر است عملکرد سیاسی همواره جزو رکن‌های جدا نشدنی سینمای‌هالیوود بوده و علاقه‌مندان به ژانرهایی که ارتباط مستقیم‌تری با فرهنگ عامه دارد باید با نگرش و تیزهوشی به تماشای این آثار نشسته و کلیت اثر را با دیده اغماض بنگرند. در این‌جا حجم حقایقی که در مورد کوتاهی و حتی قربانی کردن نیروهای خودی با شواهد معتبر ارائه می‌شود بسیار بالا به نظر می‌رسد.
عملکردی که هالیوود معمولا زیاد آن را نمی‌پسندد و اگر بخواهیم کمی دقیق‌تر به ماجرا نگاه کنیم، کارگردانی چون مایکل بی شخصی نیست که اثری مبنی بر این قواعد ساخته و ناگهان در میان سری فیلم‌های «ترانسفورمرها» دچار عذاب وجدان سیاسی شود اما فارغ از تمام این مسایل، نقش‌آفرینی پیمان معادی در فیلم «۱۳ ساعت:سربازان مخفی بنغازی» در کالبدی متفاوت بسیار ستودنی و دوست‌داشتنی است و می‌توان به حضور پررنگ وی در اثری که بالاترین استانداردهای تولیدی در جهان را داراست افتخار کرد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر